In the late 1870s, Frederick Law Ol

In the late 1870s, Frederick Law Olmsted expanded the purview of the profession by taking on the Muddy River’s chronic sanitation problems. Defying conventional engineering practices, Olmsted made the hydrologic system visible, redirecting the flow of the river and restoring the area’s original salt marshes. The success of this project demonstrated that landscape architects could take control of crucial aspects of site engineering, and in so doing, assume the ecological, economic, and political power needed to effect lasting environmental and cultural change.

Michael Van Valkenburgh Associates, Inc., approached the project with a simple strategy: They graded the entire 22-acre building site at five percent to place the factory on a level base, so that water would sheet drain from impervious areas into wetlands they constructed for the purpose, thereby eliminating the need for curbs, pipes, and manholes. The parking lot was divided into three bays that drain into wetlands planted with grasses, forbs, and sedges. When dry, these areas become meadows. The edges of these wetland trays transition to 10 to 15-foot-wide thickets of floodplain trees.

Using hydrologic management as an engine of this project’s design, the landscape architects extend Olmsted’s lineage with hydrologic systems to a new project type: the rural factory. We showed the client how to redirect money from the engineer’s budget and use grading, planting, environmental stewardship, and site organization to integrate stormwater management into a vast factory system. In our scheme, parking became part of a thriving ecological system that neutralizes the impacts of runoff, provides habitat for wildlife, and offers a compelling arrival and departure experience to the three-shift factory’s employees.

The Herman Miller furniture manufacturing and assembly plant is situated on a 70-acre site in rural Georgia. The project’s modest building and site budget included no provision for landscape architecture before the architects invited Michael Van Valkenburgh, Inc. to join the design team. The client required parking for 550 cars and 120 semi-trailers—a total area of 10 acres. Runoff from the parking surfaces, the roadway, and the roof of the 330,000 square-foot facility would have had a devastating impact on the surrounding fragile creek ecosystems. The landscape architects determined that treating and slowly releasing the massive runoff in the landscape must become an essential priority for the project.

By integrating ecology into acres of hardscape in an honest, elegant manner, this project creates a new model for low-cost, low-maintenance, environmentally sound factory landscapes. This model could be applied with equal success in suburban and urban areas and demonstrates how landscape architects can take a lead in linking effective hydrological management with good design.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน 1870s ปลาย เฟรเดอริกลอว์ออล์มสขยายโยกย้ายของอาชีพ โดยการนำปัญหาเรื้อรังสุขาภิบาลเต็มไปด้วยโคลนของแม่น้ำ ท้าทายแนวทางปฏิบัติด้านวิศวกรรมทั่วไป ตู้ทำระบบอุทกวิทยามองเห็น เปลี่ยนเส้นทางการไหลของแม่น้ำ และฟื้นฟูบึงเกลือในพื้นที่เดิม ความสำเร็จของโครงการนี้แสดงให้เห็นว่า ภูมิสถาปนิกสามารถควบคุมลักษณะที่สำคัญ ของสถานวิศวกรรม และทำ สมมตินิเวศวิทยา เศรษฐกิจ และการเมืองไฟมีผลเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม และสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืนร่วม Valkenburgh Van ของไมเคิล Inc. เข้าโครงการ ด้วยกลยุทธ์เรียบง่าย: พวกเขาอย่างช้า ๆ ทั้งหมด 22 เอเคอร์อาคารสถานที่ร้อยละ 5 การวางโรงงานในระดับพื้นฐาน เพื่อที่น้ำจะแผ่นท่อระบายน้ำจากพื้นที่ที่เข้าไม่ได้เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่พวกเขาสร้างขึ้นสำหรับวัตถุประสงค์ จึงไม่จำเป็นสำหรับบ่อ ท่อ และ manholes จอดรถถูกแบ่งออกเป็นสามช่องที่ระบายลงในพื้นที่ชุ่มน้ำในการปลูกหญ้า forbs และ sedges เมื่อแห้ง พื้นที่เหล่านี้กลายเป็น ทุ่งหญ้า ขอบเปลี่ยนถาดเวทเหล่านี้ 10 ถึง 15 ฟุตทั้งร้อน floodplain ต้นไม้ ใช้การจัดการอุทกวิทยาเป็นเครื่องมือการออกแบบโครงการนี้ สถาปนิกภูมิทัศน์ขยายของโอล์มสเตทลินเนจระบบอุทกวิทยาชนิดโครงการใหม่: โรงงานชนบท เราพบว่าลูกค้าวิธีการเปลี่ยนเส้นทางการเงินจากงบประมาณของวิศวกร และใช้วัดผล การปลูก มาตรฐานสิ่งแวดล้อม และเว็บไซต์องค์กรรวมการจัดการ stormwater เป็นระบบโรงงานใหญ่ ในโครงการของเรา ที่จอดรถเป็น ส่วนหนึ่งของระบบนิเวศน์รุ่งเรืองที่เป็นกลางผลกระทบของการไหลบ่า แหล่งที่อยู่อาศัยสำหรับสัตว์ป่า และมีความน่าสนใจและขาออกพบกับพนักงานของโรงงานสามกะเฟอร์นิเจอร์ Herman Miller ประกอบและโรงงานตั้งอยู่บนไซต์ 70 เอเคอร์ในชนบทจอร์เจีย ของโครงการเจียมเนื้อเจียมตัวอาคารและไซต์งบประมาณรวมไม่เผื่อภูมิสถาปัตยกรรมก่อนสถาปนิกเชิญไมเคิลแวน Valkenburgh, Inc. เข้าร่วมทีมงานออกแบบ ไคลเอนต์ต้องมีที่จอดรถสำหรับรถยนต์ 550 และ 120 รถกึ่งพ่วงซึ่งมีพื้นที่รวม 10 ไร่ น้ำจากพื้นผิวที่จอดรถ ถนน และหลังคาที่ 330,000 ตารางฟุตสิ่งอำนวยความสะดวกจะได้มีผลกระทบทำลายล้างในระบบนิเวศเปราะบางคลองโดยรอบ สถาปนิกภูมิทัศน์กำหนดว่า การรักษา และค่อย ๆ ปล่อยไหลบ่าใหญ่ในแนวนอนต้องเป็น ความสำคัญที่จำเป็นสำหรับโครงการโดยบูรณาการนิเวศวิทยาในเอเคอร์ hardscape ในลักษณะที่มีความซื่อสัตย์ สง่างาม โครงการนี้สร้างรูปแบบใหม่สำหรับโรงงานต้น ทุนต่ำ การบำรุง รักษาต่ำ มิตรภาพทิวทัศน์ รุ่นนี้สามารถใช้ได้กับความสำเร็จเท่าในย่านชานเมือง และในเมือง และสาธิตวิธีภูมิสถาปนิกสามารถใช้ตะกั่วในการเชื่อมโยงมีประสิทธิภาพอุทกวิทยาจัดการ ด้วยการออกแบบที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงปลายยุค 1870 เฟรดเดอริ Olmsted ขยายขอบเขตของวิชาชีพโดยการเกี่ยวกับปัญหาการสุขาภิบาลเรื้อรังแม่น้ำโคลนของ Defying ปฏิบัติงานวิศวกรรมทั่วไป Olmsted ทำระบบอุทกวิทยามองเห็นการเปลี่ยนเส้นทางการไหลของแม่น้ำและฟื้นฟูบึงเกลือเดิมของพื้นที่ ความสำเร็จของโครงการนี้แสดงให้เห็นว่าภูมิสถาปนิกสามารถใช้การควบคุมของด้านที่สำคัญของวิศวกรรมสถานที่และในการทำเช่นนั้นถือว่าระบบนิเวศเศรษฐกิจและอำนาจทางการเมืองที่จำเป็นเพื่อให้มีผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมและวัฒนธรรม.

ไมเคิลแวน Valkenburgh Associates, Inc, เดินเข้ามาใกล้โครงการที่มีกลยุทธ์ง่าย: พวกเขาอย่างช้า ๆ ทั้งการสร้างเว็บไซต์ 22 เอเคอร์ที่ร้อยละห้าที่จะวางโรงงานบนฐานระดับเพื่อให้น้ำที่จะแผ่นท่อระบายน้ำจากพื้นที่ที่ไม่อนุญาตเข้าไปในพื้นที่ชุ่มน้ำที่พวกเขาสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์จึงไม่จำเป็นต้อง สำหรับแปะท่อและบ่อพัก ที่จอดรถแบ่งออกเป็นสามอ่าวที่ไหลลงสู่พื้นที่ชุ่มน้ำปลูกหญ้า forbs และเสจด์ เมื่อแห้งพื้นที่เหล่านี้กลายเป็นทุ่งหญ้า . ขอบของเหล่านี้เปลี่ยนแปลงพื้นที่ชุ่มน้ำถาด 10 ถึงพุ่ม 15 ฟุตกว้างของต้นไม้ที่ราบน้ำท่วมถึง

โดยใช้การจัดการอุทกวิทยาเป็นเครื่องมือของการออกแบบของโครงการนี้ภูมิสถาปนิกขยายเชื้อสาย Olmsted กับระบบอุทกวิทยากับประเภทโครงการใหม่: โรงงานชนบท เราแสดงให้เห็นว่าลูกค้าวิธีการเปลี่ยนเส้นทางเงินจากวิศวกรของงบประมาณและการใช้การจัดลำดับการปลูกการดูแลสิ่งแวดล้อมและองค์กรเว็บไซต์เพื่อบูรณาการการบริหารจัดการน้ำฝนในระบบโรงงานขนาดใหญ่ ในรูปแบบของเรา, ที่จอดรถได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศน์ที่เจริญรุ่งเรืองที่เป็นกลางผลกระทบจากการไหลบ่าให้ที่อยู่อาศัยสำหรับสัตว์ป่าและมีการมาถึงที่น่าสนใจและประสบการณ์การเดินทางให้กับพนักงานโรงงานสามการเปลี่ยนแปลงของ.

อุตสาหกรรมการผลิตเฟอร์นิเจอร์และโรงงานประกอบเฮอร์แมนมิลเลอร์ตั้งอยู่ บนเว็บไซต์ 70 เอเคอร์ในชนบทของจอร์เจีย โครงการเจียมเนื้อเจียมตัวอาคารและเว็บไซต์ของงบประมาณรวมข้อกำหนดสำหรับภูมิสถาปัตยกรรมก่อนที่สถาปนิกได้รับเชิญไมเคิลแวน Valkenburgh, Inc ที่จะเข้าร่วมทีมออกแบบ มีที่จอดต้องไคลเอนต์สำหรับ 550 คันและ 120 เทรเลอร์-พื้นที่ทั้งหมด 10 ไร่ ไหลบ่ามาจากพื้นผิวที่จอดรถถนนและหลังคาของสิ่งอำนวยความสะดวก 330,000 ตารางฟุตจะมีผลกระทบร้ายแรงต่อระบบนิเวศรอบลำห้วยที่เปราะบาง สถาปนิกภูมิทัศน์ที่กำหนดว่าการรักษาและค่อยๆปล่อยไหลบ่าขนาดใหญ่ในแนวนอนจะต้องกลายเป็นความสำคัญที่จำเป็นสำหรับโครงการ.

โดยบูรณาการระบบนิเวศเข้าไปในไร่ของ hardscape ในความซื่อสัตย์อย่างสง่างามโครงการนี้จะสร้างรูปแบบใหม่สำหรับต้นทุนต่ำต่ำ การบำรุงรักษาภูมิทัศน์โรงงานเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม รุ่นนี้สามารถนำไปใช้กับความสำเร็จที่เท่าเทียมกันในพื้นที่ชานเมืองและในเมืองและแสดงให้เห็นว่าภูมิสถาปนิกสามารถใช้ตะกั่วในการเชื่อมโยงการจัดการอุทกวิทยาที่มีประสิทธิภาพกับการออกแบบที่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน 1870s ล่าช้า เฟรเดอริค กฎหมาย Olmsted ขยายขอบเขตของวิชาชีพ โดยยึดปัญหาเรื้อรังโคลนแม่น้ำสุขาภิบาล ขัดขืนการปฏิบัติงานวิศวกรรมทั่วไป Olmsted ทำระบบอุทกวิทยาที่มองเห็นได้ การเปลี่ยนเส้นทางการไหลของแม่น้ำ และการฟื้นฟูพื้นที่เดิมบึงเกลือ . ความสำเร็จของโครงการนี้พบว่าภูมิสถาปนิกสามารถควบคุมลักษณะสำคัญของทางเว็บไซต์ ดังนั้นในการทำจะถือว่าทางนิเวศวิทยา เศรษฐกิจ และอำนาจทางการเมือง ต้องการผลที่ยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมและการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมไมเคิลแวน valkenburgh Associates , Inc . , ใกล้โครงการด้วยกลยุทธ์ที่ง่าย : พวกเขาให้คะแนนทั้งหมด 22 เอเคอร์ สร้างเว็บไซต์ที่ร้อยละห้าสถานที่ที่โรงงานในระดับพื้นฐาน เพื่อที่น้ำจะระบายทึบในแผ่นจากพื้นที่ชายเลนที่พวกเขาสร้างขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ เพื่อขจัดความต้องการสำหรับ curbs และท่อร้อยสายใต้ดิน . ที่จอดรถ แบ่งเป็น 3 ช่องระบายที่เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่ปลูกหญ้า , ฟอร์บส์ , และว่าน . เมื่อแห้ง พื้นที่เหล่านี้กลายเป็นทุ่งหญ้า . ขอบของพื้นที่ชุ่มน้ำเหล่านี้ถาดเปลี่ยน 10 ถึง 15 ฟุตกว้างเห็นน้ำท่วมต้นไม้ใช้เป็นเครื่องมือของการจัดการทางอุทกวิทยาการออกแบบโครงการ , สถาปนิกภูมิทัศน์ขยาย Olmsted ของวงศ์ตระกูลด้วยระบบอุทกวิทยาเพื่อประเภทโครงการ : โรงงานในชนบท เราพบลูกค้าวิธีการเปลี่ยนเส้นทางเงินจากงบประมาณของวิศวกรและการดูแลสิ่งแวดล้อม การปลูก ใช้ และองค์กรเว็บไซต์เพื่อบูรณาการการจัดการ stormwater ในระบบโรงงานมาก ในโครงการ ที่จอดรถเป็นส่วนหนึ่งของระบบนิเวศที่เจริญรุ่งเรืองที่เป็นกลางผลกระทบของลุ่มน้ำ มีที่อยู่อาศัยสำหรับสัตว์ป่าและเสนอมาน่าสนใจ และประสบการณ์การเดินทางไปยังพนักงานสามกะโรงงาน .เฮอร์แมนมิลเลอร์เฟอร์นิเจอร์ผลิตและประกอบที่โรงงานตั้งอยู่บน 70 เอเคอร์ในจอร์เจียในชนบท ของโครงการและงบประมาณเจียมเนื้อเจียมตัวอาคารเว็บไซต์รวม ไม่มีการจัดการภูมิสถาปัตยกรรมก่อนที่สถาปนิกชวน ไมเคิล แวน valkenburgh , Inc เข้าร่วมทีมออกแบบ ลูกค้าต้องการที่จอดรถสำหรับรถยนต์และ 120 semi-trailers-a 550 เนื้อที่ 10 เอเคอร์ ที่ไหลบ่าจากที่จอดรถพื้นผิวถนนและหลังคาของ 330 , 000 ตารางฟุตสิ่งอำนวยความสะดวกจะมีผลกระทบร้ายแรงต่อระบบนิเวศโดยรอบอ่าวที่เปราะบาง ภูมิทัศน์สถาปนิกระบุว่า การรักษา และค่อยๆปล่อยออกมามากในแนวนอนจะต้องกลายเป็นความสำคัญที่จำเป็นสำหรับโครงการโดยการบูรณาการระบบนิเวศเป็นเอเคอร์ของภูมิทัศน์แข็งในลักษณะที่สง่างามเที่ยงตรง , โครงการนี้จะสร้างรูปแบบใหม่สำหรับการบำรุงรักษาต่ำต้นทุนต่ำ เสียงสิ่งแวดล้อมโรงงาน , ภูมิทัศน์ รุ่นนี้สามารถใช้กับความสำเร็จที่เท่าเทียมกันในพื้นที่ชานเมืองและเมืองและแสดงให้เห็นว่าภูมิสถาปนิกสามารถใช้ตะกั่วในการเชื่อมโยงการจัดการอุทกวิทยาที่มีประสิทธิภาพด้วยการออกแบบที่ดี