And now here I am in a world guided

And now here I am in a world guided by fear, a world suppressing the uniqueness that lies inside each of us, a world where we can either acquiesce to the inhuman nonsense of corporatism and materialism or insist on change. We are not enlivened by an educational system that clandestinely sets us up for jobs that could be automated, for work that need not be done, for enslavement without fervency for meaningful achievement. We have no choices in life when money is our motivational force. Our motivational force ought to be passion, but this is lost from the moment we step into a system that trains us, rather than inspires us.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

และตอนนี้ ที่นี่ฉันในโลกคำแนะนำจากความหวาดกลัว โลกเมื่อไม่ซ้ำกันที่อยู่ภายในเราแต่ละคน โลกที่เราสามารถ acquiesce การพูดจาเหลวไหล inhuman corporatism และนิยมวิภาษ หรือยืนยันการเปลี่ยนแปลง นอกจากนี้เราไม่มี enlivened โดยระบบการศึกษาที่ clandestinely ชุดเราสำหรับงานที่อาจเป็นแบบอัตโนมัติ สำหรับงานที่ต้องการไม่ทำ enslavement โดย fervency สำหรับความสำเร็จที่มีความหมาย เรามีตัวเลือกไม่มีในชีวิตเมื่อเงิน ของเรากำลังหัด กำลังหัดของเราควรจะ รัก แต่นี้หายไปจากช่วงเวลาที่เราก้าวเข้าสู่ระบบที่รถไฟเรา ไม่ ใช่แรงบันดาลใจเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และตอนนี้ฉันในโลกที่แนะนำโดยความกลัว โลกปราบปรามเอกลักษณ์ที่อยู่ภายในเราแต่ละคน โลกที่เราสามารถยอมรับกับเรื่องไร้สาระไร้มนุษยธรรมของ corporatism และวัตถุนิยมหรือยืนยันเปลี่ยน เราไม่ได้เป็น enlivened โดยระบบการศึกษาที่ clandestinely ชุดเราขึ้นสำหรับงานที่เป็นแบบอัตโนมัติ งานที่ไม่ต้องทำสำหรับการเป็นทาสโดย fervency สำหรับมีความหมายความ เราไม่มีตัวเลือกในชีวิตเมื่อเงินถูกบังคับให้สร้างแรงบันดาลใจของเรา แรงจูงใจของเราควรจะรัก แต่นี่หายไปจากช่วงเวลาที่เราก้าวเข้าไปในระบบรถไฟเรา แทนที่จะเป็นแรงบันดาลใจให้เรา