tense (noun): a verb-based method u

tense (noun): a verb-based method used to indicate the time, and sometimes the continuation or completeness, of an action or state in relation to the time of speaking. ORIGIN Latin tempus "time"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาล (นาม): วิธีใช้คำกริยาที่ใช้ในการระบุ เวลา และบางครั้งต่อเนื่อง หรือ สมบูรณ์ การดำเนินการหรือสถานะสัมพันธ์กับเวลาของการพูด จุดเริ่มต้นของ "เวลา" ติไทชุง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครียด (นาม): วิธีการใช้คำกริยาที่ใช้ในการระบุเวลาและบางครั้งความต่อเนื่องหรือความครบถ้วนสมบูรณ์ของการกระทำหรือรัฐในความสัมพันธ์กับเวลาของการพูด ORIGIN ละตินเวลา "เวลา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตึงเครียดไหม ( คำนาม ) : วิธีการที่ใช้เป็นกริยาที่บ่งบอกเวลา และบางครั้งความต่อเนื่องหรือสมบูรณ์ของการกระทำหรือสถานะสัมพันธ์กับเวลาของการพูด ประเทศละตินรึเปล่าเวลา " เวลา "