The next school year Tobi and I wer

The next school year Tobi and I were not
in many classes together. That's okay with
me, I thought. Tobi and I never do anything
together anymore anyway. In fact, the only
time I ever saw Tobi was when our families
gathered for picnics or birthdays. We still
had fun, but it wasn't the same as it used
to be.

Sometimes I felt as if a part of me was
missing, but most of the time I continued
doing the things I always did. I liked
school—particularly math. Some students
thought math was just impossible, but
I didn't. I could figure out most math
problems as easily as some people can
kick a soccer ball!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปีโรงเรียนหน้า Tobi และไม่ในชั้นเรียนต่าง ๆ เข้าด้วยกัน ก็มีฉัน ฉันคิดว่า Tobi และฉันไม่เคยทำอะไรกันอีกต่อไป ในความเป็นจริง เฉพาะเคยเห็น Tobi คำเมื่อครอบครัวของเรารวบรวมสำหรับปิกนิกหรือวันเกิด เรายังคงมีความสนุกสนาน แต่มันไม่เหมือนมันใช้เมื่อต้องการได้บางครั้งฉันรู้สึกว่าเป็นส่วนหนึ่งของฉันหายไป แต่ส่วนมากเวลาผมต่อสิ่งที่ทำเสมอค่ะ เสียดายโรงเรียน — โดยเฉพาะอย่างยิ่งคณิตศาสตร์ นักเรียนบางคนคิดว่า คณิตศาสตร์เป็นเพียง แต่ครับ ฉันสามารถเข้าใจคณิตศาสตร์มากที่สุดปัญหาได้อย่างง่ายดายบางคนสามารถเตะลูกฟุตบอล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรงเรียนในปีถัดไป Tobi
และฉันไม่ได้อยู่ในชั้นเรียนจำนวนมากร่วมกัน นั่นคือโอเคกับผมผมคิดว่า
Tobi
และฉันไม่เคยทำอะไรด้วยกันอีกต่อไปแล้วล่ะค่ะ ในความเป็นจริงเพียงครั้งที่ผมเคยเห็นโทบิก็คือตอนที่ครอบครัวของเรารวมตัวกันเพื่อการปิกนิกหรือวันเกิด เรายังมีความสนุกสนานแต่มันก็ไม่เหมือนกับที่เคยจะเป็น. บางครั้งฉันรู้สึกราวกับว่าส่วนหนึ่งของฉันเป็นที่ขาดหายไปแต่ส่วนมากของเวลาที่ฉันยังคงทำในสิ่งที่ฉันมักจะทำ ฉันชอบเรียนคณิตศาสตร์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นักเรียนบางคนคิดว่าเป็นไปไม่ได้ทางคณิตศาสตร์เพียงแต่ฉันไม่ได้ ฉันจะคิดออกมากที่สุดคณิตศาสตร์ปัญหาได้อย่างง่ายดายเช่นคนบางคนสามารถเตะลูกฟุตบอล!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรงเรียนปีถัดไปโทบิและผมไม่ได้
ในชั้นเรียนหลายๆอย่างด้วยกัน มันโอเคกับ
ฉัน ฉันคิด โทบิ และไม่เคยทำอะไร
ด้วยกันอีกแล้ว ในความเป็นจริง เวลาที่ผมเคยเห็นโทบิเท่านั้น

เมื่อครอบครัวรวมตัวกันเพื่อการปิกนิกหรือวันเกิด เรายังคง
สนุก แต่มันไม่เหมือนที่เคยเป็น


บางครั้งฉันรู้สึกเหมือนเป็นส่วนหนึ่งของฉันคือ
หายไป แต่ส่วนใหญ่ของเวลาที่ฉันยังคง
ทำในสิ่งที่ฉันมักจะทำ ฉันชอบ
โรงเรียนโดยเฉพาะคณิตศาสตร์ นักเรียนบางคน
คิดคณิตศาสตร์ก็เป็นไปไม่ได้ แต่
ฉันไม่ ฉันสามารถคิดออกปัญหาคณิตศาสตร์
ที่สุดได้อย่างง่ายดายเช่นที่บางคนสามารถ
เตะลูกฟุตบอล !