4 DiscussionTo our knowledge, this

4 Discussion
To our knowledge, this is the first report which investigated
the effect of different planting schemes on the
removal of endosulfan sulfate from soil. Planting of
sweet corn, cowpea, and cucumber either alone or in
combination was effective at removing endosulfan sulfate
from contaminated soil to a greater extent compared
to the unplanted control. Based on the results, sweet
corn is a suitable candidate for phytoremediation of soils
contaminated with endosulfan sulfate. First, endosulfan
sulfate was removed to a large extent in the rhizospheric
and bulk soil of sweet corn cultivated alone. Second,
growth of sweet corn in the presence of another plant
was normal. The shoot and root of sweet corn grew
relativelywell when the plant was grown with cucumber
and cowpea. Cowpea also tolerated endosulfan sulfate
well based on shoot and root characteristics, but it was
less efficient at removing endosulfan sulfate from soils
than sweet corn when it was cultivated either alone or
together with another plants.
The presence of plants significantly enhanced endosulfan
sulfate removal from soils compared to unplanted
control. Cultivation of sweet corn alone in spiked soil
was the most effective treatment in removing
endosulfan sulfate from soil. While some endosulfan
sulfate was detected in some plant tissues during this
study, the amount found was so low as to be insignificant.
The accumulation of organochlorine compounds
by plants in the Poaceae family has been reported. For
example, Avena sativa L. could accumulate HCH in
both root and leaf tissues when planted at a contaminated
site in Galicia (NW), Spain where the total concentration
of HCH in soil was about 20,000 mg kg−1. About
24 and 32 mg kg−1 of HCH were detected in the plant
roots and leaves, respectively (Calvelo Pereira et al.
2006). In another study, Phragmites australis was reported
to accumulate 1,4-dichlorobenzene, 1,2,4-
trichlorobenzene, and γ–HCH with bioconcentration
factors of 14, 19, and 15, respectively, after 7 days of
exposure under hydroponic conditions (Migueal et al.
2013). Plants belonging to the Cucurbitaceae family
have also been reported to accumulate various organic
pollutants such as PAHs, PCBs, DDT, DDE, and heptachlor
epoxide (Campbell et al. 2009; Inui et al. 2008;
Kobayashi et al. 2008; Otani and Seike 2007; Parrish
et al. 2006; Whitfield-Åuslund et al. 2007; 2010).
However, given the small amounts reported, the significance
of bioaccumulation as a mechanism of organic
compound removal by plants is very limited.
It is known that plant-rhizosphere interaction is important
for the bioremediation of organic chemicals.
Sweet corn belongs to the grass variety and seems to
be the most suitable plant for phytoremediation of endosulfan
sulfate-contaminated soil in this study. The
fibrous and highly branched root system of grasses
may host a large number of competent microorganisms
which are fed in part by the plant exudates and root
lysates. These compounds are known to stimulate the
survival and activity of microorganisms to degrade pollutants
(Gaskin et al. 2008; Kidd et al. 2008; Korade and
Fulekar 2009). In one study, vetiver grass (Vetiver
zizanioides) was reported to enhance the removal of
(α+β) endosulfan from soils at a cotton farm in
Burkina Faso. Three months after treatment, planted
soils contained less endosulfan residues (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สนทนา 4ความรู้ของเรา เป็นรายแรกที่ตรวจสอบผลของการปลูกที่แตกต่างแบบแผนในการกำจัดซัลเฟตเอนโดซัลแฟนจากดิน การปลูกข้าวโพดหวาน ถั่วนั่ง และแตงกวาอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียว หรือในชุดมีประสิทธิภาพในการลบซัลเฟตเอนโดซัลแฟนจากดินที่ปนเปื้อนในระดับสูงเมื่อเทียบไปยังตัวควบคุม unplanted ตามผลลัพธ์ หวานข้าวโพดเป็นผู้สมัครเหมาะสมสำหรับ phytoremediation ของดินปนเปื้อนกับซัลเฟตเอนโดซัลแฟน เอนโดซัลแฟนครั้งแรกซัลเฟตถูกเอาออกในระดับใหญ่ในการ rhizosphericและดินจำนวนมากของข้าวโพดหวานที่ปลูกคนเดียว วินาทีเจริญเติบโตของข้าวโพดในโรงงานไม่ปกติ ยิงและรากของข้าวโพดเพิ่มขึ้นrelativelywell เมื่อพืชปลูกกับแตงกวาและแดงถั่วดำ ถั่วนั่งยังยอมรับซัลเฟตเอนโดซัลแฟนตามลักษณะยิงและรากดี แต่มันเป็นมีประสิทธิภาพน้อยที่เอาเอนโดซัลแฟนซัลเฟตจากดินกว่าปลูกข้าวโพดเมื่อมันเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งเพียงอย่างเดียว หรือร่วมกับพืชอื่นการปรากฏตัวของเอนโดซัลแฟนเพิ่มขึ้นอย่างมากของพืชซัลเฟตออกจากดินเมื่อเทียบกับ unplantedการควบคุม ปลูกข้าวโพดหวานเพียงอย่างเดียวในดินถูกแทงเป็นการรักษาที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการลบเอนโดซัลแฟนซัลเฟตจากดิน ในขณะที่บางเอนโดซัลแฟนพบในเนื้อเยื่อพืชบางซัลเฟตในระหว่างนี้การศึกษา ยอดพบได้ต่ำถึงไม่มีนัยสำคัญการสะสมของสารประกอบ organochlorineโดยพืชหญ้าครอบครัวได้รับรายงาน สำหรับตัวอย่าง Avena sativa L. สามารถสะสมห้องในรากและใบเนื้อเยื่อเมื่อปลูกที่การปนเปื้อนไซต์ในสุดทวีป (NW), สเปนที่ความเข้มข้นทั้งหมดของห้องในดินได้ประมาณ 20,000 mg kg−1 เกี่ยวกับพบ 24 และ 32 kg−1 มิลลิกรัมของห้องในโรงงานราก และ ใบ ตามลำดับ (Calvelo Pereira et al2006) รายงานในการศึกษาอื่น ออสเตรลิ Phragmitesการสะสม 1, 4-dichlorobenzene, 1,2,4-trichlorobenzene และγ – ห้องกับ bioconcentrationปัจจัย 14, 19 และ 15 ตามลำดับ หลังจาก 7 วันแสงภายใต้เงื่อนไขไฮโดรโปนิ (Migueal et al2013) . พืชวงศ์แตงครอบครัวนอกจากนี้ยังมีการรายงานการสะสมต่าง ๆ อินทรีย์สารมลพิษเช่นสาร PAHs, PCBs ดีดีที DDE และเฮปตาคลอร์epoxide (Campbell et al. 2009 Inui et al. 2008โคะบะยะชิ et al. 2008 นิและ Seike 2007 Parrishet al. 2006 Whitfield Åuslund et al. 2007 2010)อย่างไรก็ตาม กำหนดจำนวนเงินขนาดเล็กรายงาน ความสำคัญการสะสมทางชีวภาพเป็นกลไกของอินทรีย์กำจัดสารจากพืชมีจำกัดเป็นที่ทราบกันว่า พืชไรโซสเฟียร์การโต้ตอบสำคัญสำหรับววิธีของเคมีข้าวโพดหวานเป็นหญ้าหลากหลาย และดูเหมือนว่าเป็นพืชเหมาะสมที่สุดสำหรับ phytoremediation ของเอนโดซัลแฟนดินที่ปนเปื้อนซัลเฟตในการศึกษานี้ การระบบรากแขนงมาก และเส้นใยของหญ้าอาจโฮสต์มีจุลินทรีย์จำนวนมากwhich are fed in part by the plant exudates and rootlysates. These compounds are known to stimulate thesurvival and activity of microorganisms to degrade pollutants(Gaskin et al. 2008; Kidd et al. 2008; Korade andFulekar 2009). In one study, vetiver grass (Vetiverzizanioides) was reported to enhance the removal of(α+β) endosulfan from soils at a cotton farm inBurkina Faso. Three months after treatment, plantedsoils contained less endosulfan residues (<0.12–0.39 mg kg−1) than unplanted soils (0.057–1.07 mg kg−1) (Abaga et al. 2014). The half-life ofendosulfan was higher in unplanted soils (42 days onaverage) compared to the rhizospheric soils of vetiver(33 days on average). The authors attributed this to thepossibly higher number of endosulfan degraders inplanted soils (Abaga et al. 2014).Plant-assisted removal of endosulfan sulfate fromsoil in this study was likely due to phytostimulation.This mechanism has been successfully used to decontaminateother persistent organic pollutants. For example,vegetation of white clover (Trifolium repens L.) indibenzofuran-contaminated soil significantly increasedthe removal of this contaminant fromsoil. Dibenzofuranconcentration decreased from an initial 1,000 to333 mg kg−1 after 60 days in soil planted with whiteclover. In comparison, dibenzofuran concentration decreasedto only 800 mg kg−1 in unplanted soil. Thehighest number of dibenzofuran-degrading microorganismswas detected around the rhizosphere of white clover(Wang and Oyaizu 2009). The removal of PCB was

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4 คำอธิบาย
เพื่อความรู้ของเรานี้เป็นรายงานครั้งแรกที่ตรวจสอบ
ผลของรูปแบบการปลูกที่แตกต่างกันใน
การกำจัดของซัลเฟต endosulfan จากดิน การปลูก
ข้าวโพดหวานถั่วพุ่มและแตงกวาเพียงอย่างเดียวหรือ
รวมกันเป็นประสิทธิภาพในการลบซัลเฟต endosulfan
จากดินที่ปนเปื้อนในระดับสูงเมื่อเทียบ
กับการควบคุมบึงประดิษฐ์ บนพื้นฐานของผลหวาน
ข้าวโพดเป็นผู้สมัครที่เหมาะสำหรับการบำบัดดิน
ปนเปื้อนด้วยซัลเฟต endosulfan แรก endosulfan
ซัลเฟตจะถูกลบออกในระดับใหญ่ใน rhizospheric
ดินและกลุ่มของข้าวโพดหวานที่ปลูกอยู่คนเดียว ประการที่สอง
การเจริญเติบโตของข้าวโพดหวานในการปรากฏตัวของพืชอื่น
เป็นปกติ ยิงและรากของข้าวโพดหวานเติบโต
relativelywell เมื่อพืชปลูกแตงกวา
และถั่วพุ่ม ถั่วพุ่มยังทน endosulfan ซัลเฟต
ตามได้ดีบนและรากลักษณะ แต่มันก็
มีประสิทธิภาพน้อยลงในการลบซัลเฟต endosulfan จากดิน
กว่าข้าวโพดหวานเมื่อมันได้รับการปลูกฝังอย่างเดียวหรือ
ร่วมกับพืชอื่น.
การปรากฏตัวของพืชที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ endosulfan
กำจัดซัลเฟตจากดิน เมื่อเทียบกับบึงประดิษฐ์
ควบคุม การเพาะปลูกข้าวโพดหวานคนเดียวในดินถูกแทง
เป็นรักษาที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการลบ
ซัลเฟต endosulfan จากดิน ในขณะที่บาง endosulfan
ซัลเฟตถูกตรวจพบในเนื้อเยื่อพืชบางอย่างในช่วงนี้
การศึกษาจำนวนเงินที่พบอยู่ในระดับต่ำเพื่อที่จะไม่มีนัยสำคัญ.
การสะสมของสาร organochlorine
พืชในตระกูลหญ้าที่ได้รับรายงาน สำหรับ
ตัวอย่างเช่น Avena sativa L. สามารถสะสม HCH ใน
ทั้งรากและใบเนื้อเยื่อเมื่อปลูกที่ปนเปื้อน
เว็บไซต์ในกาลิเซีย (NW), สเปนที่เข้มข้นรวม
ของ HCH ในดินประมาณ 20,000 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม-1 เกี่ยวกับ
24 และ 32 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม-1 ของ HCH ถูกตรวจพบในพืช
รากและใบตามลำดับ (Calvelo Pereira et al.
2006) ในการศึกษาอื่น Australis Phragmites มีรายงาน
การสะสม 1,4-Dichlorobenzene, 1,2,4-
Trichlorobenzene และγ-HCH กับทางชีวภาพ
ปัจจัย 14, 19, และ 15 ตามลำดับหลังจาก 7 วันของ
การเปิดรับแสงภายใต้เงื่อนไข hydroponic ( Migueal et al.
2013) พืชเป็นของครอบครัว Cucurbitaceae
ยังได้รับรายงานการสะสมอินทรีย์ต่างๆ
มลพิษเช่นพีเอเอชซีบีเอสดีดีที DDE และ heptachlor
อิพอกไซด์ (แคมป์เบล et al, 2009;.. Inui et al, 2008;
โคบายาชิ et al, 2008. Otani และ Seike 2007 Parrish
et al, 2006. Whitfield-Åuslund et al, 2007.. 2010)
แต่ให้ปริมาณน้อยได้รายงานอย่างมีนัยสำคัญ
ของการสะสมทางชีวภาพเป็นกลไกของอินทรีย์
. กำจัดสารประกอบจากพืชที่มี จำกัด มาก
เป็นที่รู้จักกันว่าพืช ปฏิสัมพันธ์บริเวณรากเป็นสิ่งสำคัญ
สำหรับการบำบัดทางชีวภาพของสารเคมีอินทรีย์.
ข้าวโพดหวานเป็นหลากหลายหญ้าและดูเหมือนว่าจะ
เป็นพืชที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการบำบัด endosulfan
ดินซัลเฟตปนเปื้อนในการศึกษานี้
ระบบรากฝอยและกิ่งสูงของหญ้า
อาจเป็นเจ้าภาพจำนวนมากของจุลินทรีย์ที่มีอำนาจ
ซึ่งเป็นอาหารในส่วนของสารที่หลั่งพืชและราก
lysates สารเหล่านี้เป็นที่รู้จักกันในการกระตุ้น
การอยู่รอดและกิจกรรมของจุลินทรีย์ในการย่อยสลายสารมลพิษ
(Gaskin et al, 2008. Kidd et al, 2008. Korade และ
Fulekar 2009) ในการศึกษาหญ้าแฝก (หญ้าแฝก
แฝกหอม) มีรายงานว่าจะเพิ่มประสิทธิภาพการกำจัดของ
(α + β) endosulfan จากดินที่ฟาร์มฝ้ายใน
บูร์กินาฟาโซ สามเดือนหลังการรักษาปลูก
ดินที่มีสารตกค้าง endosulfan น้อยกว่า (<0.12-
0.39 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม-1) กว่าดินบึงประดิษฐ์ (0.057-
1.07 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1) (Abaga et al. 2014) ครึ่งชีวิตของ
endosulfan สูงในดินบึงประดิษฐ์ (42 วัน
โดยเฉลี่ย) เมื่อเทียบกับดิน rhizospheric ของหญ้าแฝก
(33 วันโดยเฉลี่ย) ผู้เขียนนำมาประกอบนี้ไป
จำนวนอาจจะสูงขึ้นของ degraders endosulfan ใน
ดินปลูก (Abaga et al. 2014).
การกำจัดของซัลเฟต endosulfan พืชช่วยจาก
ดินในการศึกษาครั้งนี้น่าจะเกิดจาก phytostimulation.
กลไกนี้ได้รับการใช้ประสบความสำเร็จในการปนเปื้อน
อื่น ๆ สารมลพิษอินทรีย์ถาวร ยกตัวอย่างเช่น
พืชผักจำพวกถั่วสีขาว (Trifolium repens L. ) ใน
ดินที่ปนเปื้อน dibenzofuran เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
ในการกำจัดสารปนเปื้อนของ fromsoil นี้ Dibenzofuran
ความเข้มข้นลดลงจากเริ่มต้น 1,000 ถึง
333 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม-1 หลังจาก 60 วันในดินปลูกด้วยสีขาว
Clover ในการเปรียบเทียบความเข้มข้น dibenzofuran ลดลง
ไปเพียง 800 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม-1 ในดินบึงประดิษฐ์
จำนวนสูงสุดของจุลินทรีย์ย่อยสลาย dibenzofuran
ตรวจพบรอบบริเวณรากไม้จำพวกถั่วสีขาว
(วังและ Oyaizu 2009) การกำจัดของ PCB เป็น