One increasingly important issue re

One increasingly important issue relating to agency conflicts between managers
and shareholders concerns the role of board composition in influencing managerial
incentives (see, Hermalin and Weisbach, 2003, for an extensive survey). A generally
accepted view in the literature is that the degree of alignment between the interests of
managers and shareholders varies with the composition of the board. More specifically,
it is argued that outside (non-executive) directors are appointed to act in the
shareholders’ interests (Rosenstein and Wyatt, 1997; Mayers et al., 1997) and outside
directors have incentives to signal that they indeed act in that way (Fama and Jensen,
1983). Accordingly, boards with greater outside director representation will make
better decisions than boards dominated by inside (executive) directors. There is some
empirical evidence supporting these predictions that the market reacts more positively
to decisions taken by outsider-dominated firms than those taken by insiderdominated
firms (see Borokhovich et al., 1996, for an extensive discussion).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประเด็นสำคัญมากเกี่ยวข้องกับความขัดแย้งในหน่วยงานระหว่างผู้จัดการและผู้ถือหุ้นที่เกี่ยวข้องกับบทบาทขององค์ประกอบคณะกรรมการในการบริหารจัดการที่มีอิทธิพลต่อแรงจูงใจ (ดู Hermalin และ Weisbach, 2003 สำหรับการสำรวจอย่างละเอียด) A โดยทั่วไปมุมมองที่ยอมรับในวรรณคดีคือ ระดับของการจัดตำแหน่งระหว่างผลประโยชน์ของผู้จัดการและผู้ถือหุ้นแตกต่างกันไป ด้วยองค์ประกอบของคณะกรรมการ อื่น ๆ โดยเฉพาะมันจะโต้เถียงว่า กรรมการภายนอก (ไม่ใช่ผู้บริหาร) จะแต่งตั้งเพื่อทำหน้าที่ในการหุ้น (Rosenstein และ Wyatt, 1997 Mayers และ al., 1997) และภายนอกคณะกรรมการบริษัทมีแรงจูงใจเพื่อเป็นสัญญาณว่า พวกเขาจริงทำวิธี (Fama และเจนเซน1983) ตาม บอร์ดกับตัวแทนกรรมการภายนอกมากขึ้นจะทำให้ดีตัดสินใจกว่าบอร์ดครอบงำโดยภายใน () กรรมการ มีบางประจักษ์หลักฐานสนับสนุนเหล่านี้คาดคะเนว่า ตลาดตอบสนองเชิงบวกมากขึ้นการตัดสินใจดำเนินการ โดยบริษัทที่ครอบงำบุคคลภายนอกมากกว่าผู้นำ โดย insiderdominatedบริษัท (ดู Borokhovich et al., 1996 สำหรับการสนทนาอย่างละเอียด)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาหนึ่งที่สำคัญมากขึ้นที่เกี่ยวข้องกับความขัดแย้งระหว่างหน่วยงานผู้จัดการ
และผู้ถือหุ้นกังวลบทบาทขององค์ประกอบของคณะกรรมการในการบริหารจัดการที่มีอิทธิพลต่อ
แรงจูงใจ (ดู Hermalin และ Weisbach 2003 สำหรับการสำรวจที่กว้างขวาง) โดยทั่วไป
มุมมองที่ได้รับการยอมรับในวรรณคดีก็คือระดับของการจัดตำแหน่งระหว่างผลประโยชน์ของ
ผู้บริหารและผู้ถือหุ้นขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของคณะกรรมการ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
มันเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่านอก (ไม่เป็นผู้บริหาร) กรรมการได้รับการแต่งตั้งให้ทำหน้าที่ใน
ผลประโยชน์ของผู้ถือหุ้น (Rosenstein และไวแอตต์ 1997; Mayers et al, 1997). และภายนอก
กรรมการมีแรงจูงใจที่จะส่งสัญญาณว่าพวกเขาทำในสิ่งที่แน่นอนว่า วิธี (Fama และเซ่น
1983) ดังนั้นคณะกรรมการด้วยการเป็นตัวแทนผู้อำนวยการด้านนอกมากขึ้นจะทำให้
การตัดสินใจที่ดีกว่าบอร์ดครอบงำโดยภายใน (ผู้บริหาร) กรรมการ มีบางอย่างที่เป็น
หลักฐานเชิงประจักษ์สนับสนุนการคาดการณ์เหล่านี้ว่าตลาดตอบสนองในเชิงบวกมากขึ้น
กับการตัดสินใจดำเนินการโดย บริษัท ภายนอกที่โดดเด่นกว่าผู้ที่ดำเนินการโดย insiderdominated
บริษัท (ดู Borokhovich et al., 1996 สำหรับการอภิปรายอย่างกว้างขวาง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับหน่วยงานหนึ่งที่สำคัญมากขึ้นความขัดแย้งระหว่างผู้จัดการ
และผู้ถือหุ้นเกี่ยวกับบทบาทขององค์ประกอบที่มีอิทธิพลต่อแรงจูงใจในการบริหาร
( ดู hermalin weisbach และ 2003 สำหรับการสำรวจอย่างละเอียด ) โดยทั่วไป
ยอมรับมุมมองในวรรณคดี คือ องศาของการจัดตำแหน่งระหว่างผลประโยชน์ของ
ผู้บริหารและผู้ถือหุ้นขึ้นอยู่กับองค์ประกอบของคณะกรรมการ มากขึ้นโดยเฉพาะ
ก็แย้งว่าข้างนอก ( ประธาน ) กรรมการจะแต่งตั้ง ที่จะกระทำใน
ผู้ถือหุ้น ดอกเบี้ย ( าและ Wyatt , 1997 ; ไมเยอร์ et al . , 1997 ) และภายนอก
กรรมการอาจมีแรงจูงใจที่จะสัญญาณที่พวกเขาจริงทำแบบนั้น ( Fama และเจนเซ่น
, 1983 ) ตามบอร์ดที่มีมากขึ้นนอกแทนผู้กำกับจะให้
ตัดสินใจดีกว่าบอร์ด dominated โดยภายใน ( ผู้บริหาร ) บริษัท มีบางหลักฐานเชิงประจักษ์สนับสนุนการคาดการณ์เหล่านี้

ว่าตลาดตอบสนองเชิงบวกมากขึ้นในการตัดสินใจนำโดยบุคคลภายนอกครอบงำบริษัทกว่าที่ถ่ายโดย insiderdominated
บริษัท ( ดู borokhovich et al . , 1996 สำหรับการอภิปรายอย่างกว้างขวาง )