Like sunshine after a storm, severa

Like sunshine after a storm, several
Peaceful weeks followed. In
Washington, Mr. March was getting
Stronger every day and Beth was soon well
Enough to come downstairs and lie on the
Study sofa
Christmas Day dawned mild and
Sunny. Laurie ran in and out with presents
and Jo made ridiculous speeches as
she presented each one.
“I’m so full of happiness, that if only
Father were here I couldn’t hold one
More drop,” sighed Beth.
“So am I,” agreed Jo, gloating over
One of her presents, a brand-new novel.
“And me,” echoed Amy, looking at a
delicate framed print from her mother.
“I know I am!” said Meg, admiring
The silvery folds of her first silk dress-
a gift from old Mr. Laurence.
Laurie looked so excited he could
Hardly contain himself. “Here’s another
Present for the March family!” he cried
And there stood a tall man, muffled
Up to the eyebrows, supported by
Mr. Brooke. “father!” the girls cried. In
an instant, the house was in uproar.
Mrs. March was half-laughing, half-crying,
Jo almost fainted and Amy fell on her
Father’s feet and hugged his boots.
When they had recovered themselves,
Mr. March was settled in an easy chair,
Beth on his lap, and Christmas dinned to
Perfection and the plum pudding melted
In their mouths.
Old Mr. Laurence and Laurie joined
Them, along with John Brooke, who kept
Sneaking admiring glances at Meg. She
Blushed and smiled back. Jo spent most
Of the meal glowering at the unfortunate
tutor, much to Laurie’s amusement.
They ate and drank and talked and
Laughed. The day ended with Beth
Playing carols and everyone singing.


The following afternoon, Aunt March
Arrived to visit her nephew and surprised
John Brooke and Meg talking quietly
Together. “Bless me, what’s this?” she
Cried, looking from the pale young man
To her blushing niece.
“This is Laurie’s tutor and father’s
Friend,” stammered Meg. John nodded
“He’s not thinking of proposing
I hope?” boomed the old lady.
“He’s not nearly
Good enough
For you.”



“Why not” Meg demanded.
Aunt March sniffed. “He’s a poor
Wretch and probably after the money he
Thinks I’m leaving you in my will.”
Meg was so indignant that her voice
Soared louder than Aunt March’s.
“John’s not like that! He’s good and
Kind, which matters more than riches.”
In the study, John heard every word.
His heart swelled with happiness.
“Perhaps though I don’t have
Any money,” he thought.




“Highty tighty!” said Aunt March.
“You’ll soon tire of love in a cottage.”
Firmly. “John and I work hard. We’ll earn
Our way and be proud of it.”
As Aunt March stormed off in a huff,
In his arms. Not long after, Jo entered
The drawing room to see her sister
Sitting on John’s lap.
Meg jumped up but John smiled.
“Congratulate us, Jo. We’re engaged.”
Appalled at the thought of losing Meg,
Jo raced upstairs and begged her parents
To do something. But Mr. and Mrs. March
Were thrilled at the news and so were Amy
With an enormous bunch of flowers for
Them as soon as he heard.
“What a year this has been,” said Mrs.
March, “but it’s ended well.”
“Hm,” murmured Jo, not liking the
Thought of her family breaking up.
Laurie always have me.”
Jo grinned.
“Don’t you wish we could see into
The future?” Laurie asked.
“No,” said Jo, looking at her family.
‘I might see something sad and I don’t
Believe any of us could be happier than
We are this vere minute.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชอบซันไชน์หลังพายุ หลายเงียบสงบตามสัปดาห์ ในวอชิงตัน นายมีนาคมได้รับแข็งแกร่งขึ้นทุกวันและเบธถูกเร็วดีพอมาชั้นล่าง และอยู่บน ศึกษาโซฟาวันคริสต์มาส dawned อ่อน และซันนี่ Laurie วิ่งเข้าและออก มีนำเสนอ โจทำสุนทรพจน์ไร้สาระเป็นเธอแสดงแต่ละคน"ฉันจึงเต็มไปด้วยความสุข ที่ถ้า พ่ออยู่นี่ไม่ถืออย่างใดอย่างหนึ่ง ยิ่งปล่อย sighed ธ"ดังนั้นฉัน โจ้ gloating ผ่านการยอมรับ หนึ่งในของขวัญของเธอ นิยายใหม่"และ ฉัน พูดย้ำเอมี่ กำลังดูการ พิมพ์กรอบอ่อนจากแม่ของเธอ"ฉันรู้ว่า ฉัน" กล่าวว่า Meg ชื่นชมพับสีเงินของเธอแรกไหมแต่งตัวของขวัญจาก Laurence นายเก่าลอรีมองเขาอาจตื่นเต้นไม่ประกอบด้วยตัวเอง "นี่เป็นอีกหนึ่งปัจจุบันครอบครัวมีนาคม "เขาร้องไห้มีอยู่คนสูง muffledถึงคิ้ว สนับสนุนโดยนายบรูค "พ่อ" ผู้หญิงร้องไห้ ในทันที บ้านถูกในความโกลาหลมีนาคมนางถูก หัวเราะครึ่ง ครึ่ง ร้องไห้เกือบเป็นโจ และเอมี่ตกเธอเท้าของพ่อ และทุกกอดรองเท้าของเขาเมื่อพวกเขาได้หายตัวเองนายมีนาคมมีการชำระเงินมีเก้าอี้พักผ่อนอรอนงค์บนตักของเขา และคริสต์มาสเย็นเพื่อความสมบูรณ์แบบและอะตอมละลายในปากนาย Laurence และ Laurie เก่าเข้าร่วม พวกเขา พร้อมกับจอห์น Brooke ที่เก็บด้อมสายตาแปลกชื่นชอบงานชิ้นที่ Meg เธอขวยเขิน และยิ้มกลับ โจใช้มากที่สุดอาหารมองดูอย่างถมึงที่โชคร้ายครูสอนพิเศษ มากเพื่อสนุกของ Laurieพวกเขากิน และดื่ม และพูดคุย และอัพเดต: วันที่สิ้นสุดกับธเล่น carols และทุกคนที่ร้องเพลงช่วงบ่ายต่อไป ป้ามีนาคม มาถึงไปเยี่ยมหลานชายของเธอ และประหลาดใจจอห์นบรูคและ Meg ที่พูดคุยอย่างเงียบ ๆร่วมกัน "อวยพรฉัน นี้คืออะไร" เธอมองจากชายหนุ่มอ่อน ร้องไห้เพื่อหลานสาว blushing"นี่เป็นอาจารย์และบิดาของ Laurieเพื่อน stammered Meg จอห์นพยักหน้า"เขาไม่คิดว่า การเสนอหวังว่า " boomed หญิงชรา"เขาจะไม่พอดีให้คุณ""ทำไมไม่" Meg เรียกร้องป้ามีนาคม sniffed "เขาเป็นคนยากจนเจ้าสารเลวและอาจ หลังเงินเขาคิดจะออกคุณในจะของฉัน"Meg ถูกไม่พอใจมากที่เสียงของเธอเพิ่มสูงขึ้นดังป้ามีนาคม"จอห์นของไม่ชอบ เขาเป็นสิ่งที่ดี และ ชนิด ซึ่งมีความสำคัญมากกว่าทรัพย์สิน"ในการศึกษา จอห์นได้ยินทุกคำ หัวใจของเขา swelled มีความสุข"บางทีก็ไม่มีเงิน ที่เขาคิด"Highty tighty " กล่าวว่า ป้ามีนาคม"คุณจะเร็วยางของรักกระท่อม"ให้แน่น "จอห์นและทำงานหนัก เราจะได้รับวิธีการของเรา และเป็นความภาคภูมิใจของมัน "ตามป้ามีนาคมบุกปิดใน huffในอ้อมแขนของเขา ไม่นานหลังจาก โจป้อนห้องวาดรูปเห็นน้องสาวของเธอ นั่งอยู่บนตักของจอห์นMeg เพิ่มขึ้นค่า แต่จอห์นยิ้ม"แสดงความยินดีกับเรา โจ เรากำลังร่วมกัน"กลัวในความคิดของ Meg สูญเสียโจนำชั้นบน และขอร้องพ่อแม่ของเธอจะทำอะไร แต่นายและนางมีนาคมตื่นเต้นที่ได้ข่าวและได้มีคุณนิดด้วยดอกไม้สำหรับมายมหาศาลพวกเขาทันทีที่เขาได้ยิน"อะไรปีนี้ทำได้แล้ว กล่าวว่า นางมีนาคม "แต่มันจะจบลงด้วยดี""หือ murmured โจ้ ไม่ชอบการความคิดของครอบครัวของเธออัพLaurie เสมอมีฉัน"โจ grinned"ไม่ต้องเราสามารถเห็นเป็นในอนาคต" ขอลอรี"ไม่ กล่าวว่า โจ้ ครอบครัวของเธอ' อาจเห็นสิ่งที่น่าเศร้า และฉันไม่เชื่อใด ๆ ของเราอาจจะมีความสุขกว่า นาทีนี้เวียร์ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชอบแสงแดดหลังจากพายุหลาย
สัปดาห์ที่ผ่านมาตามที่เงียบสงบ ใน
กรุงวอชิงตันนายมีนาคมได้รับ
แข็งแรงทุกวันและเบ ธ ได้เร็ว ๆ นี้ดี
พอที่จะมาชั้นล่างและนอนใน
การศึกษาโซฟา
วันคริสต์มาส dawned อ่อนและ
ซันนี่ ลอรีวิ่งเข้าไปในห้องและออกมาพร้อมกับของขวัญ
และโจกล่าวสุนทรพจน์ที่ไร้สาระที่สุดเท่าที่
เธอแสดงแต่ละคน.
"ฉันจึงเต็มไปด้วยความสุขว่าถ้าเพียง แต่
พ่ออยู่ที่นี่ผมไม่สามารถถือ
อื่น ๆ ลดลง" ถอนหายใจเบ ธ .
"ดังนั้นฉัน "ตกลงกันโจมองด้วยความละโมบมากกว่า
หนึ่งในของขวัญของเธอนวนิยายแบรนด์ใหม่.
" และฉัน "สะท้อนเอมี่มองหาที่
พิมพ์กรอบที่ละเอียดอ่อนจากแม่ของเธอ.
" ฉันรู้ว่าฉัน! "เม็กกล่าวชื่นชม
พับสีเงิน ของผ้าไหมครั้งแรกของเธอ dress-
ของขวัญจากเก่านายลอเรน.
ลอรีมองตื่นเต้นมากที่เขาจะได้
แทบจะประกอบด้วยตัวเอง "นี่เป็นอีกหนึ่ง
ปัจจุบันสำหรับครอบครัวมีนาคม!" เขาร้อง
และมีคนยืนอยู่สูงในลำคอ
ถึงคิ้วโดยการสนับสนุนจาก
นาย บรูค "พ่อ!" สาวร้องไห้ ใน
ทันทีที่บ้านอยู่ในความโกลาหล.
นาง เดือนมีนาคมครึ่งหัวเราะครึ่งร้องไห้
โจเกือบเป็นลมและเอมี่ลดลงเมื่อเธอ
เท้าพ่อและกอดรองเท้าของเขา.
เมื่อพวกเขาหายเอง
นาย มีนาคมนั่งในเก้าอี้ง่าย
เบ ธ บนตักของเขาและคริสมาสต์ dinned เพื่อ
ความสมบูรณ์แบบและพลัมพุดดิ้งละลาย
ในปากของพวกเขา.
เก่านายลอเรนและลอรีเข้าร่วม
พวกเขาพร้อมกับจอห์นบรูคที่เก็บ
ด้อมสายตาชื่นชมที่ขา เธอ
เขินและยิ้มกลับ โจใช้เวลาส่วนใหญ่
ของอาหารที่มองดูอย่างถมึงที่โชคร้าย
ครูสอนพิเศษมากเพื่อความสนุกของลอรี่.
พวกเขากินและดื่มและพูดคุยและ
หัวเราะ วันจบลงด้วยเบ ธ
เล่นเพลงและทุกคนร้องเพลง. บ่ายวันรุ่งป้ามีนาคมมาเยี่ยมชมและหลานชายของเธอประหลาดใจจอห์นบรูคและ Meg พูดคุยอย่างเงียบ ๆกัน "ให้พรฉันสิ่งนี้คืออะไร" เธอร้องไห้มองจากชายหนุ่มที่อ่อนหลานสาวของเธอแดง. "นี่คือครูลอรี่และพ่อของเพื่อน" ตะกุกตะกักเม็ก จอห์นพยักหน้า"เขาไม่ได้คิดว่าการเสนอฉันหวังว่า?" ลั่นหญิงชรา. "เขาไม่ได้เกือบดีพอสำหรับคุณ." "ทำไมไม่ได้" เม็กเรียกร้อง. ป้ามีนาคมดมกลิ่น "เขาเป็นคนที่น่าสงสารเจ้าตัวและอาจจะหลังจากที่เงินที่เขาคิดว่าฉันออกจากคุณในพินัยกรรมของฉัน." ขาไม่พอใจเพื่อให้เสียงของเธอเพิ่มสูงขึ้นดังกว่าป้าเดือนมีนาคม. "จอห์นไม่ได้เป็นเช่นนั้น! เขาเป็นคนดีและชนิดซึ่งมากกว่าเรื่องความร่ำรวย. " ในการศึกษาจอห์นได้ยินทุกคำพูด. หัวใจของเขาพองด้วยความสุข. " บางทีแม้ว่าฉันไม่ได้มีเงินใด ๆ "เขาคิดว่า. " tighty Highty! "ป้ามีนาคมกล่าวว่า . "คุณจะเร็วยางของความรักในกระท่อม." มั่น "จอห์นและผมทำงานอย่างหนัก เราจะได้รับวิธีการของเราและเป็นความภาคภูมิใจของมัน. " ในฐานะที่เป็นป้ามีนาคมบุกปิดในอารมณ์โกรธ, ในอ้อมแขนของเขา หลังจากนั้นไม่นานโจเข้ามาในห้องวาดภาพเพื่อดูน้องสาวของเธอนั่งอยู่บนตักของจอห์น. ขากระโดดขึ้น แต่จอห์นยิ้ม. "แสดงความยินดีกับเราโจ เรากำลังมีส่วนร่วม. " ตกใจในความคิดของการสูญเสียขาที่โจวิ่งชั้นบนและขอร้องให้พ่อแม่ของเธอจะทำอะไร แต่นายและนางมีนาคมWere ตื่นเต้นกับข่าวและเพื่อให้เป็นเอมี่ด้วยพวงมหาศาลของดอกไม้สำหรับพวกเขาทันทีที่เขาได้ยิน. "สิ่งที่ปีนี้ได้รับ" นางกล่าวว่าเดือนมีนาคม " แต่มันก็จบลงด้วยดี " " หืม "พากันบ่นโจความชอบไม่คิดว่าครอบครัวของเธอทำลายขึ้น. ลอรีมักจะมีฉัน." โจยิ้ม. "คุณไม่ต้องการเราสามารถเห็นในอนาคต?" ลอรีถาม. "ไม่" โจกล่าวว่า กำลังมองหาที่ครอบครัวของเธอ. "ผมอาจจะเห็นบางสิ่งบางอย่างที่น่าเศร้าและฉันไม่เชื่อใด ๆ ของเราสามารถมีความสุขกว่าที่เรามีนี้นาที Vere

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหมือนแสงอาทิตย์ หลังพายุหลายสงบสัปดาห์ตาม ในวอชิงตัน , คุณมีนาคม ได้รับการแข็งแกร่งขึ้นทุกวัน และเบธก็เร็วดีพอมาถึงข้างล่าง แล้วนอนบนโซฟา ศึกษาวันคริสต์มาส dawned อ่อนแดด ลอรี่ วิ่งเข้าออก ด้วยของขวัญและโจ ทำให้คำพูดไร้สาระเธอแสดงแต่ละคน" ผมจึงเต็มไปด้วยความสุข ถ้าเพียงพ่ออยู่ที่นี่ผมไม่ได้ถือปล่อยอีก " ถอนหายใจ เบธ" งั้น ผมตกลง โจ ย่ามใจมากกว่าหนึ่งในของขวัญของเธอนวนิยายใหม่" และฉัน " สะท้อนเอมี่มองละเอียดอ่อนกรอบพิมพ์จากแม่ของเธอ" ผมรู้น่า ! " บอกว่าเม็ก นิยมพับสีเงินของชุดผ้าไหมก่อนเธอของขวัญจากนายเก่า ลอเรนซ์ .ฉันดูตื่นเต้นมาก เขาสามารถแทบจะประกอบด้วยตัวเอง " นี่อีกของขวัญสำหรับครอบครัวมีนาคม ! " เขาร้องและมันก็เป็นผู้ชายสูงอู้อี้ถึงคิ้ว โดยได้รับการสนับสนุนจากนายบรูค " พ่อ ! ! ! " ผู้หญิงร้อง ในทันที บ้านก็อยู่ในความสับสนวุ่นวายนางเดือนครึ่งครึ่ง หัวเราะ ร้องไห้โจ เกือบจะเป็นลมล้มใส่เธอ และเอมี่เท้าของพ่อ และกอดรองเท้าของเขาเมื่อพวกเขาได้พบตัวเองคุณเดือนมีนาคมถูกตัดสินในเก้าอี้ง่ายเบธ บนตักของเขา และ dinned เพื่อคริสต์มาสความสมบูรณ์และพุดดิ้งพลัม ละลายในปากของพวกเขานายเก่า ลอเรนซ์กับลอรี่เข้าร่วมพวกเขาพร้อมกับจอห์น บรูค ใครเก็บไว้แอบชื่นชมมองเม็ก เธอหน้าแดงและยิ้มกลับไป โจใช้เวลาส่วนใหญ่ของอาหาร glowering ที่โชคร้ายกวดวิชา มากให้ลอรี่ที่สวนสนุกพวกเขากินและดื่มและพูดคุยและหัวเราะ วันสิ้นสุดของเบธเล่น carols และทุกคนร้องเพลงช่วงบ่ายต่อไปนี้ป้ามีนาคมเข้ามาเยี่ยมชมหลานชายของเธอและประหลาดใจจอห์นบรูค และ เม็ก พูดอย่างเงียบ ๆด้วยกัน " ขอให้ฉัน นี่มันอะไร ? " เธอร้องไห้ มองจากชายหนุ่มหน้าซีดหลานสาวคนสวยของเธอ" นี่ลอรี่ติวของพ่อเพื่อน " แค่พูดตะกุกตะกักเม็ก จอห์นพยักหน้า" เขาไม่คิดจะเสนอฉันหวังว่า ? " boomed หญิงชรา" เขาไม่ได้เกือบที่ดีพอ" สำหรับคุณ" ทำไมไม่ " เม็ก เรียกร้องป้าเดินดม . " เขาเป็นคนจนสารเลวและอาจจะหลังจากเงินเขาคิดว่าฉันจะทิ้งเธอไว้ในพินัยกรรม .เม็ก จึงไม่พอใจที่เสียงของเธอเพิ่มสูงขึ้นดังกว่าป้ามีนาคม ." จอห์น ไม่ได้เป็นอย่างนั้น เขาเป็นคนดีชนิด ซึ่งสำคัญกว่าความมั่งคั่ง”ในการศึกษา , จอห์นได้ยินทุกคำหัวใจของเขาพองด้วยความสุข" บางที แต่ผมไม่มีเงินใด ๆ " เขาคิด" highty tighty ! " บอกว่าป้ามีนา" เร็ว ๆนี้คุณจะเหนื่อยกับความรักในกระท่อม . "อย่างแน่นหนา " จอห์นและผมทำงานหนัก เราก็จะได้รับและจะภูมิใจของเรา”เป็นป้าโกรธจัดในเดือนมีนาคม ฉุนในอ้อมแขนของเขา หลังจากนั้นไม่นาน โจเข้าห้องรับแขก เห็นน้องสาวของเธอนั่งอยู่บนตักของจอห์น .เม็ก กระโดดขึ้น แต่จอห์นยิ้ม" แสดงความยินดีกับเรา โจ เราหมั้นกันแล้ว "ตกใจที่คิดว่าสูญเสียเม็กโจวิ่งขึ้นไปข้างบน และขอร้องให้พ่อแม่ของเธอเพื่อทำอะไรบางอย่าง แต่คุณและคุณนาย มีนาคมตื่นเต้นที่เป็นข่าว และก็ เอมี่กับพวงใหญ่ของดอกไม้สำหรับทันทีที่เขาได้ยิน" ว่า ในปีนี้ ได้กล่าวว่า " คุณนายมีนาคม " แต่มันก็จบลงด้วยดี "" หืม " บ่น โจ ไม่ได้ชอบคิดถึงครอบครัวของเธอ เราเลิกกัน" ลอรี่ เสมอไปโจเลยด้วย" อย่าหวังว่าเราจะได้เห็นในอนาคต ? " ฉันถาม" ไม่มี " กล่าวว่า โจ มองครอบครัวของเธอ' ฉันอาจจะเห็นอะไรที่เศร้าและ ฉัน ไม่เชื่อได้ว่า เราน่าจะมีความสุขมากกว่าเรานี้ เวียร์นะ