between real-life tasks and DHM sim

between real-life tasks and DHM simulations as well as
large differences in paired AAWS scores (although they
do not differ in overall mean).
On the contrary, inter-rater reliability on static postures
and extra scores was higher for DHM simulations
than for real-life tasks. One reason for this outcome
might be that those types of workload (e.g., the duration
of a static posture or the degree of restricted
visibility) are more obvious in DHM simulations than
on the rather busy production line. This outcome was
also verified by both experts. In that sense, DHM simulations
can help to detect workloads that are overlooked
in real-life assessments. This also explains why
experts assigned higher scores on static postures and
extra strains in DHM simulations as well as the differences
in paired AAWS scores for those two measures.
It can be concluded that inter-rater reliability on
DHM simulations would have been much better if ergonomists’
agreement on action forces had been as
high as it was in real life, because agreement on all other
scores (static postures, material handling, extra strains)
was good. Thus future DHM applications should be
able to integrate information on action forces, which
could be taken from CAD data of assembly parts like
clips (i.e., pressing forces) or tools like screwdrivers
(i.e., torques). Furthermore, these results also show
that some inter-rater differences should be expected
when DHM simulations are being assessed manually
with paper-and-pencil methods.
Inter-rater differences were also found when comparing
objective ergonomics risk assessment and subjective
RPE. Results generally highlighted that ergonomists’
AAWS scores and workers’ Borg RPE scores
correlated moderately positively for real-life tasks and
for DHM simulations. This finding demonstrates that
AAWS risk assessments reflected to some extent individually
experienced workload, which is an indication
of good criterion validity because usually correlations
between observational methods and subjective measures
are rather low (Barriera-Viruet et al., 2006). The
positive relationship between AAWS scores and workers’
RPE scores was clearly lower, however, for Observer
1 than for Observer 2, which again underlines
that inter-rater differences have to be expected when
DHM simulations (but also real-life tasks) are being
assessed with paper-and-pencil methods.
Besides such inter-rater differences, there might be
some additional reasons for discrepancies between
real-life assessments and DHM simulations specifi-
cally for this study. First, the 50th percentile male

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างชีวิตงานและ DHM จำลองเป็นความแตกต่างใหญ่ใน AAWS จับคู่คะแนน (แม้ว่าพวกเขาไม่แตกต่างกันในค่าเฉลี่ยโดยรวม)บนความน่าเชื่อถือตรงกันข้าม ประเมินระหว่างบนคงท่าและคะแนนพิเศษสูงสำหรับจำลอง DHMกว่าสำหรับงานจริง เหตุผลหนึ่งสำหรับผลที่ได้นี้อาจเป็นที่ของปริมาณ (เช่น ระยะเวลาท่าทางคงเป็นหรือระดับการจำกัดมองเห็นได้) จะเห็นได้ชัดเจนขึ้นใน DHM จำลองกว่าในสายการผลิตค่อนข้างยุ่ง ผลนี้นอกจากนี้ ตรวจสอบ โดยผู้เชี่ยวชาญทั้งสอง ในแง่ที่ว่า จำลอง DHMสามารถช่วยในการตรวจสอบปริมาณที่ถูกมองข้ามในการประเมินผลจริง ยังอธิบายผู้เชี่ยวชาญกำหนดท่าคงคะแนนสูงขึ้น และสายพันธุ์พิเศษในแบบจำลอง DHM ตลอดจนความแตกต่างในการจับคู่คะแนน AAWS สำหรับมาตรการสองมันสามารถสรุปได้ว่า ระหว่างประเมินความน่าเชื่อถือในDHM จำลองมีมากดีกว่าถ้าของ ergonomistsข้อตกลงในการดำเนินการกองกำลังได้เป็นสูงเหมือนในชีวิตจริง เนื่องจากข้อตกลงทั้งหมดอื่น ๆคะแนน (คงท่า การจัดการวัสดุ สายพันธุ์พิเศษ)ดี ดังนั้น ควรจะใช้งานในอนาคต DHMสามารถที่จะรวมข้อมูลเกี่ยวกับกองกำลังดำเนินการ ซึ่งอาจนำมาจากข้อมูล CAD ของชิ้นส่วนประกอบเช่นคลิป (เช่น แรงกด) หรือเครื่องมือเช่นไขควง(เช่น torques) นอกจากนี้ ผลลัพธ์เหล่านี้ยังแสดงว่า ความแตกต่างระหว่างการประเมินควรคาดหวังเมื่อจำลอง DHM กำลังมีประเมินด้วยตนเองด้วยกระดาษ และดินสอความแตกต่างระหว่างการประเมินยังพบว่าเมื่อเปรียบเทียบการประเมินความเสี่ยงวัตถุประสงค์การยศาสตร์ และอัตนัยคลินิกหลาย ผลโดยทั่วไปเน้นที่ ergonomists'AAWS คะแนนและคะแนนของผู้ปฏิบัติงานคลินิกหลายบอร์กความสัมพันธ์เชิงบวกระดับปานกลางสำหรับงานจริง และสำหรับ DHM จำลอง ค้นพบนี้อธิบายที่ประเมินความเสี่ยง AAWS บ้างสะท้อนเอกลักษณ์ปริมาณงานที่มีประสบการณ์ ซึ่งเป็นการบ่งชี้มีผลบังคับใช้เกณฑ์ดีเนื่องจากความสัมพันธ์มักจะระหว่างวิธีการเชิงอัตนัยมาตรการค่อนข้างต่ำที่มี (Barriera Viruet et al. 2006) การความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่าง AAWS คะแนนและแรงงานคลินิกหลายคะแนนก็ต่ำอย่างชัดเจน อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้สังเกตการณ์1 มากกว่าสำหรับผู้สังเกตการณ์ 2 ซึ่งขีดเส้นใต้อีกครั้งความแตกต่างระหว่างการประเมินจะต้องคาดว่าเมื่อการจำลอง DHM (แต่ยังงานจริง)ประเมินด้วยกระดาษ และดินสอนอกจากความแตกต่างระหว่างประเมิน อาจมีสาเหตุบางประการเพิ่มเติมสำหรับความขัดแย้งระหว่างประเมินจริงและ DHM จำลองเอื้อ-cally สำหรับการศึกษานี้ ครั้งแรก เพศชาย 50 เปอร์เซ็นต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระหว่างงานในชีวิตจริงและแบบจำลอง DHM เช่นเดียวกับ
ความแตกต่างของขนาดใหญ่ในการจับคู่คะแนน AAWS (แม้ว่าพวกเขา
จะไม่แตกต่างกันในค่าเฉลี่ยโดยรวม).
ในทางตรงกันข้ามความน่าเชื่อถือระหว่างผู้ประเมินในท่าแบบคงที่
และคะแนนพิเศษสูงสำหรับการจำลอง DHM
กว่าจริง งาน -Life เหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผลที่
อาจเป็นไปได้ว่าประเภทที่ของภาระงาน (เช่นระยะเวลา
ของท่าแบบคงที่หรือระดับของการ จำกัด
การมองเห็น) มีความชัดเจนมากขึ้นในการจำลอง DHM กว่า
ในสายการผลิตที่ค่อนข้างยุ่ง นี้คือผลที่
ยังตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญทั้ง ในความรู้สึกที่จำลอง DHM
สามารถช่วยในการตรวจสอบปริมาณงานที่จะมองข้าม
ในการประเมินผลในชีวิตจริง นอกจากนี้ยังอธิบายว่าทำไม
ผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับมอบหมายคะแนนที่สูงขึ้นในท่าแบบคงที่และ
สายพันธุ์พิเศษในการจำลอง DHM เช่นเดียวกับความแตกต่าง
ในการจับคู่คะแนน AAWS สำหรับผู้ที่สองมาตรการ.
มันสามารถสรุปได้ว่าความน่าเชื่อถือระหว่างผู้ประเมินใน
การจำลอง DHM จะได้รับดีมากถ้า ergonomists '
ข้อตกลงเกี่ยวกับการดำเนินการกองกำลังได้รับเป็นที่
สูงที่สุดเท่าที่มันเป็นในชีวิตจริงเพราะข้อตกลงเกี่ยวกับอื่น ๆ ทั้งหมด
คะแนน (ท่าคงจัดการวัสดุสายพันธุ์พิเศษ)
เป็นสิ่งที่ดี การใช้งาน DHM อนาคตดังนั้นควรจะ
สามารถที่จะบูรณาการข้อมูลเกี่ยวกับกองกำลังดำเนินการซึ่ง
อาจจะนำมาจากข้อมูล CAD ของชิ้นส่วนการประกอบเช่น
คลิป (เช่นกดกองกำลัง) หรือเครื่องมือเช่นไขควง
(เช่นแรงบิด) นอกจากนี้ผลเหล่านี้ยังแสดงให้เห็น
ว่าบางส่วนความแตกต่างระหว่างผู้ประเมินควรจะคาดว่า
เมื่อการจำลอง DHM มีการประเมินตนเอง
ด้วยวิธีการกระดาษและดินสอ.
ความแตกต่างระหว่างผู้ประเมินยังพบว่าเมื่อเปรียบเทียบ
การประเมินความเสี่ยงการยศาสตร์วัตถุประสงค์และอัตนัย
RPE ผลการค้นหาทั่วไปไฮไลต์ที่ ergonomists '
คะแนน AAWS และแรงงาน' คะแนนแอนเดอ RPE
มีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับปานกลางสำหรับงานในชีวิตจริงและ
สำหรับการจำลอง DHM การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่า
การประเมินความเสี่ยง AAWS สะท้อนไปบ้างทีละ
ภาระงานที่มีประสบการณ์ซึ่งเป็นข้อบ่งชี้
ของความถูกต้องเกณฑ์ที่ดีเพราะมักจะมีความสัมพันธ์
ระหว่างวิธีการสังเกตและมาตรการอัตนัย
ค่อนข้างต่ำ (Barriera-Viruet et al., 2006)
ความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างคะแนน AAWS และแรงงาน '
คะแนน RPE ลดลงอย่างเห็นได้ชัด แต่สำหรับสังเกตการณ์
1 กว่าสังเกตการณ์ 2 อีกครั้งซึ่งเน้นย้ำถึง
ความแตกต่างระหว่างผู้ประเมินจะต้องมีการคาดไว้เมื่อ
DHM จำลอง ( แต่ยังงานในชีวิตจริง) กำลังถูก
การประเมินด้วยวิธีการกระดาษและดินสอ.
นอกจากความแตกต่างระหว่างผู้ประเมินดังกล่าวอาจจะมี
เหตุผลบางอย่างเพิ่มเติมสำหรับความแตกต่างระหว่าง
การประเมินผลในชีวิตจริงและจำลอง DHM specifi-
ถอนรากถอนโคนการศึกษาครั้งนี้ อันดับแรกร้อยละ 50 เพศชาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างงานจริงและจำลอง dhm เช่นเดียวกับความแตกต่างขนาดใหญ่ในคู่ aaws คะแนน ( แม้ว่าพวกเขาไม่แตกต่างในความหมายโดยรวม )ในทางตรงกันข้าม อินเตอร์ระดับความน่าเชื่อถือในท่าแบบคงที่และคะแนนพิเศษเพิ่มขึ้นเพื่อจำลอง dhmกว่าสำหรับงานในชีวิตจริง เหตุผลหนึ่งที่ทำให้ผลนี้อาจจะมีชนิดของภาระงาน ( เช่น ระยะเวลาเป็นท่าแบบคงที่หรือระดับ จำกัดการมองเห็น ) ได้ชัดเจนขึ้นในการจำลอง dhm มากกว่าในสายการผลิตค่อนข้างยุ่งน่ะ ผลที่ออกมาคือยังตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญ ในความรู้สึกนั้น dhm จำลองสามารถช่วยในการตรวจสอบระบบที่ถูกมองข้ามในการประเมินในชีวิตจริง นี่คือสาเหตุว่าทำไมผู้เชี่ยวชาญที่ได้รับคะแนนสูงขึ้นในท่าคงที่และสายพันธุ์พิเศษในการจำลอง dhm รวมทั้งความแตกต่างในคู่ aaws คะแนนสองมาตรการสรุปได้ว่าระดับความน่าเชื่อถือบนอินเตอร์dhm จำลองจะได้รับที่ดีมากถ้า ergonomists "ความตกลงว่าด้วยการเป็นเหมือนกองกำลังสูงเหมือนในชีวิตจริง เพราะข้อตกลงทั้งหมดอื่น ๆคะแนน ( แบบท่า , การจัดการวัสดุสายพันธุ์พิเศษ )ถูกดี ดังนั้นการใช้งานควร dhm ในอนาคตสามารถรวมข้อมูลเกี่ยวกับแรงกระทำซึ่งอาจจะนำมาจากข้อมูล CAD ของชิ้นส่วนประกอบ เช่นคลิป ( เช่น กดบังคับ ) หรือเครื่องมือเช่นไขควง( ( แรงบิด ) นอกจากนี้ ผลการวิจัยยังแสดงบางระหว่างความแตกต่างระดับความคาดหวังเมื่อจำลอง dhm ถูกประเมินด้วยตนเองวิธีการกับกระดาษและดินสอความแตกต่างระหว่างกลุ่มพบว่า เมื่อเปรียบเทียบการยศาสตร์และวัตถุประสงค์การประเมินความเสี่ยง .บ่งชี้ . ผลโดยทั่วไปจะเน้นที่ ergonomists "aaws คะแนน และคนงาน Borg RPE คะแนนมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับปานกลางกับงานจริง และเพื่อจำลอง dhm . การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่าaaws การประเมินความเสี่ยงบางส่วนจากสะท้อนมีประสบการณ์งานซึ่งเป็นข้อบ่งชี้ดีกระหมุบกระหมิบเพราะปกติความสัมพันธ์ระหว่างวิธีการสังเกตการณ์และมาตรการอัตนัยจะค่อนข้างต่ำ ( barriera viruet et al . , 2006 ) ที่ความสัมพันธ์ระหว่าง aaws คะแนน และคนงานคะแนนที่บ่งชี้ชัดเจนกว่า อย่างไรก็ตาม ผู้สังเกตการณ์1 กว่าเพื่อสังเกตการณ์ 2 ซึ่งอีกครั้งขีดเส้นใต้ไม่มีที่ความแตกต่างระหว่างต้องคาดว่าเมื่อdhm จำลอง ( แต่ยังมีงานในชีวิตจริง ) ถูกวิธีการประเมินด้วยกระดาษและดินสอนอกจากความแตกต่างดังกล่าวระหว่างกลุ่มอาจจะมีเหตุผลเพิ่มเติมสำหรับความขัดแย้งระหว่างการประเมินจริงและ dhm specifi - จำลองคอลลี่สำหรับการศึกษานี้ แรก 50 คน ชาย