As Scrooge looked, it became a knoc

As Scrooge looked, it became a knocker again. He was afraid, but he did not show his fear. He turned the key, opened the door and walked in. He did look around beforehe shut the door, and he did look behind the door, to see
if anyone was hiding there. But there was nothing there.
He shut the door with a bang, to show that he was not afraid.With his one candle he went slowly up the stairs. It
was impossible to see into all the dark corners. Darkness was cheap, and Scrooge liked it. But he remembered the face, so he walked through all his rooms,checking that everything was all right. Nobody under the table or the bed, nobody behind the door! On the small fire in the bedroom there was a pot of soup, and Scrooge’s bowl was ready on the table. Nobody in any of the rooms!
Sure that he was safe now, Scrooge shut and locked his bedroom door behind him. He sat down by the fire to eat his soup.
The fireplace was an old one, with hundreds of pictures on the tiles around
the fire. But Scrooge could only see Marley’s face on every tile.
‘Humbug!’ said Scrooge to the tiles, and walked across the room. When he sat down
again, he noticed a bell on the other side of the room. As he looked, he saw, with great surprise and fear, that the bellwas slowly beginning to move from side to side. Soon it was ringing loudly, and so was every bell in the house.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นสครูจมองมันกลายเป็นเคาะอีกครั้ง เขากลัว แต่เขาไม่ได้แสดงความกลัวของเขา เขาหันกุญแจสำคัญในการเปิดประตูและเดินเข้ามาใน. เขาได้มองไปรอบ ๆ beforehe
ปิดประตูและเขาก็มองไปข้างหลังประตูเพื่อดูว่าใครถูกซ่อนมี แต่ก็ไม่มีอะไรมี.
เขาปิดประตูโครมครามเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาไม่ได้ afraid.With เทียนหนึ่งของเขาที่เขาไปอย่างช้า ๆ ขึ้นบันได
มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นในทุกมุมที่มืด ความมืดเป็นราคาถูกและสครูจชอบมัน แต่เขาจำใบหน้าเพื่อให้เขาเดินผ่านห้องพักทุกห้องของเขาตรวจสอบว่าทุกอย่างเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ไม่มีใครอยู่ใต้โต๊ะหรือเตียงไม่มีใครที่อยู่เบื้องหลังประตู! ในกองไฟเล็ก ๆ ในห้องนอนมีหม้อซุปและชามของสครูจก็พร้อมที่วางอยู่บนโต๊ะ ไม่มีใครในห้องพัก!
แน่นอนว่าเขามีความปลอดภัยในขณะนี้สครูจปิดและล็อคประตูห้องนอนของเขาอยู่ข้างหลังเขา เขานั่งลงด้วยไฟที่จะกินซุปของเขา. เตาผิงเป็นคนเก่าที่มีหลายร้อยภาพบนกระเบื้องรอบกองไฟ แต่สครูจได้เห็นใบหน้าของมาร์เลย์บนกระเบื้องทุก. 'Humbug' กล่าวว่าสครูจกระเบื้องและเดินข้ามห้อง เมื่อเขานั่งลงอีกครั้งเขาสังเกตเห็นระฆังในด้านอื่น ๆ ของห้องพัก ในขณะที่เขามองดูเขาเห็นด้วยความประหลาดใจที่ดีและความหวาดกลัวว่า bellwas ช้าเริ่มต้นที่จะย้ายจากทางด้านข้าง ในไม่ช้ามันก็เรียกเสียงดังและเพื่อเป็นระฆังในบ้านทุกคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นคนขี้เหนียว มอง มันเป็นเสียงเคาะอีกครั้ง เขาก็กลัว แต่เขาก็ไม่ได้แสดงความกลัวของเขา เขาเปลี่ยนกุญแจ เปิดประตูเดินเข้าไป เขาไม่ได้มองไปรอบ ๆ beforehe ปิดประตู และเขาไม่ได้มองหลังประตู เห็น
ถ้าใครซ่อนอยู่ตรงนั้น แต่มันไม่มีอะไรเลย .
เขาปิดประตูโครมครามเพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาไม่กลัว ด้วยเทียนเล่มหนึ่งของเขา เขาเดินช้าๆขึ้นบันได มัน
เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเห็นทุกมุมที่มืด . ความมืดคือราคาถูก และสครูจก็ชอบมัน แต่เขาจำหน้า เขาเดินผ่านห้องของเขา ตรวจสอบว่าทุกอย่างโอเค ไม่มีใครใต้โต๊ะหรือเตียง ใครอยู่หลังประตู ไฟไหม้ขนาดเล็กภายในห้องนอนมีหม้อซุปและสครูจเป็นชามพร้อมบนโต๊ะ ไม่มีใครในใด ๆของห้อง
แน่ใจว่าเขาปลอดภัยแล้ว , พ่อหนุ่มเงียบ และล็อคประตูห้องนอนของเขาอยู่ข้างหลังเขา เขานั่งลงข้างกองไฟกินซุปของเขา .
เตาผิงเป็นคนเก่า กับหลายร้อยภาพบนกระเบื้องรอบ
ไฟ แต่สครูจเห็นแค่มาร์ลีย์หน้าบนกระเบื้องทุกคน .
'humbug ! ' คนขี้เหนียวกับกระเบื้องและเดินข้ามห้อง เมื่อเขานั่งลง
อีกครั้งเขาสังเกตเห็น Bell ในด้านอื่น ๆของห้อง ที่เขาเห็น เขาเห็น กับเซอร์ไพรส์มาก และกลัวว่า bellwas ค่อยๆเริ่มขยับจากข้างหนึ่งไปอีกข้างหนึ่ง ในไม่ช้า มันก็ดัง เสียงดัง และทุกระฆังในบ้าน