Chapter 13 – The Dangerous Haze“Um…

Chapter 13 – The Dangerous Haze

“Um… Little aunt, why are you looking at me with such a strange expression?” Suddenly realizing that the atmosphere had become a bit awkward, Xiao Che held his breath for a while before cautiously asking.

Only then did Xiao Lingxi’s beautiful eyes, which had a dazed look for a long time, tremble slightly. She hastily wrested her gaze away and lowered her head, softly spitting out: “Aren’t you afraid that your wife Qingyue will hear those words that you said just now?”

Xiao Che put on a show of looking around, and then innocently said: “It doesn’t seem like there’s anyone around us, so what are you afraid of? But even if she did hear me, I still don’t have anything to fear. You did not know that she actually doesn’t sincerely want to marry me, and I also do not really want to be married to her. If it was little aunt though, I…”

“Don’t talk… Don’t keep talking!”

Xiao Lingxi reached out her hand and forcefully pressed them against his lips, firmly sealing his next words. Only after a long time did she release him, once again resting her body against Xiao Che’s shoulder, peacefully saying: “Little Che, even though I’m younger than you by a year, I am truly, without a doubt, your little aunt. There are some words that you can say to other girls, that you can not say to me… In this lifetime… you can not say them… I know in your heart, you really think like this… but that’s enough…”

At the last two sentences, Xiao Lingxi’s voice had become very, very quiet. Within her muttering contained a sense of bitterness and sadness that would break the heart of anyone listening.

Xiao Che’s heart also heavily shook. He didn’t say anything else, closed his eyes, and peacefully listened to the breathing and heartbeat of the girl beside him.

“When I was young, I was thin, dark, and short. Everyone called me an ugly duckling and always made fun of me, bullied me…” Xiao Lingxi snuggled against him, a dreamy voice escaping from her mouth: “Only you would play with me. When someone bullied me, little Che would always rush up to fight with them and chase them away. You were always covered in cuts and bruises… The injuries you received at that time were all because of me. I got used to, and also enjoyed the feeling of little Che’s protection. I believed that you would always be able to protect me this way…”

Xiao Lingxi’s words reminded Xiao Che of the younger Xiao Lingxi. At that time, she truly was thin, dark, and short as she had just described, in every sense an “ugly duckling”. But because she was his little aunt, as a man, and also because he was older than her by a year, he would always, as if it was his mission, protect her with all his might…Who could have thought that this young woman would become very different from the little girl she once was. The once ugly duckling had transformed into today’s beauty. Who knows how many young men of the Xiao Clan would watered at the mouth while longing for her.
(TL: Idiom – “this girl changed eighteen times between childhood and her coming of age”)

“Afterwards, little Che found out that his profound veins were deformed. I started to bitterly cultivate my profound strength right away… because it was my turn to protect little Che. At that time, I thought whether it was little Che protecting me, or me protecting little Che, it was all one and the same. Either way we could be together… It wasn’t until I slowly grew up that I understood. That little Che would find a wife, and that I would also have to get married. By that time, we absolutely could not be as we were before… In addition, out of all the girls in the world, the only one little Che could not marry was me… Out of all the boys in the world, the only one that I could not marry was little Che…”

Xiao Che: “……”

“After such a long time, I thought I had already completely accepted it. Today little Che got married. I should be really happy, but from morning to evening, it was like something had been stuffed in my heart. It was an indescribable pain. When I wanted to sleep, I couldn’t fall asleep, no matter what I did… And little Che, when you said those kinds of words to me… I was somewhat happy, yet also really sad… What has happened to me?”

Xiao Che’s stomach heavily lurched. While he still had not spoken at this time, he also had no idea what he should say.

The dangerously hazy feeling between him and Xiao Lingxi was born a long time ago. When they became conscious of these kinds of dangerous, forbidden feelings, they still stayed together night and day, but never had even a bit of honest conversation about it. Rather, in their hearts, they blamed it on familial affection.

The him without the lifetime of memories from Azure Cloud Continent had a cowardly and self-abased personality. Even until death, he would only try to escape the words that were impossible for him to say it out loud. Until those kinds of feelings were completely buried. Xiao Lingxi… had not revealed her feelings, before today, even once. But the Xiao Che of today was not the Xiao Che from yesterday and he said those earth shattering words. In response, the indecisive Xiao Lingxi, at this isolated rear mountain hilltop in the depth of night, had let out her insuppressible feelings that she was forbidden to say.

Xiao Che’s heart began to beat at an erratic pace. As he inhaled this enrapturing girl’s fragrance, he extended his right arm, lightly embracing Xiao Lingxi’s body. Xiao Lingxi’s body quivered slightly, but did not resist. She closed her eyes, quietly nestling on top of him with her entire body weight.

The girl’s lovely body was soft, as if without bones, was like warm, fragrant and soft jade. Her tender and satiny skin, though separated by a few layers of clothing, could still cause a person’s soul shake. Xiao Che did not dare to embrace her too strongly, afraid that he would carelessly frighten or hurt her. However, immediately, he felt a pair of jade like arms stealthily wrap around his back, taking the initiative to hold him closer and closer. A gust of faint, aromatic scent from an unknown place also entered his nose and then continued deep into his heart.

Xiao Lingxi’s willingness dissolved the hesitation in Xiao Che’s heart. He extended his left arm to embrace her slender waist, but his mind suddenly froze. His arm’s destination had accidentally changed. Upon landing, the feeling of a soft and warm lump was transmitted to his hand.

“Ah….”

Xiao Lingxi’s mouth let out a moan. Xiao Che’s mind was a mess. He immediately wanted to remove his hand, but Xiao Lingxi’s soft, jade arm rested on top of the hand that had grabbed her first. At first, Xiao Che thought she wanted to swat away the hand that had accidentally violated her, but… her jade like hand only grasped his palm and rested there, not moving away, but not allowing him to flail about. Between these proudly towering breasts, Xiao Che still could clearly feel her wild heartbeat.

The sound of Xiao Lingxi’s breath was rough and heavy. A blush had long ago extended from her face to her snow colored jade neck. She tightly closed her eyes and burrowed her head against his chest, completely motionless, as if trying hard to prove that she had already fallen asleep.

Xiao Che also closed his eyes, completely still and completely silent, the two of them peacefully cuddling against each other. At this point, neither of them were willing to talk… for that would break this completely undisturbed dream.

The night had grown deeper. When Xia Qingyue found them, they were still the same position, but had fallen into a deep sleep.

Xia Qingyue had come out to look for Xiao Che. She originally thought he had just left to take a breath of fresh air. While he was out “taking a breath of fresh air”, she had also left the bed and laid out the blanket in that corner so that he could safely sleep there upon his return. But after waiting a long time, he still had not come back.

Instead, from the direction of the earlier sounds, he seemed to have climbed over the wall toward the Xiao clan’s rear mountains.

With his weak profound strength at only the first level of the Elementary Profound Realm, he had gone to the rear mountains, for such a long time without coming back, in the middle of the night… Xia Qingyue finally was unable to hold back and came out to look for him. Thus, letting her witness this scene before her, that caused her to stare dumbfoundedly.

Today was her and Xiao Che’s first day as a married couple. When he picked her up on the road to the Xiao clan, his tranquil attitude contained proudness. In the assembly hall, he held back his anger and hatred. In the bridal chamber, though he said all kinds of things and had a vulgar mouth, his expression and the look in his eyes unceasingly swayed fascinatingly between confusion, unwillingness and despondence. There was even a desolate loneliness that even she could not understand….

But now, the him nestled together with Xiao Lingxi was sleeping with incomparable steadiness. The corner of his mouth was raised very slightly, clearly revealing a warm smile. His five sense were completely relaxed, his expression loose, tranquil and peaceful like a baby sleeping in his mother’s bosom.

Suddenly, an uncomfortable feeling floated up in Xia Qingyue’s heart… of course, this didn’t mean that she had any feelings towards Xiao Che. But she and Xiao Che had become a married couple. She had always believed that this marriage was just a formality for her, that the status as husband or wife were also mere titles, and that nothing could cause even the slightest ripple in her heart. However, in some things, the heart does not always follow a person’s expectation. This was especially true for women, who, unless they had no heart, were more prone to sentimentality.

After all, she and Xiao Che were already husband and wife. Although, in he

Chapter 13 – The Dangerous Haze

“Um… Little aunt, why are you looking at me with such a strange expression?” Suddenly realizing that the atmosphere had become a bit awkward, Xiao Che held his breath for a while before cautiously asking.

Only then did Xiao Lingxi’s beautiful eyes, which had a dazed look for a long time, tremble slightly. She hastily wrested her gaze away and lowered her head, softly spitting out: “Aren’t you afraid that your wife Qingyue will hear those words that you said just now?”

Xiao Che put on a show of looking around, and then innocently said: “It doesn’t seem like there’s anyone around us, so what are you afraid of? But even if she did hear me, I still don’t have anything to fear. You did not know that she actually doesn’t sincerely want to marry me, and I also do not really want to be married to her. If it was little aunt though, I…”

“Don’t talk… Don’t keep talking!”

Xiao Lingxi reached out her hand and forcefully pressed them against his lips, firmly sealing his next words. Only after a long time did she release him, once again resting her body against Xiao Che’s shoulder, peacefully saying: “Little Che, even though I’m younger than you by a year, I am truly, without a doubt, your little aunt. There are some words that you can say to other girls, that you can not say to me… In this lifetime… you can not say them… I know in your heart, you really think like this… but that’s enough…”

At the last two sentences, Xiao Lingxi’s voice had become very, very quiet. Within her muttering contained a sense of bitterness and sadness that would break the heart of anyone listening.

Xiao Che’s heart also heavily shook. He didn’t say anything else, closed his eyes, and peacefully listened to the breathing and heartbeat of the girl beside him.

“When I was young, I was thin, dark, and short. Everyone called me an ugly duckling and always made fun of me, bullied me…” Xiao Lingxi snuggled against him, a dreamy voice escaping from her mouth: “Only you would play with me. When someone bullied me, little Che would always rush up to fight with them and chase them away. You were always covered in cuts and bruises… The injuries you received at that time were all because of me. I got used to, and also enjoyed the feeling of little Che’s protection. I believed that you would always be able to protect me this way…”

Xiao Lingxi’s words reminded Xiao Che of the younger Xiao Lingxi. At that time, she truly was thin, dark, and short as she had just described, in every sense an “ugly duckling”. But because she was his little aunt, as a man, and also because he was older than her by a year, he would always, as if it was his mission, protect her with all his might…Who could have thought that this young woman would become very different from the little girl she once was. The once ugly duckling had transformed into today’s beauty. Who knows how many young men of the Xiao Clan would watered at the mouth while longing for her.
(TL: Idiom – “this girl changed eighteen times between childhood and her coming of age”)

“Afterwards, little Che found out that his profound veins were deformed. I started to bitterly cultivate my profound strength right away… because it was my turn to protect little Che. At that time, I thought whether it was little Che protecting me, or me protecting little Che, it was all one and the same. Either way we could be together… It wasn’t until I slowly grew up that I understood. That little Che would find a wife, and that I would also have to get married. By that time, we absolutely could not be as we were before… In addition, out of all the girls in the world, the only one little Che could not marry was me… Out of all the boys in the world, the only one that I could not marry was little Che…”

Xiao Che: “……”

“After such a long time, I thought I had already completely accepted it. Today little Che got married. I should be really happy, but from morning to evening, it was like something had been stuffed in my heart. It was an indescribable pain. When I wanted to sleep, I couldn’t fall asleep, no matter what I did… And little Che, when you said those kinds of words to me… I was somewhat happy, yet also really sad… What has happened to me?”

Xiao Che’s stomach heavily lurched. While he still had not spoken at this time, he also had no idea what he should say.

The dangerously hazy feeling between him and Xiao Lingxi was born a long time ago. When they became conscious of these kinds of dangerous, forbidden feelings, they still stayed together night and day, but never had even a bit of honest conversation about it. Rather, in their hearts, they blamed it on familial affection.

The him without the lifetime of memories from Azure Cloud Continent had a cowardly and self-abased personality. Even until death, he would only try to escape the words that were impossible for him to say it out loud. Until those kinds of feelings were completely buried. Xiao Lingxi… had not revealed her feelings, before today, even once. But the Xiao Che of today was not the Xiao Che from yesterday and he said those earth shattering words. In response, the indecisive Xiao Lingxi, at this isolated rear mountain hilltop in the depth of night, had let out her insuppressible feelings that she was forbidden to say.

Xiao Che’s heart began to beat at an erratic pace. As he inhaled this enrapturing girl’s fragrance, he extended his right arm, lightly embracing Xiao Lingxi’s body. Xiao Lingxi’s body quivered slightly, but did not resist. She closed her eyes, quietly nestling on top of him with her entire body weight.

The girl’s lovely body was soft, as if without bones, was like warm, fragrant and soft jade. Her tender and satiny skin, though separated by a few layers of clothing, could still cause a person’s soul shake. Xiao Che did not dare to embrace her too strongly, afraid that he would carelessly frighten or hurt her. However, immediately, he felt a pair of jade like arms stealthily wrap around his back, taking the initiative to hold him closer and closer. A gust of faint, aromatic scent from an unknown place also entered his nose and then continued deep into his heart.

Xiao Lingxi’s willingness dissolved the hesitation in Xiao Che’s heart. He extended his left arm to embrace her slender waist, but his mind suddenly froze. His arm’s destination had accidentally changed. Upon landing, the feeling of a soft and warm lump was transmitted to his hand.

“Ah….”

Xiao Lingxi’s mouth let out a moan. Xiao Che’s mind was a mess. He immediately wanted to remove his hand, but Xiao Lingxi’s soft, jade arm rested on top of the hand that had grabbed her first. At first, Xiao Che thought she wanted to swat away the hand that had accidentally violated her, but… her jade like hand only grasped his palm and rested there, not moving away, but not allowing him to flail about. Between these proudly towering breasts, Xiao Che still could clearly feel her wild heartbeat.

The sound of Xiao Lingxi’s breath was rough and heavy. A blush had long ago extended from her face to her snow colored jade neck. She tightly closed her eyes and burrowed her head against his chest, completely motionless, as if trying hard to prove that she had already fallen asleep.

Xiao Che also closed his eyes, completely still and completely silent, the two of them peacefully cuddling against each other. At this point, neither of them were willing to talk… for that would break this completely undisturbed dream.

The night had grown deeper. When Xia Qingyue found them, they were still the same position, but had fallen into a deep sleep.

Xia Qingyue had come out to look for Xiao Che. She originally thought he had just left to take a breath of fresh air. While he was out “taking a breath of fresh air”, she had also left the bed and laid out the blanket in that corner so that he could safely sleep there upon his return. But after waiting a long time, he still had not come back.

Instead, from the direction of the earlier sounds, he seemed to have climbed over the wall toward the Xiao clan’s rear mountains.

With his weak profound strength at only the first level of the Elementary Profound Realm, he had gone to the rear mountains, for such a long time without coming back, in the middle of the night… Xia Qingyue finally was unable to hold back and came out to look for him. Thus, letting her witness this scene before her, that caused her to stare dumbfoundedly.

Today was her and Xiao Che’s first day as a married couple. When he picked her up on the road to the Xiao clan, his tranquil attitude contained proudness. In the assembly hall, he held back his anger and hatred. In the bridal chamber, though he said all kinds of things and had a vulgar mouth, his expression and the look in his eyes unceasingly swayed fascinatingly between confusion, unwillingness and despondence. There was even a desolate loneliness that even she could not understand….

But now, the him nestled together with Xiao Lingxi was sleeping with incomparable steadiness. The corner of his mouth was raised very slightly, clearly revealing a warm smile. His five sense were completely relaxed, his expression loose, tranquil and peaceful like a baby sleeping in his mother’s bosom.

Suddenly, an uncomfortable feeling floated up in Xia Qingyue’s heart… of course, this didn’t mean that she had any feelings towards Xiao Che. But she and Xiao Che had become a married couple. She had always believed that this marriage was just a formality for her, that the status as husband or wife were also mere titles, and that nothing could cause even the slightest ripple in her heart. However, in some things, the heart does not always follow a person’s expectation. This was especially true for women, who, unless they had no heart, were more prone to sentimentality.

After all, she and Xiao Che were already husband and wife. Although, in he

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

บทที่ 13 – จากหมอกควันที่เป็นอันตราย"อึม... ป้าน้อย ทำไมคุณกำลังมองที่ฉันกับนิพจน์แปลก" ก็ตระหนักถึงว่า บรรยากาศได้กลายเป็นตกใจเล็กน้อย Che เซียวลมหายใจของเขาในขณะก่อนที่จะเดินถามจัดหลังจากนั้น ไม่ได้เสี่ยว Lingxi สวยงามตา ซึ่งมีลักษณะงุนงงมานาน สั่นเครือเล็กน้อย เธอรีบ wrested สายตาของเธอไป และลดลงศีรษะของเธอ คายออกเบา ๆ: "ไม่คุณกลัวว่า ภรรยาของคุณ Qingyue จะได้ยินคำเหล่านั้นที่คุณพูดเมื่อกี้นี้"Che เสี่ยวใส่ในการแสดงของรอบคอบ แล้ว innocently กล่าวว่า: "มันไม่เหมือนมีคนรอบตัวเรา ดังนั้น สิ่งคุณกลัวหรือไม่ แต่แม้ว่าเธอได้ยินฉัน ยังไม่มีอะไรต้องกลัว คุณยังไม่รู้ว่า เธอจริงไม่จริงต้องแต่งงานกับฉัน และฉันยังไม่อยากจะแต่งงานกับเธอ ถ้าเป็นป้าเล็กน้อยแม้ว่า ฉัน... ""ไม่พูด... อย่าให้พูด"เสี่ยว Lingxi ถึงออกมือของเธอ และประกดให้กับริมฝีปากของเขา ตัดคำพูดของเขาต่อไปอย่างมั่นคง หลังจากเป็นเวลานาน ไม่ได้เธอปล่อยเขา อีกอย่างร่างกายของเธอกับไหล่เสี่ยว Che สงบบอกว่า: "Che น้อย ถึงแม้ว่าผมอายุน้อยกว่าคุณ โดยปี ฉันอย่างแท้จริง ไม่ต้องสงสัย ของคุณป้าน้อย มีบางคำที่คุณสามารถพูดกับหญิงอื่น ที่ คุณไม่สามารถพูดได้กับฉัน ... ในชีวิตนี้...คุณสามารถไม่พูดพวกเขา... ฉันรู้ในใจ คุณคิดว่า เช่นนี้... แต่พอแล้ว... "ในประโยคที่สองล่าสุด เสียงเสี่ยว Lingxi ได้กลายเป็นมาก มากเงียบสงบ ภายในของเธอ muttering ประกอบด้วยความขื่นและความโศกเศร้าที่จะทำลายหัวใจของคนฟังจับหัวใจเสี่ยว Che ยังหนัก เขาไม่ได้พูดอะไร ปิดตา แล้วสงบฟังการหายใจการเต้นของสาวอยู่ข้างเขา"เมื่อผมน้อย ผมบาง หนา และสั้น ทุกคนเรียกฉันเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ และเสมอทำสนุกของฉัน อะไรฉัน... " เสี่ยว Lingxi ติดเขา เสียงฝันหนีจากปากของเธอ: "เท่านั้นคุณจะเล่นกับฉัน เมื่อคนมาเอาเปรียบฉัน Che น้อยจะวิ่งขึ้นไปต่อสู้กับพวกเขาเสมอ และไล่พวกเขา คุณเสมอถูกครอบตัดและบุ... บาดเจ็บที่คุณได้รับในขณะนั้นทั้งหมดเนื่องจากผมได้ ฉันได้ใช้ และยัง เพลิดเพลินกับความรู้สึกของ Che น้อยป้องกัน ผมเชื่อว่า คุณจะเสมอสามารถป้องกันด้วยวิธีนี้..."เสี่ยว Lingxi คำเตือน Che เสี่ยวของ Lingxi เสี่ยวอายุ ในขณะนั้น เธออย่างแท้จริงได้บาง หนา และสั้นดังที่เธอมีเพียง ความรู้สึกเป็น "ลูกเป็ดขี้เหร่" แต่เนื่องจากเธอเป็นป้าของเขาเล็กน้อย เป็นชาย และนอกจากนี้ เนื่องจากเขาอายุมากกว่าเธอ โดยปี เขาจะเสมอ ประหนึ่งว่ามันเป็นภารกิจของเขา ปกป้องเธอ ด้วยอาจของเขา... คนอาจคิดว่า หญิงสาวคนนี้จะกลายเป็นมากแตกต่างจากสาวน้อยที่เธอเคย Duckling น่าเกลียดเมื่อมีเปลี่ยนเป็นความงามของวันนี้ ใครรู้จำนวนคนของตระกูลเซียวจะผู้ที่ขณะคิดเธอ(TL: สำนวน "ผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนแปลงเวลาสิบแปดระหว่างวัยเด็กและเธอมาอายุ")"ภายหลัง Che น้อยพบว่า หลอดเลือดดำของเขาลึกซึ้งมี deformed ผมเริ่มปลูกพิรี้พิไรความลึกซึ้งของฉันทันที...ก็เปิดปกป้อง Che น้อยของฉัน ในขณะนั้น ฉันคิดว่า มันเป็น Che น้อยปกป้องฉัน หรือฉันปกป้อง Che น้อย มีทั้งหมดเดียว ด้วยวิธีใดเราสามารถอยู่ด้วยกัน... มันไม่ได้จนกว่าฉันช้าโตว่า ฉันเข้าใจ Che น้อยจะหาภรรยา และที่ฉันจะยังต้องแต่ง จากนั้น เราจริง ๆ ไม่เป็นก่อน... นอกจากนี้ จากทั้งหมดอาจไม่ได้แต่งงานกับหญิงในโลก Che น้อยเดียวคือฉัน... จากทุกคนในโลก ฉันไม่ได้แต่งงานมีน้อย Che..."เสี่ยว Che: "...""หลังจากใช้เวลานาน ฉันคิดว่า ฉันมีทั้งหมดแล้วยอมรับมัน วันนี้ Che น้อยได้แต่งงาน ผมควรจะมีความสุขจริง ๆ แต่จากเช้าเย็น มันเป็นเหมือนบางสิ่งบางอย่างมายัดในหัวใจของฉัน มันเป็นความเจ็บปวดความยาก เมื่ออยากจะนอนหลับ ฉันไม่หลับ ไม่ว่าสิ่งที่ฉันได้... และน้อย Che เมื่อคุณพูดชนิดของคำเหล่านั้นฉัน... ผมค่อนข้างมีความสุข ยังยังจริง ๆ เศร้า... อะไรเกิดขึ้นกับฉัน"กระเพาะอาหารเสี่ยว Che lurched มาก ในขณะที่ยังมีไม่พูดในเวลานี้ เขายังมีความคิดสิ่งที่เขาควรพูดความรู้สึกระหว่างเขาและเสี่ยว Lingxi เลิฟมัวเกิดนานมาแล้ว เมื่อพวกเขากลายเป็นสติชนิดนี้อันตราย ห้ามความรู้สึก พวกเขายัง อยู่ด้วยกันกลางวันและกลางคืน ได้ไม่เคยมีแม้กระทั่งบิตของซื่อสัตย์สนทนาเกี่ยวกับ ค่อนข้าง ในหัวใจของพวกเขา พวกเขาตำหนิได้ในภาวะจิตเขาไม่ มีชีวิตความทรงจำจาก Azure เมฆทวีปมีลักษณะขี้ขลาด และ abased ตนเอง แม้จนตาย เขาจะเท่านั้นพยายามที่จะหนีคำที่เขาพูดดัง ๆ ไม่ จนกระทั่งความรู้สึกชนิดนั้นถูกฝังอย่างสมบูรณ์ เสี่ยว Lingxi...ได้เปิดเผยความรู้สึก ก่อนหน้า แม้แต่ครั้งเดียว แต่ Che เสี่ยววันนี้ไม่ Che เสี่ยวจากเมื่อวานนี้ และเขากล่าวว่า โลกที่ซึ่งทำให้ป่นปี้คำ ตอบ Lingxi เสี่ยวปล่อย ที่แยกต่างหากบนยอดเขาภูเขาหลังลึกคืน มีให้ออกความรู้สึกของเธอ insuppressible ที่เธอถูกห้ามพูดหัวใจเสี่ยว Che เริ่มตีที่มีความก้าว เขาช่วยในกลิ่นหอมของเธอคนนี้ enrapturing เขาขยายแขนขวาของเขา เบา ๆ กอดร่างเสี่ยว Lingxi ร่างกายเสี่ยว Lingxi quivered เล็กน้อย แต่ไม่ได้ต่อต้าน เธอปิดตาของเธอ หลังบนเขาอย่างเงียบ ๆ ด้วยน้ำหนักทั้งหมดของเธอเนื้อความน่ารักของสาวนุ่ม เป็นถ้าไม่ มีกระดูก เหมือนหยกอบอุ่น หอม และนุ่ม ชำระเงิน และ satiny ผิว แต่ คั่น ด้วยชั้นบางของเสื้อผ้า ยังสามารถทำให้สั่นจิตใจของคน Che เสี่ยวไม่ไม่กล้าที่จะโอบกอดเธอเกินไปอย่างยิ่ง กลัวว่า เขาจะลวก ๆ ขู่ หรือทำร้ายเธอ อย่างไรก็ตาม ทันที เขารู้สึกคู่หยกเหมือนแขนแอบตัดรอบ ๆ เขา ปราบ ให้เขาใกล้ชิด และใกล้ชิดขึ้น Gust ของกล้องถ่ายภาพ หอมกลิ่นจากสถานที่ไม่รู้จักยัง ใส่จมูกของเขา และต่อจากนั้น ลึกเข้าไปในหัวใจของเขาเสี่ยว Lingxi ยินดีส่วนยุบลังเลใจเสี่ยว Che เขาขยายแขนซ้ายของเขาสวมกอดเอวเธอสเลนเดอร์ แต่จิตใจของเขาทันที froze บังเอิญมีเปลี่ยนปลายแขนของเขา เมื่อจอด ความรู้สึกของก้อนนุ่ม และอบอุ่นถูกส่งไปยังมือของเขา"อา..."ให้ออกแบบคร่ำปากเสี่ยว Lingxi จิตใจของเสี่ยว Che ถูกระเบียบ เขาทันทีอยากเอามือของเขา แต่แขนอ่อน หยกเสี่ยว Lingxi สรรพบนมือที่มีคว้าครั้งแรกของเธอ ครั้งแรก Che เสี่ยวคิดว่า เธออยากไปตีมือที่ได้ตั้งใจละเมิดเธอ แต่...หยกเธอเหมือนมือ grasped ของปาล์ม และคัดสรร ไม่ย้ายไป แต่ไม่อนุญาตให้เขา flail เกี่ยวกับเท่านั้น ระหว่างหน้าอกเหล่านี้ภาคภูมิใจสูง เสี่ยว Che ยังไม่ชัดเจนรู้สึกเธอเต้นป่าThe sound of Xiao Lingxi’s breath was rough and heavy. A blush had long ago extended from her face to her snow colored jade neck. She tightly closed her eyes and burrowed her head against his chest, completely motionless, as if trying hard to prove that she had already fallen asleep.Xiao Che also closed his eyes, completely still and completely silent, the two of them peacefully cuddling against each other. At this point, neither of them were willing to talk… for that would break this completely undisturbed dream.The night had grown deeper. When Xia Qingyue found them, they were still the same position, but had fallen into a deep sleep.Xia Qingyue had come out to look for Xiao Che. She originally thought he had just left to take a breath of fresh air. While he was out “taking a breath of fresh air”, she had also left the bed and laid out the blanket in that corner so that he could safely sleep there upon his return. But after waiting a long time, he still had not come back.Instead, from the direction of the earlier sounds, he seemed to have climbed over the wall toward the Xiao clan’s rear mountains.With his weak profound strength at only the first level of the Elementary Profound Realm, he had gone to the rear mountains, for such a long time without coming back, in the middle of the night… Xia Qingyue finally was unable to hold back and came out to look for him. Thus, letting her witness this scene before her, that caused her to stare dumbfoundedly.Today was her and Xiao Che’s first day as a married couple. When he picked her up on the road to the Xiao clan, his tranquil attitude contained proudness. In the assembly hall, he held back his anger and hatred. In the bridal chamber, though he said all kinds of things and had a vulgar mouth, his expression and the look in his eyes unceasingly swayed fascinatingly between confusion, unwillingness and despondence. There was even a desolate loneliness that even she could not understand….But now, the him nestled together with Xiao Lingxi was sleeping with incomparable steadiness. The corner of his mouth was raised very slightly, clearly revealing a warm smile. His five sense were completely relaxed, his expression loose, tranquil and peaceful like a baby sleeping in his mother’s bosom.Suddenly, an uncomfortable feeling floated up in Xia Qingyue’s heart… of course, this didn’t mean that she had any feelings towards Xiao Che. But she and Xiao Che had become a married couple. She had always believed that this marriage was just a formality for her, that the status as husband or wife were also mere titles, and that nothing could cause even the slightest ripple in her heart. However, in some things, the heart does not always follow a person’s expectation. This was especially true for women, who, unless they had no heart, were more prone to sentimentality.After all, she and Xiao Che were already husband and wife. Although, in he

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

บทที่ 13 - หมอกควันที่เป็นอันตราย"อืม ... ป้าเล็ก ๆ น้อย ๆ ทำไมคุณมองมาที่ผมด้วยเช่นการแสดงออกของแปลก" ทันใดนั้นตระหนักว่าบรรยากาศได้กลายเป็นอึดอัดเล็กน้อยเสี่ยวเจ๊จัดลมหายใจของเขาในขณะที่ก่อนที่จะระมัดระวังถาม. เท่านั้นแล้ว ไม่ดวงตาที่สวยงามเสี่ยว Lingxi ซึ่งมีลักษณะมึนงงเป็นเวลานาน, สั่นเล็กน้อย เธอรีบชิงจ้องมองเธอออกไปและลดหัวของเธอเบา ๆ คายออก: "คุณไม่กลัวว่าภรรยา Qingyue ของคุณจะได้ยินคำพูดเหล่านั้นที่คุณกล่าวว่าเพียงแค่ตอนนี้?" เสี่ยวเจ๊ใส่ในการแสดงของการมองไปรอบ ๆ แล้วบอกว่าบริสุทธิ์ใจ "มันไม่ได้ดูเหมือนมีทุกคนที่อยู่รอบตัวเราดังนั้นสิ่งที่คุณกลัว? แต่ถึงแม้ว่าเธอได้ยินฉันก็ยังไม่ได้มีอะไรที่จะกลัว คุณไม่ได้รู้ว่าเธอไม่ได้จริงด้วยความจริงใจต้องการที่จะแต่งงานกับฉันและฉันยังไม่อยากจะแต่งงานกับเธอ ถ้ามันเป็นป้าของเล็ก ๆ น้อย ๆ แต่ผม ... "" อย่าพูด ... อย่าให้พูด "เสี่ยวLingxi ถึงมือของเธอและกดอย่างแข็งขันให้กับริมฝีปากของเขาปิดผนึกอย่างแน่นหนาคำพูดของเขาต่อไป แต่หลังจากนั้นเป็นเวลานานเธอก็ปล่อยเขาไปอีกครั้งหนึ่งที่วางอยู่ในร่างกายของเธอกับไหล่เสี่ยวเจ๊สงบว่า "เจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ แม้ว่าฉันอายุน้อยกว่าคุณปีผมอย่างแท้จริงโดยไม่ต้องสงสัยป้าน้อยของคุณ . มีคำบางคำที่คุณสามารถพูดกับผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ว่าคุณไม่สามารถพูดกับผม ... ในชีวิตนี้ ... คุณไม่สามารถพูดได้พวกเขา ... ฉันรู้ว่าในหัวใจของคุณจริงๆคุณคิดเช่นนี้ ... แต่ที่พอ ... "ที่ล่าสุดสองประโยคเสียงเสี่ยว Lingxi ได้กลายเป็นมากเงียบสงบมาก ภายในพึมพำเธอมีความรู้สึกของความขมขื่นและความโศกเศร้าที่จะทำให้หัวใจของทุกคนฟัง. หัวใจเสี่ยวเจ๊ยังส่ายอย่างหนัก เขาไม่ได้พูดอะไรก็ได้ที่ปิดตาของเขาและฟังอย่างสงบสุขกับการหายใจและการเต้นของหัวใจของหญิงสาวข้างเขา. "เมื่อผมเป็นเด็กผมบาง, สีดำ, และระยะสั้น ทุกคนเรียกฉันลูกเป็ดขี้เหร่และทำให้เสมอสนุกของฉันรังแกฉัน ... "เสี่ยว Lingxi ซุกกับเขาเสียงเหมือนฝันหนีออกมาจากปากของเธอ" เพียงคุณเท่านั้นที่จะเล่นกับฉัน เมื่อมีคนรังแกฉันเจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ มักจะวิ่งขึ้นไปต่อสู้กับพวกเขาและไล่พวกเขาออกไป คุณถูกปกคลุมไปเสมอในบาดแผลและรอยฟกช้ำ ... การบาดเจ็บที่คุณได้รับในเวลานั้นทั้งหมดเป็นเพราะฉัน ฉันได้ใช้และยังมีความสุขกับความรู้สึกของการป้องกันเจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ ของ ผมเชื่อว่าคุณก็จะสามารถที่จะปกป้องฉันด้วยวิธีนี้ ... "คำพูดของLingxi เสี่ยวเสี่ยวเจ๊เตือนของน้องเสี่ยว Lingxi ในขณะที่เธออย่างแท้จริงผอมมืดและสั้นที่สุดเท่าที่เธอเคยอธิบายไว้เพียงในทุกความรู้สึกเป็น "ลูกเป็ดขี้เหร่" แต่เพราะเธอเป็นป้าของเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขาเป็นผู้ชายคนหนึ่งและยังเพราะเขาเป็นคนที่มีอายุมากกว่าเธอโดยปีเขาจะเสมอราวกับว่ามันเป็นภารกิจของเขาปกป้องเธอด้วยพระหัตถ์ของเขาทั้งหมด ... ใครจะมีความคิดว่าหญิงสาวคนนี้ จะกลายเป็นความแตกต่างจากสาวน้อยเธอเคยเป็น ลูกเป็ดขี้เหร่เคยกลายเป็นความงามของวันนี้ ใครจะรู้ว่าชายหนุ่มหลายเสี่ยวแซ่จะรดน้ำปากในขณะที่ความปรารถนาของเธอ. (TL: สำนวน - "เธอคนนี้เปลี่ยนไปสิบแปดครั้งระหว่างวัยเด็กและการเข้ามาของอายุของเธอ") "หลังจากนั้นเพียงเล็กน้อย Che พบว่าลึกซึ้งของเขา เส้นเลือดที่ถูกบิดเบี้ยว ผมเริ่มที่จะปลูกฝังความแข็งแรงขมขื่นที่ลึกซึ้งของฉันทันที ... เพราะได้มีการเปิดของฉันที่จะปกป้องเจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ ในเวลานั้นผมคิดว่าไม่ว่าจะเป็นเล็ก ๆ น้อย ๆ เจ๊ปกป้องฉันหรือฉันปกป้องเจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็คือทุกหนึ่งเดียวกัน ทั้งสองวิธีที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน ... มันไม่ได้จนกว่าฉันค่อยๆเติบโตขึ้นมาที่ผมเข้าใจ เจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะหาภรรยาและที่ฉันยังจะต้องได้รับการแต่งงาน โดยเวลาที่เราอย่างไม่สามารถที่เรามีมาก่อน ... นอกจากนี้จากผู้หญิงทุกคนในโลกเพียงคนเดียวที่เล็ก ๆ น้อย ๆ เจ๊ไม่สามารถแต่งงานกับเป็นฉัน ... จากทั้งหมดเด็กชายในโลกเพียงคนเดียวที่ ฉันไม่สามารถแต่งงานกับเจ๊น้อย ... "เสี่ยวเจ๊" ...... "" หลังจากนั้นเป็นเวลานานฉันคิดว่าฉันได้รับการยอมรับแล้วว่ามันสมบูรณ์ วันนี้เจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ ได้แต่งงาน ฉันควรจะมีความสุขจริงๆ แต่ตั้งแต่เช้าถึงเย็นมันเป็นเหมือนสิ่งที่ได้รับการยัดในหัวใจของฉัน มันเป็นความเจ็บปวดที่ไม่สามารถอธิบายได้ เมื่อผมอยากจะนอนหลับฉันไม่สามารถนอนหลับได้ไม่ว่าสิ่งที่ฉันได้ ... และเจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อคุณกล่าวว่าชนิดของคำที่จะฉัน ... ฉันก็มีความสุขบ้าง แต่ยังเศร้าจริงๆ ... มีอะไรเกิดขึ้นกับผมหรือเปล่า " กระเพาะอาหารเสี่ยวเจ๊หนักถลา ในขณะที่เขายังไม่ได้พูดในเวลานี้เขายังมีความคิดว่าเขาควรจะบอกว่าไม่มี. ความรู้สึกหมอกอันตรายระหว่างเขาและเสี่ยว Lingxi เกิดเป็นเวลานานแล้ว เมื่อพวกเขากลายเป็นจิตสำนึกของเหล่านี้ชนิดของอันตรายที่ต้องห้ามความรู้สึกของพวกเขายังคงอยู่ด้วยกันทั้งวันทั้งคืน แต่ไม่เคยมีแม้แต่นิดของการสนทนาเกี่ยวกับความซื่อสัตย์มัน แต่ในหัวใจของพวกเขาที่พวกเขากล่าวหาว่ามันเกี่ยวกับความรักในครอบครัว. เขาโดยไม่มีอายุการใช้งานของความทรงจำจาก Azure เมฆทวีปมีความขี้ขลาดและความอัปยศบุคลิกภาพ แม้จนตายเขาจะพยายามที่จะหลบหนีคำว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะพูดมันออกมาดัง ๆ จนกว่าจะถึงชนิดของความรู้สึกที่ถูกฝังอยู่อย่างสมบูรณ์ เสี่ยว Lingxi ... ไม่ได้เปิดเผยความรู้สึกของเธอก่อนที่จะวันนี้แม้แต่ครั้งเดียว แต่เสี่ยวเจ๊วันนี้ไม่ได้เป็นเจ๊เสี่ยวจากเมื่อวานนี้และเขากล่าวว่าโลกแตกคำเหล่านั้น ในการตอบสนองเด็ดขาดเสี่ยว Lingxi ที่ยอดภูเขาด้านหลังนี้บางแห่งลึกของคืนได้ให้ออกความรู้สึก insuppressible เธอว่าเธอถูกห้ามไม่ให้พูด. หัวใจเสี่ยวเจ๊เริ่มที่จะชนะที่ก้าวที่ผิดปกติ ในขณะที่เขาสูดดมกลิ่นหอมนี้สาว enrapturing เขาขยายแขนขวาของเขาเบา ๆ กอดร่างกายของเสี่ยว Lingxi ร่างกายของเสี่ยว Lingxi สั่นเล็กน้อย แต่ก็อดไม่ได้ เธอปิดตาของเธออย่างเงียบ ๆ เบียดบนยอดเขาที่มีน้ำหนักตัวทั้งหมดของเธอ. ร่างกายที่น่ารักของหญิงสาวที่เป็นที่อ่อนนุ่มเช่นถ้าโดยไม่มีกระดูกเป็นเหมือนอบอุ่นหยกกลิ่นหอมและนุ่ม นุ่มและผิวสวยของเธอแม้จะแยกจากกันโดยไม่กี่ชั้นของเสื้อผ้ายังอาจก่อให้เกิดการสั่นไหวของจิตวิญญาณของคน เสี่ยวเจ๊ไม่กล้าที่จะกอดเธอรุนแรงเกินไปกลัวว่าเขาจะลวกหรือขู่ทำร้ายเธอ แต่ทันทีที่เขารู้สึกว่าคู่ของหยกเหมือนแขนลอบห่อรอบหลังของเขาการคิดริเริ่มที่จะทำให้เขาใกล้ชิดและใกล้ กระโชกของลมกลิ่นหอมจากสถานที่ที่ไม่รู้จักก็เข้าจมูกและต่อจากนั้นลึกลงไปในหัวใจของเขา. ความตั้งใจของเสี่ยว Lingxi ละลายลังเลในหัวใจเสี่ยวเจ๊ เขาขยายแขนซ้ายของเขาที่จะโอบกอดเอวเรียวของเธอ แต่ใจของเขาอย่างกระทันหันแช่แข็ง ปลายทางที่แขนของเขามีการเปลี่ยนแปลงโดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อเชื่อมโยงไปถึงความรู้สึกของก้อนเนื้อนุ่มและอบอุ่นที่ถูกส่งไปยังมือของเขา. "อ่า ... ." ปากของเสี่ยว Lingxi ให้ออกคราง ใจเสี่ยวเจ๊เป็นระเบียบ ทันทีที่เขาอยากจะเอามือของเขา แต่เสี่ยว Lingxi นุ่มแขนหยกวางอยู่บนด้านบนของมือที่คว้าได้ครั้งแรกของเธอ ตอนแรกคิดว่าเสี่ยวเจ๊เธออยากจะตบออกไปมือที่ได้ตั้งใจละเมิดของเธอ แต่ ... เธอเหมือนหยกมือเพียงคว้าปาล์มของเขาและวางที่นั่นไม่ได้ย้ายออกไป แต่ไม่ปล่อยให้เขาตีเกี่ยวกับ ระหว่างหน้าอกสูงตระหง่านภูมิใจเสี่ยวเจ๊อย่างชัดเจนยังคงรู้สึกว่าการเต้นของหัวใจของเธอป่า. เสียงลมหายใจเสี่ยว Lingxi ที่ขรุขระและหนัก ปัดแก้มที่ผ่านมาได้ขยายยาวจากใบหน้าของเธอที่คอของเธอหยกหิมะสี เธอแน่นปิดตาของเธอและมุดศีรษะของเธอกับหน้าอกของเขานิ่งอย่างสมบูรณ์เช่นถ้าพยายามอย่างหนักที่จะพิสูจน์ว่าเธอได้ลดลงแล้วหลับ. เสี่ยวเจ๊ยังปิดตาของเขาอย่างสมบูรณ์และยังคงเงียบสนิทที่สองของพวกเขาอย่างสงบกอดกัน อื่น ๆ ณ จุดนี้ไม่ใช่ของพวกเขามีความเต็มใจที่จะพูดคุย ... เพื่อที่จะทำลายความฝันที่ไม่ถูกรบกวนอย่างสมบูรณ์. คืนเติบโตลึก เมื่อเซี่ย Qingyue พบว่าพวกเขาพวกเขายังคงอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน แต่ได้ลดลงเข้าสู่การนอนหลับลึก. เซี่ย Qingyue ได้ออกมาเพื่อหาเสี่ยวเจ๊ เธอคิดว่าเดิมเขาทิ้งไว้เพียงเพื่อใช้ลมหายใจของอากาศบริสุทธิ์ ในขณะที่เขาออก "การหายใจของอากาศบริสุทธิ์" เธอก็ยังเหลือเตียงและวางผ้าห่มในมุมที่เพื่อให้เขาสามารถนอนหลับได้อย่างปลอดภัยมีเมื่อเขากลับมา แต่หลังจากที่รอคอยมาเป็นเวลานานเขาก็ยังคงไม่ได้กลับมา. แต่จากทิศทางของเสียงที่ก่อนหน้านี้ดูเหมือนว่าเขาจะได้ปีนขึ้นข้ามกำแพงไปทางภูเขาด้านหลังแซ่เสี่ยวของ. กับความแรงที่ลึกซึ้งของเขาอ่อนแอเพียงในระดับแรกของ อาณาจักรลึกซึ้งประถมเขาได้ไปที่ภูเขาหลังดังกล่าวเป็นเวลานานโดยไม่ต้องกลับมาในช่วงกลางของคืน ... เซี่ย Qingyue ในที่สุดก็ไม่สามารถที่จะถือกลับและออกมาหาเขา ดังนั้นการปล่อยให้เธอเป็นพยานที่เกิดเหตุนี้ก่อนที่เธอที่ทำให้เธอต้องจ้อง dumbfoundedly. วันนี้เป็นวันของเธอและวันแรกเสี่ยวเจ๊เป็นคู่แต่งงาน เมื่อเขาอุ้มเธอขึ้นมาบนท้องถนนเพื่อแซ่เสี่ยวทัศนคติของเขาที่เงียบสงบมี proudness ในห้องประชุมที่เขากลับมาด้วยความโกรธและความเกลียดชังของเขา ในห้องเจ้าสาว แต่เขากล่าวว่าทุกสิ่งและมีปากหยาบคายแสดงออกของเขาและมองในสายตาของเขาเปี่ยมไปอย่างไม่หยุดยั้งชวนชมระหว่างความสับสนและความไม่เต็มใจ despondence มีแม้กระทั่งความเหงาอ้างว้างว่าแม้เธอไม่เข้าใจ ... . แต่ตอนนี้เขาตั้งอยู่ร่วมกับเสี่ยว Lingxi กำลังนอนหลับกับความมั่นคงที่เปรียบมิได้ มุมปากของเขาถูกยกขึ้นเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัดเผยให้เห็นรอยยิ้มที่อบอุ่น ห้าความรู้สึกของเขาเป็นที่ผ่อนคลายอย่างสมบูรณ์การแสดงออกของเขาหลวมที่เงียบสงบและเงียบสงบเหมือนการนอนหลับของทารกในอกของแม่ของเขา. ทันใดนั้นความรู้สึกอึดอัดลอยขึ้นมาในหัวใจเซี่ย Qingyue ของ ... ของหลักสูตรนี้ไม่ได้หมายความว่าเธอมีความรู้สึกใด ๆ ที่มีต่อเสี่ยว เจ๊ แต่เธอและเสี่ยวเจ๊ได้กลายเป็นคู่สมรส เธอเชื่อเสมอว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นเพียงเป็นทางการสำหรับเธอที่สถานะเป็นสามีหรือภรรยานั้นยังมีชื่อเพียงและไม่มีอะไรที่อาจทำให้แม้แต่ระลอกน้อยที่สุดในหัวใจของเธอ อย่างไรก็ตามในบางสิ่งที่หัวใจไม่ได้เป็นไปตามความคาดหวังเสมอบุคคล นี่คือความจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิงที่จนกว่าพวกเขาจะได้ไม่มีหัวใจได้มากขึ้นมีแนวโน้มที่จะเห็นอกเห็นใจ. หลังจากที่ทุกเธอและเสี่ยวเจ๊เป็นสามีและภรรยาอยู่แล้ว แม้ว่าในเขา

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

บทที่ 13 –อันตรายหมอกควัน

" เอ่อ . . . . . . . ป้านิด ทำไมคุณมองฉันด้วยสีหน้าแปลกๆ " ก็รู้สึกว่าบรรยากาศเป็นยังไงชอบกล เสี่ยวเชกลั้นหายใจสักพักก่อนค่อยถาม

แต่แล้วดวงตาคู่สวยของเสี่ยว lingxi ซึ่งมีงง ดูมานาน สั่นเล็กน้อยเธอรีบ wrested เธอเพ่งมองออกไป และลดหัวของเธอเบา ๆคายออกมา : " คุณไม่กลัวว่าภรรยาของคุณ qingyue จะได้ยินคำพูดเหล่านั้นที่เธอพูดตอนนี้ "

เสี่ยวเจ๊ใส่แสดง ดูแล้วไร้เดียงสา กล่าวว่า " มันไม่เหมือนมีใครอยู่รอบๆเรา แล้วคุณจะกลัวอะไร ? แต่ถ้าเธอได้ยินฉัน ฉันก็ไม่กลัวอะไรคุณไม่รู้ว่าเธอไม่ได้ต้องการที่จะแต่งงานกับผม และผมก็ไม่ได้ต้องการจะแต่งงานกับเธอ ถ้าเป็นป้าเล็กนะ ฉัน . . . "

" ไม่พูด . . . . . . . อย่าพูด ! "

เสี่ยว lingxi เอื้อมมือของเธอ และบังคับให้กดให้กับริมฝีปากของเขาอย่างแน่นหนาปิดผนึกคำพูดต่อไปของเขา หลังจากที่เวลานานเธอปล่อยเขาอีกครั้งที่พักร่างกายของเธอกับเสี่ยวเชไหล่อย่างสงบว่า " เล็ก ๆน้อย ๆเช แม้ว่าฉันอ่อนกว่าเธอ 1 ปี ผมอย่างแท้จริง โดยไม่ต้องสงสัย ป้าเล็ก ๆน้อย ๆของคุณ มีบางอย่างที่คุณสามารถพูดกับผู้หญิงคนอื่น ๆที่คุณจะไม่สามารถพูดกับผม . . . . . . . ในชีวิตนี้ . . . . . . คุณไม่สามารถพูดได้ . . . . . . . ฉันรู้ว่าในใจของคุณ คุณคิดอย่างนี้ . . . . . . . แต่พอ . . . . . . . "

ที่ล่าสุดสองประโยค เสียงเสี่ยว lingxi ได้กลายเป็นมาก เงียบมาก เธอพึมพำอยู่ภายในความรู้สึกขมขื่นและความเศร้านั้นจะทำลายหัวใจของทุกคนที่ฟังอยู่

เสี่ยวเชมากหัวใจยังสั่น เขาไม่ได้พูดอะไรอีก หลับตาลง และสงบฟังการหายใจและการเต้นของหัวใจของหญิงสาวข้างๆ เขา

" เมื่อฉันเป็นเด็ก ผอม ดำและสั้น ทุกคนเรียกฉันว่าเป็นลูกเป็ดขี้เหร่ ก็แกล้งฉัน แกล้งฉัน . . . . . . . " เสี่ยว lingxi แอบอิงกับเขา เสียงที่หนีออกมาจากปากของเธอ : " คุณจะเล่นกับฉัน เมื่อมีคนแกล้งผม เล็ก ๆน้อย ๆเจ๊จะรีบขึ้นเพื่อต่อสู้กับพวกเขา และไล่พวกเขาไปคุณมักจะเต็มไปด้วยบาดแผล . . . . . . . อาการบาดเจ็บที่คุณได้รับในตอนนั้นทั้งหมดเป็นเพราะฉัน ฉันได้ใช้และยังเพลิดเพลินกับความรู้สึกของการคุ้มครองเช . ผมเชื่อว่าคุณจะสามารถปกป้องฉันแบบนี้ . . . . . . . "

เสี่ยว lingxi คำเตือนเสี่ยวเจ๊ของน้องเสี่ยว lingxi . ตอนนั้น เธอจริงๆ ผอม ดำ เตี้ย ตามที่เธอได้อธิบายทุกความรู้สึก " ลูกเป็ดขี้เหร่ " น่าเกลียด แต่เพราะเธอเป็นป้าของเค้า เป็นผู้ชาย และเพราะเขาอายุมากกว่าเธอหนึ่งปี เขาจะเป็นถ้ามันเป็นภารกิจของเขาปกป้องเธออย่างสุดกำลัง . . . . . . . ใครจะคิดว่า หญิงสาวคนนี้จะกลายเป็นมากแตกต่างจากสาวน้อยที่เธอเคยเป็น เมื่อลูกเป็ดขี้เหร่ได้กลายเป็นความสวยงามของวันนี้ใครรู้วิธีการหลายหนุ่มเสี่ยวเผ่าจะรดน้ำในปากขณะเฝ้ารอเธอ .
( TL ) : สำนวน " ผู้หญิงคนนี้เปลี่ยนไปแปดครั้งระหว่างวัยเด็กและเธอมาอายุ " )

" หลังจากนั้น เจ๊น้อยพบว่าเส้นเลือดที่ลึกซึ้งของเขาพิการ ผมเริ่มที่ฝึกฝนพลังลึกซึ้งทันที . . . . . . . เพราะมันเป็นโอกาสของฉันที่จะปกป้องน้อย เช ในตอนนั้นฉันคิดว่ามันเล็กน้อย เช ปกป้องฉัน หรือฉันปกป้องน้อย เช มันคือสิ่งเดียวกัน ทั้งสองวิธีที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน . . . . . . . มันไม่ได้จนกว่าฉันค่อยๆโต ที่ผมเข้าใจ ไอ้เช จะหาเมีย และฉันก็ต้องแต่งงาน ตอนนั้น เราจริง ๆ ไม่เหมือนเมื่อก่อน . . . . . . . นอกจากนี้ , จากผู้หญิงทั้งหมดในโลก

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.