Studies have also examined the effe

Studies have also examined the effect of urban vegetation on
reducing noise levels in the urban environment (Fang and Ling,
2003, 2005; Papafotiou et al., 2004; Lam et al., 2005; Bucur,
2006; Maleki and Hosseini, 2011; Pathak et al., 2011). These
studies demonstrated that noise level attenuation can range between
6 and 27 dB(A). The attenuation depends on the noise level
at source, distances from source and on vegetation features. Bucur
(2006) concluded that planting a combination of trees and shrubs
at a high density can cause an efficient reduction of noise levels
within the urban tissue. Nevertheless, the existing literature has
paid inadequate attention to the seasonal and environmental
impact of urban vegetation on noise levels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษามียังการตรวจสอบผลของพืชในเมืองบนลดระดับเสียงรบกวนในเคหสถาน (ฝางและลิง2003, 2005 Papafotiou et al. 2004 ลำ et al. 2005 Bucur2006 Maleki และคา 2011 Pathak et al. 2011) เหล่านี้ศึกษาแสดงให้เห็นว่า ลดทอนระดับสัญญาณรบกวนสามารถช่วงระหว่าง6 และ 27 เดซิเบลเอ การลดทอนตามระดับเสียงที่มา ระยะทาง จากแหล่ง และคุณสมบัติของพืช Bucur(2006) สรุปว่า การปลูกต้นไม้และพุ่มไม้ที่มีความหนาแน่นสูงอาจทำให้เกิดการลดประสิทธิภาพของระดับเสียงภายในเนื้อเยื่อในเมือง อย่างไรก็ตาม มีวรรณคดีที่มีอยู่ให้ความสำคัญไม่เพียงพอตามฤดูกาล และสิ่งแวดล้อมผลกระทบของพืชเมืองบนระดับเสียงรบกวน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษายังได้ตรวจสอบผลกระทบของพืชเมืองใน
การลดระดับเสียงรบกวนในสภาพแวดล้อมของเมือง (ฝางและหลิง
2003 2005 Papafotiou et al, 2004;. ลำ et al, 2005;. Bucur,
2006 Maleki และ Hosseini 2011; Pathak et al. 2011) เหล่านี้
การศึกษาแสดงให้เห็นว่าระดับเสียงลดทอนสามารถช่วงระหว่าง
6 และ 27 dB (A) ลดทอนขึ้นอยู่กับระดับความดังของเสียง
ที่แหล่งที่มา, ระยะทางจากแหล่งที่มาและกับคุณสมบัติของพืช Bucur
(2006) สรุปได้ว่าการรวมกันของการปลูกต้นไม้และพุ่มไม้
ที่มีความหนาแน่นสูงอาจทำให้เกิดการลดลงอย่างมีประสิทธิภาพระดับเสียงรบกวน
ภายในเนื้อเยื่อเมือง อย่างไรก็ตามวรรณกรรมที่มีอยู่ได้
รับความสนใจไม่เพียงพอที่จะตามฤดูกาลและสิ่งแวดล้อม
ผลกระทบของพืชเมืองในระดับเสียง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษายังระบุถึงผลของอาหารในเมืองลดระดับเสียงในสภาพแวดล้อมของเมือง ( เขี้ยวและหลิง2003 , 2005 ; papafotiou et al . , 2004 ; ลำ et al . , 2005 ; bucur ,2006 ; และ maleki จะบัน 2011 ; pathak et al . , 2011 ) เหล่านี้การศึกษาแสดงให้เห็นว่าการลดระดับเสียงสามารถช่วงระหว่าง6 และ 27 dB ( A ) การขึ้นอยู่กับระดับเสียงที่แหล่ง ระยะทางจากแหล่งที่มาและคุณสมบัติของพืช bucur( 2549 ) สรุปได้ว่า การรวมกันของต้นไม้และพุ่มไม้ที่ความหนาแน่นสูงสามารถทำให้เกิดการลดระดับของสัญญาณรบกวนอย่างมีประสิทธิภาพภายในเนื้อเยื่อของเมือง อย่างไรก็ตาม มีวรรณกรรมที่มีอยู่จ่ายไม่เพียงพอใจกับฤดูกาล และสิ่งแวดล้อมผลกระทบของพืชในเมืองในระดับเสียง