Hong Kong, the so-called 'Pearl of

Hong Kong, the so-called 'Pearl of the Orient', welcomes me with open arms. Just as I'm entering the Rong family mansion, I see that the Rong patriarch is already standing by the door.

"A difficult journey eh, ShengSheng." the master of the house greets me.

"Uncle Rong." I politely answered him with a familiar kiss.

I don't know if this old man would mind my Western-style greeting. After all, Hong Kong is a place that still steeped in tradition. Nevertheless, he smiles and accepts my kiss. Dressed in a clean-cut suit, is the ever carefree Rong YuTing, hand in pocket, lightly smiling showing his white teeth.

"We were all looking forward to your arrival."

"Sorry to disturb everyone."

I'm a little unhappy with acquaintances using my familiar name. It could be that this is how people from Hong Kong express affection.

"I was only going to stay in Hong Kong for a little while. I didn't expect father would tell me come inconvenience Uncle Rong."

"Your father and me are old friends. Please don't be reserved and treat this place as your own home. "

Uncle Rong was all smiles. I exchanged a few more pleasantries with the two of them before noticing a silent onlooker in the background.

"Oh, YuJiang, you too come over and meet ShengSheng"

Uncle Rong brings the taciturn person before me.

"ShengSheng, you are already familiar with YuTing but I don't think you know my eldest son, YuJiang."

"Welcome to Hong Kong."

He extends his broad palm. Examining this bashful man, I suddenly feel like smiling.

"How are you? Looks like I will be inconveniencing you."

I intentionally squeezed his hand. Aware of my intention, he only replies with a polite smile. Looks like this eldest Rong son has a halo on his head. However, lacking the perceptive and resourceful qualities of his younger brother, YuJiang is most probably at a disadvantage when it comes to succeeding the company.

"Young master Huang, I have already placed your luggage in the your room."

The maid who helped me with my luggage politely informed me.

"Thank you."

I released Rong YuJiang's hand and turned around to Uncle Rong saying: "I would like to first take a bath. The long distance flight was very tiring."

Uncle Rong replied: "Take your time and properly rest a little. We will wait you to join us at dinner. I specially instructed the kitchen to prepare French cuisine as I was not sure if you would be used to Chinese dishes."

I returned a grateful smile while preparing to go upstairs.

Rong YuTing quickly came over: "I'll bring you to the guest room. Follow me." Worthy to be called the polished second son. Ready to take this opportunity to make a favorable impression on the son of an important director. I follow him upstairs. At the corner, I turned my head and caught sight of Rong YuJiang that was still standing in the living room. Coincidentally, Rong YuJiang also just raised his head to look at me. Seemingly following my movement upstairs. Meeting my gaze, he smiled lightly and nodded. I responded in kind and followed Rong YuTing's prompting into the room.

After a comfortable bath, I was almost too lazy to move. Can't help resenting father turning my relaxing vacation into something like this. Asking an old friend to keep an eye on me. On the surface, the convenience of provided meals and accommodation. In reality it is to keep me from my mischief. On top that, looking for an opportunity to forge connections with the new Rong generation. Crafty old man. When does he ever stop thinking about his business dealings. No use in complaining, the host family is waiting for me to join them at dinner. I graciously changed my clothes and headed downstairs.

"Sorry for taking my time in the bath."

The three Rong family members were already seated in the spacious dining room. A few dishes have already been served.

"Not to worry. You arrived at just the right time."

Smilingly Rong YuTing said: "Looks practically alike." This person always effortlessly gives off an approachable vibe. I flipped my freshly coiffed hair, realizing that Rong YuTing and myself were dressed in matching white colored casual clothes. He constantly glanced over at me from behind gold wire framed glasses. Compared to him, Rong YuJiang appeared excessively introverted. Dressed in a conventional black suit with matching black framed glasses. Black framed glasses that are seldom seen in today's fashion. Rong YuJiang's attire gives off an even more docile feel.

"Elder brother Rong's are very unique."

"Eh?" Seemingly not expecting me to speak to him. He looked up at me stunned.

"Oh? I'm used to this set of glasses. I've worn them for many years."

"Seems sentimental. This type of people attach importance to emotions."

I smiled at Uncle Rong.

Uncle Rong said: "ShengSheng, YuJiang is quite reserved. Please don't take offence."

"How could I? One look and I can tell that we would get along very well."

Someone at the side lightly coughed. I turned around and caught sight of Ro

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hong Kong 'ไข่มุกแห่งตะวันออก' ยินดีต้อนรับฉัน ด้วยอาวุธเปิด เหมือนใส่ร่องครอบครัวคฤหาสน์ ฉันเห็นว่า พระรองแล้วได้ยืนอยู่ตามประตู"ยากเดินทางเอ๊ะ ShengSheng ." หลักของบ้านทักทายฉัน"ลุง Rong" ผมสุภาพตอบเขา ด้วยจูบที่คุ้นเคยฉันไม่รู้ว่า ชายนี้จะใจฉันทักทายแบบตะวันตก หลังจากที่ทุก Hong Kong เป็นสถานที่ที่ยังคง แพร่หลายในประเพณี อย่างไรก็ตาม เขายิ้ม และยอมรับการจูบของฉัน แต่งตัวในชุดสูทเนี้ยบ Rong YuTing เคยน่า มือในกระเป๋า เบา ๆ ยิ้มแสดงฟันขาวของเขา "เราได้รอการเดินทาง""ขออภัยที่ต้องรบกวนทุกคน"ผมความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ กับคนรู้จักที่ใช้ชื่อที่คุ้นเคยของฉัน มันอาจจะที่นี้คือวิธีคนจาก Hong Kong รักด่วน "เท่านั้นผมพักใน Hong Kong เดี๋ยวนี้ ผมไม่ได้คาดหวังให้พ่อจะบอกมาสะดวก Rong ลุง""คุณพ่อและผมเป็นเพื่อนเก่า โปรดอย่าจะสงวน และรักษาสถานนี้เป็นบ้านของคุณเอง "ลุง Rong ถูกช่างยิ้ม ฉันเปลี่ยนไม่กี่เพิ่มเติม pleasantries มีสองของพวกเขาก่อนที่จะสังเกตเห็น onlooker เงียบในพื้นหลัง "โอ้ YuJiang คุณเกินไปมา และพบกับ ShengSheng "ลุง Rong นำบุคคล taciturn ฉันก่อน"ShengSheng คุณคุ้นเคยอยู่แล้วกับ YuTing แต่ผมไม่คิดว่า คุณรู้ว่าลูกชายคนโต YuJiang""ยินดีต้อนรับสู่ Hong Kong"เขาขยายปาล์มของเขาดี ตรวจสอบคนนี้ bashful ฉันก็รู้สึกอยากยิ้ม "รึ ดูเหมือนผมจะได้ inconveniencing คุณอยู่"ผมจงใจบีบมือของเขา ทราบถึงความตั้งใจของฉัน เขาเพียงตอบกลับ ด้วยรอยยิ้มสุภาพ ดูเหมือนว่าร่องนี้อ้ายมีรัศมีบนศีรษะของเขา อย่างไรก็ตาม ขาด perceptive และอุตสาหกรรมคุณภาพของน้อง YuJiang นี้อาจเป็นที่เสียเปรียบเมื่อบริษัทประสบความสำเร็จ"หนุ่มต้นหวง ฉันได้วางสัมภาระของท่านในการพัก" แม่บ้านที่ช่วยฉันกับฉันกระเป๋าสุภาพแจ้งผม "ขอบคุณค่ะ"ผมปล่อยมือ Rong YuJiang และเปิดรอบ Rong ลุงพูดว่า: "อยากจะอาบน้ำก่อน การเดินทางไกลไม่เหนื่อยมาก" ตอบลุง Rong: "เวลา และการพักผ่อนอย่างน้อย เราจะรอคุณที่จะร่วมในมื้อเย็น ฉันเป็นพิเศษสั่งครัวเพื่อเตรียมอาหารฝรั่งเศส ตามผมไม่แน่ใจว่าคุณจะใช้เพื่ออาหารจีน"ผมกลับยิ้มขอบคุณขณะกำลังเตรียมไปชั้นบนRong YuTing quickly came over: "I'll bring you to the guest room. Follow me." Worthy to be called the polished second son. Ready to take this opportunity to make a favorable impression on the son of an important director. I follow him upstairs. At the corner, I turned my head and caught sight of Rong YuJiang that was still standing in the living room. Coincidentally, Rong YuJiang also just raised his head to look at me. Seemingly following my movement upstairs. Meeting my gaze, he smiled lightly and nodded. I responded in kind and followed Rong YuTing's prompting into the room. After a comfortable bath, I was almost too lazy to move. Can't help resenting father turning my relaxing vacation into something like this. Asking an old friend to keep an eye on me. On the surface, the convenience of provided meals and accommodation. In reality it is to keep me from my mischief. On top that, looking for an opportunity to forge connections with the new Rong generation. Crafty old man. When does he ever stop thinking about his business dealings. No use in complaining, the host family is waiting for me to join them at dinner. I graciously changed my clothes and headed downstairs. "Sorry for taking my time in the bath."The three Rong family members were already seated in the spacious dining room. A few dishes have already been served. "Not to worry. You arrived at just the right time."Smilingly Rong YuTing said: "Looks practically alike." This person always effortlessly gives off an approachable vibe. I flipped my freshly coiffed hair, realizing that Rong YuTing and myself were dressed in matching white colored casual clothes. He constantly glanced over at me from behind gold wire framed glasses. Compared to him, Rong YuJiang appeared excessively introverted. Dressed in a conventional black suit with matching black framed glasses. Black framed glasses that are seldom seen in today's fashion. Rong YuJiang's attire gives off an even more docile feel. "Elder brother Rong's are very unique.""Eh?" Seemingly not expecting me to speak to him. He looked up at me stunned. "Oh? I'm used to this set of glasses. I've worn them for many years.""Seems sentimental. This type of people attach importance to emotions."I smiled at Uncle Rong.Uncle Rong said: "ShengSheng, YuJiang is quite reserved. Please don't take offence.""How could I? One look and I can tell that we would get along very well."Someone at the side lightly coughed. I turned around and caught sight of Ro

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฮ่องกงที่เรียกว่า 'ไข่มุกแห่งตะวันออก' ต้อนรับฉันด้วยแขนเปิด เช่นเดียวกับที่ผมเข้ามาในคฤหาสน์ของครอบครัวร่องผมเห็นว่าพระสังฆราชร่องอยู่แล้วยืนอยู่ที่ประตู. "การเดินทางที่ยากเอ๊ะ Shengsheng." ต้นแบบของบ้านทักทายฉัน. "ลุงรงค์." ผมตอบอย่างสุภาพเขาด้วยจูบที่คุ้นเคย. ผมไม่ทราบว่าถ้าชายชราคนนี้จะทราบอวยพรสไตล์ตะวันตกของฉัน หลังจากที่ทุกคนฮ่องกงเป็นสถานที่ที่ยังคงแพร่หลายในประเพณี อย่างไรก็ตามเขายิ้มและยอมรับจูบฉัน แต่งกายในชุดสูทเนี้ยเป็นห่วงเคยร่อง Yuting มือในกระเป๋าเบา ๆ ยิ้มฟันขาวการแสดงของเขา. "เราทุกคนรอคอยที่จะมาถึงของคุณ." "ขอโทษที่จะรบกวนทุกคน." ฉันไม่มีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ กับคนรู้จักใช้ชื่อที่คุ้นเคยของฉัน มันอาจเป็นไปได้ว่านี้เป็นวิธีที่ผู้คนจากฮ่องกงแสดงความรัก. "ผมเป็นเพียงคนเดียวจะไปอยู่ในฮ่องกงในขณะที่น้อย. ฉันไม่ได้คาดหวังพ่อจะบอกฉันมาในความไม่สะดวกลุงรงค์." "พ่อของเธอและฉันเป็น เพื่อนเก่า. กรุณาอย่าสงวนและรักษาสถานที่แห่งนี้เป็นบ้านของคุณเอง. " ลุงร่องเป็นรอยยิ้ม ฉันแลกเปลี่ยนลอดอีกไม่กี่กับสองของพวกเขาก่อนที่จะสังเกตเห็นผู้ชมเงียบในพื้นหลัง. "โอ้ Yujiang คุณก็มามากกว่าและตอบสนองความ Shengsheng" ลุงร่องนำคนเงียบขรึมก่อนที่ฉัน. "Shengsheng คุณจะคุ้นเคยกับ Yuting แต่ผมไม่คิดว่าคุณรู้ว่าลูกชายคนโตของฉัน Yujiang. " " ยินดีต้อนรับสู่ฮ่องกง. " เขาขยายวงกว้างปาล์มของเขา ตรวจสอบคนขี้อายนี้ผมก็รู้สึกเหมือนยิ้ม. "คุณเป็นอย่างไรบ้างดูเหมือนว่าฉันจะมีความวุ่นวายคุณ." ผมจงใจบีบมือของเขา ตระหนักถึงความตั้งใจของผมเขาตอบเพียงด้วยรอยยิ้มสุภาพ ดูเหมือนว่าลูกชายคนโตของโรงนี้มีรัศมีอยู่บนศีรษะของเขา แต่ขาดคุณภาพที่ชาญฉลาดและไหวพริบของน้องชายของเขา Yujiang เป็นส่วนใหญ่อาจเสียเปรียบเมื่อมันมาถึงการประสบความสำเร็จของ บริษัท . "ต้นแบบหนุ่มหวงฉันมีอยู่แล้วกระเป๋าเดินทางของคุณในห้องของคุณ." แม่บ้านที่ช่วยให้ฉัน . กับกระเป๋าเดินทางของฉันสุภาพแจ้งผม". ขอบคุณ" ฉันได้รับการปล่อยตัวมือร่อง Yujiang และหันไปลุงรงค์กล่าวว่า ". ผมอยากจะเป็นครั้งแรกใช้เวลาอาบน้ำเที่ยวบินทางไกลเหนื่อยมาก." ลุงรงค์ตอบว่า: "พา เวลาของคุณและถูกต้องส่วนที่เหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ . เราจะรอให้คุณเข้าร่วมกับเราได้ที่งานเลี้ยงอาหารค่ำ. ฉันเป็นพิเศษคำสั่งที่ห้องครัวเพื่อเตรียมความพร้อมด้านอาหารฝรั่งเศสเป็นผมไม่แน่ใจว่าคุณจะใช้ในอาหารจีน. " ผมกลับมามีรอยยิ้มขอบคุณในขณะที่การเตรียมการ ขึ้นไปข้างบน. ร่อง Yuting อย่างรวดเร็วมา: "ผมจะนำคุณไปยังห้องพักตามฉัน.." สมควรจะได้ชื่อว่าเป็นบุตรชายคนที่สองขัด พร้อมที่จะใช้โอกาสนี้ในการสร้างความประทับใจที่ดีในลูกชายของผู้อำนวยการสำคัญ ผมตามเขาไปชั้นบน ในมุมที่ผมหันหัวของฉันและจับสายตาของโรง Yujiang ที่ยังคงยืนอยู่ในห้องนั่งเล่น บังเอิญร่อง Yujiang ก็เป็นเพียงแค่ยกศีรษะของเขาที่จะมองมาที่ฉัน ดูเหมือนว่าต่อไปนี้การเคลื่อนไหวของฉันชั้นบน ประชุมสายตาของฉันเขายิ้มเบา ๆ และพยักหน้า ฉันตอบในทำนองและตามร่องของ Yuting กระตุ้นให้เข้ามาในห้อง. หลังอาบน้ำสบายผมก็เกือบจะขี้เกียจเกินไปที่จะย้าย ไม่สามารถช่วยขัดขืนพ่อเปลี่ยนวันหยุดผ่อนคลายของฉันเป็นอะไรเช่นนี้ ขอเป็นเพื่อนเก่าที่จะเก็บตากับฉัน บนพื้นผิว, ความสะดวกสบายของการจัดหาอาหารและที่พัก ในความเป็นจริงก็คือการให้ฉันจากความชั่วร้ายของฉัน ด้านบนที่กำลังมองหาโอกาสที่จะสร้างความสัมพันธ์กับรุ่นร่องใหม่ ชายชราเจ้าเล่ห์ เขาไม่เมื่อเคยหยุดคิดเกี่ยวกับการติดต่อธุรกิจของเขา ใช้ในการบ่นไม่มีครอบครัวที่กำลังรอสำหรับผมที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำพวกเขา ฉันเกล้าฯเปลี่ยนเสื้อผ้าของฉันและมุ่งหน้าไปที่ชั้นล่าง. "ขอโทษสำหรับการสละเวลาของฉันในห้องอาบน้ำ." สามร่องสมาชิกในครอบครัวกำลังนั่งอยู่ในห้องอาหารที่กว้างขวาง a. ไม่กี่จานได้รับการทำหน้าที่".. ไม่ต้องกังวลคุณมาถึงที่เพียงเวลาที่เหมาะสม" อมยิ้มร่อง Yuting กล่าวว่า "หน้าตาเหมือนกันจริง." คนนี้มักจะได้อย่างง่ายดายช่วยให้ออกกลิ่นอายเข้าถึง ฉันพลิกผม coiffed สดใหม่ของฉันตระหนักว่าร่อง Yuting และตัวผมเองในการจับคู่เสื้อผ้าสบาย ๆ สีขาวแต่งตัว เขามักจะมองไปที่ผมจากด้านหลังลวดทองกรอบแว่นตา เมื่อเทียบกับเขาร่อง Yujiang ปรากฏเก็บตัวมากเกินไป แต่งกายในชุดสูทสีดำธรรมดากับการจับคู่สีดำแว่นตากรอบ แว่นตากรอบดำที่ไม่ค่อยเห็นในแฟชั่นของวันนี้ เครื่องแต่งกายของโรง Yujiang ให้ปิดความรู้สึกแม้จะเชื่องมากขึ้น. "พี่ชายร่องจะไม่ซ้ำกันมาก." "ใช่มั้ย?" ดูเหมือนจะไม่ได้คาดหวังให้ฉันไปพูดกับเขา เขามองมาที่ฉันตะลึง. "โอ้? ฉันใช้ชุดของแก้วนี้. ฉันได้สวมใส่พวกเขามานานหลายปี." "ดูเหมือนว่าซาบซึ้ง. ประเภทของคนนี้ให้ความสำคัญกับอารมณ์." ฉันยิ้มให้ลุงรงค์ลุงรงค์กล่าวว่า: "Shengsheng, Yujiang สงวนไว้ค่อนข้างกรุณาอย่าใช้ความผิด.." "ฉันจะทำอย่างไรหนึ่งมองและผมสามารถบอกได้ว่าเราจะได้รับเป็นอย่างดีพร้อม"?. ใครบางคนที่ด้านข้างไอเบา ๆ ผมหันไปรอบ ๆ และจับสายตาของ Ro