Mr. A. Ward - Dear Sir: Well, I cal

Mr. A. Ward - Dear Sir: Well, I called on good-natured, garrulous old Simon Wheeler, and I inquired after your friend Leonidas W. Greeley, as you requested me to do, and I hereunto append the result. If you can get any information out of it you are cordially welcome to it. I have a lurking suspicion that your Leonidas W. Greeley is a myth - that you never knew such a personage, and that you only conjectured that if I asked old Wheeler about him it would remind him of his infamous Jim Greeley, and he would go to work and bore me - nearly to death with some infernal reminiscence of him as long and tedious as it should be useless to me. If that was your design, Mr. Ward, it will gratify you to know that it succeeded.

I found Simon Wheeler dozing comfortably by the barroom stove of the old dilapidated tavern in the ancient mining camp at Angel's, and I noticed that he was fat and bald-headed, and had an expression of winning gentleness and simplicity upon his tranquil countenance. He roused up and gave me good-day. I told him a friend of mine had commissioned me to make some inquiries about a cherished companion of his boyhood named Leonidas W. Greeley - Rev. Leonidas W. Greeley - a young minister of the Gospel, who he had heard was at one time a resident of Angel's Camp. I added that if Mr. Wheeler could tell me anything about this Rev. Leonidas W. Greeley, I would feel under many obligations to him.

Simon Wheeler backed me into a corner and blockaded me there with his chair - and then sat me down and reeled off the monotonous narrative which follows this paragraph. He never smiled, he never frowned, he never changed his voice from the gentle-flowing key to which he tuned the initial sentence, he never betrayed the slightest suspicion of enthusiasm - but all through the interminable narrative there ran a vein of impressive earnestness and sincerity, which showed me plainly that so far from his imagining that there was anything ridiculous or funny about his story, he regarded it as a really important matter, and admired its two heroes as men of transcendent genius in finesse. To me, the spectacle of a man drifting serenely along through such a queer yarn without ever smiling was exquisitely absurd. As I said before, I asked him to tell me what he knew of Rev. Leonidas W. Greeley, and he replied as follows. I let him go on in his own way, and never interrupted him once:

There was a feller here once by the name of Jim Greeley, in the winter of '49 - or maybe it was the spring of '50 - I don't recollect exactly, some how, though what makes me think it was one or the other is because I remember the big flume wasn't finished when he first come to the camp; but anyway, he was the curiosest man about always betting on anything that turned up you ever see, if he could get anybody to bet on the other side, and if he couldn't he'd change sides - any way that suited the other man would suit him - any way just so's he got a bet, he was satisfied. But still, he was lucky - uncommon lucky; he most always come out winner. He was always ready and laying for a chance; there couldn't be no solitry thing mentioned but that feller'd offer to bet on it - and take any side you please, as I was just telling you: if there was a horse race, you'd find him flush or you'd find him busted at the end of it; if there was a dog-fight, he'd bet on it; if there was a cat-fight, held bet on it; if there was a chicken-fight, he'd bet on it; why if there was two birds sitting on a fence, he would bet you which one would fly first - or if there was a camp-meeting he would be there regular to bet on Parson Walker, which he judged to be the best exhorter about here, and so he was, too, and a good man; if he even see a straddle-bug start to go any wheres, he would bet you how long it would take him to got wherever he was going to, and if you took him up he would foller that straddle-bug to Mexico but what he would find out where he was bound for and how long he was on the road. Lots of the boys here has seen that Greeley and can tell you about him. Why, it never made no difference to him - he would bet on anything - the dangdest feller. Parson Walker's wife laid very sick, once, for a good while, and it seemed as if they warn't going to save her; but one morning he come in and Greeley asked how she was, and he said she was considerable better - thank the Lord for his inf'nit mercy - and coming on so smart that with the blessing of Providence she'd get well yet - and Greeley, before he thought, says:

Well, I'll resk two-and-a-half that she don't, anyway."

Thish-yer Greeley had a mare - the boys called her the fifteen-minute nag, but that was only in fun, you know, because, of course, she was faster than that - and he used to win money on that horse, for all she was so slow and always had the asthma, or the distemper, or the consumption, or something of that kind. They used to give her two or three hundred yards I start, and then pass her under way; but always at the fag-end of the race she'd get excited and desperate like, and come cavorting and spraddling up, and scattering her legs around limber, sometimes in the air, and sometimes out to one side amongst the fences, and kicking up m-o-r-e dust, and raising m-o-r-e racket with her coughing and sneezing and blowing her nose - and always fetch up at the stand just about a neck ahead, as near as you could cipher it down.

And he had a little small bull pup, that to look at him you'd think he warn't worth a cent, but to set around and look onery, and lay for a chance to steal something. But as soon as money was up on him he was a different dog - his underjaw'd begin to stick out like the forecastle of a steamboat, and his teeth would uncover, and shine savage like the furnaces. And a dog might tackle him, and bully-rag him, and bite him, and throw him over his shoulder two or three times, and Andrew Jackson - which was the name of the pup - Andrew Jackson would never let on but what he was satisfied, and hadn't expected nothing else - and the bets being doubled and doubled on the other side all the time, till the money was all up - and then all of a sudden he would grab that other dog just by the joint of his hind leg and freeze to it - not chaw, you understand, but only just grip and hang on till they throwed up the sponge, if it was a year. Greeley always came out winner on that pup till he harnessed a dog once that didn't have no hind legs, because they'd been sawed off in a circular saw, and when the thing had gone along far enough, and the money was all up, and he come to make a snatch for his pet holt, he saw in a minute how he'd been imposed on, and how the other dog had him in the door, so to speak, and he 'peared surprised, and then he looked sorter discouraged like, and didn't try no more to win the fight, and so he got shucked out bad. He give Greeley a look as much as to say his heart was broke, and it was his fault, for putting up a dog that hadn't no hind legs for him to take holt of, which was his main dependence in a fight, and then he limped off a piece, and laid down and died. It was a good pup, was that Andrew Jackson, and would have made a name for hisself if he'd lived, for the stuff was in him, and he had genius - I know it, because he hadn't had no opportunities to speak of, and it don't stand to reason that a dog could make such a fight as he could under them circumstances, if he hadn't no talent. It always makes me feel sorry when I think of that last fight of his'n, and the way it turned out.

Well, thish-yer Greeley had rat-tarriers and chicken cocks, and tomcats, and all them kind of things, till you couldn't rest, and you couldn't fetch nothing for him to bet on but he'd match you. He ketched a frog one day and took him home and said he cal'lated to educate him; and so he never done nothing for three months but set in his back yard and learn that frog to jump. And you bet he did learn him, too. He'd give him a little punch behind, and the next minute you'd see that frog whirling in the air like a doughnut - see him turn one summerset, or maybe a couple, if he got a good start, and come down flat-footed and all right, like a cat. He got him up so in the matter of catching flies, and kept him in practice so constant, that he'd nail a fly every time as far as he could see him. Greeley said all a frog wanted was education, and he could do most anything - and I believe him. Why, I've seen him set Dan'l Webster down here on this floor - Dan'l Webster was the name of the frog - and sing out, "Flies! Dan'l, flies," and quicker'n you could winks he'd spring straight up, and snake a fly off'n the counter there, and flop down on the floor again as solid as a gob of mud, and fall to scratching the side of his head with his hind foot as indifferent as if he hadn't no idea he'd done any more'n any frog might do. You never see a frog so modest and straightfor'ard as he was, for all he was so gifted. And when it come to fair-and-square jumping on a dead level, he could get over more ground at one straddle than any animal of his breed you ever see. Jumping on a dead level was his strong suit, you understand, and when it come to that, Greeley would ante up money on him as long as he had a red. Greeley was monstrous proud of his frog, and well he might be, for fellers that had travelled and been everywheres, all said he laid over any frog that ever they see.

Well, Greeley kept the beast in a little lattice box, and he used to fetch him down town sometimes and lay for a bet. One day a feller - a stranger in the camp, he was - come across him with his box, and says:

"What might it be that you've got in the box?"

And Greeley says, sorter indifferent like, "It might be a parrot, or it might be a canary, maybe, but it ain't - it's only just a frog."

And the feller took it, and looked at it careful, and turned it round this way and that, and says, 'H'm - so 'tis. Well, what's he good for?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นาย A. Ward - รัก: ดี ฉันเรียก good-natured, garrulous ล้อ Simon เก่า และทูลหลังจากเพื่อนมากที่สุด W. Greeley คุณร้องขอฉันจะทำ และ hereunto ผนวกกับ ถ้าคุณสามารถได้รับข้อมูลใด ๆ จากนั้น คุณจะยจะ ผมมีความสงสัย lurking ที่ว่าของคุณมากที่สุด W. Greeley ตำนาน -ที่คุณไม่เคยรู้เช่น personage ที่ คุณเท่านั้น conjectured ที่ถ้าถามล้อเก่าเกี่ยวกับเขามันจะเตือนเขาของเขาอับอายจิม Greeley และเขาจะไปทำงาน และแบกฉัน - เกือบไปตายกับอะไรบางอย่างสองคมของเขายาว และน่าเบื่อควรจะไม่ให้ฉัน ถ้าที่มีการออกแบบ นาย Ward มันจะ gratify คุณจะรู้ว่า มันประสบความสำเร็จพบล้อ Simon dozing สบาย โดยเตา barroom ของทาเวิร์นศัทธาเข้าไปเก่าในค่ายทำเหมืองโบราณที่เป็นเทวดา และสังเกตว่า เขาอ้วน และหัวล้านหัว และมีค่าของความเรียบง่ายและมนต์เสนห์ชนะเมื่อเขาสนับสนุนเงียบสงบ เขา roused ขึ้น และให้ผมวันดี ผมบอกเพื่อนของฉันได้มอบหมายอำนาจหน้าที่ให้ทำการสอบถามบางอย่างเกี่ยวกับเพื่อนหัวแก้วหัวแหวนของ boyhood เขาชื่อ Greeley W. มากที่สุด - ย้อนหลังมากที่สุด W. Greeley - รัฐมนตรีหนุ่มของพระกิตติคุณ ที่เขาได้ยินหนึ่งเวลาถิ่นที่อยู่ของเทวดาค่าย เพิ่มว่า ถ้านายล้อสามารถบอกอะไรเกี่ยวกับนี้รายได้มากที่สุด W. Greeley จะรู้สึกภายใต้พันธกรณีหลายพระองค์Simon ล้อสำรองฉันเป็นมุม blockaded ฉันมีพร้อมเก้าอี้ของเขา - แล้วนั่งฉันลง และ reeled ปิดเล่าเรื่องน่าเบื่อซึ่งตามย่อหน้านี้ ไม่เคยยิ้ม ไม่เคย frowned เขาไม่เคยเปลี่ยนเสียงของเขาจากที่เขาปรับประโยคเริ่มต้นสำคัญไหลเบา เขาไม่เคยทรยศความสงสัยเพียงน้อยนิดของความกระตือรือร้น - แต่หัวใจเล่าเรื่อง interminable มีวิ่งหลอดเลือดดำ earnestness น่าประทับใจและความจริงใจ ซึ่งแสดงให้เห็นฉันเถิดที่ห่างไกลจากเขา imagining ว่า มีอะไรไร้สาระ หรือตลกเกี่ยวกับเรื่องของเขา เขาถือเป็นเรื่องสำคัญจริง ๆ และชื่นชมของวีรบุรุษทั้งสองเป็นคนอัจฉริยะดารในชั้นเชิง ฉัน น่าตื่นเต้นของมนุษย์ไปอย่างสงบตามผ่านด้ายแปลก ๆ ไม่เคยยิ้มได้ประณีตไร้สาระ ผมกล่าวมาก่อน ถามเขาบอกว่า เขารู้เรื่องรายได้มากที่สุด W. Greeley และเบิกบานดังนี้ ฉันให้เขาไปในทางของเขาเอง และไม่เคยขัดจังหวะเขาครั้ง:There was a feller here once by the name of Jim Greeley, in the winter of '49 - or maybe it was the spring of '50 - I don't recollect exactly, some how, though what makes me think it was one or the other is because I remember the big flume wasn't finished when he first come to the camp; but anyway, he was the curiosest man about always betting on anything that turned up you ever see, if he could get anybody to bet on the other side, and if he couldn't he'd change sides - any way that suited the other man would suit him - any way just so's he got a bet, he was satisfied. But still, he was lucky - uncommon lucky; he most always come out winner. He was always ready and laying for a chance; there couldn't be no solitry thing mentioned but that feller'd offer to bet on it - and take any side you please, as I was just telling you: if there was a horse race, you'd find him flush or you'd find him busted at the end of it; if there was a dog-fight, he'd bet on it; if there was a cat-fight, held bet on it; if there was a chicken-fight, he'd bet on it; why if there was two birds sitting on a fence, he would bet you which one would fly first - or if there was a camp-meeting he would be there regular to bet on Parson Walker, which he judged to be the best exhorter about here, and so he was, too, and a good man; if he even see a straddle-bug start to go any wheres, he would bet you how long it would take him to got wherever he was going to, and if you took him up he would foller that straddle-bug to Mexico but what he would find out where he was bound for and how long he was on the road. Lots of the boys here has seen that Greeley and can tell you about him. Why, it never made no difference to him - he would bet on anything - the dangdest feller. Parson Walker's wife laid very sick, once, for a good while, and it seemed as if they warn't going to save her; but one morning he come in and Greeley asked how she was, and he said she was considerable better - thank the Lord for his inf'nit mercy - and coming on so smart that with the blessing of Providence she'd get well yet - and Greeley, before he thought, says:Well, I'll resk two-and-a-half that she don't, anyway."Thish-yer Greeley had a mare - the boys called her the fifteen-minute nag, but that was only in fun, you know, because, of course, she was faster than that - and he used to win money on that horse, for all she was so slow and always had the asthma, or the distemper, or the consumption, or something of that kind. They used to give her two or three hundred yards I start, and then pass her under way; but always at the fag-end of the race she'd get excited and desperate like, and come cavorting and spraddling up, and scattering her legs around limber, sometimes in the air, and sometimes out to one side amongst the fences, and kicking up m-o-r-e dust, and raising m-o-r-e racket with her coughing and sneezing and blowing her nose - and always fetch up at the stand just about a neck ahead, as near as you could cipher it down.And he had a little small bull pup, that to look at him you'd think he warn't worth a cent, but to set around and look onery, and lay for a chance to steal something. But as soon as money was up on him he was a different dog - his underjaw'd begin to stick out like the forecastle of a steamboat, and his teeth would uncover, and shine savage like the furnaces. And a dog might tackle him, and bully-rag him, and bite him, and throw him over his shoulder two or three times, and Andrew Jackson - which was the name of the pup - Andrew Jackson would never let on but what he was satisfied, and hadn't expected nothing else - and the bets being doubled and doubled on the other side all the time, till the money was all up - and then all of a sudden he would grab that other dog just by the joint of his hind leg and freeze to it - not chaw, you understand, but only just grip and hang on till they throwed up the sponge, if it was a year. Greeley always came out winner on that pup till he harnessed a dog once that didn't have no hind legs, because they'd been sawed off in a circular saw, and when the thing had gone along far enough, and the money was all up, and he come to make a snatch for his pet holt, he saw in a minute how he'd been imposed on, and how the other dog had him in the door, so to speak, and he 'peared surprised, and then he looked sorter discouraged like, and didn't try no more to win the fight, and so he got shucked out bad. He give Greeley a look as much as to say his heart was broke, and it was his fault, for putting up a dog that hadn't no hind legs for him to take holt of, which was his main dependence in a fight, and then he limped off a piece, and laid down and died. It was a good pup, was that Andrew Jackson, and would have made a name for hisself if he'd lived, for the stuff was in him, and he had genius - I know it, because he hadn't had no opportunities to speak of, and it don't stand to reason that a dog could make such a fight as he could under them circumstances, if he hadn't no talent. It always makes me feel sorry when I think of that last fight of his'n, and the way it turned out.Well, thish-yer Greeley had rat-tarriers and chicken cocks, and tomcats, and all them kind of things, till you couldn't rest, and you couldn't fetch nothing for him to bet on but he'd match you. He ketched a frog one day and took him home and said he cal'lated to educate him; and so he never done nothing for three months but set in his back yard and learn that frog to jump. And you bet he did learn him, too. He'd give him a little punch behind, and the next minute you'd see that frog whirling in the air like a doughnut - see him turn one summerset, or maybe a couple, if he got a good start, and come down flat-footed and all right, like a cat. He got him up so in the matter of catching flies, and kept him in practice so constant, that he'd nail a fly every time as far as he could see him. Greeley said all a frog wanted was education, and he could do most anything - and I believe him. Why, I've seen him set Dan'l Webster down here on this floor - Dan'l Webster was the name of the frog - and sing out, "Flies! Dan'l, flies," and quicker'n you could winks he'd spring straight up, and snake a fly off'n the counter there, and flop down on the floor again as solid as a gob of mud, and fall to scratching the side of his head with his hind foot as indifferent as if he hadn't no idea he'd done any more'n any frog might do. You never see a frog so modest and straightfor'ard as he was, for all he was so gifted. And when it come to fair-and-square jumping on a dead level, he could get over more ground at one straddle than any animal of his breed you ever see. Jumping on a dead level was his strong suit, you understand, and when it come to that, Greeley would ante up money on him as long as he had a red. Greeley was monstrous proud of his frog, and well he might be, for fellers that had travelled and been everywheres, all said he laid over any frog that ever they see.ดี Greeley สัตว์เก็บไว้ในกล่องโครงตาข่ายประกอบเล็กน้อย และเคยนำตัวเมืองบางครั้ง และวางสำหรับการวางเดิมพัน วันหนึ่งได้ feller - คนแปลกหน้าในค่าย เขาถูก - เจอเขากับกล่องของเขา และกล่าวว่า:"อะไรอาจจะให้คุณได้ในกล่องหรือไม่"และ Greeley กล่าว ว่า เช่น อาจเป็นนกแก้ว หรืออาจเป็นคานารี่ อาจจะ แต่มัน ain't - เป็นเพียงกบ "สนใจตัวเรียงลำดับและ feller ที่เอา และมองที่ระมัดระวัง และเปิดรอบวิธีนี้และที่ กล่าว ว่า, ' H น. - นั้น ' มอก. ดี อะไรคือเขาดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นายเอวอร์ด - รักเซอร์: ผมเรียกร้องให้มีอัธยาศัยดีพูดพล่ามเก่าไซมอนวีลเลอร์และฉันถามหลังจากที่เพื่อนของคุณ Leonidas ดับเบิลยูกรีลีย์ตามที่คุณขอให้ฉันทำและฉัน hereunto ผนวกผล ถ้าคุณได้รับข้อมูลใด ๆ ออกมาจากมันคุณมีความยินดีที่จะขอมัน ฉันมีความสงสัยที่ซุ่มซ่อนกรีลีย์ดับบลิวของคุณ Leonidas เป็นตำนาน - ที่คุณไม่เคยรู้เช่นบุคคลและที่คุณจะคาดคะเนได้ว่าถ้าผมถามล้อเก่าเกี่ยวกับเขามันจะทำให้เขานึกถึงกรีลีย์จิมที่น่าอับอายของเขาและเขาจะไป ในการทำงานและเบื่อฉัน - เกือบตายด้วยความทรงจำบางอย่างโหดเหี้ยมของเขาในฐานะที่ยาวและน่าเบื่ออย่างที่มันควรจะไร้ประโยชน์กับผม หากที่การออกแบบของคุณนายวอร์ดก็จะทำให้ถูกใจคุณจะรู้ว่ามันประสบความสำเร็จ. ผมพบว่าไซมอนล้อหลับอย่างสบายโดยเตาห้องบาร์เก่าโรงเตี๊ยมทรุดโทรมในค่ายการทำเหมืองแร่โบราณที่แองเจิลและผมสังเกตเห็นว่าเขาเป็นไขมัน และกล้อนและมีการแสดงออกในการชนะความอ่อนโยนและความเรียบง่ายเมื่อสีหน้าของเขาที่เงียบสงบ เขาตื่นขึ้นมาและให้ฉันดีวัน ผมบอกเขาว่าเพื่อนของฉันได้รับหน้าที่ให้ฉันเพื่อให้สอบถามข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับสหายรักของวัยเด็กของเขาชื่อลีโอนิดาดับบลิวกรีลีย์ - รายได้ Leonidas ดับเบิลยูกรีลีย์ - รัฐมนตรีว่าการกระทรวงหนุ่มของพระเยซูที่เขาเคยได้ยินมาเป็นที่หนึ่งเป็นเวลา ถิ่นที่อยู่ของค่ายแองเจิลของ ฉันเพิ่มว่าถ้านายวีลเลอร์สามารถบอกฉันอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้รายได้ Leonidas ดับเบิลยูกรีลีย์ผมจะรู้สึกว่าภายใต้ข้อผูกพันจำนวนมากให้กับเขา. ไซมอนวีลเลอร์ได้รับการสนับสนุนฉันในมุมและปิดกั้นฉันไปที่นั่นพร้อมกับเก้าอี้ของเขา - แล้วนั่งลงและ ท่องการเล่าเรื่องที่น่าเบื่อซึ่งต่อไปนี้วรรคนี้ เขาไม่เคยยิ้มเขาไม่เคยขมวดคิ้วเขาไม่เคยเปลี่ยนเสียงของเขาจากคีย์อ่อนโยนไหลที่เขาปรับประโยคเริ่มต้นเขาไม่เคยทรยศสงสัยน้อยที่สุดของความกระตือรือร้น - แต่ทั้งหมดที่ผ่านการเล่าเรื่องที่สิ้นสุดมีวิ่งหลอดเลือดดำของความมุ่งมั่นที่น่าประทับใจและ ความจริงใจซึ่งแสดงให้ฉันเห็นชัดถ้อยชัดคำว่าเพื่อให้ห่างไกลจากจินตนาการของเขาว่ามีอะไรที่ไร้สาระหรือตลกเกี่ยวกับเรื่องของเขาเขาได้รับการยกย่องว่ามันเป็นเรื่องสำคัญจริงๆและชื่นชมสองวีรบุรุษในฐานะที่เป็นคนอัจฉริยะเหนือธรรมชาติในกลเม็ดเด็ดพราย ให้ฉันปรากฏการณ์ของคนลอยสงบเงียบพร้อมผ่านเช่นเส้นด้ายเกย์โดยที่ไม่เคยยิ้มเป็นเรื่องเหลวไหลอย่างประณีต ที่ผมกล่าวว่าก่อนหน้านี้ผมขอให้เขาบอกฉันว่าเขารู้ว่ารายได้ของ Leonidas ดับเบิลยูกรีลีย์และเขาตอบดังต่อไปนี้ ผมปล่อยให้เขาไปในทางของตัวเองและไม่เคยขัดจังหวะเขาอีกครั้ง: มีรถตัดที่นี่ครั้งโดยชื่อของจิมกรีลีย์ได้ในช่วงฤดูหนาวของ 49 - หรืออาจจะเป็นฤดูใบไม้ผลิของ '50 - ฉันไม่ จำว่าวิธีการบางส่วน แต่สิ่งที่ทำให้ผมคิดว่ามันเป็นหนึ่งหรืออื่น ๆ เป็นเพราะผมจำได้ว่าฟลูมใหญ่ไม่เสร็จตอนแรกที่เขาเข้ามาในค่าย แต่อย่างไรก็ตามเขาเป็นคนที่มักจะ curiosest เกี่ยวกับการพนันในสิ่งที่เปิดขึ้นที่คุณเคยเห็นว่าเขาจะได้รับทุกคนที่จะเดิมพันในด้านอื่น ๆ และถ้าเขาไม่สามารถที่เขาต้องการเปลี่ยนด้านข้าง - วิธีการที่เหมาะสมกับคนอื่น ๆ คนที่จะเหมาะกับเขา - แต่อย่างใดเพียงเพื่อให้เขาได้เป็นเดิมพันเขาเป็นที่น่าพอใจ แต่ยังคงเขาเป็นโชคดี - โชคดีผิดปกติ; เขามักจะออกมามากที่สุดเป็นผู้ชนะ เขาเป็นคนที่พร้อมเสมอสำหรับการวางและโอกาส; ก็จะไม่มีไม่มีสิ่ง solitry กล่าวถึง แต่ที่ feller'd เสนอที่จะเดิมพันกับมัน - และใช้เวลาข้างเคียงใด ๆ ที่คุณโปรดที่ผมก็แค่บอกคุณ: ถ้ามีการแข่งม้าที่คุณต้องการพบเขาล้างคุณ d พบว่าเขาถูกจับในตอนท้ายของมัน; ถ้ามีสุนัขต่อสู้เขาจะเดิมพันกับมัน ถ้ามีแมวต่อสู้ที่จัดขึ้นเดิมพันกับมัน ถ้ามีไก่ต่อสู้เขาจะเดิมพันกับมัน ทำไมถ้ามีนกสองนั่งอยู่บนรั้วเขาจะเดิมพันคุณที่หนึ่งจะบินครั้งแรก - หรือถ้ามีค่ายประชุมเขาจะมีเป็นประจำเพื่อเดิมพันในพระวอล์คเกอร์ซึ่งเขาตัดสินจะเป็น exhorter ที่ดีที่สุดเกี่ยวกับที่นี่ และเพื่อให้เขาเป็นเหมือนกันและเป็นคนดี ถ้าเขาได้เห็นเริ่มต้นขี่-ข้อผิดพลาดที่จะไป wheres ใด ๆ เขาจะเดิมพันที่คุณว่านานแค่ไหนก็จะพาเขาไปได้ทุกที่ที่เขาจะไปและถ้าคุณเอาเขาขึ้นเขาจะ foller ที่คร่อม-ข้อผิดพลาดในเม็กซิโก แต่สิ่งที่เขา จะหาที่ที่เขากำลังมุ่งหน้าไปและระยะเวลาที่เขาอยู่บนท้องถนน จำนวนของเด็กที่นี่ได้เห็นว่ากรีลีย์และสามารถบอกคุณได้เกี่ยวกับเขา ทำไมมันไม่เคยสร้างความแตกต่างให้กับเขาไม่มี - เขาจะเดิมพันอะไร - รถตัด dangdest ภรรยาของพระวอล์คเกอร์วางป่วยมากครั้งเดียวในขณะที่ดีและมันดูเหมือนว่าพวกเขา warn't จะบันทึกของเธอ แต่ในเช้าวันหนึ่งเขามาและกรีลีย์ถามว่าเธอเป็นและเขาบอกว่าเธอเป็นอย่างมากดีกว่า - ขอบคุณพระเจ้าสำหรับความเมตตา inf'nit ของเขา - และมาเพื่อให้สมาร์ทว่าด้วยพรของพระเจ้าที่เธอจะได้รับดียัง - และ กรีลีย์ก่อนที่เขาจะคิดว่าพูดว่า: ดีฉันจะ resk สองและครึ่งว่าเธอไม่ได้อยู่แล้ว ". กรีลีย์ Thish-กะมีม้า - ชายที่เรียกว่าเธอจู้จี้สิบห้านาที แต่ที่ เป็นเพียงความสนุกสนานคุณรู้เพราะแน่นอนเธอเป็นเร็วกว่า - และเขาใช้ในการชนะเงินบนม้าว่าสำหรับทุกอย่างที่เธอได้ช้ามากและมักจะมีโรคหอบหืดหรืออารมณ์ร้ายหรือการบริโภคหรือ . บางสิ่งบางอย่างชนิดที่พวกเขานำมาใช้เพื่อให้เธอสองหรือสามร้อยหลาฉันจะเริ่มต้นและจากนั้นเธอผ่านทางใต้ แต่เสมอที่อ่อนล้าสิ้นการแข่งขันเธอจะได้รับความตื่นเต้นและสิ้นหวังเหมือนและมา cavorting และ spraddling ขึ้น และกระจายขาของเธอรอบอรชรบางครั้งในอากาศและบางครั้งออกไปอีกด้านหนึ่งในหมู่รั้วและเตะฝุ่นมากขึ้นและยกไม้มากขึ้นด้วยไอของเธอและจามและเป่าจมูกของเธอ - และมักจะเรียกขึ้นที่ขาตั้ง เพียงเกี่ยวกับการคอไปข้างหน้าในขณะที่ใกล้เป็นคุณสามารถเข้ารหัสมันลง. และเขามีลูกสุนัขวัวเล็ก ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะมองไปที่เขาคุณจะคิดว่าเขา warn't มูลค่าร้อย แต่ที่จะตั้งไปรอบ ๆ และมอง onery และ วางสำหรับโอกาสที่จะขโมยบางสิ่งบางอย่าง แต่ทันทีที่เงินขึ้นไปบนเขาเขาเป็นสุนัขที่แตกต่างกัน - underjaw'd ของเขาเริ่มที่จะติดออกเช่นดาดฟ้าของเรือกลไฟและฟันของเขาจะค้นพบและส่องแสงป่าเถื่อนเช่นเตาเผา และสุนัขอาจรับมือกับเขาและคนพาลเศษเขาและกัดเขาและเขาโยนข้ามไหล่ของเขาสองหรือสามครั้งและแอนดรูแจ็คสัน - ซึ่งเป็นชื่อของลูกสุนัขที่ - แอนดรูแจ็คสันจะไม่ให้ แต่สิ่งที่เขาเป็น ความพึงพอใจและไม่ได้คาดหวังอะไรอย่างอื่นได้ - และการเดิมพันที่ถูกสองเท่าสองเท่าและในด้านอื่น ๆ ตลอดเวลาจนเงินคือทั้งหมดที่ขึ้น - แล้วทั้งหมดในทันทีที่เขาจะคว้าว่าสุนัขอื่น ๆ เพียงแค่ร่วมกันของเขา ขาและแช่แข็งไป - ไม่ Chaw คุณเข้าใจ แต่เพียงจับและแขวนบนจนกว่าพวกเขาจะเหวี่ยงขึ้นฟองน้ำถ้ามันเป็นปีที่ กรีลีย์มักจะออกมาเป็นผู้ชนะในลูกสุนัขที่จนกว่าเขาจะควบคุมสุนัขครั้งเดียวที่ไม่ได้มีขาหลังไม่มีเพราะพวกเขาต้องการได้รับการแปรรูปออกในเลื่อยวงเดือนและเมื่อสิ่งที่ได้ไปพร้อมไกลพอและเงินคือทั้งหมด ขึ้นมาและเขาจะทำให้ฉกโฮลท์สำหรับสัตว์เลี้ยงของเขาที่เขาเห็นในนาทีวิธีการที่เขาต้องการได้รับการกำหนดไว้ในและวิธีการที่สุนัขอื่น ๆ มีเขาในประตูเพื่อที่จะพูดและเขา 'peared ประหลาดใจแล้ว เขามองตัวเรียงลำดับท้อแท้เหมือนและไม่ได้พยายามไม่มากที่จะชนะการต่อสู้และเพื่อให้เขาได้ออก shucked ไม่ดี เขาให้กรีลีย์ดูมากที่สุดเท่าที่จะบอกว่าหัวใจของเขายากจนและมันก็เป็นความผิดของเขาสำหรับการวางขึ้นสุนัขที่ไม่ได้ไม่มีขาหลังสำหรับเขาที่จะใช้เวลาของโฮลท์ซึ่งเป็นที่พึ่งพาอาศัยหลักของเขาในการต่อสู้และ แล้วเขาก็เดินกะโผลกกะเผลกออกชิ้นส่วนและวางลงและเสียชีวิต มันเป็นลูกสุนัขที่ดีคือการที่แอนดรูแจ็คสันและจะมีการสร้างชื่อให้ hisself ถ้าเขาจะมีชีวิตอยู่เพื่อสิ่งที่อยู่ในตัวเขาและเขาก็มีความสามารถพิเศษ - ฉันรู้ว่ามันเพราะเขาไม่ได้มีโอกาสที่จะไม่มี พูดถึงและไม่ได้ยืนเพื่อเหตุผลที่สุนัขจะทำให้การต่อสู้ดังกล่าวเท่าที่จะทำได้ภายใต้สถานการณ์ที่พวกเขาถ้าเขาไม่ได้ไม่มีความสามารถ มันก็ทำให้ฉันรู้สึกเสียใจเมื่อฉันคิดว่าการต่อสู้ครั้งสุดท้ายของ his'n และวิธีที่จะเปิดออก. ดี thish-กะกรีลีย์มีหนู tarriers และไก่ไก่และ tomcats และพวกเขาทุกชนิดของสิ่งที่จน คุณไม่ได้ส่วนที่เหลือและคุณไม่สามารถดึงข้อมูลอะไรสำหรับเขาที่จะวางเดิมพัน แต่เขาจะตรงกับคุณ เขา ketched กบวันหนึ่งและพาเขากลับบ้านและบอกว่าเขา cal'lated เพื่อให้ความรู้เขา; และเพื่อให้เขาไม่เคยทำอะไรที่เป็นเวลาสามเดือน แต่ตั้งอยู่ในสนามหลังบ้านของเขาและเรียนรู้ว่ากบจะกระโดด และคุณเดิมพันเขาไม่ได้เรียนรู้เขามากเกินไป เขาต้องการให้เขาชกเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่อยู่เบื้องหลังและนาทีถัดไปคุณจะเห็นกบปั่นป่วนในอากาศเหมือนโดนัทที่ - เห็นเขาหัน Summerset หรือบางทีคู่ถ้าเขาได้เริ่มต้นที่ดีและลงมาแบน -footed และสิทธิทั้งหมดเหมือนแมว เขาได้เขาขึ้นดังนั้นในเรื่องของการจับแมลงวันและทำให้เขาในการปฏิบัติอย่างต่อเนื่องเพื่อที่เขาจะเล็บบินทุกครั้งเท่าที่เขาจะได้เห็นเขา กรีลีย์กล่าวว่าทุกกบต้องการก็คือการศึกษาและการที่เขาจะได้ทำอะไรมากที่สุด - และผมเชื่อว่าเขา ทำไมผมเคยเห็นเขาตั้ง Dan'L Webster ลงที่นี่ในชั้นนี้ - Dan'L เว็บสเตอร์เป็นชื่อของกบ - และร้องออกมา "แมลงวัน Dan'L แมลงวัน" และ quicker'n คุณสามารถเชื่อมโยง เขาจะตรงขึ้นในฤดูใบไม้ผลิและงูบิน off'n มีเคาน์เตอร์และปัดลงบนพื้นอีกครั้งในฐานะที่เป็นของแข็งเป็นปริมาณมากจากโคลนและตกอยู่กับรอยขีดข่วนด้านข้างของศีรษะของเขากับหลังเท้าของเขาในฐานะเป็นถ้าไม่แยแส เขาไม่ได้คิดไม่ออกเขาต้องการทำใด ๆ more'n กบใด ๆ ที่อาจจะทำ คุณไม่เคยเห็นกบเพื่อให้เจียมเนื้อเจียมตัวและ straightfor'ard ขณะที่เขากำลังทั้งหมดที่มีพรสวรรค์เขาเป็นเช่นนั้น และเมื่อมันมาถึงการกระโดดยุติธรรมและตารางในระดับที่ตายแล้วเขาจะได้รับมากขึ้นเหนือพื้นดินที่หนึ่งขี่กว่าสัตว์ของสายพันธุ์ของเขาที่คุณเคยเห็นใด ๆ กระโดดในระดับที่ตายแล้วได้รับชุดที่แข็งแกร่งของเขาคุณเข้าใจและเมื่อมันมาถึงที่กรีลีย์จะ ante ขึ้นเงินกับเขาตราบใดที่เขามีสีแดง กรีลีย์เป็นมหึมาความภาคภูมิใจของกบของเขาและที่ดีที่เขาอาจจะสำหรับ Fellers ที่ได้เดินทางและได้รับการ everywheres ทั้งหมดกล่าวว่าเขาวางไว้มากกว่ากบที่พวกเขาเคยเห็นใด ๆ . ดีกรีลีย์เก็บไว้สัตว์ในกล่องตาข่ายเล็ก ๆ น้อย ๆ และเขาใช้ สามารถดึงข้อมูลเขาลงเมืองบางครั้งและวางเดิมพันสำหรับ วันหนึ่งรถตัด - คนแปลกหน้าในค่ายเขาได้ - เจอเขาด้วยกล่องของเขาและพูดว่า: "สิ่งที่มันอาจเป็นไปได้ว่าคุณได้มีในกล่องหรือไม่" และกรีลีย์กล่าวว่าเรียงลำดับเหมือนไม่แยแส "มันอาจจะ เป็นนกแก้วหรือมันอาจจะเป็นนกขมิ้นอาจจะ แต่มันก็ไม่ได้ -. มันเป็นแค่กบ "และรถตัดเอามันและมองมันอย่างรอบคอบและหันไปรอบๆ ด้วยวิธีนี้และนั้นและกล่าวว่า 'H'm - ดังนั้น' มอก ดีสิ่งที่เขาดี? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นาย วอร์ด - Dear Sir : ผมเรียกดี , พูดเรื่อยเจื้อยเก่า ไซมอน วีลเลอร์ และผมได้สอบถามจากเพื่อนของคุณล