In the year 1945 there was fisherma

In the year 1945 there was fisherman who found to there big pillars submerged about 4 meters deep in the Mekong River near the very end of Phaholyothin road. During the year 1946 to 47, another fisherman had the casting net snared by underwater object, When this fisherman tried to retrieve his net, he discovered that the object that snared his net was a large Buddha image.
Between 1949 and 1950, a Laotian that live in Chiang Sean had a dream about a Buddha image that was swept away by the river. He tried to look for this image but the water too deep and too cold.

People tried to look for this Buddha image again in the year 1966, The construction – company Italian – Thai was going to build an airport at Luang Prabang in Laos and the best route to bring their heavy equipment to excavate the area where they suspected the Buddha image to be located. However, they only found a few artifact and antiques. Further searches were thereafter abandoned.

It has been seventy year since people started looking for this lost Buddha image. The story has been told and retold so many time that it now is a kind of legend.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปี 1945 มีชาวประมงที่พบจะมีขนาดใหญ่เสาจมอยู่ใต้น้ำประมาณ 4 เมตรลึกลงไปในแม่น้ำโขงใกล้สุดทางของถนนพหลโยธิน ในระหว่างปี 1946-47 ประมงอื่นได้ snared วัตถุใต้น้ำ สุทธิหล่อเมื่อชาวประมงนี้พยายามจะดึงเน็ตของเขา เขาค้นพบว่า วัตถุที่ snared สุทธิของเขาได้เป็นใหญ่พระพุทธรูป
ระหว่าง 1949 1950 ลาวที่อาศัยอยู่ในเชียงมีความฝันเกี่ยวกับพระพุทธรูปที่ถูกกวาดไปตามแม่น้ำ เขาพยายามมองหารูปนี้แต่น้ำลึก และมากเกินไปเกินไปเย็น

คนพยายามที่จะหาพระพุทธรูปนี้อีกครั้งในปี 1966 ก่อสร้างบริษัทอิตาเลียนไทยได้ไปสร้างสนามบินที่หลวงพระบางในลาวและเส้นทางดีที่สุดเพื่อให้อุปกรณ์ของหนักที่ excavate บริเวณที่พวกเขาสงสัยว่าพระพุทธรูปเป็น อย่างไรก็ตาม พวกเขาพบเฉพาะบางสิ่งประดิษฐ์และวัตถุโบราณ หลังจากนั้นมีแข่งขันค้นหาเพิ่มเติม

จะได้รับเซเว่นตี้ปีตั้งแต่คนเริ่มมองหารูปนี้พระหายไป เรื่องได้รับการบอก และเวลาจำนวนมากว่า ขณะนี้เป็นชนิดของตำนานเก่าเล่าใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1945 มีชาวประมงที่พบว่ามีเสาขนาดใหญ่จมอยู่ใต้น้ำประมาณ 4 เมตรลึกลงไปในแม่น้ำโขงใกล้กับปลายสุดของถนนพหลโยธิน ในช่วงปี 1946-47, ชาวประมงอื่นได้สุทธิหล่อหลงวัตถุใต้น้ำเมื่อชาวประมงนี้พยายามที่จะดึงสุทธิของเขาเขาพบว่าวัตถุที่ติดอยู่สุทธิของเขาเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธรูปขนาดใหญ่
ระหว่างปี 1949 และปี 1950 ลาวที่ อาศัยอยู่ในเชียงแสนมีความฝันเกี่ยวกับพระพุทธรูปที่ถูกกวาดไปตามแม่น้ำ เขาพยายามที่จะมองหาภาพนี้ แต่น้ำลึกเกินไปและเย็นเกินไปคนพยายามที่จะมองหาภาพนี้เป็นพระพุทธรูปอีกครั้งในปี 1966, การก่อสร้าง - บริษัท อิตาเลียน - ไทยกำลังจะสร้างสนามบินหลวงพระบางในลาวและ เส้นทางที่ดีที่สุดที่จะนำเครื่องจักรกลหนักของพวกเขาที่จะขุดในพื้นที่ที่พวกเขาสงสัยว่าพระพุทธรูปที่จะตั้งอยู่ อย่างไรก็ตามพวกเขาพบเพียงไม่กี่สิ่งประดิษฐ์และวัตถุโบราณ ค้นหาเพิ่มเติมถูกทอดทิ้งหลังจากนั้นจะได้รับเจ็ดสิบปีตั้งแต่คนเริ่มมองหานี้หายไปพระพุทธรูป เรื่องที่ได้รับการบอกและเล่าขานเวลามากมายที่ตอนนี้มันเป็นชนิดของตำนาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน ปี ค.ศ. 1945 มีชาวประมงที่พบมีขนาดใหญ่เสาใต้น้ำลึกประมาณ 4 เมตร แม่น้ำโขงใกล้จุดสิ้นสุดของถนนพหลโยธิน ในระหว่างปี 1946 ถึง 47 , ชาวประมงอื่น มีการหล่อสุทธิติดอยู่ตามวัตถุใต้น้ำ เมื่อชาวประมงนี้พยายามที่จะดึงตาข่ายของเขา เขาค้นพบว่า วัตถุที่ติดอยู่สุทธิของเขา เป็นพระพุทธรูปขนาดใหญ่
ระหว่าง 2492 และ 1950 ,เป็นคนลาวที่อาศัยอยู่ใน ชอน ฝันเห็นพระพุทธรูปที่ถูกพัดหายไปในแม่น้ำ เขาพยายามตามหาภาพนี้แต่น้ำที่ลึกและเย็นเกินไป

คนพยายามตามหาพระพุทธรูปนี้อีกครั้งในปี พ.ศ. 2509บริษัทอิตาเลียนไทยฯ ก่อสร้าง และกำลังจะสร้างสนามบินที่หลวงพระบางในลาว และเส้นทางที่ดีที่สุดที่จะนำอุปกรณ์หนักขุดค้นบริเวณที่พวกเขาสงสัยว่าพระพุทธรูปเพื่อจะอยู่ อย่างไรก็ตาม , พวกเขาเพียงไม่กี่พบศิลปวัตถุและโบราณวัตถุ ค้นหาเพิ่มเติมได้

หลังจากนั้นทิ้งมันมีเจ็ดปีตั้งแต่คนเริ่มมองหานี้หายไป พระพุทธรูป เรื่องราวที่ถูกเล่า และเล่าขานกันมากเวลาที่ตอนนี้มันเป็นตำนาน