Wang Lin beckoned with his right ha

Wang Lin beckoned with his right hand, and the flying sword immediately flew into his hand. Wang Lin controlling it cautiously, very carefully put it in his storage bag, after which he breathed a sigh of relief. He definitely didn’t want to stab himself with the flying sword that he had refined himself, and perish to the poison.

After putting away the flying sword, Wang Lin stood up and stared at the black stone bridge and without saying anything further stepped forward. The flock of hurricane behind him, sent out howling cries, and followed closely behind.

Wang Lin was very careful, as he cautiously moved forward, this “Road of No Returns” seemed very long and after he started walking on it the scenery around him immediately started changing, the length of the black stone bridge in front of him immediately shrunk to only about a hundred feet.

On the other side of the bridge, there slowly appeared a giant vortex.

Wang Lin’s eyes flashed, after remaining silent for a bit, he suddenly extended his right hand. A small beast immediately came flying and fell onto Wang Lin’s hands. Wang Lin flicked his hands, and the small beast rushed out as quickly as lightning, with it’s target being the vortex on the other side of the bridge.

The small beast had been just flown less than hundred feet, before a purple lightning as thick as an arm suddenly fell from the sky, accurately striking the small beast. In an instant, the small beast was reduced to ashes.

Wang Lin’s expression didn’t change, if not for the restrictions in this place, then would have only needed to accelerate to full speed, and in a few breaths he would have been able to leap across, because of all these restrictions, he can only walk forward slowly, one step at a time, he certainly could not accelerate suddenly. He looked at the path with less than a thousand feet remaining, taking a deep breath he continued forward.

Each step, was made with his full concentration, after he had gone forward a hundred feet, suddenly a dense gray fog appeared in the surroundings. In the same instant, the flock of hurricanes following behind him disappeared.

Along with them, even the Second Devil vanished completely, even Wang Lin’s Divine Consciousness link, as if impeded by an invisible barrier, couldn’t detect them.

Subconsciously, Wang Lin was just about to turn his head back to look, but the moment he was about to turn back, he abruptly abruptly. Wang Lin’s complexion darkened, then after remaining silent for a bit, the corners of his mouth turned to reveal a sneer, as he continue to walk forward.

This walk, continued for another hundred feet.

Suddenly, from behind him came an earth-shattering roar, the bridge’s floor trembled, and Wang Lin immediately stabilized himself. This roar sounded quite familiar, clearly it was the voice of that Wild Beast Red Aquatic Dragon that he had encountered in the passage.

A fishy smelling hot breath, blew across him from behind. Wang Lin closed his eyes and didn’t use his Divine Consciousness to look. Since this place was called the Road of No Returns, then the meaning between the lines is that once one has stepped forward, then under no circumstances can you turn back.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Beckoned Lin วังขวา และดาบบินบินเข้าไปในมือของเขาทันที Lin วังที่ควบคุมด้วยความระมัดระวัง รอบคอบใส่ไว้ในถุงเก็บของเขา หลังจากที่เขาหายใจด้วย[บรรเทา เขาแน่นอนไม่ต้องทิ่มแทงตัวเอง ด้วยดาบบินว่า เขาได้กลั่นเอง และพินาศต่อพิษหลังจากย้ายเก็บดาบบิน Lin วังยืนขึ้น และจ้อง ที่สะพานหินสีดำ และ ไม่พูดอะไรต่อไป ก้าวไปข้างหน้า ฝูงของพายุเฮอริเคนหลังเขา ส่งออกยิ่งใหญ่ร้องไห้ และติดตามอย่างใกล้ชิดหลังLin วังถูกระมัดระวังมาก เขาระมัดระวังเดินไปข้างหน้า นี้ "ถนนของไม่กลับ" ดูเหมือนนานมาก และหลัง จากที่เขาเริ่มเดินบนทัศนียภาพรอบ ๆ เขาทันทีเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลง ความยาวของสะพานหินดำหน้าเขาทันที shrunk เท่าประมาณร้อยฟุตในอีกด้านหนึ่งของสะพาน มีช้าปรากฏวังวนยักษ์ประกายตาวัง Lin หลังจากที่เหลือเงียบสำหรับบิต เขาก็ ขยายมือขวาของเขา สัตว์เล็กมาบินทันที และไปลงมือ Lin วัง Lin วัง flicked มือของเขา และสัตว์เล็กวิ่งออกได้อย่างรวดเร็วประดุจสายฟ้า ด้วยเป้าหมายเป็นวังวนอยู่อีกด้านหนึ่งของสะพานสัตว์ขนาดเล็กได้รับเพียงบินร้อยกว่าฟุต ก่อนที่ฟ้าผ่าสีม่วงหนาเป็นแขนก็ตกจากท้องฟ้า สัตว์ขนาดเล็กที่โดดเด่นได้อย่างถูกต้อง ในทันที สัตว์ขนาดเล็กก็ลดลงเป็นเถ้าถ่านWang Lin นิพจน์ไม่ได้เปลี่ยนแปลง ถ้า ไม่จำกัดในสถานที่นี้ แล้วจะได้จำเป็นเท่านั้นเพื่อเร่งความเร็วเต็ม และในกี่ลมหายใจที่เขาจะได้สามารถกระโดดข้าม เนื่องจากข้อจำกัดเหล่านี้ เขาสามารถเพียงเดินไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ หนึ่งขั้นในเวลา เขาแน่นอนอาจไม่เร่งก็ เขาดูที่เส้นน้อยกว่าพันเท้าที่เหลือ การหายใจลึก ๆ เขายังคงไปข้างหน้าแต่ละขั้นตอน ทำ ด้วยความเข้มข้นของเขาเต็ม หลังจากที่เขาหายไปไหน ส่งต่อร้อยฟุต จู่ ๆ หมอกหนาทึบสีเทาปรากฏในสภาพแวดล้อม ทันทีเดียว ฝูงของพายุเฮอริเคนที่ตามหลังเขาหายไปพร้อมกับพวกเขา แม้แต่ปีศาจสองลืออย่างสมบูรณ์ แม้ Wang Lin เชื่อมโยงจิตสำนึกแห่งพระเจ้า ว่าขัดขวาง ด้วยอุปสรรคมองไม่เห็น ไม่สามารถตรวจสอบพวกเขาไม่รู้ตัว Lin วังเป็นเพียงเกี่ยวกับการ เปิดหัวของเขากลับไปดู แต่ในขณะที่กำลังจะหันหลังกลับ เขาทันทีทันที วังลินผิวมืด แล้ว หลังจากที่เหลือเงียบสำหรับบิต มุมของปากของเขาเปิดเผย sneer เขายังคงเดินไปข้างหน้าเดิน อย่างต่อเนื่องอย่างอื่นร้อยฟุตทันใดนั้น จากด้านหลังเขามาเป็นเสียงคำรามซึ่งทำให้ป่นปี้โลก ชั้นของสะพาน trembled และหลินวังทันทีเสถียรตัวเอง เสียงคำรามนี้ฟังดูค่อนข้างคุ้นเคย ชัดเจนมันเป็นเสียงของที่ป่าสัตว์ร้ายสีแดงน้ำมังกรที่เขาได้พบในทางคาวกลิ่นร้อนลม พัดข้ามเขาจากด้านหลัง Lin วังปิดตาของเขา และไม่ได้ใช้จิตสำนึกแห่งพระเจ้าของเขาเพื่อค้นหา เนื่องจากสถานที่แห่งนี้ถูกเรียกว่าถนนกลับไม่มี แล้วความหมายระหว่างบรรทัดเป็นว่า เมื่อหนึ่งได้ก้าวไปข้างหน้า แล้วภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ สามารถเลี้ยวกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วังหลินกวักมือเรียกด้วยมือขวาของเขาและดาบบินทันทีบินเข้ามาในมือของเขา วังหลินควบคุมมันด้วยความระมัดระวังอย่างระมัดระวังใส่ไว้ในถุงเก็บของเขาหลังจากที่เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก แน่นอนเขาไม่ต้องการที่จะแทงตัวเองด้วยดาบบินว่าเขาได้ขัดเกลาตัวเองและจะพินาศพิษ

หลังจากที่ใส่ไปดาบบินวังหลินยืนขึ้นและจ้องที่สะพานหินสีดำและสีโดยไม่พูดอะไรก้าวไปข้างหน้าต่อไป ฝูงของพายุเฮอริเคนที่อยู่เบื้องหลังเขาส่งออกไปหอนเสียงร้องและตามอย่างใกล้ชิดหลัง

วังหลินระมัดระวังเป็นอย่างมากในขณะที่เขาเดินไปข้างหน้าอย่างระมัดระวังนี้ "ถนนของ No Returns" ดูเหมือนนานมากและหลังจากที่เขาเริ่มเดินกับมันทัศนียภาพรอบ ๆ ตัวเขาทันทีที่เริ่มเปลี่ยนแปลง ความยาวของสะพานหินสีดำในด้านหน้าของเขาทันทีหดเพียงประมาณหนึ่งร้อยฟุต

ในด้านอื่น ๆ ของสะพานมีปรากฏช้าน้ำวนยักษ์

ตาวังหลินประกายหลังจากเงียบสำหรับบิตเขาก็ขยายมือขวาของเขา สัตว์ขนาดเล็กขึ้นมาทันทีบินและตกลงไปบนมือวังหลิน วังหลินสะบัดมือของเขาและสัตว์ขนาดเล็กรีบวิ่งออกอย่างรวดเร็วฟ้าผ่ากับเป้าหมายที่มันถูกกระแสน้ำวนในด้านอื่น ๆ ของสะพาน

สัตว์ขนาดเล็กได้รับการบินเพียงน้อยกว่าร้อยฟุตก่อนฟ้าผ่าสีม่วงหนาเป็นแขนก็ลดลงมาจากฟากฟ้าถูกต้องโดดเด่นสัตว์ขนาดเล็ก ในทันทีสัตว์ขนาดเล็กลดลงเป็นเถ้าถ่าน

การแสดงออกวังหลินไม่เปลี่ยนแปลงหากไม่ได้สำหรับข้อ จำกัด ในสถานที่นี้ จากนั้นก็จะมีความจำเป็นเพียงเพื่อเร่งความเร็วเต็มรูปแบบและในไม่กี่ลมหายใจที่เขาจะได้รับสามารถที่จะกระโดดข้ามเนื่องจากข้อ จำกัด เหล่านี้ทั้งหมดเพียง แต่เขาจะสามารถเดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆหนึ่งขั้นในเวลาแน่นอนเขาไม่สามารถเร่งกระทันหัน . เขามองไปที่เส้นทางที่มีน้อยกว่าหนึ่งพันฟุตเหลือการหายใจลึก ๆ เขาก็ยังคงไปข้างหน้า

แต่ละขั้นตอนก็ทำด้วยความเข้มข้นเต็มของเขาหลังจากที่เขาได้ไปข้างหน้าร้อยฟุตก็หมอกสีเทาหนาแน่นปรากฏอยู่ในสภาพแวดล้อม ในทันทีเดียวกันฝูงพายุเฮอริเคนต่อไปหลังเขาหายไป

พร้อมกับพวกเขาแม้ปีศาจสองหายไปอย่างสมบูรณ์แม้กระทั่งการเชื่อมโยงจิตสำนึกวังหลินพระเจ้าเช่นถ้าขัดขวางโดยอุปสรรคที่มองไม่เห็นไม่สามารถตรวจสอบได้

จิตใต้สำนึกวังหลินเป็นเพียงเกี่ยวกับการเปิดหัวของเขากลับไปมอง แต่ขณะที่เขากำลังจะหันหลังกลับเขาทันทีทันที ผิววังหลินมืดแล้วหลังจากเงียบสำหรับบิตมุมปากของเขาหันไปเยาะเย้ยเปิดเผยในขณะที่เขายังคงเดินไปข้างหน้า

เดินในเส้นทางนี้อย่างต่อเนื่องอีกร้อยฟุต

ทันใดนั้นเขาจากด้านหลังมาเสียงคำรามที่ทำให้แผ่นดินไหวชั้นสะพานสั่นและวังหลินทันทีเสถียรตัวเอง แผดเสียงนี้ฟังดูค่อนข้างคุ้นเคยอย่างเห็นได้ชัดว่ามันเป็นเสียงของสัตว์ป่าที่น้ำแดงมังกรว่าเขาได้พบในทางเดิน

คาวลมหายใจร้อนกลิ่นพัดข้ามเขาจากด้านหลัง วังหลินปิดตาของเขาและไม่ได้ใช้ Divine จิตสำนึกของเขาที่จะมอง เนื่องจากสถานที่แห่งนี้ถูกเรียกว่าถนนของ No Returns แล้วความหมายระหว่างบรรทัดคือการที่ครั้งหนึ่งเคยได้ก้าวไปข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หวังหลินกวักมือเรียกด้วยมือขวาของเขาและดาบบินบินทันที ในมือของเขา หวังหลินการควบคุมอย่างระมัดระวังมาก ค่อย ๆ ใส่ไว้ในถุงกระเป๋าของเขา หลังจากนั้นเขาก็ถอนใจโล่งอก เขาคงไม่อยากจะแทงตัวเองด้วยดาบบินที่เขาบริสุทธิ์เอง และพินาศกับยาพิษหลังเก็บดาบบิน หวัง หลิน ลุกขึ้นยืนแล้วจ้องไปที่สะพานศิลาดำ และโดยไม่ต้องพูดอะไรต่อไป ก้าวออกมา ฝูงของพายุเฮอริเคนอยู่เบื้องหลังเขา ส่งเสียงร้อง และติดตามอย่างใกล้ชิดที่อยู่เบื้องหลังหวังหลินมากระวังเขาระวังย้ายไปข้างหน้า " ถนนของกลับไม่มี " ดูเหมือนจะยาวมากและหลังจากที่เขาเริ่มเดินดูทัศนียภาพรอบข้างทันทีที่เริ่มเปลี่ยน ความยาวของสะพานหินสีดำตรงหน้าเขาทันที หดตัวเพียงประมาณร้อยฟุตอีกด้านหนึ่งของสะพาน มันค่อยๆ ปรากฏเป็นน้ำวนขนาดยักษ์หวังหลินตากระพริบ หลังจากยังคงเงียบสักพักเขาก็ยื่นมือขวาของเขา สัตว์ขนาดเล็กบินมาและล้มลงทันที มือของ หวัง หลิน หวังหลินกระตุกมือของเขา และสัตว์เล็ก ๆวิ่งออกมาให้เร็วฟ้าผ่า ด้วยเป้าหมายการไหลในด้านอื่น ๆของสะพานสัตว์เล็ก ๆมีแค่บินน้อยกว่าหนึ่งร้อยฟุต ก่อนที่สายฟ้าสีม่วงหนาเท่าแขนก็ตกลงมาจากท้องฟ้าได้ถูกต้องกับสัตว์เล็ก ในทันที สัตว์เล็กก็ลดลงไปด้วยสีหน้าของ หวัง หลิน ไม่ได้เปลี่ยน ถ้าไม่มีข้อ จำกัด ในที่นี้ ก็จะได้เพียงแต่ต้องเร่งเต็มสปีด และในไม่กี่ครั้งที่เขาจะสามารถก้าวข้าม เพราะข้อ จำกัด เหล่านี้ทั้งหมด เขาได้แต่เดินไปข้างหน้าอย่างช้าๆ ทีละก้าว เขาก็สามารถ ไม่เร่งกระทันหัน เขามองดูเส้นทางกับพันกว่าเท้าที่เหลือ สูดหายใจเข้าลึกๆ เขายังคงรอคอยแต่ละขั้นตอน ทำให้มีความเข้มข้นเต็มรูปแบบของเขา หลังจากที่เขาได้ไปข้างหน้าร้อยฟุตก็หนาแน่นสีเทาหมอกที่ปรากฏอยู่ในสภาพแวดล้อม ในพริบตาเดียว ฝูงพายุเฮอริเคนตามหลังเขาหายตัวไปพร้อมกับพวกเขา แม้แต่สองปีศาจหายไปอย่างไร้ร่องรอย แม้แต่หวัง หลิน Divine สติการเชื่อมโยง เช่น ถ้าขัดขวางโดยอุปสรรคที่มองไม่เห็น ไม่สามารถตรวจสอบได้จิตใต้สำนึก หวังหลินกำลังจะหันหัวกลับไปมอง แต่ขณะที่เขากำลังจะหันหลังกลับ เขาชะงักทันที ผิวหวัง หลิน มืดแล้ว หลังจากยังคงเงียบนิดหน่อย มุมปากของเขาเริ่มเผยยิ้มเยาะ เขายังคงเดินก้าวไปเดินต่ออีก 100 ฟุตทันใดนั้น จากหลังเขามาโลกการคำรามของสะพานพื้นสั่น และหวังหลินทันทีทำให้ตัวเอง เสียงนี้ฟังดูคุ้น ๆ เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเสียงของสัตว์ ป่า น้ำ มังกรแดงที่เขาได้พบในทางเดินเป็นคาวหอมร้อน หายใจหอบข้ามเขาจากด้านหลัง หวังหลินปิดตาของเขาและไม่ได้ใช้สติเทพดู เนื่องจากสถานที่นี้ชื่อว่า ถนนของกลับไม่มี แล้วความหมายระหว่างบรรทัด ที่ครั้งหนึ่งได้ก้าวไปข้างหน้าแล้ว ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีคุณสามารถกลับมา