I feel that the use of cell phones

I feel that the use of cell phones during school is no different than anything else: it must be done responsibly and with the use of one’s better judgment. When someone is in possession of a cell phone, it is that person’s job to decide what would be considered using it properly. I don’t see an issue with a dedicated student rattling off a text message during school if they feel it is crucial and it is at the proper time. I’ve done it, and so has a large majority of other students. Therefore, if a teacher isn’t directly interrupting class and decides they must make a call or send a text message, I can relate to their dilemma. But, there is a fine line between sending a life-or-death text message and chatting to your fellow teacher all period about how your students don’t know the difference between Shakespeare’s Macbeth and Hamlet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมรู้สึกว่าการใช้โทรศัพท์ระหว่างเรียนไม่แตกต่างอะไร: ก็ต้องทำได้รับผิดชอบ และ มีการใช้ของดีคำพิพากษา เมื่อคนอยู่ในความครอบครองของโทรศัพท์ มันเป็นงานของบุคคลนั้นในการตัดสินใจที่จะถือว่าใช้ได้อย่างถูกต้อง ไม่เห็นมีปัญหากับนักเรียนทุ่มเทแสนยานุภาพออกข้อความระหว่างเรียนหากพวกเขารู้สึกว่า มันเป็นสิ่งสำคัญ และเป็นเวลาเหมาะสม ฉันได้กระทำ และมีใหญ่ของนักเรียนคนอื่น ๆ ดังนั้น ดังนั้น ถ้าครูไม่ตรงรบกวนชั้นเรียน และตัดสินใจจะต้องโทร หรือส่งข้อความ ฉันสามารถเกี่ยวข้องกับความลำบากใจของพวกเขา แต่ มีสายปรับระหว่างการส่งข้อความ life-or-death และสนทนากับอาจารย์เพื่อนรอบระยะเวลาทั้งหมดที่เกี่ยวกับนักเรียนของคุณไม่รู้ความแตกต่างระหว่างแม็คเบ็ธและแฮมเลตของเชกสเปียร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมรู้สึกว่าการใช้โทรศัพท์มือถือระหว่างโรงเรียนไม่แตกต่างกันกว่าสิ่งอื่นใดก็จะต้องทำด้วยความรับผิดชอบและมีการใช้วิจารณญาณที่ดีขึ้นของคน ๆ หนึ่ง เมื่อใครบางคนอยู่ในความครอบครองของโทรศัพท์มือถือมันเป็นงานของบุคคลนั้นในการตัดสินใจสิ่งที่จะได้รับการพิจารณาโดยใช้มันอย่างถูกต้อง ฉันไม่เห็นปัญหากับนักเรียนทุ่มเทแสนยานุภาพออกข้อความระหว่างโรงเรียนถ้าพวกเขารู้สึกว่ามันเป็นสิ่งสำคัญและมันก็เป็นในเวลาที่เหมาะสม ฉันได้กระทำมันและเพื่อให้มีส่วนใหญ่ของนักเรียนคนอื่น ๆ ดังนั้นถ้าครูไม่ได้โดยตรงขัดจังหวะการเรียนและการตัดสินใจที่พวกเขาจะต้องโทรออกหรือส่งข้อความฉันสามารถเกี่ยวข้องกับภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของพวกเขา แต่มีเส้นแบ่งระหว่างการส่งข้อความชีวิตหรือตายและการพูดคุยกับครูเพื่อนของคุณในช่วงเวลาทั้งหมดที่เกี่ยวกับวิธีการที่นักเรียนของคุณไม่ทราบความแตกต่างระหว่างเช็คสเปียร์ก็อตแลนด์และหมู่บ้าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมรู้สึกว่า การใช้โทรศัพท์มือถือในโรงเรียนไม่แตกต่างกันกว่าสิ่งอื่น : มันต้องทำอย่างมีความรับผิดชอบและมีการใช้จะดีกว่า การพิพากษา เมื่อคนที่อยู่ในความครอบครองของโทรศัพท์มือถือ มันคืองานของบุคคล เพื่อตัดสินใจว่า จะพิจารณาการใช้อย่างถูกต้องฉันไม่เห็นปัญหาโดยนักเรียนแสนยานุภาพปิดข้อความในโรงเรียนถ้าพวกเขารู้สึกว่ามันเป็นสิ่งสำคัญและมันเป็นในเวลาที่เหมาะสม ฉันทำมันและดังนั้นส่วนใหญ่ของนักเรียนคนอื่น ๆ ดังนั้น หากครูไม่ตรงรบกวนชั้นเรียน และตัดสินใจจะโทรหรือส่งข้อความ ฉันสามารถที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ของพวกเขา แต่มีเส้นแบ่งระหว่างการมีชีวิตหรือข้อความและการสนทนากับครู เพื่อน ตาย ระยะเวลาทั้งหมดเกี่ยวกับวิธีการที่นักเรียนของคุณไม่ทราบความแตกต่างระหว่างเช็คสเปียร์ก็อตแลนด์ และหมู่บ้าน .