The people of Champa maintained wri

The people of Champa maintained written records in both Sanskrit and old Cham. They wrote on perishable materials, such as large leaves, and also created inscriptions in stone. They used scripts borrowed from India. None of the writings on perishable materials have survived. However, numerous stone inscriptions have been preserved, transcribed, and translated into modern languages.[33]

Many of Champa's most important inscriptions are on steles, that is to say on slabs or pillars of stone erected precisely for the purpose of hosting inscriptions. Scholars have found approximately 32 steles at Mỹ Sơn, dated between the 5th and the 12th century AD.[34]

The subject-matter of Cham inscriptions is mostly political and religious. They are written from the perspective of kings or very high potentates seeking to affirm their legitimacy and their relationship to the divine. Many of the inscriptions document a gift to a god, such as a gift of land, of people, or of treasure, or a foundation dedicated to a god, such as the foundation of a temple, an altar, or a pedestal. The inscriptions also provide us with important information such as the name of the country (typically Campadesa in the Sanskrit inscriptions, nagara Campa in the Cham inscriptions), and the names of some of its most important cities: Simhapura ("Lion City"), Virapura ("Knight City"), Rajapura ("King City"), Vijaya ("District"). Finally, a number of the inscriptions allude to or describe interesting historical events, such as the ongoing wars between Champa and Cambodia in the 12th century.[35]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คนของจำปารักษาเขียนบันทึกในจามเก่า และภาษาสันสกฤต พวกเขาเขียนบนวัสดุเน่า เช่นใบไม้ขนาดใหญ่ และยัง สร้างจารึกในหิน พวกเขาใช้สคริปต์ที่ยืมมาจากอินเดีย ไม่มีงานเขียนบนวัสดุเน่ามีรอด อย่างไรก็ตาม จารึกหินจำนวนมากได้ถูกรักษาไว้ ทับศัพท์ในรูป และแปลภาษาทันสมัย [33]ของจารึกสำคัญที่สุดของจำปาอยู่ steles ที่จะพูดบนแผ่นพื้นหรือเสาหินที่สร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการจัดการโฮสต์สำหรับจารึกอย่างแม่นยำ นักวิชาการได้พบประมาณ 32 steles ที่ชื่อ Sơn ลงวันที่ระหว่างวันที่ 5 และศตวรรษที่ 12 [34]-สาระสำคัญของจารึกจามเป็นส่วนใหญ่การเมือง และศาสนา เขียนจากมุมมองของพระมหากษัตริย์หรือสูงมาก potentates หาเพื่อยืนยันความชอบธรรมของพวกเขาและความสัมพันธ์ของพระเจ้า ของจารึกที่เอกสารของขวัญพระเจ้า เช่นของขวัญ ของแผ่นดิน คน หรือสมบัติ หรือมูลนิธิที่ทุ่มเทให้กับพระเจ้า เช่นมูลนิธิของวัด แท่นบูชา หรือประดิษฐาน จารึกที่ให้ข้อมูลสำคัญเช่นชื่อของประเทศ (โดยทั่วไป Campadesa ในจารึกภาษาสันสกฤต นางา Campa ในจารึกจาม), และชื่อของเมืองสำคัญที่สุด: Vijaya ("ย่าน) Simhapura ("เมืองสิงโต"), Virapura ("อัศวินเมือง), Rajapura ("กษัตริย์เมือง) ในที่สุด จำนวนของจารึกที่เปรียบเปรย หรืออธิบายเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์น่าสนใจ เช่นสงครามต่อเนื่องระหว่างจำปาและกัมพูชาในศตวรรษที่ 12 [35]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คนของจำปารักษาเขียนบันทึกทั้งในภาษาสันสกฤตเก่าและจาม พวกเขาเขียนบนวัสดุที่เน่าเสียง่ายเช่นใบขนาดใหญ่และยังสร้างจารึกในหิน พวกเขาใช้สคริปต์ที่ยืมมาจากอินเดีย ไม่มีงานเขียนเกี่ยวกับวัสดุที่เน่าเสียง่ายมีชีวิตรอด แต่ศิลาจารึกจำนวนมากได้รับการรักษาคัดลอกและแปลเป็นภาษาที่ทันสมัย. [33]

หลายจารึกที่สำคัญที่สุดของจำปาจะขึ้นอยู่กับ steles ที่มีการพูดในแผ่นหรือเสาหลักของหินที่ถูกสร้างขึ้นอย่างแม่นยำเพื่อวัตถุประสงค์ในการให้บริการพื้นที่จารึก นักวิชาการได้พบประมาณ 32 steles ที่ลูกชายของฉัน, ระหว่างวันที่ 5 และศตวรรษที่ 12. [34]

เรื่องเรื่องจารึกจามส่วนใหญ่จะเป็นทางการเมืองและศาสนา พวกเขาจะเขียนจากมุมมองของพระมหากษัตริย์หรือ potentates สูงมากที่กำลังมองหาเพื่อยืนยันความถูกต้องของพวกเขาและความสัมพันธ์กับพระเจ้าที่ หลายจารึกเอกสารของขวัญให้กับพระเจ้าเช่นของขวัญของแผ่นดินของคนหรือของสมบัติหรือมูลนิธิที่อุทิศตนเพื่อพระเจ้าเช่นมูลนิธิของวัดที่แท่นบูชาหรือแท่น จารึกยังทำให้เรามีข้อมูลที่สำคัญเช่นชื่อของประเทศ (ปกติ Campadesa ในจารึกภาษาสันสกฤตสมรภูมิ Campa ในจารึกจาม) และชื่อของบางส่วนของเมืองที่สำคัญที่สุดของมัน: Simhapura ( "เมืองสิงห์") Virapura ( "อัศวินเมือง") Rajapura ( "King City") Vijaya ( "อำเภอ") สุดท้ายจำนวนของจารึกพาดพิงถึงหรืออธิบายเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจเช่นสงครามอย่างต่อเนื่องระหว่างจำปาและกัมพูชาในศตวรรษที่ 12. [35]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้คนของจำปารักษาบันทึกทั้งในภาษาสันสกฤต และเก่า ชาม พวกเขาเขียนบนวัสดุที่เน่าเสียง่าย เช่น ใบขนาดใหญ่ และยังสร้างจารึกในหิน พวกเขาใช้สคริปต์ที่ยืมมาจากอินเดีย ไม่มีงานเขียนบนวัสดุที่เน่าเสียง่ายที่รอดชีวิตมาได้ อย่างไรก็ตาม จารึกหินมากมายที่ได้รับการรักษาไว้ , การคัดลอกและแปลเป็นภาษาสมัยใหม่ [ 33 ]หลายของจำปา เป็นสิ่งสำคัญที่สุด จารึกอยู่บน steles ที่พูดไว้บนแผ่นหินหรือเสาหินที่สร้างขึ้นไว้เพื่อวัตถุประสงค์ของเจ้าภาพ ศิลาจารึก นักวิชาการได้พบประมาณ 32 steles ที่หมีเซิน ลงวันที่ระหว่าง 5 และ 12 ศตวรรษ AD [ 34 ]เนื้อหาของจามจารึกเป็นส่วนใหญ่ทางการเมืองและศาสนา พวกเขาจะเขียนจากมุมมองของกษัตริย์ หรือ potentates สูงมากของพวกเขาแสวงหาเพื่อยืนยันความถูกต้องและความสัมพันธ์กับพระเจ้า หลายของจารึกเอกสารเป็น ของขวัญ ให้กับพระ เช่น ของขวัญ ของแผ่นดิน ผู้คน หรือสมบัติ หรือมูลนิธิ ทุ่มเทกับพระเจ้า เช่น มูลนิธิวัดแท่นบูชาหรือแท่น จารึกยังให้เรากับข้อมูลที่สำคัญเช่นชื่อของประเทศ ( โดยทั่วไป ในภาษาสันสกฤตจารึก . . campadesa , คามปาในจามจารึก ) , และชื่อของบางส่วนของเมืองที่สำคัญที่สุดของ : simhapura ( " เมืองสิงโต " ) , ( " อัศวิน virapura เมือง " ) , ( " rajapura กษัตริย์เมือง ) , วิชัย ( " ตำบล " ) ในที่สุดจำนวนของจารึกกล่าวอ้างหรือบรรยายเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ เช่น สงครามอย่างต่อเนื่องระหว่างจำปา และกัมพูชา ในศตวรรษที่ 12 [ 35 ]