One can take the analysis a step fu

One can take the analysis a step further and imagine that the parties write an
elaborate contingent contract, specifying industry-by-industry where the national
treatment rule applies and where it does not. Sykes (1991) solves a mathematically
analogous continuous problem (here one might imagine a continuum of industries). For
present purposes, it is enough to note that the solution has the following properties: For
any point on the parties’ Pareto frontier (and thus associated with an optimal treaty), a
shadow price exists that allows units of each party’s utility to be converted into units of
the other’s utility. An optimal treaty will provide that the parties forego enforcement of
the national treatment rule (or any other rule, for that matter) in any industry for which
the political utility gain to officials in the violator state “outweighs” the political utility
loss to officials in the state harmed by the violation, using the treaty’s shadow price to
convert utilities into the same units.
A detailed contingent contract of that sort would be extremely costly to write,
however, especially given the wide array of rules found in modern trade agreements. The
parties may thus prefer cruder and cheaper rules. A simple rule with considerable
potential appeal is that parties will not bring enforcement actions on behalf of politically
weak industries. As long as the poorly-organized export industries in state A are not as
poorly organized on average in state B, and vice-versa, an exchange of reciprocal
promises to forego enforcement on behalf of poorly-organized industries can leave both
25
sides at a considerably higher level of utility.
How might the parties implement such a rule? The obvious way is to omit any
private rights of action from their agreement. Because it is costly for the parties to bring
enforcement actions themselves, they will only bring actions on behalf of exporters who
offer sufficient political rewards in exchange. It is precisely the group of politically
weakest exporters whose cases will be ignored under this arrangement.
It is perhaps instructive here to note how the investment situation is different.
Because the goal of the capital importing nation is to lower its cost of capital, it has an
interest in assuring all capital exporters that it will respect their investor rights, not just
the ones who are politically efficacious in their home countries. The reason is the
distinction emphasized earlier—capital importing countries benefit directly from making
foreign exporters more secure, but goods and services importing countries only benefit to
the extent that foreign exporters reward their governments for greater security and induce
them to grant reciprocal commitments.
Two further considerations support this general line of analysis. First, in newer
trade agreements such as NAFTA and much of the WTO, each member state confronts a
number of transition issues. The task of ferreting out all national and sub-national
regulation that might run afoul of the WTO Technical Barriers Agreement, the Sanitary
and Phytosanitary Measures Agreement, and so on, is not a trivial one. Thousands of
regulatory measures are potentially in play (especially after the WTO agreement made
clear that its obligations apply to state and local regulation as well as national regulation),
and many nations may be constrained in their capacity to make conforming changes
quickly (especially developing countries). In the face of many potential “transition”
violations, therefore, the parties may well desire to limit enforcement actions to those of
26
the greatest political importance to aggrieved exporters. Private rights of action, by
contrast, might tax the resources of nations seeking to comply with their obligations, and
distort the timing of the compliance agenda (from the standpoint of maximizing joint
political gains). This problem is likely to be far less acute in the investment area, where
the basic rules have been established for a long time (although NAFTA decisions have
shaken them up, perhaps unwisely, as noted earlier).
Second, legal interpretations developed in one case inevitably have consequences
for others. Officials concerned with their political welfare must worry that precedents
established in an enforcement action brought on behalf of their exporters will come back
to haunt them in an action brought against them by foreign exporters. Only by reserving
standing to themselves, and thereby retaining control over the arguments put forward in
litigation, can officials ensure that their export interests do not advance legal theories that
are lacking in “net” political value. The same issue can arise in the investment arena, to
be sure, and one might interpret the uneasy reaction of NAFTA member governments to
recent decisions as a manifestation of this problem. Trachtman and Moremen (2003)
make a similar point. Levy and Srinivasan (1996) make the related point that private
actors may bring actions when,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สามารถใช้การวิเคราะห์ขั้นตอนเพิ่มเติม และคิดว่า บุคคลที่เขียนเป็นสัญญาที่ผูกพันซับซ้อน ระบุอุตสาหกรรมโดยอุตสาหกรรมที่ชาติรักษากฎ และที่ไม่ แก้ Sykes (1991) ในทางคณิตศาสตร์ปัญหาต่อเนื่องคล้าย (นี่หนึ่งอาจคิดต่อเนื่องของอุตสาหกรรม) สำหรับวัตถุประสงค์ในปัจจุบัน ก็เพียงพอที่จะทราบว่า การแก้ปัญหามีคุณสมบัติต่อไปนี้: สำหรับใด ๆ ชี้บนชายแดนของบุคคล Pareto (และจึง เกี่ยวข้องกับสนธิสัญญาดีที่สุด), การเงามีราคาอยู่ที่หน่วยของอรรถประโยชน์ของแต่ละบุคคลที่ต้องแปลงเป็นหน่วยประโยชน์อื่น ๆ สนธิสัญญาที่เหมาะสมจะให้การว่า ฝ่ายนำบังคับใช้กฎการรักษาชาติ (หรือใด ๆ อื่น ๆ กฎ สำหรับเรื่องที่) ในอุตสาหกรรมใด ๆ ที่ได้รับประโยชน์ทางการเมืองเจ้าหน้าที่ในการ violator รัฐ "เมื่อเทียบ" อรรถประโยชน์ทางการเมืองการสูญเสียหน้าที่ในสถานะที่อันตราย โดยการละเมิด ราคาเงาของสนธิสัญญาการแปลงสาธารณูปโภคให้เป็นหน่วยเดียวกันสัญญาอาจเกิดขึ้นโดยละเอียดที่จัดเรียงจะเป็นค่าใช้จ่ายมากในการเขียนอย่างไรก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับหลากหลายของกฎในข้อตกลงการค้าที่ทันสมัย การบุคคลจึงอาจใช้กฎ cruder และถูกกว่า กฎง่าย ๆ กับองถนนการอุทธรณ์เป็นการที่บุคคลจะไม่นำมาบังคับใช้การดำเนินการในนามของเมืองอุตสาหกรรมที่อ่อนแอ เป็นอุตสาหกรรมส่งออกที่ไม่ได้รับการจัดระเบียบในสถานะจะไม่เป็นจัดดีโดยเฉลี่ยในรัฐ B และกลับ การแลกเปลี่ยนสองทางสัญญาว่าจะนำบังคับในนามอุตสาหกรรมจัดไม่ดีสามารถปล่อยให้ทั้งสอง 25ด้านในระดับสูงขึ้นอย่างมากของยูทิลิตี้วิธีฝ่ายอาจใช้กฎได้อย่างไร วิธีเห็นได้ชัดคือการ ละเว้นใด ๆสิทธิส่วนตัวของการดำเนินการจากข้อตกลงการ เนื่องจากมีค่าใช้จ่ายสำหรับบุคคลที่จะนำการดำเนินการบังคับตัวเอง พวกเขาจะนำเฉพาะการดำเนินการในนามของผู้ส่งออกที่มีรางวัลการเมืองเพียงพอใน exchange มันเป็นการที่มีกลุ่มของทางการเมืองกรณีจะถูกละเว้นภายใต้การจัดเรียงนี้ผู้ส่งออกที่อ่อนแอที่สุดนี่อาจเป็น instructive นี่ทราบว่าสถานการณ์การลงทุนจะแตกต่างกันเนื่องจากเป้าหมายของทุนที่นำเข้าประเทศเพื่อลดต้นทุนของเงินทุน มีการสนใจในมั่นใจส่งออกทุนทั้งหมดมันจะเคารพสิทธินักลงทุน ไม่เพียงคนที่มีครบวงจรทางการเมืองในประเทศของตน เหตุผลคือการความแตกต่างเน้นก่อนหน้าซึ่งทุนที่นำเข้าประเทศได้รับประโยชน์โดยตรงจากการทำผู้ส่งออกต่างประเทศปลอดภัยมากขึ้น แต่สินค้า และบริการที่นำประโยชน์ประเทศเท่านั้นในกรณีที่ผู้ส่งออกต่างประเทศรางวัลรัฐบาลของตนเพื่อความปลอดภัยมากขึ้น และก่อให้เกิดพวกเขาให้ผูกพันซึ่งกันและกันข้อพิจารณาเพิ่มเติมสองสนับสนุนบรรทัดนี้ทั่วไปการวิเคราะห์ ครั้งแรก ในรุ่นใหม่ข้อตกลงทางการค้าเช่นนาฟต้าและขององค์การการค้าโลก แต่ละรัฐสมาชิกนี้เป็นจำนวนปัญหาที่เปลี่ยนแปลง งานของ ferreting ออกย่อยแห่งชาติ และชาติทั้งหมดกฎระเบียบที่อาจเรียกใช้บาดหมางกันขององค์การเทคนิคอุปสรรคข้อตกลง การสุขาภิบาลและข้อตกลงมาตรการสุขอนามัยพืช และอื่น ๆ ไม่ได้เป็นแง่หนึ่ง พันมาตรการกำกับดูแลอยู่อาจในการเล่น (โดยเฉพาะหลังจากทำข้อตกลงองค์การการค้าโลกล้างภาระผูกพันใช้รัฐ และท้องถิ่น รวมทั้งกฎระเบียบแห่งชาติ),และหลายประเทศอาจจำกัดในกำลังการผลิตการเปลี่ยนแปลงที่สอดคล้องอย่างรวดเร็ว (โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเทศกำลังพัฒนา) ในหน้าหลายศักยภาพ "เปลี่ยน"ละเมิด ดังนั้น ฝ่ายอาจด้วยความปรารถนาที่จะจำกัดการดำเนินการบังคับใช้ของ 26เมืองสำคัญยิ่งในการส่งออก aggrieved สิทธิส่วนตัวของการกระทำ โดยความคมชัด อาจภาษีทรัพยากรของชาติที่ต้องการปฏิบัติตามหน้าที่ของพวกเขา และทำให้ช่วงเวลาของวาระปฏิบัติ (จากมุมมองการเพิ่มร่วมกำไรทางการเมือง) ปัญหานี้มีแนวโน้มที่จะรุนแรงมากน้อยในการลงทุน ที่มีการกำหนดกฎพื้นฐานสำหรับเป็นเวลานาน (แม้ว่าจะมีการตัดสินใจนาฟต้าเขย่าได้ บางทีทาง ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้)การตีความสอง กฎหมายที่พัฒนาในกรณีหนึ่งย่อมมีผลผู้อื่น เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับสวัสดิการของพวกเขาการเมืองต้องกังวลเซลล์ที่ถูกอ้างว่าก่อตั้งขึ้นในการบังคับใช้ การดำเนินการที่มาในนามของผู้ส่งออกของพวกเขาจะกลับมาหลอกหลอนพวกเขาในการดำเนินการนำมากับพวกเขา โดยผู้ส่งออกต่างประเทศ โดยสำรองเท่านั้นยืน เพื่อตัวเอง และดังนั้นจึง รักษาควบคุมอาร์กิวเมนต์เข้าไปข้างหน้าดำเนินคดี สามารถเจ้าหน้าที่มั่นใจได้ว่า เรื่องที่ตนสนใจการส่งออกล่วงหน้าทฤษฎีทางกฎหมายที่จะขาดในทางการเมือง "สุทธิ" ปัญหาเดียวกันสามารถเกิดขึ้นได้ในการลงทุน การและใจหนึ่งอาจตีความปฏิกิริยาของนาฟต้าสมาชิกรัฐบาลให้สบายใจตัดสินใจที่ล่าสุดเป็นการแสดงถึงปัญหานี้ Trachtman และ Moremen (2003)ทำให้เป็นจุดคล้าย เลวีและตายของจริง! (1996) ให้ชี้ส่วนที่เกี่ยวข้องนักแสดงอาจนำมาดำเนินการเมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนึ่งสามารถใช้การวิเคราะห์ขั้นตอนต่อไปและคิดว่าบุคคลที่เขียน
สัญญาผูกพันซับซ้อนระบุอุตสาหกรรมโดยอุตสาหกรรมที่มีชาติ
กฎการรักษาใช้และสถานที่ที่มันไม่ได้ Sykes (1991) ทางคณิตศาสตร์แก้
ปัญหาอย่างต่อเนื่องคล้าย (ที่นี่หนึ่งอาจคิดต่อเนื่องของอุตสาหกรรม) สำหรับ
วัตถุประสงค์ในปัจจุบันก็พอที่จะทราบว่าการแก้ปัญหามีคุณสมบัติดังต่อไปนี้: สำหรับ
จุดบนฝ่าย Pareto ชายแดนใด ๆ (และเกี่ยวข้องกับสนธิสัญญาที่ดีที่สุด) ซึ่งเป็น
ราคาเงาอยู่ที่ช่วยให้หน่วยงานของยูทิลิตี้ของแต่ละฝ่ายที่จะแปลง เป็นหน่วยของ
ยูทิลิตี้อื่น ๆ สนธิสัญญาที่เหมาะสมจะช่วยให้ว่าบุคคลที่นำการบังคับใช้
กฎรักษาชาติ (หรือกฎอื่น ๆ สำหรับเรื่องที่) ในอุตสาหกรรมใดที่
กำไรยูทิลิตี้ทางการเมืองให้กับเจ้าหน้าที่ในรัฐฝ่าฝืน "เมื่อเทียบกับ" ยูทิลิตี้ทางการเมือง
การสูญเสียให้กับเจ้าหน้าที่ใน รัฐได้รับอันตรายจากการละเมิดโดยการใช้ราคาเงาสนธิสัญญาที่จะ
แปลงสาธารณูปโภคเป็นหน่วยเดียวกัน.
รายละเอียดสัญญาผูกพันของการจัดเรียงที่จะเป็นค่าใช้จ่ายสูงมากที่จะเขียน
อย่างไรโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลากหลายของกฎที่พบในข้อตกลงการค้าที่ทันสมัย
ฝ่ายจึงอาจจะชอบกฎขัดเกลาและราคาถูก กฎที่เรียบง่ายด้วยมาก
อุทธรณ์ที่อาจเกิดขึ้นคือการที่บุคคลจะไม่นำกระทำการบังคับใช้ในนามของการเมือง
อุตสาหกรรมที่อ่อนแอ ตราบใดที่อุตสาหกรรมส่งออกไม่ดีในการจัดระเบียบของรัฐจะไม่เป็นที่
จัดไม่ดีโดยเฉลี่ยในรัฐ B และในทางกลับกันการแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกัน
สัญญาว่าจะนำการบังคับใช้ในนามของอุตสาหกรรมไม่ดีจัดสามารถออกจากทั้ง
25
ด้านใน ระดับที่สูงขึ้นอย่างมากของยูทิลิตี้.
วิธีคู่สัญญาทั้งสองฝ่ายอาจจะใช้กฎดังกล่าวหรือไม่ วิธีที่ชัดเจนคือการละเว้นใด ๆ
สิทธิส่วนตัวของการกระทำของพวกเขาจากข้อตกลง เพราะมันเป็นค่าใช้จ่ายสำหรับบุคคลที่จะนำมา
กระทำการบังคับใช้ตัวเองพวกเขาเท่านั้นที่จะนำมาซึ่งการกระทำในนามของผู้ส่งออกที่
ให้ผลตอบแทนทางการเมืองที่เพียงพอในการแลกเปลี่ยน มันเป็นเพราะกลุ่มทางการเมือง
ส่งออกที่อ่อนแอที่สุดซึ่งกรณีจะถูกละเว้นภายใต้ข้อตกลงนี้.
บางทีมันก็เป็นคำแนะนำที่นี่เพื่อทราบว่าสถานการณ์การลงทุนที่แตกต่างกัน.
เพราะเป้าหมายของการนำเข้าของประเทศเมืองหลวงคือการลดค่าใช้จ่ายของเงินทุนก็มี
ความสนใจในความเชื่อมั่นกับผู้ส่งออกของเงินทุนทั้งหมดที่จะเคารพสิทธิของนักลงทุนของพวกเขาไม่ได้เป็นเพียง
คนที่มีประสิทธิภาพทางการเมืองในประเทศที่บ้านของพวกเขา เหตุผลที่เป็น
ความแตกต่างเน้นย้ำก่อนหน้านี้เงินทุนนำเข้าประเทศได้รับประโยชน์โดยตรงจากการ
ส่งออกในต่างประเทศที่มีความปลอดภัยมากขึ้น แต่สินค้าและบริการที่นำเข้าประเทศเพียงเป็นประโยชน์ต่อ
ขอบเขตที่ผู้ส่งออกต่างประเทศให้รางวัลแก่รัฐบาลของพวกเขาสำหรับการรักษาความปลอดภัยมากขึ้นและทำให้เกิด
พวกเขาเพื่อให้ภาระผูกพันซึ่งกันและกัน.
สองต่อไป การพิจารณาการสนับสนุนนี้สายทั่วไปของการวิเคราะห์ ครั้งแรกในที่ใหม่กว่า
ข้อตกลงการค้าเช่น NAFTA และมากขององค์การการค้าโลกแต่ละรัฐสมาชิกเผชิญ
จำนวนของปัญหาการเปลี่ยนแปลง งานของขุดคุ้ยทุกชาติและย่อยแห่งชาติ
ระเบียบที่อาจวิ่งปะทะกันของข้อตกลงองค์การการค้าโลกอุปสรรคทางเทคนิคต่อการสุขาภิบาล
ข้อตกลงและสุขอนามัยพืชมาตรการและอื่น ๆ ไม่ได้เป็นที่น่ารำคาญอย่างใดอย่างหนึ่ง พันของ
มาตรการกำกับดูแลที่อาจอยู่ในการเล่น (โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่ข้อตกลงองค์การการค้าโลกทำให้
ชัดเจนว่าภาระหน้าที่ของตนนำไปใช้กับรัฐและท้องถิ่นระเบียบเช่นเดียวกับกฎระเบียบแห่งชาติ)
และอีกหลายประเทศอาจจะมีข้อ จำกัด ในความสามารถของพวกเขาที่จะทำการเปลี่ยนแปลงสอดคล้อง
ได้อย่างรวดเร็ว (โดยเฉพาะประเทศกำลังพัฒนา ) ในการเผชิญกับหลาย ๆ ที่อาจเกิดขึ้น "การเปลี่ยนแปลง" การ
ละเมิดดังนั้นบุคคลที่ดีอาจต้องการที่จะ จำกัด การกระทำการบังคับใช้กับผู้ที่
26
ความสำคัญทางการเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการส่งออกได้รับบาดเจ็บ สิทธิส่วนตัวของการดำเนินการโดย
ทางตรงกันข้ามอาจเก็บภาษีทรัพยากรของประเทศที่กำลังมองหาเพื่อให้สอดคล้องกับภาระหน้าที่ของตนและ
บิดเบือนระยะเวลาของการปฏิบัติตามระเบียบวาระการประชุมที่ (จากมุมมองของการเพิ่มทุน
กำไรทางการเมือง) ปัญหานี้มีแนวโน้มที่จะไกลน้อยเฉียบพลันในพื้นที่การลงทุนที่
กฎพื้นฐานได้รับการจัดตั้งขึ้นมาเป็นเวลานาน (แม้ว่าการตัดสินใจ NAFTA ได้
เขย่าพวกเขาขึ้นอาจจะไม่ฉลาดตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้).
ประการที่สองการตีความทางกฎหมายที่ได้รับการพัฒนาในกรณีหนึ่ง ย่อมมีผลกระทบ
สำหรับคนอื่น ๆ เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับการจัดสวัสดิการทางการเมืองของพวกเขาจะต้องกังวลว่าเรื่องทำนองนี้
ก่อตั้งขึ้นในการดำเนินการบังคับใช้นำในนามของผู้ส่งออกของพวกเขาจะกลับมา
หลอกหลอนพวกเขาในการดำเนินการให้กับพวกเขาโดยการส่งออกต่างประเทศ โดยเฉพาะการสำรอง
ยืนอยู่กับตัวเองและจึงยังสามารถควบคุมการขัดแย้งใส่ไปข้างหน้าใน
การดำเนินคดีเจ้าหน้าที่สามารถมั่นใจได้ว่าผลประโยชน์ของการส่งออกของพวกเขาไม่ก้าวหน้าทฤษฎีทางกฎหมายที่
จะขาด "สุทธิ" ค่าทางการเมือง ปัญหาเดียวกันสามารถเกิดขึ้นในเวทีการลงทุนเพื่อ
ให้แน่ใจว่าได้และหนึ่งอาจตีความปฏิกิริยาไม่สบายใจของรัฐบาลสมาชิก NAFTA เพื่อ
การตัดสินใจที่ผ่านมาเป็นประกาศของปัญหานี้ Trachtman และ Moremen (2003)
ทำให้เป็นจุดที่คล้ายกัน การจัดเก็บภาษีและ Srinivasan (1996) ทำให้จุดที่เกี่ยวข้องที่ส่วนตัว
นักแสดงอาจนำมาซึ่งการกระทำเมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งสามารถใช้วิเคราะห์ขั้นตอนต่อไป และคิดว่าฝ่ายที่เขียนสัญญาที่ระบุโดยอุตสาหกรรมที่ซับซ้อนอุตสาหกรรมแห่งชาติกฎการใช้ และที่ไม่ ไซค์ ( 1991 ) แก้ทางคณิตศาสตร์ปัญหาแบบต่อเนื่อง ( ที่นี่หนึ่งอาจจินตนาการที่ต่อเนื่องของอุตสาหกรรม สำหรับวัตถุประสงค์ปัจจุบันก็พอจะทราบว่าโซลูชั่นที่มีคุณสมบัติดังต่อไปนี้ :จุดใดในงานเลี้ยงโตชายแดน ( และดังนั้นจึงเกี่ยวข้องกับสนธิสัญญาที่เหมาะสม )เงาราคาอยู่ที่ช่วยให้หน่วยของแต่ละบุคคลยูทิลิตี้ที่จะแปลงเป็นหน่วยของอื่น ๆของสาธารณูปโภค เป็นสนธิสัญญาที่เหมาะสมจะให้ฝ่ายสละการบังคับใช้กฎการรักษาแห่งชาติ ( หรืออื่น ๆ กฎ สำหรับเรื่องที่ ) ในอุตสาหกรรมใด ๆที่ได้รับประโยชน์ทางการเมืองข้าราชการฝ่าฝืนรัฐ " ลูกชิ้น " ประโยชน์ทางการเมืองสูญเสียเจ้าหน้าที่ในรัฐอันตรายโดยการละเมิดการใช้สนธิสัญญาเงาราคาแปลงสาธารณูปโภคเป็นหน่วยเดียวกันโดยรายละเอียดของสัญญานั้นจะแสนแพง ต้องเขียนอย่างไรก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งให้อาร์เรย์แบบกว้างของกฎที่พบในข้อตกลงการค้าสมัยใหม่ ที่ฝ่าย ดังนั้นจึงอาจชอบกฎ cruder และถูกกว่า กฎง่ายๆมีจํานวนมากอุทธรณ์ที่มีศักยภาพเป็นพรรคการเมืองจะไม่นำมาบังคับใช้การกระทำในนามของทางการเมืองอุตสาหกรรมที่อ่อนแอ ตราบใดที่ไม่มีการจัดระเบียบการส่งออกอุตสาหกรรมในสถานะที่ไม่เป็นงานที่จัดโดยรัฐ บี และในทางกลับกัน การแลกเปลี่ยนซึ่งกันและกันสัญญาสละบังคับใช้ในนามของอุตสาหกรรมจัดได้ไม่ดีไปได้ทั้ง25ด้าน อยู่ในระดับที่สูงมากของสาธารณูปโภคจะฝ่ายใช้กฎแบบนี้ ? วิธีที่ชัดเจนคือการ ละเว้นใด ๆส่วนตัวสิทธิของการกระทำจากข้อตกลงของพวกเขา เพราะมันแพง สำหรับบุคคลที่จะนำการบังคับตนเอง พวกเขาจะกระทำในนามของผู้ส่งออกที่เสนอให้เพียงพอ การเมือง รางวัลในการแลกเปลี่ยน แน่นอนกลุ่มทางการเมืองจุดอ่อนที่สุดของผู้ส่งออก ซึ่งกรณีจะถูกละเว้น ภายใต้ข้อตกลงนี้บางทีมันก็ให้มาที่นี่เพื่อทราบวิธีการลงทุนในสถานการณ์ที่แตกต่างกันเพราะเป้าหมายของเงินทุนเข้าประเทศเพื่อลดต้นทุนของเงินทุนไว้ได้ความสนใจในการส่งออกทุนทั้งหมดมันจะเคารพสิทธิของนักลงทุน ไม่ใช่แค่คนที่ด้านการเมืองในประเทศของพวกเขา เหตุผลคือความแตกต่างเน้นก่อนหน้านี้ประเทศผู้นำเข้าโดยตรงจากการได้รับทุนส่งออกต่างประเทศปลอดภัยมากขึ้น แต่สินค้าและบริการเท่านั้น เพื่อประโยชน์ของประเทศผู้นำเข้าขอบเขตที่ส่งออกต่างประเทศรางวัลรัฐบาลของพวกเขาสำหรับการรักษาความปลอดภัยมากขึ้นและจูงพวกเขาให้ความผูกพันซึ่งกันและกันข้อควรพิจารณาอีกสองบรรทัดนี้ทั่วไปของการวิเคราะห์ ครั้งแรกในรุ่นใหม่ข้อตกลงทางการค้า เช่น นาฟต้า และมากของ WTO แต่ละประเทศสมาชิกเผชิญเป็นจำนวนของปัญหาการเปลี่ยน งาน ferreting ออกทั้งหมดและย่อยแห่งชาติแห่งชาติกฎระเบียบที่อาจทำงานบาดหมางกันของ WTO ว่าด้วยอุปสรรคทางเทคนิค , สุขาภิบาลข้อตกลงและมาตรการสุขอนามัยพืช , และดังนั้นบน ไม่ใช่เล็กน้อยหนึ่ง นับพันมาตรการกำกับดูแล มีศักยภาพในการเล่น ( โดยเฉพาะหลังจากความตกลงที่ทําชัดเจนว่า พันธกรณี ใช้กับกฎระเบียบของรัฐและท้องถิ่น ตลอดจนระเบียบแห่งชาติ )และหลายประเทศอาจถูก จำกัด ในความสามารถของพวกเขาเพื่อให้การเปลี่ยนแปลงตามอย่างรวดเร็ว ( โดยเฉพาะประเทศกำลังพัฒนา ) ในหน้าของหลายศักยภาพ " เปลี่ยนแปลง "การละเมิด ดังนั้น บุคคลอาจต้องการ จำกัด การกระทำของผู้บังคับ26ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดทางการเมือง ความเศร้าโศก ผู้ส่งออก ส่วนตัวสิทธิของการกระทำโดยความคมชัดอาจจะภาษีทรัพยากรของประเทศที่แสวงหาเพื่อให้สอดคล้องกับภาระหน้าที่ของตน และรวมระยะเวลาของการปฏิบัติตามวาระ ( จากมุมมองของประสิทธิภาพสูงสุดร่วมกันผลประโยชน์ทางการเมือง ) ปัญหานี้มีแนวโน้มที่จะน้อยกว่าเฉียบพลันในพื้นที่การลงทุนที่กฎพื้นฐานได้รับการยอมรับมานาน ( แต่ตัดสินใจนาฟต้าเขย่ามันขึ้น บางทีอาจจะไม่ฉลาด ดังที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ )ประการที่สอง การตีความกฎหมายในกรณีที่หนึ่งย่อมมีผลการพัฒนาสำหรับคนอื่น ๆ เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องกับสวัสดิการของพวกเขาต้องกังวลว่าบรรทัดฐานทางการเมืองก่อตั้งขึ้นในการบังคับใช้การกระทำาในนามของผู้ส่งออกของพวกเขาจะกลับมาหลอกหลอนพวกเขาในการกระทำนำกับพวกเขาโดยส่งออกต่างประเทศ เพียงสะสมยืนเอง และเพื่อรักษาควบคุมการย้ายไปข้างหน้าในคดี , เจ้าหน้าที่ตรวจสอบให้แน่ใจว่าผลประโยชน์ของส่งออกไม่เลื่อนทฤษฎีทางกฎหมายที่จะขาด " คุณค่าทางการเมืองสุทธิ " ปัญหาเดียวกันเกิดขึ้นในเวทีการลงทุนแน่ใจ และหนึ่งอาจตีความปฏิกิริยาของรัฐบาลสมาชิกนาฟตาจะไม่สบายใจการตัดสินใจล่าสุดเป็นภาพสะท้อนของปัญหานี้ และ trachtman moremen ( 2003 )ทำให้จุดที่คล้ายคลึงกัน เกณฑ์และ srinivasan ( 1996 ) ให้กับจุดที่ส่วนตัวนักแสดงมา