Hale and Fields (2007) state that h

Hale and Fields (2007) state that humility is about placing the success of followers ahead of a leaders personal
gain. Button (2005) says that it is about lowering one’s status in relation to another and is related to one’s own
self – awareness. It is not about someone who lacks self-esteem but rather someone who recognizes their own
standing and is unassuming and humble (Bower, 1997). According to Patterson (2003), humility is the nonoverestimation
of one’s merits. She says that it is not to be equated with poor self-esteem. She further states that a
servant leader holds himself or herself neither too high nor too low and that a servant leader with humility has
good communication skills such as a willing listener.Servant leaders have no problem admitting that they can
benefit from the knowledge and expertise that is held by others (Dierendonck, 2011).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และเฮลฟิลด์ (2007)
ระบุว่าความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นเรื่องเกี่ยวกับความสำเร็จของการวางติดตามไปข้างหน้าของผู้นำส่วนบุคคลกำไร ปุ่ม (2005) บอกว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการลดสถานะของคนในความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ
และมีความเกี่ยวข้องกับตัวของตัวเองตัวเอง- การรับรู้ มันไม่ได้เกี่ยวกับคนที่ขาดความภาคภูมิใจในตนเอง
แต่คนที่รับรู้ของตัวเองยืนและถ่อมตัวและอ่อนน้อมถ่อมตน(Bower, 1997) ตามที่แพตเตอร์สัน (2003), ความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็น nonoverestimation
ของประโยชน์อย่างใดอย่างหนึ่ง เธอบอกว่ามันเป็นไม่ได้ที่จะบรรจุด้วยความนับถือตนเองยากจน เธอเพิ่มเติมระบุว่าผู้นำคนรับใช้ถือตัวเองไม่สูงเกินไปหรือต่ำเกินไปและผู้นำคนรับใช้ที่มีความอ่อนน้อมถ่อมตนมีทักษะในการสื่อสารที่ดีเช่นผู้นำlistener.Servant ยินดีไม่มีปัญหายอมรับว่าพวกเขาสามารถได้รับประโยชน์จากความเชี่ยวชาญและความรู้ที่ที่จัดขึ้นโดยคนอื่น ๆ (Dierendonck 2011)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฮลและเขตข้อมูล ( 2007 ) ระบุว่า ความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็นเกี่ยวกับการวางความสำเร็จของลูกศิษย์ล่วงหน้าของผู้นำส่วนบุคคล
ได้รับ ปุ่ม ( 2548 ) กล่าวว่ามันเป็นเกี่ยวกับการลดสถานะความสัมพันธ์ในหนึ่งไปยังอีกและเกี่ยวข้องกับตัวเอง
ตนเองและความตระหนัก มันไม่ได้เกี่ยวกับใครบางคนที่ขาดการเห็นคุณค่าในตนเอง แต่คนที่รู้จักยืนของตัวเอง
และนอบน้อมและถ่อมตัว ( ซุ้ม , 1997 )ตามแพตเตอร์สัน ( 2003 ) , ความอ่อนน้อมถ่อมตนเป็น nonoverestimation
หนึ่งของปี เธอกล่าวว่า มันไม่ได้เป็น equated กับถูกกระแทกจน เธอยังระบุว่า เป็นคนรับใช้ถือ
หัวหน้าตัวเอง ไม่สูงเกินไป หรือต่ำเกินไป และหัวหน้าคนรับใช้ มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มีทักษะการสื่อสารที่ดี เช่น
ฟังอย่างเต็มใจ ผู้รับใช้ผู้นำมีปัญหายอมรับว่าพวกเขาสามารถ
ได้รับประโยชน์จากความเชี่ยวชาญและความรู้ที่จัดขึ้นโดยคนอื่น ๆ ( dierendonck , 2011 )