Rice is a rich source of many bioac

Rice is a rich source of many bioactive compounds including
phenolic antioxidants that have the potential to reduce the risk
of disease, such as inhibiting platelet aggregation (Daniel, Meier,
Schlatter, & Frischknecht, 1999), reducing the risk of coronary
heart disease and cancer (Martinez-Valverde, Periago, & Ros,
2000; Newmark, 1996), and preventing oxidative damage of lipid
and low-density lipoproteins (Morton, Abu-Amsha, Puddey, &
Croft, 2000). Cereal grains, especially rice, contain special phenolic
acids (such as ferulic acid, p-coumaric and diferulate) that are not
present in significant quantities in fruit and vegetables (Adom &
Liu, 2002). Most of these compounds are found in different parts
of plants (Ka˘hkonen et al., 1999), particularly in distinct fractions
from milling the grains (Onyeneho & Hettiarachchy, 1992). Rice
bran is a rich source of steryl ferulate esters, commonly referred
to as oryzanols (Norton, 1995; Seetharamaiah & Prabhakar,
1986). In addition, rice bran is a potential source of tocopherols,
tocotrienols and phenolic compound (Nicolosi, Rogers, Ausman, &
Orthoefer, 1994). These bioavailable materials have shown potential
for antioxidant activity (Nam, Choi, Kang, Kozukue, & Friedman,
2005; Xu, Hua, & Godber, 2001). In general, the rice grain
has a hard husk protecting the kernel inside. After the husk is removed,
the remaining product is called brown rice, including bran,
germ and endosperm. The commercial rice-milling process leads to
products with low-value fractions, such as husk and bran. Because
rice husks are inedible, they are used in various non-food applications
as low-value waste materials. However, rice husks offer the
valuable nutritional advantage that they contain an antioxidant
defence system to protect the rice seed from oxidative stress
(Ramarathnam, Osawa, Namiki, & Kawakishi, 1988). In addition,
Jeon et al. (2006) have reported that phenolic compounds, from
methanolic extracts of rice husk, exhibit high antioxidant activity
against scavengers of singlet oxygen and inhibit high hydrogen
peroxide-induced damage to cellular deoxy nucleic acid (DNA) in
human lymphocytes. Recently, Lee et al. (2003) demonstrated that
the antioxidant activity of rice husks was increased by far-infrared
radiation, when using them for cooking turkey breast. However,
there is limited published information available about phenolic
acid composition and antioxidant activities of the morphological
fractions of the rice grain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าวเป็นแหล่งอุดมไปด้วยสารกรรมการกหลายรวม
ฟีนอการสารต้านอนุมูลอิสระที่มีศักยภาพในการลดความเสี่ยง
โรค เช่น inhibiting เกล็ดเลือดรวม (Daniel มุนเช่น,
Schlatter & Frischknecht, 1999), ลดความเสี่ยงของหัวใจ
โรคหัวใจและโรคมะเร็ง (&เบรัทความ Periago, Ros,
2000 Newmark, 1996) และป้องกันไขมันหาย oxidative
และ low-density lipoproteins (มอร์ตัน อบู-Amsha, Puddey &
Croft, 2000) ธัญพืชธัญพืช ข้าวโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ประกอบด้วยฟีนอพิเศษ
กรด (เช่นกรด ferulic, p-coumaric และ diferulate) ที่ไม่
ในปริมาณสำคัญในผักและผลไม้ (Adom &
หลิว 2002) สารเหล่านี้ส่วนใหญ่จะพบในส่วนต่าง ๆ
ของพืช (Ka˘hko ฆราวาส et al., 1999), โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่แตกต่าง
จากกัดเกรน (Onyeneho & Hettiarachchy, 1992) ข้าว
รำเป็นแหล่งอุดมของ esters ferulate steryl โดยทั่วไปเรียกว่า
จะเป็น oryzanols (Norton, 1995 Seetharamaiah & Prabhakar,
1986) นอกจากนี้ รำข้าวเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของ tocopherols,
tocotrienols และฟีนอผสม (Nicolosi โรเจอร์ส Ausman &
Orthoefer, 1994) Bioavailable วัสดุเหล่านี้ได้แสดงศักยภาพ
สำหรับกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระ (Nam, Choi กัง Kozukue &ฟรีดแมน,
2005 เขาฮิว หัวหิน & Godber, 2001) โดยทั่วไป เมล็ดข้าว
มีแกลบยากป้องกันเมล็ดภายใน หลังจากเอาแกลบ,
สินค้าคงเหลือคือข้าวกล้อง รวมรำ,
จมูกและเอนโดสเปิร์ม กระบวนการสีข้าวเชิงพาณิชย์นำไป
ผลิตภัณฑ์ที่ มีค่าต่ำส่วน แกลบและรำ เพราะ
ข้าวแพ้ง่ายทาน พวกเขาจะใช้ในโปรแกรมประยุกต์ที่ไม่ใช่อาหารต่าง ๆ
เป็นต่ำค่าวัสดุของเสีย อย่างไรก็ตาม ข้าวแพ้ง่ายสุด
มีคุณค่าประโยชน์ทางโภชนาการที่ประกอบด้วยสารต้าน
ป้องกันระบบเพื่อป้องกันเมล็ดข้าวเครียด oxidative
(Ramarathnam, Osawa กินามิกิ & Kawakishi, 1988) นอกจากนี้,
เจิน et al (2006) ได้รายงานว่า ม่อฮ่อม จาก
methanolic บางส่วนของแกลบ แสดงกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระสูง
กับ scavengers เสื้อกล้ามออกซิเจน และไฮโดรเจนสูงยับยั้ง
เพอร์ออกไซด์ทำให้เกิดความเสียหายของเซล deoxy กรดนิวคลีอิก (DNA) ใน
lymphocytes มนุษย์ ล่าสุด ลี et al. (2003) แสดงที่
กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระของข้าวแพ้ง่ายขึ้น ด้วยฟาร์อินฟราเรด
รังสี เมื่อใช้สำหรับทำอาหารตุรกีเต้านม อย่างไรก็ตาม,
มีจำกัดเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับฟีนอ
กรดส่วนประกอบและสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมที่สัณฐาน
บางส่วนของเมล็ดข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าวเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพจำนวนมากรวมทั้ง
สารต้านอนุมูลอิสระฟีนอลที่มีศักยภาพในการลดความเสี่ยง
ของการเกิดโรคเช่นยับยั้งเกล็ดเลือดรวม (แดเนียลไมเออร์,
Schlatter และ Frischknecht, 1999) ลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดหัวใจ
โรคหัวใจและโรคมะเร็ง (มาร์ติเน-บาลแบร์, Periago และชมพู,
2000; Newmark, 1996) และป้องกันความเสียหายออกซิเดชันของไขมัน
และความหนาแน่นต่ำ lipoproteins (มอร์ตัน, อาบู Amsha, Puddey และ
ครอฟท์ 2000) ธัญพืชข้าวโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีความพิเศษฟีนอล
กรด (เช่นกรด ferulic, P-coumaric และ diferulate) ที่ไม่ได้
อยู่ในปริมาณที่มีนัยสำคัญในผักและผลไม้ (ตบแต่งและ
หลิว, 2002) ที่สุดของสารเหล่านี้จะพบในส่วนต่างๆ
ของพืช (Ka˘hko? nen et al., 1999) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่แตกต่าง
จากการสีเมล็ด (Onyeneho & Hettiarachchy, 1992) ข้าว
รำข้าวเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยเอสเทอ steryl ferulate ปกติจะเรียก
ว่า oryzanols (นอร์ตัน 1995; Seetharamaiah & Prabhakar,
1986) นอกจากนี้รำข้าวเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของ tocopherols,
tocotrienols และสารประกอบฟีนอล (Nicolosi, โรเจอร์ส Ausman และ
Orthoefer, 1994) วัสดุ bioavailable เหล่านี้ได้แสดงให้เห็นศักยภาพ
ในการต้านอนุมูลอิสระ (น้ำ, ชอยคัง Kozukue และฟรีดแมน,
2005; Xu หัวหินและ Godber, 2001) โดยทั่วไปแล้วเมล็ดข้าวที่
มีเปลือกแข็งปกป้องเมล็ดที่อยู่ภายใน หลังจากแกลบจะถูกเอาออก
สินค้าที่เหลือจะเรียกว่าข้าวกล้องรวมทั้งรำข้าว
จมูกข้าวและ endosperm ขั้นตอนการสีข้าวเชิงพาณิชย์นำไปสู่
​​ผลิตภัณฑ์ที่มีส่วนต่ำมูลค่าเช่นแกลบและรำ เพราะ
แกลบจะกินไม่ได้พวกเขาจะใช้ในการใช้งานที่ไม่ใช่อาหารต่างๆ
เป็นวัสดุของเสียมูลค่าต่ำ แต่แกลบมี
ประโยชน์ทางโภชนาการที่มีคุณค่าที่พวกเขามีสารต้านอนุมูลอิสระ
ระบบป้องกันเพื่อป้องกันเมล็ดข้าวจากความเครียดออกซิเดชัน
(Ramarathnam, Osawa, Namiki และ Kawakishi, 1988) นอกจากนี้
Jeon และคณะ (2006) มีรายงานว่าสารฟีนอลจาก
สารสกัดเมทานอลจากแกลบแสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูง
กับขยะของออกซิเจนและไฮโดรเจนยับยั้งสูง
เปอร์ออกไซด์ที่ทำให้เกิดความเสียหายต่อเซลล์กรดนิวคลีอิก deoxy (DNA) ใน
เซลล์เม็ดเลือดขาวของมนุษย์ เมื่อเร็ว ๆ นี้ลีและคณะ (2003) แสดงให้เห็นว่า
สารต้านอนุมูลอิสระแกลบเพิ่มขึ้นอินฟราเรดไกล
รังสีเมื่อใช้พวกเขาสำหรับการปรุงอาหารอกไก่งวง แต่
ข้อมูลที่มีการ จำกัด การตีพิมพ์มีอยู่เกี่ยวกับฟีนอล
มีองค์ประกอบของกรดและกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระของก้าน
เศษส่วนของเมล็ดข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าวเป็นแหล่งที่อุดมไปด้วยสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพมากมายรวมทั้ง
สารต้านอนุมูลอิสระฟีนอลิกที่มีศักยภาพในการลดความเสี่ยง
ของโรค เช่น ยับยั้งการจับกลุ่มของเกล็ดเลือด ( แดเนียล ไมเออร์ ,
แชลตเตอร์& frischknecht , 2542 ) , การลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดหัวใจและมะเร็ง มาร์ติเนซ วาลเวอเด (
,
periago &รอส , , 2000 ; ด้วย , 1996 ) และป้องกันความเสียหายออกซิเดชันของลิปิด
ไลโปโปรตีนความหนาแน่นต่ำ ( มอร์ตัน และ อาบู amsha puddey &
, , Croft , 2000 ) ซีเรียลธัญพืช โดยเฉพาะข้าว ประกอบด้วยกรดฟีนอล
พิเศษ ( เช่นกรด ferulic , และ p-coumaric diferulate ) ที่ไม่ได้
มีอยู่ในปริมาณมากในผัก และผลไม้ ( adom &
หลิว , 2002 ) ที่สุดของสารประกอบเหล่านี้จะพบในส่วนต่าง ๆของพืช ( Ka
˘ hko  เณร et al . , 1999 )โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่แตกต่างกัน
จากการสีเม็ด ( onyeneho & hettiarachchy , 1992 ) ข้าว
รำข้าวเป็นแหล่งอุดมสมบูรณ์ของ steryl ferulate เอสเทอร์ โดยทั่วไปเรียกว่า
เป็นโอไรซานอล ( Norton , 1995 ; seetharamaiah & Prabhakar
, 1986 ) นอกจากนี้ รำข้าว เป็นแหล่งที่มีศักยภาพของโทโคเฟอรอล และโทโคไทรอีน
, สารประกอบฟีนอลิก ( นิโกโลซิ โรเจอร์ ausman & , ,
orthoefer , 1994 )วัสดุเหล่านี้ได้แสดงศักยภาพในการต้านอนุมูลอิสระ
( นัม ชอย คัง kozukue &ฟรีดแมน ,
, 2005 ; Xu , หัวหิน , &ก็อดเบอร์ , 2001 ) โดยทั่วไป , ข้าว
ได้ยากแกลบปกป้องเมล็ดข้างใน หลังจากแกลบจะถูกเอาออก
ผลิตภัณฑ์ที่เหลือเรียกว่า ข้าวกล้อง รวมทั้งแบรน
เชื้อโรค endosperm . โฆษณาข้าว

ขั้นตอนนักผลิตภัณฑ์กับเศษส่วนมูลค่าต่ำ เช่น แกลบ และรำข้าว เพราะ
แกลบจะกินไม่ได้ พวกเขาจะใช้ในโปรแกรมประยุกต์ต่าง ๆที่ไม่ใช่อาหาร
เป็นวัสดุเหลือใช้มูลค่าต่ำ แต่แกลบเสนอ
ประโยชน์ที่มีคุณค่าทางโภชนาการที่ประกอบด้วยระบบป้องกันสารต้านอนุมูลอิสระเพื่อป้องกันเมล็ดพันธุ์ข้าวจาก

เครียดออกซิเดชัน ( ramarathnam โอซา&นามิกิ , , , kawakishi , 1988 ) นอกจากนี้
จอน et al .( 2549 ) ได้รายงานว่า สารประกอบฟีนอลจาก
เมทานอลสกัดแกลบ มีสารต้านอนุมูลอิสระสูง กับคนเก็บขยะ
เสื้อกล้ามของออกซิเจนและไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ และยับยั้ง
สูงความเสียหายของเซลล์ดีอ ซีกรดนิวคลีอิก ( DNA )
มนุษย์ถูกทำลาย . เมื่อเร็วๆ นี้ ลี และคณะ ( 2546 ) แสดงให้เห็นว่า
สารต้านอนุมูลอิสระของแกลบเพิ่มขึ้น
การแผ่รังสีอินฟราเรดไกลเมื่อพวกเขาใช้สำหรับการปรุงอาหารตุรกีเต้านม อย่างไรก็ตาม
มีจำกัดเผยแพร่ข้อมูลเกี่ยวกับองค์ประกอบกรดฟีโนลิก และกิจกรรมของสารต้านอนุมูลอิสระ

) ลักษณะของเมล็ดข้าว