Argenta et al. [29] described a cas

Argenta et al. [29] described a case report of
a patient who had undergone a radical mastectomy
with prior LDMF reconstruction to replace
lost skin. To create an esthetically acceptable
breast, the authors first used a tissue expander
to allow for the placement of an adequate implant.
Three years after this cosmetic reconstruction,
the patient was shown to have a soft and
freely movable breast. This was truly the first
report demonstrating the benefit of preexpanding
the LDMF prior to placement of the
permanent implant. Slavin [30] demonstrated
the utility of pre-expanding the LDMF prior to
transfer (n=2) and after transfer (n=8), with low
complication rate and no incidence of capsular
contracture. Sternberg et al. [31] retrospectively
reviewed 100 consecutive patients who underwent
LDMF with tissue expander breast reconstruction
after mastectomy, with a mean followup
of 34.5 months. Only 6 patients required
surgery for capsular contracture. Submuscular
placement of the prosthesis was associated with
a lower incidence of capsular contracture [32]
as is povodine-iodine washout [33,34], use of
textured implant [35,36], and saline implant
[35,37]. In the current study, we adopted the
technique of submuscular placement of the
prosthesis at the time of LDMF reconstruction.
Expandable implants were used in 15 patients,
and classic expanders were used in 10 cases.
Four patients in the classic expander group
refused permanent implant insertion after tissue
138 Hassan M. Abdalla, et al.
expansion accepting minor degree of asymmetry.
Only one patient (4%) developed clinically
undetectable capsular contracture 7 months after
implant insertion.
Irradiation of the implants has been shown
to increase the rate of capsular contracture
[38,39], and infection [40]. But the incidence of
clinically detectable capsule formation appears
to be unrelated to the use of radiotherapy after
LDMF reconstruction [41], possibly because the
implant lies more deeply under the muscle.
Although half of our patients received postoperative
radiotherapy, only one patient developed
clinically undetectable contracture. Nahabedian
et al. [40] found a significant association between
implant infection and radiation therapy following
breast reconstruction with expanders 20%,
compared to 4% infection rate in our series after
LDMF coverage.
In the current study, the overall complication
rate was similar to other reports of SSM and
breast reconstruction [24,25,42]. Skin flap necrosis
(12%) and donor site seroma formation (40%)
were the most common. The use of tissue expander
was critical in salvaging skin necrosis,
as full deflation allowed debridement and resuture
of the skin edges without tension. This was
followed by subsequent reinflation and expansion
of the breast mound, thus, avoiding infection
and exposure of the expander. It was emphasized
that complete muscular coverage of
the implant is a major factor in preventing flap
necrosis and prosthesis loss [43]. In the latter
study, only 4 patients had marginal flap necrosis
out of a total of 42. The overall rate of donor
site seroma formation in the present study was
consistent with previously published reports
[14,28,44]. However, most of seromas were aspirated
in the clinic, with complete resolution.
This led some authors to regard it as a common
feature of the procedure, rather than a complication
[6].
Patients performed subjective evaluation of
overall aesthetic results. Twenty patients were
satisfied with the procedure, four patients were
relatively unsatisfied. The major causes of dissatisfaction
were the relative morbidity, the
aesthetic result in comparison to their expectation
and the load of regular repeated visits
especially when their homes were far from the
hospital. One patient was completely unsatisfied
due to the poor aesthetic outcome of her procedure
after removal of her expander due to severe
infection.
Thus, we conclude that breast reconstruction
with latissimus dorsi myocutaneous flap and a
tissue expander provides the surgeon with an
outstanding procedure that can be recommended
as a technique for IBR after SSM, with a low
complication rate and high patient satisfaction

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Argenta et al. [29] อธิบายรายงานกรณีของผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดเต้านมรุนแรงกับก่อนบูรณะ LDMF แทนผิวหนังหายไป การสร้างการยอมรับได้ estheticallyเต้านม ผู้เขียนครั้งแรกที่ใช้แผ่เป็นเนื้อเยื่อเพื่อให้การจัดวางของใช้อวัยวะเทียมที่เพียงพอสามปีหลังจากนี้เครื่องสำอางบูรณะแสดงผู้ป่วยจะมีความนุ่ม และเต้านมที่สามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างอิสระ นี้อย่างแท้จริงเป็นครั้งแรกรายงานที่แสดงให้เห็นถึงประโยชน์ของ preexpandingLDMF ก่อนตำแหน่งของการฟันถาวร แสดง slavin [30]โปรแกรมอรรถประโยชน์การขยาย LDMF ก่อนล่วงหน้าโอน (n = 2) และ หลังโอน (n = 8), กับต่ำอัตราภาวะแทรกซ้อนและไม่มีอุบัติการณ์ของมะเร็งเต้านม ของ et al. [31] ย้อนหลัง100 ผู้ป่วยต่อเนื่องที่ได้รับการตรวจสอบLDMF กับฟื้นฟูเนื้อเยื่อแผ่นมหลังผ่าตัดเต้านม มีการติดตามหมายถึง34.5 เดือน 6 เท่าผู้ป่วยที่จำเป็นการผ่าตัดสำหรับมะเร็งเต้านม Submuscularตำแหน่งของการประดิษฐ์คือเกี่ยวข้องกับอัตราการเกิดต่ำของมะเร็งเต้านม [32]เป็น povodine ไอโอดีนชะล้าง [33,34], ใช้พื้นผิวเทียม [35,36], และเทียมน้ำเกลือ[35,37] . ในการศึกษาปัจจุบัน เรานำการเทคนิคการจัดวาง submuscularกายอุปกรณ์ขณะทำการบูรณะ LDMFใช้ขยายรากฟันเทียมในผู้ป่วย 15และใช้เชื่อมต่อเครื่องขยายคลาสสิกใน 10 กรณีสี่ผู้ป่วยในกลุ่มคลาสสิกแผ่ปฏิเสธแทรกเทียมถาวรหลังจากเนื้อเยื่อ138 Hassan M. Abdalla, et al.expansion accepting minor degree of asymmetry.Only one patient (4%) developed clinicallyundetectable capsular contracture 7 months afterimplant insertion.Irradiation of the implants has been shownto increase the rate of capsular contracture[38,39], and infection [40]. But the incidence ofclinically detectable capsule formation appearsto be unrelated to the use of radiotherapy afterLDMF reconstruction [41], possibly because theimplant lies more deeply under the muscle.Although half of our patients received postoperativeradiotherapy, only one patient developedclinically undetectable contracture. Nahabedianet al. [40] found a significant association betweenimplant infection and radiation therapy followingbreast reconstruction with expanders 20%,compared to 4% infection rate in our series afterLDMF coverage.In the current study, the overall complicationrate was similar to other reports of SSM andbreast reconstruction [24,25,42]. Skin flap necrosis(12%) and donor site seroma formation (40%)were the most common. The use of tissue expanderwas critical in salvaging skin necrosis,as full deflation allowed debridement and resutureof the skin edges without tension. This wasfollowed by subsequent reinflation and expansionof the breast mound, thus, avoiding infectionand exposure of the expander. It was emphasizedthat complete muscular coverage ofthe implant is a major factor in preventing flapnecrosis and prosthesis loss [43]. In the latterstudy, only 4 patients had marginal flap necrosisout of a total of 42. The overall rate of donorsite seroma formation in the present study wasconsistent with previously published reports[14,28,44]. However, most of seromas were aspiratedin the clinic, with complete resolution.This led some authors to regard it as a commonfeature of the procedure, rather than a complication[6].Patients performed subjective evaluation ofoverall aesthetic results. Twenty patients weresatisfied with the procedure, four patients wererelatively unsatisfied. The major causes of dissatisfactionwere the relative morbidity, theaesthetic result in comparison to their expectationand the load of regular repeated visitsespecially when their homes were far from thehospital. One patient was completely unsatisfieddue to the poor aesthetic outcome of her procedureafter removal of her expander due to severeinfection.Thus, we conclude that breast reconstructionwith latissimus dorsi myocutaneous flap and atissue expander provides the surgeon with anoutstanding procedure that can be recommendedas a technique for IBR after SSM, with a lowcomplication rate and high patient satisfaction

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาร์เจน et al, [29] อธิบายรายงานกรณีของ
ผู้ป่วยที่ได้รับการป่วยมะเร็งเต้านมรุนแรง
กับการฟื้นฟู LDMF ก่อนที่จะเข้ามาแทนที่
ผิวที่หายไป เพื่อสร้างการยอมรับ esthetically
เต้านมผู้เขียนครั้งแรกที่ใช้แผ่เนื้อเยื่อ
เพื่อให้ตำแหน่งของรากเทียมเพียงพอ.
สามปีหลังจากการฟื้นฟูเครื่องสำอางนี้
ผู้ป่วยได้รับการแสดงให้เห็นว่ามีความนุ่มและ
เต้านมที่สามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างอิสระ นี่เป็นครั้งแรกอย่างแท้จริง
รายงานแสดงให้เห็นถึงประโยชน์ของ preexpanding
LDMF ก่อนที่จะจัดวางตำแหน่งของ
เทียมถาวร Slavin [30] แสดงให้เห็นถึง
ประโยชน์ของก่อนขยาย LDMF ก่อนที่จะมี
การถ่ายโอน (n = 2) และหลังจากการโอน (n = 8) ที่มีระดับต่ำ
อัตราภาวะแทรกซ้อนและอุบัติการณ์ของ capsular ไม่มี
contracture สเติร์น, et al [31] ย้อนหลัง
การตรวจสอบผู้ป่วยติดต่อกันถึง 100 คนที่เข้ารับการ
LDMF กับการฟื้นฟูเนื้อเยื่อแผ่เต้านม
หลังผ่าตัดด้วยการติดตามค่าเฉลี่ย
34.5 เดือน ผู้ป่วยเพียง 6 ต้อง
ผ่าตัด contracture capsular Submuscular
ตำแหน่งของเทียมมีความสัมพันธ์กับ
อัตราการเกิดที่ลดลงของ capsular contracture [32]
เป็น povodine ไอโอดีนชะล้าง [33,34] การใช้
พื้นผิวเทียม [35,36] และรากเทียมน้ำเกลือ
[35,37] ในการศึกษาในปัจจุบันเรานำ
เทคนิคของตำแหน่ง submuscular ของ
เทียมในช่วงเวลาของการฟื้นฟู LDMF ได้.
ขยายการปลูกถ่ายถูกนำมาใช้ในผู้ป่วยที่ 15
และขยายคลาสสิกที่ถูกนำมาใช้ใน 10 ราย.
สี่ผู้ป่วยในกลุ่มแผ่คลาสสิก
ปฏิเสธที่แทรกเทียมถาวร หลังจากเนื้อเยื่อ
138 เมตรฮัสซัน Abdalla, et al.
การขยายตัวของการยอมรับในระดับเล็ก ๆ น้อย ๆ ของความไม่สมดุล.
เพียงคนเดียวของผู้ป่วย (4%) การพัฒนาทางคลินิก
contracture capsular undetectable 7 เดือนหลังจาก
การแทรกเทียม.
การฉายรังสีของรากฟันเทียมได้รับการแสดง
เพื่อเพิ่มอัตราการ capsular contracture
[38,39] และการติดเชื้อ [40] แต่อุบัติการณ์ของ
การก่อตัวแคปซูลตรวจพบทางคลินิกจะปรากฏขึ้น
ที่จะไม่เกี่ยวข้องกับการใช้รังสีรักษาหลังจาก
การฟื้นฟู LDMF [41] อาจจะเป็นเพราะ
เทียมอยู่อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้นภายใต้กล้ามเนื้อ.
แม้ว่าครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยของเราที่ได้รับหลังการผ่าตัด
รักษาด้วยรังสีเพียงผู้ป่วยรายหนึ่งที่พัฒนา
จิตวิทยาคลินิก contracture Nahabedian
et al, [40] พบว่ามีการเชื่อมโยงที่สำคัญระหว่าง
การติดเชื้อเทียมและการรักษาด้วยการฉายรังสีต่อไป
ฟื้นฟูเต้านมด้วยการขยาย 20%
เมื่อเทียบกับอัตราการติดเชื้อ 4% ในซีรีส์ของเราหลังจาก
คุ้มครอง LDMF.
ในการศึกษาในปัจจุบันภาวะแทรกซ้อนโดยรวม
อัตราใกล้เคียงกับรายงานอื่น ๆ ของ SSM และ
ฟื้นฟูเต้านม [24,25,42] ผิวพนังเนื้อร้าย
(12%) และผู้บริจาคก่อตัวเว็บไซต์ seroma (40%)
เป็นที่พบมากที่สุด การใช้แผ่เนื้อเยื่อ
มีความสำคัญในการกอบกู้เนื้อร้ายผิวหนัง
เป็นภาวะเงินฝืดได้รับอนุญาตเต็มรูปแบบและ debridement resuture
ของผิวขอบโดยไม่มีแรง นี้ถูก
ตามด้วย reinflation ที่ตามมาและการขยายตัว
ของกองเต้านมจึงหลีกเลี่ยงการติดเชื้อ
และการสัมผัสของตัวขยาย มันได้รับการเน้นย้ำ
ว่าพื้นที่ของกล้ามเนื้อสมบูรณ์ของ
รากเทียมเป็นปัจจัยสำคัญในการป้องกันพนัง
เนื้อร้ายและการสูญเสียอวัยวะเทียม [43] ในระยะหลัง
การศึกษาผู้ป่วยเพียง 4 มีเนื้อร้ายพนังร่อแร่
จากทั้งหมด 42 อัตราโดยรวมของผู้บริจาค
เว็บไซต์ก่อ seroma ในการศึกษาได้
สอดคล้องกับรายงานเผยแพร่ก่อนหน้านี้
[14,28,44] แต่ส่วนใหญ่ของ seromas ถูกสำลัก
ในคลินิกที่มีความละเอียดสมบูรณ์.
นี้จะนำนักเขียนบางคนจะคิดว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา
คุณลักษณะของขั้นตอนมากกว่าแทรกซ้อน
[6].
ผู้ป่วยดำเนินการประเมินผลทัศนะของ
ผลการค้นหาความงามโดยรวม ผู้ป่วยที่ยี่สิบ
พอใจกับขั้นตอนผู้ป่วยสี่คน
ค่อนข้างพอใจ สาเหตุหลักของความไม่พอใจ
เป็นญาติเจ็บป่วยที่
ผลงามในการเปรียบเทียบกับความคาดหวังของพวกเขา
และโหลดของการเข้าชมซ้ำปกติ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อบ้านของพวกเขาอยู่ห่างไกลจาก
โรงพยาบาล ผู้ป่วยรายหนึ่งไม่พอใจอย่างสมบูรณ์
เนื่องจากผลความงามที่น่าสงสารของขั้นตอนของเธอ
หลังจากลบแผ่เธอเนื่องจากรุนแรง
ติดเชื้อ.
ดังนั้นเราจึงสรุปได้ว่าการฟื้นฟูเต้านม
ด้วย latissimus หลังพนัง myocutaneous และ
แผ่เนื้อเยื่อให้ศัลยแพทย์ที่มี
ขั้นตอนที่โดดเด่นที่สามารถ แนะนำ
เป็นเทคนิคสำหรับ IBR หลังจาก SSM มีต่ำ
อัตราภาวะแทรกซ้อนและความพึงพอใจของผู้ป่วยสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาร์เจนต้า et al . [ 29 ] อธิบายกรณีรายงานของผู้ป่วยที่ได้รับการผ่าตัดที่รุนแรงได้ก่อนที่ ldmf การฟื้นฟูแทนเสียผิว เพื่อสร้าง esthetically ที่ยอมรับได้เต้านม , ผู้เขียนใช้เป็นเนื้อเยื่อใช้เพื่อให้เพียงพอสำหรับตำแหน่งของรากฟันเทียมสามปีหลังจากการฟื้นฟูเครื่องสำอางนี้ผู้ป่วยที่ถูกแสดงให้มีเนื้อนิ่มเต้านมที่สามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างอิสระ นี่เป็นครั้งแรกจริงๆรายงานแสดงให้เห็นถึงประโยชน์ของ preexpandingการ ldmf ก่อนที่จะวางของถาวรเทียม สเลวิน [ 30 ] แสดงอรรถประโยชน์ของการขยาย ldmf ก่อนจ้าการโอน ( n = 2 ) และหลังจากการถ่ายโอน ( n = 8 ) , ต่ำอัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อน และไม่มีการเกิดแคลเซียม ทองแดง เหล็กการหดตัวของกล้ามเนื้อ . สเติร์นเบิร์ก et al . [ 31 ] ย้อนหลังผู้ป่วยที่เข้ารับการตรวจทาน 100 ติดต่อกันldmf กับเนื้อเยื่อเต้านมขยาย บูรณะหลังผ่าตัด กับหมายถึงการติดตามของทุกเดือน เพียง 6 ผู้ป่วยที่ต้องการศัลยกรรมสำหรับแคลเซียม ทองแดง เหล็ก โกหกมดเท็จ . ใต้กล้ามเนื้อตำแหน่งของอวัยวะที่เกี่ยวข้องกับอุบัติการณ์ที่ลดลงของแคลเซียม ทองแดง เหล็ก โกหกมดเท็จ [ 32 ]เป็น povodine ไอโอดีน 33,34 การชะล้าง [ ] , ใช้พื้นผิวเทียม [ 35,36 ] และรากเทียมน้ำเกลือ[ 35,37 ] ในการศึกษาปัจจุบัน เราประกาศใช้เทคนิควางใต้กล้ามเนื้อของเทียม ณเวลา ldmf ฟื้นฟูขยายรากฟันเทียม จำนวน 15 รายและ expanders คลาสสิกจำนวน 10 รายผู้ป่วย 4 ในกลุ่มตัวคลาสสิกปฏิเสธรากฟันเทียมแทรกหลังจากเนื้อเยื่อถาวร138 เมตร แอ็บดัลล่า ฮัสซาน , et al .การรับรองระดับความไม่สมดุล .เพียงหนึ่งผู้ป่วย ( ร้อยละ 4 ) การพัฒนาทางการแพทย์การหดตัวของกล้ามเนื้อ 7 เดือนหลังจากได้แคลเซียม ทองแดง เหล็กรากเทียมการแทรกการฉายรังสีของรากฟันเทียมได้ถูกแสดงเพื่อเพิ่มอัตราการหดตัวของกล้ามเนื้อของแคลเซียม ทองแดง เหล็ก[ 38,39 ] , และการติดเชื้อ [ 40 ] แต่อุบัติการณ์ของยาแคปซูลที่ตรวจพบการปรากฏจะไม่เกี่ยวข้องกับการใช้รังสีรักษาหลังldmf การฟื้นฟู [ 41 ] อาจจะเป็นเพราะฝังอยู่ลึกกว่าใต้กล้ามเนื้อแม้ว่าครึ่งหนึ่งของคนไข้ที่ได้รับการผ่าตัดรังสีรักษาเพียงหนึ่งผู้ป่วยพัฒนาทางคลินิกได้โกหกมดเท็จ . nahabedianet al . [ 40 ] พบความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญระหว่างหูการติดเชื้อ และรังสีรักษาต่อไปนี้ฟื้นฟูเต้านมด้วย expanders 20%เมื่อเทียบกับอัตราการติดเชื้อร้อยละ 4 ในชุดของเรา หลังจากldmf ครอบคลุมในการศึกษาปัจจุบัน ภาวะโดยรวมซึ่งคล้ายคลึงกับรายงานอื่น ๆของ SSM และฟื้นฟูเต้านม [ 24,25,42 ] ผิวของพนัง( 12% ) และผู้บริจาคสร้างเว็บไซต์ซีโรมา ( 40% )จำนวนที่พบบ่อยที่สุด ใช้ตัวของเนื้อเยื่อคือการกอบกู้ผิวเนื้อเยื่อตาย ,เป็นเครื่องล้างที่ใช้คลื่นความถี่สูง และ resuture ภาวะเงินฝืดให้เต็มของผิวขอบไม่มีความตึงเครียด นี้คือตามด้วย reinflation ตามมาและการขยายตัวของเนินอก ดังนั้น หลีกเลี่ยงการติดเชื้อและการเปิดรับของตัว . ก็ เน้นกล้ามเนื้อที่สมบูรณ์ครอบคลุมรากฟันเทียมเป็นปัจจัยสําคัญในการป้องกันพนังโรคใบไหม้และการสูญเสียอวัยวะ [ 43 ] ในช่วงหลังการศึกษา , ขอบของพนังได้เพียง 4 รายจำนวน 42 อัตราโดยรวมของผู้บริจาคเว็บไซต์ซีโรมาก่อตัวในการศึกษา คือสอดคล้องกับก่อนหน้านี้ที่ตีพิมพ์รายงาน[ 14,28,44 ] แต่ส่วนใหญ่ของ seromas ถูกลมในคลินิก กับความละเอียดที่สมบูรณ์นี้ผู้เขียนจะนำบางพิจารณามันเป็นทั่วไปคุณลักษณะของกระบวนการ มากกว่าภาวะแทรกซ้อน[ 6 ]ทำการประเมินผู้ป่วยอัตนัยผลลัพธ์ความงามโดยรวม ยี่สิบผู้ป่วยพอใจกับขั้นตอน สี่ผู้ป่วยค่อนข้างไม่สบอารมณ์ สาเหตุหลักของความไม่พอใจมีญาติป่วย ,ซึ่งผลในการเปรียบเทียบกับความคาดหวังของพวกเขาและภาระของการเข้าชมปกติซ้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อบ้านของพวกเขาอยู่ห่างไกลจากโรงพยาบาล ผู้ป่วยที่เคยไม่พอใจเนื่องจากผลไม่ดีงามของขั้นตอนของเธอหลังจากเอาของตัวเธอ เนื่องจาก รุนแรงการติดเชื้อดังนั้นเราจึงสรุปได้ว่า การฟื้นฟูเต้านมกับเลทิซซิมัสดอร์ไซ myocutaneous พนังและตัวเนื้อเยื่อให้ศัลยแพทย์ด้วยที่โดดเด่นที่สามารถแนะนำขั้นตอนเป็นเทคนิคสำหรับ IBR หลังจาก SSM กับต่ำอัตราการเกิดภาวะแทรกซ้อนและความพึงพอใจของผู้ป่วยสูง