It was not one mysterious stranger,

It was not one mysterious stranger, but two tiny elves who came prancing in through the window! The elves were wearing barely a stitch of clothing and old worn-out rags on their feet instead of shoes. The little elves seemed happy, though, as their tiny feet crossed the room. They immediately started working on the leather left on top of the workbench -- their tiny hands sewing each stitch perfectly.

"That's why I saw tiny hands in my dreams!" whispered the shoemaker excitedly. "Look at how swiftly they work! It is a miracle indeed!"

"They are the sweetest-looking creatures I have ever seen," said the shoemaker's wife. "They are just like tiny children, small enough to fit in my pocket!"

When the two elves had finished their work, they quickly and quietly left the way they came. The shoemaker and his wife looked at each other in disbelief. The sun was coming up, so the shoemaker's wife began breakfast while the shoemaker took the new shoes and opened shop for the day.

Later that day, the shoemaker's wife said, "I've been thinking that it is a shame that those dear little elves work so hard to make us these wonderful shoes and they don't even have any proper shoes or clothing."

"I've been thinking the same thing," replied the shoemaker. "I think I'll take some of these scraps of leather and make the elves some brand-new shoes."

"And I'll make them each a fine suit of clothing," said the shoemaker's wife.



©2006 Publications International, LTD


The shoemaker and his wife worked all evening to make the tiny elves a new set of clothes. By the time night fell, each elf had a tiny pair of pants, a shirt, a hat, and an overcoat. The shoemaker had even created a fine pair of leather shoes, just the right size for each of their elfin feet.

"Oh, these clothes are just perfect for our little helpers!" cried the shoemaker's wife. "I can't wait to see what happens when they see these outfits!"

"I do believe that these clothes will suit our friends nicely," said the shoemaker, as he grinned proudly.

As the hour grew late, the shoemaker and his wife waited behind the bookcase for the elves to arrive. Their hearts were beating quickly with anticipation. They could not wait to see the look on the elves' faces when they saw their brand-new outfits.

Just then the clock struck midnight. The shoemaker and his wife held their breath as they watched the workbench closely. Just like the night before, the two tiny elves pranced through the window, shivering from the cold night air. As soon as they got to the workbench, they saw the fine sets of clothing.

"Hooray!" the elves cried, as they touched each piece of clothing. They quickly dressed in their new clothes. The elves were so happy they began to dance and sing.

The shoemaker and his wife were so delighted to see the tiny elves celebrating. After all, the elves had helped them when they really needed it most.

After lots of joyful dancing around the workbench, the elves suddenly turned and left the shoemaker's shop. Their tiny giggles could be heard in the crisp night air as they disappeared through the window.

The shoemaker and his wife never saw the elves again, but they had made so much money from selling the elves' shoes, that the shoemaker was able to buy enough fine leather to keep the shop going. The shoemaker and his wife were never poor again. They had a wonderful Christmas season and were able to share their Christmas joy with the rest of the town.

The shoemaker and his wife never forgot those magical elves and every now and then they thought they heard the giggling of the little elves.

"Merry Christmas, little friends," said the shoemaker into the night air. He drifted off to sleep and dreamed a wonderful dream of the tiny elves making someone else's Christmas dreams come true.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันไม่ได้เป็นหนึ่งในคนแปลกหน้าลึกลับ แต่สองเอลฟ์เล็ก ๆ ที่มา prancing ผ่านหน้าต่าง! เอลฟ์สวมแทบตะเข็บของเสื้อผ้าและผ้าชำรุดเก่าบนเท้าของพวกเขาแทนของรองเท้า เอลฟ์เล็ก ๆ น้อย ๆ จะมีความสุข แต่เป็นเท้าเล็ก ๆ ของพวกเขาข้ามห้องพัก ทันทีที่พวกเขาเริ่มทำงานในหนังด้านซ้ายด้านบนของปรับแต่ง - มือเล็ก ๆ ของพวกเขาแต่ละเย็บตะเข็บอย่างสมบูรณ์แบบ. "นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเห็นมือเล็ก ๆ ในความฝันของฉัน!" กระซิบช่างทำรองเท้าตื่นเต้น "ดูที่วิธีการที่พวกเขาทำงานอย่างรวดเร็วมันเป็นสิ่งมหัศจรรย์แน่นอน!" "พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่หอมหวานที่ดูผมเคยเห็นมา" ภรรยาของช่างทำรองเท้ากล่าวว่า "พวกเขาก็เป็นเหมือนเด็กเล็ก ๆ ขนาดเล็กพอที่จะใส่ในกระเป๋าของฉัน!" เมื่อทั้งสองเอลฟ์ได้เสร็จสิ้นการทำงานของพวกเขาพวกเขาได้อย่างรวดเร็วและอย่างเงียบ ๆ ที่เหลือวิธีที่พวกเขามา ช่างทำรองเท้าและภรรยาของเขามองหน้ากันในการปฏิเสธศรัทธา ดวงอาทิตย์ขึ้นมาเพื่อภรรยาของช่างทำรองเท้าที่จะเริ่มต้นเช้าในขณะที่เท้าเอารองเท้าใหม่และเปิดร้านวัน. หลังจากวันนั้นภรรยาของช่างทำรองเท้ากล่าวว่า "ฉันคิดว่ามันเป็นความอัปยศที่ผู้น้อยที่รัก เอลฟ์ทำงานอย่างหนักเพื่อที่จะทำให้เรามีรองเท้าที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้และพวกเขาไม่ได้มีรองเท้าที่เหมาะสมใด ๆ หรือเสื้อผ้า. "" ผมเคยคิดว่าสิ่งเดียวกัน "ตอบช่างทำรองเท้า "ฉันคิดว่าฉันจะใช้บางส่วนของเศษหนังเหล่านี้และทำให้เอลฟ์บางรองเท้าแบรนด์ใหม่." "และฉันจะทำให้พวกเขาในแต่ละชุดที่ดีของเสื้อผ้า" กล่าวว่าภรรยาของช่างทำรองเท้า. © 2006 สิ่งพิมพ์อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัดช่างทำรองเท้าและภรรยาของเขาทำงานตอนเย็นทั้งหมดเพื่อให้เอลฟ์เล็ก ๆ ชุดใหม่ของเสื้อผ้า โดยเวลากลางคืนลดลงเอลฟ์แต่ละคนมีคู่เล็ก ๆ ของกางเกงเสื้อ, หมวกและเสื้อคลุม ช่างทำรองเท้าได้สร้างแม้กระทั่งคู่ที่ดีของรองเท้าหนัง, เพียงขนาดที่เหมาะสมสำหรับแต่ละเท้าของพวกเขาเกี่ยวกับเทพยดา. "โอ้เสื้อผ้าเหล่านี้เป็นเพียงที่สมบูรณ์แบบสำหรับผู้ช่วยเหลือเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเรา!" ร้องไห้ภรรยาของช่างทำรองเท้า "ฉันไม่สามารถรอที่จะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อพวกเขาเห็นชุดเหล่านี้!" "ผมไม่เชื่อว่าเสื้อผ้าเหล่านี้จะเหมาะกับเพื่อนของเราเป็นอย่างดี" กล่าวว่าช่างทำรองเท้าในขณะที่เขายิ้มอย่างภาคภูมิใจ. ในฐานะที่เป็นชั่วโมงเติบโตปลายเท้าของเขาและ ภรรยารออยู่ด้านหลังตู้หนังสือสำหรับเอลฟ์ที่จะมาถึง หัวใจของพวกเขาได้รับการตีได้อย่างรวดเร็วด้วยความคาดหวัง พวกเขาไม่สามารถรอที่จะเห็นรูปลักษณ์บนใบหน้าของเอลฟ์ 'เมื่อพวกเขาเห็นชุดใหม่ของพวกเขา. เพียงแค่นั้นนาฬิกาหลงเที่ยงคืน ช่างทำรองเท้าและภรรยาของเขากลั้นหายใจของพวกเขาเป็นพวกเขาเฝ้าดูอย่างใกล้ชิดปรับแต่ง เช่นเดียวกับคืนก่อนทั้งสองเอลฟ์เล็ก ๆ pranced ผ่านหน้าต่างสั่นจากอากาศคืนหนาว ทันทีที่พวกเขามีการปรับแต่งที่พวกเขาเห็นชุดที่ดีของเสื้อผ้า. "ไชโย!" เอลฟ์ร้องไห้ขณะที่พวกเขาสัมผัสชิ้นส่วนของเสื้อผ้าแต่ละ พวกเขาสวมใส่ได้อย่างรวดเร็วในเสื้อผ้าใหม่ของพวกเขา เอลฟ์มีความสุขเพื่อให้พวกเขาเริ่มที่จะเต้นและร้องเพลง. ช่างทำรองเท้าและภรรยาของเขามีความยินดีมากที่จะได้เห็นเอลฟ์เล็ก ๆ เฉลิมฉลอง หลังจากที่ทุกคนเอลฟ์ได้ช่วยให้พวกเขาเมื่อพวกเขาต้องการจริงๆมันมากที่สุด. หลังจากที่จำนวนมากของการเต้นรำสนุกสนานไปรอบ ๆ โต๊ะที่เอลฟ์ก็หันซ้ายและร้านของช่างทำรองเท้า หัวเราะคิกคักเล็ก ๆ ของพวกเขาอาจจะได้ยินในอากาศคืนที่คมชัดเช่นที่พวกเขาหายไปผ่านหน้าต่าง. ช่างทำรองเท้าและภรรยาของเขาไม่เคยเห็นเอลฟ์อีกครั้ง แต่พวกเขาได้ทำเงินมากจากการขายรองเท้าเอลฟ์ 'ที่เท้าก็สามารถที่จะซื้อ หนังดีพอที่จะให้ทางร้านไป ช่างทำรองเท้าและภรรยาของเขาไม่เคยไม่ดีอีกครั้ง พวกเขามีเทศกาลคริสต์มาสที่ยอดเยี่ยมและมีความสามารถที่จะแบ่งปันความสุขคริสต์มาสของพวกเขากับส่วนที่เหลือของเมือง. ช่างทำรองเท้าและภรรยาของเขาไม่เคยลืมผู้ที่เอลฟ์ขลังและทุกขณะนี้แล้วพวกเขาคิดว่าพวกเขาได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของเอลฟ์เล็ก ๆ น้อย ๆ . "สุขสันต์วันคริสต์มาส เพื่อนเล็ก ๆ น้อย ๆ "กล่าวว่าช่างทำรองเท้าในอากาศคืน เขาลอยออกไปนอนและฝันความฝันที่ยอดเยี่ยมของเอลฟ์เล็ก ๆ ที่ทำให้คนอื่นฝันเป็นจริงขึ้นมาคริสมาสต์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันไม่ได้เป็นคนแปลกหน้าลึกลับ แต่สองเล็กเอลฟ์ที่มาเดินในทางหน้าต่าง ! เอลฟ์ใส่แทบตะเข็บของเสื้อผ้าและผ้าขี้ริ้วเก่าๆ บนเท้าของพวกเขาแทนของรองเท้า เอลฟ์น้อยดูมีความสุข แม้ว่า เป็น เท้าเล็กๆของพวกเขาข้ามห้องพวกเขาทันทีเริ่มทำหนังทิ้งไว้บนโต๊ะทำงาน -- มือเล็ก ๆเย็บตะเข็บของแต่ละอย่างสมบูรณ์

" ทำไมฉันถึงเห็นมือเล็กๆ ในความฝันของฉัน กระซิบช่างทำรองเท้า เร้าใจ " ดูวิธีการอย่างรวดเร็วพวกเขาทำงาน ! มันเป็นสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ ! "

" พวกเขาจะหวานมองสิ่งมีชีวิตที่ผมเคยเห็น " กล่าวว่า " ภรรยาของช่างทำรองเท้า พวกเขาก็เหมือนกับเด็กเล็กๆมีขนาดเล็กพอที่จะใส่ในกระเป๋าของฉัน ! "

เมื่อสองเอลฟ์ได้ทำงานเสร็จแล้ว พวกเขาได้อย่างรวดเร็วและไปอย่างเงียบๆ วิธีที่พวกเขามา ช่างทำรองเท้า และภรรยาของเขามองที่แต่ละอื่น ๆในการปฏิเสธศรัทธา พระอาทิตย์กำลังขึ้น ดังนั้นภรรยาของช่างทำรองเท้าเริ่มอาหารเช้าในขณะที่ทำรองเท้า เอารองเท้าคู่ใหม่และเปิดร้านวัน

หลังจากวันนั้น ภรรยาของช่างทำรองเท้า กล่าว" ฉันคิดว่ามันเป็นความอัปยศที่เอลฟ์น้อยผู้ที่รักการทำงานอย่างหนักเพื่อให้เราได้รองเท้าที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้และพวกเขาไม่ได้ใส่รองเท้าที่เหมาะสมใด ๆหรือเสื้อผ้า . "

" ผมก็คิดอย่างเดียวกัน " ตอบ " ช่างทำรองเท้า ฉันคิดว่าฉันจะใช้บางส่วนของเหล่านี้เศษหนัง และทำให้เอลฟ์บางแบรนด์รองเท้า "

" และฉันก็จะทำให้พวกเขาแต่ละดีเหมาะกับเสื้อผ้า" บอกว่าเมียช่างทำรองเท้า .



© 2006 สิ่งพิมพ์นานาชาติ , Ltd


ช่างทำรองเท้าและภรรยาของเขาทำงานทุกเย็นเพื่อให้แถนเล็กเสื้อผ้าชุดใหม่ . โดยในช่วงเวลากลางคืนลดลงแต่ละเอลฟ์มีคู่เล็ก ๆของกางเกง เสื้อ หมวก และโค้ด ช่างทำรองเท้า เคยสร้างเป็นคู่ที่ดีของรองเท้าหนังเพียงขนาดที่เหมาะสมสำหรับแต่ละเท้าฟิน

" โอ้เสื้อผ้าเหล่านี้เป็นเพียงที่สมบูรณ์แบบสำหรับผู้ช่วยเหลือน้อยของเรา " ร้องเมียช่างทำรองเท้า " . ฉันไม่สามารถรอเพื่อดูสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อพวกเขาเห็นชุดพวกนี้ !

" ผมเชื่อว่าเสื้อผ้าเหล่านี้จะเหมาะกับเพื่อนๆ ของเราเป็นอย่างดี " บอกว่า ช่างทำรองเท้า เขายิ้มจนเห็นฟันภูมิใจ

เป็นชั่วโมง เติบโตช้า ช่างทำรองเท้า และภรรยาคอยอยู่หลังตู้หนังสือสำหรับเอลฟ์ที่จะมาถึงหัวใจของเขาเต้นรัวด้วยความคาดหวัง พวกเขาไม่สามารถรอเพื่อดูลักษณะบนใบหน้าของเอลฟ์ ' เมื่อเห็นชุดใหม่ของพวกเขา .

แล้วก็นาฬิกาหลงเที่ยงคืน ช่างทำรองเท้า และภรรยาของเขาถือลมหายใจของพวกเขาเป็นพวกเขาดูโต๊ะอย่างใกล้ชิด เหมือนคืนก่อน ๆสองเอลฟ์ pranced ผ่านหน้าต่างตัวสั่นจากคืนที่เย็นอากาศ