THE ANCIENT WORLDDevelopment of agr

THE ANCIENT WORLD
Development of agriculture served growing populations
unable to exist solely from hunting, stimulating the organization
of more complex societies able to share in production
and in irrigation systems. Division of labor, trade, commerce,
and government were associated with development
of urban societies. Growth of population and communal
living led to improved standards of living but also created
new health hazards including spread of diseases. As in
our time, these challenges required community action to
prevent disease and promote survival.
Eastern societies were the birthplace of world civilization.
Empirical and religious traditions were mixed.
Superstition and shamanism coexisted with practical
knowledge of herbal medicines, midwifery, management
of wounds or broken bones, and trepanation to remove
“evil spirits” that resulted from blood clots inside the
skull. All were part of communal life with variations in
historical and cultural development. The advent of writing
led to medical documentation. Requirements of medical
conduct were spelled out as part of the general legal Code
of Hammurabi in Mesopotamia (circa 1700 BCE). This
included regulation of physician fees and punishment for
failure and set a legal base for the secular practice of
medicine. Many of the main traditions of medicine were
those based on magic or that derived from religion. Often
medical practice was based on belief in the supernatural,
and healers were believed to have a religious calling.
Training of medical practitioners, regulation of their practice,
and ethical standards evolved in a number of ancient
societies.
Some cultures equated cleanliness with godliness and
associated hygiene with religious beliefs and practices.
Chinese, Egyptian, Hebrew, Indian, and Incan societies
all provided sanitary amenities as part of the religious
belief system and took measures to provide water, sewage,
and drainage systems. This allowed for successful urban
settlement and reinforced the beliefs upon which such
practices were based. Personal hygiene was part of religious
practice. Technical achievements in providing
hygiene at the community level slowly evolved as part
of urban society.
Chinese practice in the twenty-first to eleventh centuries
BCE included digging of wells for drinking water;
from the eleventh to the seventh centuries BCE this
included use of protective measures for drinking water
and destruction of rats and rabid animals. In the second
century BCE, Chinese communities were using sewers
and latrines. The basic concept of health was that of countervailing
forces between the principles of yin (female)
and yang (male), with emphasis on a balanced lifestyle.
Medical care emphasized diet, herbal medicine, hygiene,
massage, and acupuncture.
Ancient cities in India were planned with building
codes, street paving, and covered sewer drains built of
bricks and mortar. Indian medicine originated in herbalism
associated with the mythical gods. Between 800 and 200
BCE, Ayurvedic medicine developed and with it, medical
schools and public hospitals. Between 800 BCE and 400
2 Chapter | 1 A History of Public HealthCE, major texts of medicine and surgery were written. Primarily
focused in the Indus Valley, the golden age of
ancient Indian medicine began in approximately 800
BCE. Personal hygiene, sanitation, and water supply engineering
were emphasized in the laws of Manu. Pioneering
physicians, supported by Buddhist kings, developed the
use of drugs and surgery, and established schools of medicine
and public hospitals as part of state medicine. Indian
medicine played a leading role throughout Asia, as did
Greek medicine in Europe and the Arab countries. With
the Mogul invasion of 600 CE, state support declined,
and with it, Indian medicine.
Ancient Egyptian intensive agriculture and irrigation
practices were associated with widespread parasitic disease.
The cities had stone masonry gutters for drainage,
and personal hygiene was highly emphasized. Egyptian
medicine developed surgical skills and organization of
medical care, including specialization and training that
greatly influenced the development of Greek medicine.
The Eberus Papyrus, written 3400 years ago, gives an extensive
description of Egyptian medical science, including
isolation of infected surgical patients.
The Hebrew Mosaic Law of the five Books of Moses
(circa 1000 BCE) stressed prevention of disease through
regulation of personal and community hygiene, reproductive
and maternal health, isolation of lepers and other
“unclean conditions,” and family and personal sexual conduct
as part of religious practice. It also laid a basis for
medical and public health jurisprudence. Personal and
community responsibility for health included a mandatory
day of rest, limits on slavery and guarantees of the rights
of slaves and workers, protection of water supplies, sanitation
of communities and camps, waste disposal, and food
protection, all codified in detailed religious obligations.
Food regulation prevented use of diseased or unclean animals,
and prescribed methods of slaughter improved the
possibility of preservation of the meat. While there was
an element of viewing illness as a punishment for sin,
there was also an ethical and social stress on the value
of human life with an obligation to seek and provide care.
The concepts of sanctity of human life (Pikuah Nefesh)
and improving the quality of life on Earth (Tikun Olam)
were given overriding religious and social roles in community
life. In this tradition, the saving of a single human life
was considered “as if one saved the whole world,” with an
ethical imperative to achieve a better earthly life for all.
The Mosaic Law, which forms the basis for Judaism, Christianity,
and Islam, codified health behaviors for the individual
and for society, all of which have continued into the
modern era as basic concepts in environmental and social
hygiene.
In Cretan and Minoan societies, climate and environment
were recognized as playing a role in disease causation.
Malaria was related to swampy and lowland areas, and prevention
involved planning the location of settlements.
Ancient Greece placed high emphasis on healthful living
habits in terms of personal hygiene, nutrition, physical fitness,
and community sanitation. Hippocrates articulated the
clinical methods of observation and documentation and a
code of ethics of medical practice. He articulated the relationship
between disease patterns and the natural environment
(Air, Water, and Places) which dominated epidemiologic
thinking until the nineteenth century. Preservation of health
was seen as a balance of forces: exercise and rest, nutrition
and excretion, and recognizing the importance of age and
sex variables in health needs. Disease was seen as having natural
causation, and medical care was valued, with the citystate
providing free medical services for the poor and for
slaves. City officials were appointed to look after public
drains and water supply, providing organized sanitary and
public health services. Hippocrates gave medicine both a
scientific and ethical spirit lasting to the present time.
Ancient Rome adopted much of the Greek philosophy
and experience concerning health matters with high levels
of achievement and new innovations in the development
of public health. The Romans were extremely skilled in
engineering of water supply, sewage and drainage systems,
public baths and latrines, town planning, sanitation
of military encampments, and medical care. Roman law
also regulated businesses and medical practice. The influence
of the Roman Empire resulted in the transfer of these
ideas throughout much of Europe and the Middle East.
Rome itself had access to clean water via 10 aqueducts
supplying ample water for the citizens. Rome also built
public drains. By the early first century the aqueducts
allowed people to have 600–900 liters per person per day
of household water from mountains. Marshlands were
drained to reduce the malarial threat. Public baths were
built to serve the poor, and fountains were built in private
homes for the wealthy. Streets were paved, and organized
garbage disposal served the cities.
Roman military medicine included well-designed sanitation
systems, food supplies, and surgical services.
Roman medicine, based on superstition and religious rites,
with slaves as physicians, developed from Greek physicians
who brought their skills and knowledge to Rome
after the destruction of Corinth in 146 BCE. Training as
apprentices, Roman physicians achieved a highly respected
role in society. Hospitals and municipal doctors were
employed by Roman cities to provide free care to the poor
and the slaves, but physicians also engaged in private
practice, mostly on retainers to families. Occupational
health was described with measures to reduce known risks
such as lead exposure, particularly in mining. Weights and
measures were standardized and supervised. Rome made
important contributions to the public health tradition of
sanitation, urban planning, and organized medical care.
Galen, Rome’s leading physician, perpetuated the fame
of Hippocrates through his medical writings, basing medical
assessment on the four humors of man (sanguine,
Chapter | 1 A History of Public Health 3phlegmatic, choleric, and melancholic). These ideas dominated
European medical thought for nearly 1500 years
until the advent of modern science.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกโบราณพัฒนาเกษตรบริการประชากรเติบโตไม่มีอยู่แต่เพียงผู้เดียวจากการล่าสัตว์ การกระตุ้นองค์กรของสังคมสามารถใช้ในการผลิตซับซ้อนและ ในระบบชลประทาน กองแรงงาน การค้า พาณิชย์รัฐบาลเกี่ยวข้องกับการพัฒนาของสังคมเมือง เจริญเติบโต ของประชากร และชุมชนชีวิตที่นำไปสู่การปรับปรุงมาตรฐานของที่อยู่อาศัย แต่ยัง สร้างภัยสุขภาพใหม่รวมถึงการแพร่กระจายของโรค ในเวลาของเรา ความท้าทายเหล่านี้จำเป็นต้องดำเนินการในชุมชนเพื่อป้องกันโรค และส่งเสริมการอยู่รอดสถานที่เกิดของอารยธรรมโลกตะวันออกสังคมได้ประเพณีศาสนา และผลรวมความเชื่อโชคลางและเชมัน coexisted กับทางปฏิบัติความรู้ด้านยาสมุนไพร หมอตำแย จัดการบาดแผล หรือกระดูกหัก และ trepanation เอา"วิญญาณร้าย" ที่เป็นผลมาจากเลือด clots ภายในกะโหลกศีรษะ ทั้งหมดก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตชุมชนด้วยรูปแบบในพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม มาของการเขียนนำเอกสารทางการแพทย์ ความต้องการของแพทย์ปฏิบัติถูกสะกดออกมาเป็นส่วนหนึ่งของกฎหมายทั่วไปของ Hammurabi ใน Mesopotamia (เซอร์กา 1700 ปีก่อนคริสต์ศักราช) นี้ระเบียบรวมค่าธรรมเนียมแพทย์และลงโทษความล้มเหลวและพื้นฐานทางกฎหมายสำหรับการปฏิบัติทางโลกยา หลายประเพณีหลักของยาได้ผู้วิเศษหรือที่ได้รับมาจากศาสนา มักจะโรคเป็นไปตามความเชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติและ healers ถูกเชื่อว่ามีโทรศัพท์ทางศาสนาฝึกอบรมแพทย์ผู้ ระเบียบปฏิบัติของพวกเขาและพัฒนามาตรฐานจริยธรรมในโบราณสังคมบางวัฒนธรรม equated สะอาด ด้วยเป็น และสุขอนามัยที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อทางศาสนาและปฏิบัติสังคมจีน อียิปต์ ฮิบรู อินเดีย และ Incanทั้งหมดมีสิ่งอำนวยความสะดวกที่อนามัยเป็นส่วนหนึ่งของศาสนาระบบความเชื่อ และใช้มาตรการในการให้น้ำ น้ำเสียและระบบระบายน้ำ นี้ได้ประสบความสำเร็จเมืองการชำระเงิน และเสริมความเชื่อเมื่อใดเช่นปฏิบัติได้ตาม สุขอนามัยส่วนบุคคลเป็นส่วนหนึ่งของศาสนาปฏิบัติการ ความสำเร็จในการให้บริการด้านเทคนิคอนามัยในระดับชุมชนที่พัฒนาช้าเป็นส่วนหนึ่งของสังคมเมืองแบบฝึกหัดภาษาจีนในศตวรรษแรกยี่สิบสิบเอ็ดปีก่อนคริสต์ศักราชรวมขุดบ่อน้ำดื่มจากสิบเอ็ดกับศตวรรษเจ็ดปีก่อนคริสต์ศักราชนี้ใช้มาตรการป้องกันรวมน้ำดื่มและทำลายของหนูและสัตว์รุนแรง ในที่สองคริสต์ศตวรรษคริสตศักราช ชุมชนจีนใช้ท่อระบายน้ำและ latrines มีแนวคิดพื้นฐานของสุขภาพที่ countervailingกองกำลังระหว่างหลักการของหยิน (เพศหญิง)และยาง (เพศชาย), กับชีวิตที่สมดุลแพทย์เน้นอาหาร ยาสมุนไพร สุขอนามัยนวดแผนไทย และฝังเข็มเมืองโบราณในอินเดียได้วางแผนสร้างรหัส ปูถนน และสร้างท่อระบายน้ำท่อระบายน้ำครอบคลุมอิฐและปูน แพทย์อินเดียมาใน herbalismเกี่ยวข้องกับเทพเจ้าในตำนาน ระหว่าง 800 และ 200คริสตศักราช แพทย์แบบอายุรเวทพัฒนา และ ด้วย แพทย์โรงเรียนและโรงพยาบาลของรัฐบาล ระหว่างคริสตศักราช 800 และ 400บทที่ 2 | 1 ประวัติของสาธารณะ HealthCE ได้เขียนข้อความสำคัญของยาและการผ่าตัด เป็นหลักอิ่มอุ่นสินธุ ยุคทองของแพทย์อินเดียโบราณเริ่มขึ้นในประมาณ 800ปีก่อนคริสต์ศักราช สุขอนามัยส่วนบุคคล สุขาภิบาล วิศวกรรมประปา และได้เน้นย้ำในกฎหมายของมนู บุกเบิกแพทย์ สนับสนุนพุทธศาสนาพระมหากษัตริย์ พัฒนาใช้ยา และการผ่าตัด และก่อตั้งโรงเรียนการแพทย์และโรงพยาบาลของรัฐบาลเป็นส่วนหนึ่งของรัฐยา อินเดียยาที่เล่นบทบาทผู้นำเอเชีย เป็นได้แพทย์กรีกโบราณในยุโรปและประเทศอาหรับ มีการบุกครอง Mogul ของ 600 CE ปฏิเสธ สนับสนุนรัฐและ ด้วย ยาอินเดียชลประทานและการเกษตรแบบเร่งรัดในอียิปต์โบราณปฏิบัติเกี่ยวข้องกับโรคแพร่เสียงฟู่เหมือนกาฝากเมืองที่มีหินปูนรางสำหรับระบายน้ำและสุขอนามัยส่วนบุคคลที่เน้นสูง อียิปต์พัฒนาทักษะการผ่าตัดและการจัดยาพยาบาล รวมทั้งความเชี่ยวชาญ และการฝึกอบรมที่มากมีอิทธิพลต่อการพัฒนาของแพทยศาสตร์กรีกทรอปิคอ Eberus เขียน 3400 ปี ให้การคำอธิบายของอียิปต์วิทยาศาสตร์ทางการแพทย์ รวมถึงการแยกผู้ป่วยผ่าตัดติดเชื้อกฎหมาย Mosaic ฮิบรูห้าเล่มของโมเสส(เซอร์กา 1000 ปีก่อนคริสต์ศักราช) เน้นการป้องกันโรคผ่านข้อบังคับของส่วนบุคคลและชุมชนอนามัย สืบพันธุ์และ สุขภาพของมารดา แยก lepers และอื่น ๆ"เที่ยวเงื่อนไข" และการปฏิบัติทางเพศส่วนบุคคล และครอบครัวเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติทางศาสนา วางพื้นฐานสำหรับการทางการแพทย์และสาธารณสุขฟิกฮ ส่วนบุคคล และความรับผิดชอบของชุมชนเพื่อสุขภาพรวมบังคับวันพักผ่อน จำกัดทาสและประกันสิทธิทาสและแรงงาน คุ้มครองค่อน สุขาภิบาลชุมชนค่าย กำจัดขยะ และอาหารป้องกัน, ประมวลกฎหมายสูงในศาสนาผูกพันรายละเอียดทั้งหมดใช้ควบคุมป้องกันไม่ให้อาหารสัตว์ป่วย หรืออโยธยาและกำหนดวิธีการฆ่าที่มีการปรับปรุงการสามารถเก็บรักษาของเนื้อ ในขณะที่มีองค์ประกอบของการเจ็บป่วยเป็นบทลงโทษสำหรับบาป ดูมียังมีความเครียดทางด้านจริยธรรม และสังคมค่าของมนุษย์กับการแสวงหา และให้การดูแลแนวคิดของความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตมนุษย์ (Pikuah Nefesh)และปรับปรุงคุณภาพของชีวิตบนโลก (Tikun Olam)ได้รับบทบาทที่ต้องเอาชนะทางศาสนา และสังคมในชุมชนชีวิต ในประเพณีนี้ บันทึกของชีวิตมนุษย์เดียวที่ว่า "เป็นหนึ่งบันทึกโลกทั้งโลก ด้วยการจำจริยธรรมเพื่อชีวิตเอิร์ทลี่ดีกว่าทั้งหมดกฎหมาย Mosaic ซึ่งเป็นพื้นฐานสำหรับศาสนายูดาย ศาสนาคริสต์และ อิสลาม พฤติกรรมสุขภาพ ประมวลกฎหมายสูงสำหรับแต่ละบุคคลและสังคม ที่มีอย่างต่อเนื่องในการยุคสมัยใหม่เป็นแนวคิดพื้นฐานทางสังคม และสิ่งแวดล้อมอนามัยในสังคม Cretan และ Minoan สภาพภูมิอากาศ และสิ่งแวดล้อมถูกรู้จักว่าเป็นการเล่นบทบาทในโรค causationมาลาเรียเกี่ยวข้องกับพื้นที่ราบ และเป็นหนอง และการป้องกันเกี่ยวข้องกับการวางตำแหน่งของการชำระเงินกรีซโบราณวางสูงเน้นเพื่อสุขภาพชีวิตพฤติกรรมในด้านสุขอนามัยส่วนบุคคล โภชนาการ กายและสุขาภิบาลชุมชน Hippocrates พูดชัดแจ้งวิธีการสังเกตและเอกสารทางคลินิกและจรรยาบรรณของแพทย์ปฏิบัติการ เขาพูดชัดแจ้งความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบของโรคและสภาพแวดล้อมธรรมชาติ(แอร์ น้ำ และสถาน) ซึ่งครอบงำ epidemiologicคิดถึงศตวรรษ รักษาสุขภาพที่เห็นเป็นของกองทัพ: ออกกำลังกาย และพัก ผ่อน โภชนาการและการขับถ่าย และตระหนักถึงความสำคัญของอายุ และตัวแปรเพศในความต้องการสุขภาพ โรคที่เห็นว่ามีธรรมชาติcausation และแพทย์เป็นบริษัท มี citystateให้บริการรักษาพยาบาลฟรี สำหรับคนยากจน และทาส เจ้าหน้าที่เมืองถูกแต่งตั้งเพื่อดูแลประชาชนท่อระบายน้ำและน้ำประปา ให้จัดสุขาภิบาล และบริการสาธารณสุข Hippocrates ให้ยาทั้งสองตัวยาวนานจนถึงเวลาปัจจุบันวิญญาณวิทยาศาสตร์ และจริยธรรมโรมโบราณนำมาใช้มากในปรัชญากรีกและประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องสุขภาพระดับสูงความสำเร็จและนวัตกรรมใหม่ในการพัฒนาของสาธารณสุข ชาวโรมันมีฝีมือมากในวิศวกรรมระบบน้ำประปา น้ำเสีย และระบายน้ำที่อาบน้ำสาธารณะและ latrines เมืองการวางแผน การสุขาภิบาลencampments ทหาร และแพทย์ กฎหมายโรมันนอกจากนี้ยัง กำหนดธุรกิจและปฏิบัติการทางการแพทย์ อิทธิพลของอาณาจักรโรมันให้การโอนย้ายนี้ความคิดทั้งของยุโรปและตะวันออกกลางโรมเองก็เข้าทำความสะอาดน้ำผ่าน 10 aqueductsจัดหาน้ำที่เพียงพอสำหรับประชาชน โรมยัง สร้างท่อระบายน้ำสาธารณะ โดยศตวรรษแรกต้น aqueductsอนุญาตให้คนอื่น ๆ มี 600 – 900 ลิตรต่อคนต่อวันของน้ำจากภูเขา ได้ถูกพระยานครระบายออกเพื่อลดการคุกคามของมาลาเรีย มีที่อาบน้ำสาธารณะสร้างขึ้นเพื่อคนยากจน และสร้างน้ำพุส่วนตัวบ้านสำหรับมั่งคั่ง ถนนปู และจัดขยะบริการเมืองแพทย์ทหารโรมันรวมสุขาภิบาลดีระบบ เสบียง และบริการผ่าตัดยาโรมัน ความเชื่อโชคลางและพิธีกรรมทางศาสนาทาสเป็นแพทย์ พัฒนาจากแพทย์กรีกที่มาของทักษะและความรู้สู่โรมหลังจากทำลายเมืองโครินธ์ใน 146 ปีก่อนคริสต์ศักราช การฝึกอบรมฝึก แพทย์โรมันสำเร็จเป็นบารมีบทบาทในสังคม โรงพยาบาลและแพทย์เทศบาลเมืองโรมันว่าดูแลฟรีให้คนยากจนและทาส แต่แพทย์ยังหมั้นในแบบฝึกหัด บนยึดครอบครัวส่วนใหญ่ อาชีวสุขภาพได้อธิบายกับมาตรการเพื่อลดความเสี่ยงที่รู้จักเช่นนำแสง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำเหมือง น้ำหนัก และมาตรการที่ได้มาตรฐาน และแบบมีผู้สอน ทำให้โรมผลงานสำคัญการประเพณีสาธารณสุขของสุขาภิบาล ผังเมือง และแพทย์จัดกาเลน แพทย์ชั้นนำของกรุงโรม perpetuated ความชื่อเสียงของ Hippocrates ผ่านงานเขียนของเขาทางการแพทย์ อ้างอิงทางการแพทย์ประเมินบน humors สี่คน (sanguineบท | 1 A ประวัติสาธารณสุข 3phlegmatic, choleric และคับอกคับ) ความคิดเหล่านี้ครอบงำแพทย์ยุโรปคิดว่า เกือบ 1500 ปีจนกระทั่งการมาถึงของวิทยาการสมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกยุคโบราณ
การพัฒนาการเกษตรทำหน้าที่ประชากรที่เพิ่มขึ้น
ไม่สามารถที่จะมีชีวิตอยู่ แต่เพียงผู้เดียวจากการล่ากระตุ้นองค์กร
ของสังคมที่ซับซ้อนมากขึ้นสามารถที่จะมีส่วนร่วมในการผลิต
และระบบชลประทาน การแบ่งงานการค้าการพาณิชย์
และรัฐบาลที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนา
ของสังคมเมือง การเจริญเติบโตของประชากรและชุมชน
ที่อยู่อาศัยนำไปสู่มาตรฐานที่ดีขึ้นของที่อยู่อาศัยที่สร้างขึ้น แต่ยัง
เป็นอันตรายต่อสุขภาพใหม่ ๆ รวมถึงการแพร่กระจายของโรค ในขณะที่
เวลาของเราความท้าทายเหล่านี้จำเป็นต้องมีการดำเนินการของชุมชนในการ
ป้องกันโรคและส่งเสริมการอยู่รอด.
สังคมตะวันออกเป็นแหล่งกำเนิดของอารยธรรมโลก.
เชิงประจักษ์ประเพณีและศาสนาถูกผสม.
ไสยศาสตร์และชาแมนพึ่งปฏิบัติที่มี
ความรู้เกี่ยวกับยาสมุนไพรการผดุงครรภ์การจัดการ
บาดแผลหรือ กระดูกหักและเจาะเพื่อเอา
​​"วิญญาณชั่วร้าย" ที่เกิดจากลิ่มเลือดภายใน
กะโหลกศีรษะ ทั้งหมดเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของชุมชนที่มีรูปแบบใน
การพัฒนาทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม การถือกำเนิดของการเขียน
นำเอกสารทางการแพทย์ ความต้องการของทางการแพทย์ที่
ดำเนินการถูกสะกดออกมาเป็นส่วนหนึ่งของประมวลกฎหมายทั่วไป
ของฮัมมูราบีในเมโสโปเต (ประมาณ 1700 คริสตศักราช) ซึ่ง
รวมถึงกฎระเบียบของค่าธรรมเนียมการแพทย์และการลงโทษสำหรับ
ความล้มเหลวและตั้งฐานทางกฎหมายสำหรับการปฏิบัติของฆราวาส
ยา หลายประเพณีหลักของยาที่ถูก
ผู้ที่อยู่บนพื้นฐานของมายากลหรือว่ามาจากศาสนา บ่อยครั้งที่
การปฏิบัติทางการแพทย์อยู่บนพื้นฐานของความเชื่อในธรรมชาติ
และหมอเชื่อกันว่าน่าจะมีการโทรทางศาสนา.
การฝึกอบรมของผู้ปฏิบัติงานด้านการแพทย์การควบคุมการปฏิบัติของพวกเขา
และการพัฒนามาตรฐานทางจริยธรรมในจำนวนของโบราณ
สังคม.
บางวัฒนธรรมที่บรรจุความสะอาดกับพระเจ้าและ
ที่เกี่ยวข้อง สุขอนามัยกับความเชื่อทางศาสนาและการปฏิบัติ.
จีน, อียิปต์, ฮิบรู, อินเดีย, อินคาและสังคม
ทั้งหมดที่สิ่งอำนวยความสะดวกด้านสุขอนามัยเป็นส่วนหนึ่งของศาสนา
ระบบความเชื่อและใช้มาตรการเพื่อให้น้ำ, น้ำเสีย
และระบบระบายน้ำ นี้ได้รับอนุญาตให้ประสบความสำเร็จในเมือง
การตั้งถิ่นฐานและเสริมความเชื่อตามที่ดังกล่าว
อยู่บนพื้นฐานการปฏิบัติ สุขอนามัยส่วนบุคคลเป็นส่วนหนึ่งของศาสนา
ปฏิบัติ ความสำเร็จทางเทคนิคในการให้บริการ
ด้านสุขอนามัยในระดับชุมชนพัฒนาช้าเป็นส่วนหนึ่ง
. ของสังคมเมือง
ของจีนในการปฏิบัติที่ยี่สิบเอ็ดศตวรรษที่สิบเอ็ด
คริสตศักราชรวมการขุดหลุมสำหรับการดื่มน้ำ
จากสิบเอ็ดถึงศตวรรษที่เจ็ดคริสตศักราชนี้
รวมถึงการใช้มาตรการป้องกัน สำหรับน้ำดื่ม
และการทำลายของหนูและสัตว์บ้า ในครั้งที่สอง
ศตวรรษที่คริสตศักราชชุมชนชาวจีนได้ใช้ท่อระบายน้ำ
และส้วม แนวคิดพื้นฐานของสุขภาพเป็นที่ของตอบโต้
กองกำลังระหว่างหลักการของหยิน (หญิง)
และหยาง (ชาย) โดยเน้นวิถีชีวิตที่สมดุล.
ดูแลการแพทย์อาหารเน้นยาสมุนไพร, สุขอนามัย,
การนวดและการฝังเข็ม.
เมืองโบราณในอินเดีย มีการวางแผนด้วยการสร้าง
รหัสปูถนนและท่อระบายน้ำท่อระบายน้ำครอบคลุมสร้างขึ้นจาก
อิฐและปูน ยาอินเดียเกิดขึ้นในสมุนไพร
ที่เกี่ยวข้องกับเทพเจ้าในตำนาน ระหว่าง 800 และ 200
คริสตศักราชยาอายุรเวทพัฒนาและด้วยการแพทย์
โรงเรียนและโรงพยาบาลของรัฐ ระหว่าง 800 คริสตศักราช 400 และ
บทที่ 2 | 1 ความเป็นมาของสาธารณะ HealthCE ข้อความที่สำคัญของยาและการผ่าตัดที่ถูกเขียนขึ้น ส่วนใหญ่
มุ่งเน้นในลุ่มแม่น้ำสินธุ, ยุคทองของ
การแพทย์แผนโบราณของอินเดียเริ่มในเวลาประมาณ 800
คริสตศักราช สุขอนามัยส่วนบุคคลการสุขาภิบาลและน้ำวิศวกรรมอุปทาน
ถูกเน้นในกฎหมายของมนุ ผู้บุกเบิก
แพทย์ได้รับการสนับสนุนโดยกษัตริย์ชาวพุทธ, การพัฒนา
การใช้ยาและการผ่าตัดและโรงเรียนที่จัดตั้งขึ้นของยา
และโรงพยาบาลของรัฐเป็นส่วนหนึ่งของการแพทย์ของรัฐ อินเดีย
ยาเล่นบทบาทนำทั่วเอเชียเช่นเดียวกับ
ยากรีกในยุโรปและประเทศอาหรับ ด้วยการ
บุกเจ้าพ่อ 600 CE, การสนับสนุนของรัฐลดลง
และด้วยยาอินเดีย.
การเกษตรแบบเร่งรัดอียิปต์โบราณและการชลประทาน
การปฏิบัติที่มีความสัมพันธ์กับการเกิดโรคพยาธิอย่างกว้างขวาง.
เมืองมีท่อระบายน้ำก่ออิฐหินสำหรับการระบายน้ำ
และสุขอนามัยส่วนบุคคลที่ได้รับการเน้นย้ำอย่างมาก อียิปต์
ยาการพัฒนาทักษะในการผ่าตัดและองค์กรของ
การดูแลทางการแพทย์รวมทั้งความเชี่ยวชาญและการฝึกอบรมที่
มีอิทธิพลอย่างมากในการพัฒนาของยากรีก.
Eberus กกเขียน 3400 ปีที่ผ่านมาให้กว้างขวาง
คำอธิบายของวิทยาศาสตร์การแพทย์อียิปต์รวมทั้ง
การแยกผู้ป่วยที่ติดเชื้อผ่าตัด.
ภาษาฮิบรูโมเสกกฎหมายในห้าหนังสือของโมเสส
(ประมาณ 1000 คริสตศักราช) เน้นการป้องกันโรคผ่าน
การควบคุมสุขอนามัยส่วนบุคคลและชุมชนการเจริญพันธุ์
และสุขภาพมารดาแยกโรคเรื้อนและอื่น ๆ ที่
"เงื่อนไขที่ไม่สะอาด" และครอบครัวและความประพฤติทางเพศส่วนบุคคล
เป็นส่วนหนึ่งของ วัต นอกจากนี้ยังวางพื้นฐานสำหรับ
นิติศาสตร์ทางการแพทย์และสาธารณสุข ส่วนบุคคลและ
ความรับผิดชอบต่อชุมชนเพื่อสุขภาพรวมถึงการบังคับใช้
วันของส่วนที่เหลือข้อ จำกัด เกี่ยวกับการเป็นทาสและการค้ำประกันสิทธิ
ของทาสและคนงานป้องกันน้ำสุขาภิบาล
ของชุมชนและค่ายขยะและอาหาร
ป้องกันทั้งหมดประมวลกฎหมายภาระผูกพันทางศาสนาที่มีรายละเอียด .
การควบคุมอาหารป้องกันไม่ให้เกิดการใช้สัตว์เป็นโรคหรือไม่สะอาด
และวิธีการที่กำหนดของการฆ่าตัวดีขึ้น
เป็นไปได้ของการเก็บรักษาเนื้อสัตว์ ในขณะที่มี
องค์ประกอบของการดูความเจ็บป่วยเป็นโทษสำหรับความผิดบาป,
นอกจากนี้ยังมีความเครียดทางจริยธรรมและสังคมเกี่ยวกับคุณค่า
ของชีวิตมนุษย์ที่มีภาระผูกพันที่จะแสวงหาและให้การดูแล.
แนวความคิดของความศักดิ์สิทธิ์ของชีวิตมนุษย์ (Pikuah Nefesh)
และการปรับปรุง คุณภาพของชีวิตบนโลก (Tikun Olam)
ได้รับบทบาททางศาสนาและทางสังคมที่สำคัญในชุมชน
ชีวิต ในประเพณีนี้ประหยัดของชีวิตมนุษย์เดียว
ได้รับการพิจารณา "ราวกับว่ามีใครบันทึกไว้ทั้งโลก" กับ
จริยธรรมความจำเป็นที่จะประสบความสำเร็จที่ดีกว่าชีวิตบนโลกทั้งหมด.
โมเสกกฎหมายซึ่งรูปแบบพื้นฐานสำหรับยูดายคริสต์
และ ศาสนาอิสลามประมวลผลพฤติกรรมสุขภาพสำหรับบุคคล
และสังคมซึ่งทั้งหมดได้อย่างต่อเนื่องใน
ยุคปัจจุบันเป็นแนวคิดพื้นฐานในด้านสิ่งแวดล้อมและสังคม
สุขอนามัย.
ในสังคมเครตันและมิโนอันสภาพภูมิอากาศและสภาพแวดล้อมที่
ได้รับการยอมรับการเล่นบทบาทในการเกิดโรค.
มาลาเรีย ที่เกี่ยวข้องกับแอ่งน้ำและพื้นที่ลุ่มและการป้องกัน
ที่เกี่ยวข้องกับการวางแผนที่ตั้งของการตั้งถิ่นฐาน.
กรีกโบราณวางความสำคัญสูงในการดำรงชีวิตที่ดีต่อสุขภาพ
นิสัยในแง่ของสุขอนามัยส่วนบุคคล, โภชนาการ, สมรรถภาพทางกาย
และสุขอนามัยชุมชน Hippocrates ก้อง
วิธีการทางคลินิกของการสังเกตและเอกสารและ
จรรยาบรรณของการปฏิบัติทางการแพทย์ เขาก้องความสัมพันธ์
ระหว่างรูปแบบการเกิดโรคและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติ
(อากาศน้ำและสถานที่) ซึ่งครอบงำทางระบาดวิทยา
คิดจนกระทั่งศตวรรษที่สิบเก้า การดูแลรักษาสุขภาพ
ที่ถูกมองว่าเป็นความสมดุลของกองกำลัง: การออกกำลังกายและพักผ่อนโภชนาการ
และการขับถ่ายและตระหนักถึงความสำคัญของอายุและ
ตัวแปรทางเพศในความต้องการด้านสุขภาพ โรคถูกมองว่าเป็นธรรมชาติที่มี
สาเหตุและการดูแลทางการแพทย์ที่มีมูลค่าด้วย Citystate
การให้บริการทางการแพทย์ฟรีสำหรับคนยากจนและ
ทาส เจ้าหน้าที่ของเมืองได้รับการแต่งตั้งเพื่อดูแลประชาชน
ท่อระบายน้ำและน้ำประปาให้จัดสุขาภิบาลและ
บริการสุขภาพของประชาชน Hippocrates ให้ยาทั้ง
ทางวิทยาศาสตร์และจิตวิญญาณจริยธรรมที่ยั่งยืนให้กับเวลาปัจจุบัน.
กรุงโรมโบราณนำมาใช้มากของปรัชญากรีก
และประสบการณ์เกี่ยวกับเรื่องสุขภาพที่มีระดับสูง
ของความสำเร็จและนวัตกรรมใหม่ในการพัฒนา
สาธารณสุข ชาวโรมันเป็นอย่างมากในการที่มีทักษะ
ทางด้านวิศวกรรมของน้ำประปาน้ำเสียและระบบระบายน้ำ,
ห้องอาบน้ำสาธารณะและส้วมผังเมืองสุขาภิบาล
ของค่ายทหารและการดูแลทางการแพทย์ กฎหมายโรมัน
ธุรกิจยังควบคุมและการปฏิบัติทางการแพทย์ อิทธิพล
ของจักรวรรดิโรมันส่งผลในการถ่ายโอนเหล่านี้
ความคิดตลอดทั้งยุโรปและตะวันออกกลาง.
โรมมีการเข้าถึงน้ำสะอาดผ่าน 10 aqueducts
จัดหาน้ำเพียงพอสำหรับประชาชน โรมแห่งนี้สร้าง
ท่อระบายน้ำสาธารณะ ต้นศตวรรษแรก aqueducts
อนุญาตให้คนที่จะมี 600-900 ลิตรต่อคนต่อวัน
ของน้ำที่ใช้ในครัวเรือนมาจากภูเขา ที่ราบลุ่มได้รับการ
ระบายน้ำเพื่อลดภัยคุกคามของเชื้อมาลาเรีย ห้องอาบน้ำสาธารณะที่ถูก
สร้างขึ้นเพื่อตอบสนองความยากจนและน้ำพุที่ถูกสร้างขึ้นในภาคเอกชน
ที่อยู่อาศัยสำหรับผู้มั่งคั่ง ถนนปูและจัด
ทำหน้าที่กำจัดขยะเมือง.
ทหารโรมันยารวมทั้งการออกแบบการสุขาภิบาล
ระบบเสบียงอาหารและบริการผ่าตัด.
ยาโรมันอยู่บนพื้นฐานของความเชื่อทางไสยศาสตร์และพิธีกรรมทางศาสนา
ที่มีทาสเป็นแพทย์ที่พัฒนามาจากภาษากรีกแพทย์
ที่นำ ทักษะและความรู้ของพวกเขาไปยังกรุงโรม
หลังจากการล่มสลายของเมืองโครินธ์ใน 146 คริสตศักราช การฝึกอบรมเป็น
เด็กฝึกหัดแพทย์โรมันความเคารพอย่างสูง
มีบทบาทในสังคม โรงพยาบาลและแพทย์ของเทศบาลได้รับ
การว่าจ้างจากเมืองโรมันจะให้การดูแลฟรีให้กับคนยากจน
และทาส แต่แพทย์ยังมีส่วนร่วมในภาคเอกชน
ทางปฏิบัติส่วนใหญ่ในการติดตามครอบครัว อาชีว
สุขภาพได้รับการอธิบายกับมาตรการเพื่อลดความเสี่ยงที่เป็นที่รู้จัก
เช่นการสัมผัสสารตะกั่วโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทำเหมือง น้ำหนักและ
มาตรการมาตรฐานและการกำกับดูแล โรมทำ
ส่วนร่วมสำคัญในประเพณีสาธารณสุขของ
สุขาภิบาลการวางผังเมืองและการจัดการการดูแลทางการแพทย์.
เลนแพทย์ชั้นนำของกรุงโรม, ชุลมุนชื่อเสียง
ของ Hippocrates ผ่านงานเขียนทางการแพทย์ของเขาเบสทางการแพทย์
ประเมินสี่คะนองของมนุษย์ (อารมณ์,
บท | 1 ประวัติสาธารณสุข 3phlegmatic, เจ้าอารมณ์และเศร้า) ความคิดเหล่านี้ครอบงำ
ความคิดทางการแพทย์ยุโรปเกือบ 1,500 ปีที่ผ่านมา
จนกระทั่งการมาถึงของวิทยาศาสตร์สมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โบราณโลก
การพัฒนาการเกษตรให้เติบโตประชากร
ไม่สามารถที่จะอยู่ แต่เพียงผู้เดียวจากการล่าสัตว์ กระตุ้นองค์กร
ของสังคมสามารถใช้ในการผลิต
และระบบชลประทานที่ซับซ้อนมากขึ้น กองแรงงาน การค้า การพาณิชย์ และ หน่วยราชการที่เกี่ยวข้องกับการพัฒนา

การเมืองสังคม การเติบโตของประชากรและชุมชน
ชีวิตนำไปสู่การปรับปรุงมาตรฐานของชีวิต แต่ยังสร้างอันตรายต่อสุขภาพใหม่
รวมทั้งการแพร่กระจายของโรค ใน
เวลาของเรา ความท้าทายเหล่านี้ต้องปฏิบัติการชุมชนเพื่อป้องกันโรคและการส่งเสริมการอยู่รอด
.
สังคมตะวันออกเป็นแหล่งกำเนิดของอารยธรรมโลก เชิงประจักษ์ และศาสนาประเพณีผสม
.
ไสยศาสตร์หมอผี coexisted ที่มีความรู้จริง
ของยาสมุนไพรการผดุงครรภ์ , การจัดการ
ของมีบาดแผลหรือกระดูกหัก และการเจาะเอา
" ผีร้าย " ที่เกิดจากการอุดตันของเลือดภายใน
กะโหลกศีรษะ ทั้งหมดเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของชุมชนกับการเปลี่ยนแปลงใน
ประวัติศาสตร์และการพัฒนาทางวัฒนธรรม การมาถึงของการเขียน
นำเอกสารทางการแพทย์ ความต้องการของการปฏิบัติทางการแพทย์
ถูกสะกดออกมาเป็นส่วนหนึ่งของรหัสทางกฎหมายทั่วไป
ของฮัมมูราบีในเมโสโปเตเมีย ( ประมาณ 1700 BCE ) รวมระเบียบค่าธรรมเนียมแพทย์นี้

และการลงโทษสำหรับความล้มเหลวและตั้งฐานทางกฎหมายสำหรับการฝึกทางโลก
ยา หลายของประเพณีหลักของการแพทย์
ตามเวทมนตร์ หรือที่ได้มาจากศาสนา ฝึกบ่อยๆ
ทางการแพทย์บนพื้นฐานของความเชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติ และเชื่อว่ามีหมอ

เรียกศาสนาการฝึกอบรมของผู้ปฏิบัติงานทางการแพทย์กฎระเบียบของการปฏิบัติของพวกเขา ,
และมาตรฐานด้านจริยธรรมที่พัฒนาในหมายเลขของสังคมโบราณ
.
บางวัฒนธรรม equated กับพระเจ้า ความสะอาดและสุขอนามัย
ที่เกี่ยวข้องกับความเชื่อทางศาสนาและการปฏิบัติ .
จีน , อียิปต์ , ฮิบรู , อินเดีย , และสุขาภิบาลสิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดที่ให้อินคาสังคม

เป็นส่วนหนึ่งของศาสนาระบบความเชื่อและเอามาตรการการให้น้ำเสีย
, และระบบระบายน้ำ นี้ได้รับอนุญาตสำหรับการตั้งถิ่นฐานชุมชนเมือง
ประสบความสำเร็จและเสริมความเชื่อที่เช่น
มีการปฏิบัติตาม สุขอนามัยส่วนบุคคลเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติทางศาสนา

ความสำเร็จทางด้านเทคนิคในการให้
สุขอนามัยในระดับชุมชนค่อยๆ วิวัฒนาการเป็นส่วนหนึ่ง

ของสังคมเมือง