Growing awareness of and interest i

Growing awareness of and interest in the phenomenon of globalisation of educa- tional policy and practice is creating the need for the development of a comparative and international branch of educational leadership and management (Dimmock & Walker 1998a, 1998b). Interest in, if not willingness to adopt, imported policies and practices without due consideration of cultural and contextual appropriateness is justification for developing a more robust conceptual, methodological and analytical approach to comparative and international educational management. Currently, educational management has failed to develop in this direction. Indeed, as we argue below, it shows every tendency to continue its narrow ethnocentric focus, despite the internationalising of perspectives taken by policy-makers and others to which we have already alluded. In this respect, it could be argued that our field is lagging behind conceptually and epistemologically trends and events already taking place in practice. In addition, it has already failed to keep pace with comparative and international developments in other fields, notably business management and cross- cultural psychology.Globalisation of policy and practice in education is in part a response to common problems faced by many of the world’s societies and education systems. Economic growth and development are increasingly seen within the context of a global market place. Economic competitiveness is seen to be dependent on edu- cation systems supplying sufficient flexible, skilled ‘knowledge workers’. This phenomenon, however, emphasises the need to understand the similarities and differences between societies and their education systems. No two societies are exactly alike demographically, economically, socially or politically. Thus an attrac- tion of an international and comparative branch to educational management is systematic and informed study leading to better understanding of one’s own as well as others’ education problems and their most appropriate solutions.
A strong argument for the need to develop an international and comparative branch to the field is the ethnocentricity underlying theory development, empirical research and prescriptive argument. Anglo-American scholars continue to exert a disproportionate influence on theory, policy, and practice. Thus, a relatively small number of scholars and policy-makers representing less than 8% of the world’s population purport to speak for the rest. Educational management has a vulnerable knowledge base. Theory is generally tentative and needs to be heavily qualified and much that is written in the field is prescriptive, being reliant on personal judgement and subjective opinion. Empirical studies are rarely cumulative, making it difficult to build systematic bodies of knowledge. Yet despite these serious limitations, rarely do scholars explicitly bound their findings within geo-cultural limits. Claims to knowl- edge are made on the basis of limited samples as though they have universal application. A convincing case can be mounted for developing middle range theory applying to and differentiating between different geo-cultural areas or regions. During the next decade there is need to develop contextually bounded school leadership and management theories. This will allow us to distinguish for example, how Chinese school leadership and management differs from say, American or British.
A further concern leading to the need for a distinctive branch of comparative educational management is the need for more precise and discriminating use of language. Many writers, for example, glibly use terms such as ‘Western’, ‘Eastern’ or ‘Asian’ in drawing comparisons. Little attempt is made, however, to define or distinguish these collective labels, a serious omission when there is likely to be as much variation within each of them as between them. For example, major contex- tual and cultural differences apply between English-speaking Western countries such as the UK and the USA, let alone between the UK, USA, France and Germany, with their different languages and locations on two continents. Yet they are all examples of so-called ‘Western’ countries. Likewise, when referring to the ‘East’ or to ‘Asia’, major cultural differences are to be found between China, Japan, Korea, Malaysia and Singapore. Developing comparative educational management might introduce more rigour and precision in the terms used to define education systems geographically and culturally.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การรับรู้ที่เพิ่มขึ้นของและความสนใจในปรากฏการณ์ของโลกาภิวัตน์ของนโยบาย educa-tional และการปฏิบัติคือการสร้างความต้องการสำหรับการพัฒนาของสาขาเปรียบเทียบและต่างประเทศในการเป็นผู้นำและการจัดการศึกษา (ทดิม&วอล์คเกอร์ 1998a, 1998b) ที่น่าสนใจในหากไม่ได้ตั้งใจที่จะนำมาใช้นโยบายและการปฏิบัติที่นำเข้าโดยไม่ต้องคำนึงถึงความเหมาะสมตามบริบททางวัฒนธรรมและเป็นเหตุผลสำหรับการพัฒนาวิธีการแนวความคิดและวิธีการวิเคราะห์ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการบริหารจัดการการศึกษาเปรียบเทียบและต่างประเทศ ขณะนี้การจัดการศึกษาล้มเหลวในการพัฒนาในทิศทางนี้ แน่นอนที่เราเถียงด้านล่างมันแสดงให้เห็นแนวโน้มที่จะยังคงมุ่งเน้น ethnocentric แคบทุกคนแม้จะมีมุมมองของ internationalising นำโดยผู้กำหนดนโยบายและผู้อื่นที่เราได้พูดพาดพิงแล้ว ในแง่นี้มันอาจจะแย้งว่าสนามของเราเป็นแนวคิดที่ล้าหลังและ epistemologically แนวโน้มและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่แล้วที่เกิดขึ้นในทางปฏิบัติ ในนอกจากนี้มันล้มเหลวไปแล้วเพื่อให้ทันกับการพัฒนาเปรียบเทียบและต่างประเทศในสาขาอื่น ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดการธุรกิจและ psychology.globalisation ข้ามวัฒนธรรมของนโยบายและการปฏิบัติในการศึกษาเป็นส่วนหนึ่งในการตอบสนองต่อปัญหาที่พบบ่อยประสบโดยส่วนมากของสังคมโลกและระบบการศึกษา .การเติบโตทางเศรษฐกิจและการพัฒนาที่จะเห็นมากขึ้นในบริบทของตลาดทั่วโลก การแข่งขันทางเศรษฐกิจจะเห็นได้จะขึ้นอยู่กับระบบ edu ไอออนบวกจัดหาเพียงพอมีความยืดหยุ่นที่มีฝีมือคนงานความรู้ ' ปรากฏการณ์นี้ แต่เน้นความจำเป็นที่จะเข้าใจความเหมือนและความแตกต่างระหว่างสังคมและระบบการศึกษาของพวกเขาไม่มีสองสังคมจะตรงเหมือนกัน demographically, เศรษฐกิจ, สังคมหรือทางการเมือง จึง attrac ชั่นของสาขาต่างประเทศและเปรียบเทียบกับการจัดการศึกษาที่เป็นระบบและการศึกษาข้อมูลที่นำไปสู่​​ความเข้าใจที่ดีขึ้นของตัวเองรวมทั้งปัญหาการศึกษาของผู้อื่นและการแก้ปัญหาที่เหมาะสมที่สุดของพวกเขา.
อาร์กิวเมนต์ที่แข็งแกร่งสำหรับความต้องการในการพัฒนาสาขาต่างประเทศและเปรียบเทียบกับข้อมูลที่เป็นพื้นฐานการพัฒนา ethnocentricity ทฤษฎีการวิจัยเชิงประจักษ์และข้อโต้แย้งที่กำหนด นักวิชาการแองโกลอเมริกันยังคงออกแรงอิทธิพลสัดส่วนในทฤษฎีนโยบายและการปฏิบัติ จึงจำนวนที่ค่อนข้างเล็กของนักวิชาการและผู้กำหนดนโยบายที่เป็นตัวแทนของน้อยกว่า 8% ของประชากรของโลกที่มีความหมายที่จะพูดสำหรับส่วนที่เหลือ การจัดการศึกษามีฐานความรู้ที่มีช่องโหว่ ทฤษฎีเบื้องต้นโดยทั่วไปและความต้องการที่จะเป็นอย่างมากที่มีคุณภาพและมากที่เขียนในด้านการเป็นกำหนดเป็นพึ่งพาวิจารณญาณส่วนบุคคลและความเห็นหรือทัศนะการศึกษาเชิงประจักษ์จะไม่ค่อยสะสมทำให้มันยากที่จะสร้างร่างกายเป็นระบบของความรู้ แม้จะมีข้อ จำกัด ยังร้ายแรงเหล่านี้ไม่ค่อยมีนักวิชาการไม่ผูกพันอย่างชัดเจนผลการวิจัยของพวกเขาภายในขอบเขตทางภูมิศาสตร์วัฒนธรรม อ้าง knowl ที่ทันสมัย​​จะทำบนพื้นฐานของตัวอย่างที่ จำกัด ว่าพวกเขามีโปรแกรมสากลกรณีที่น่าเชื่อสามารถติดตั้งสำหรับการพัฒนาทฤษฎีช่วงกลางใช้และความแตกต่างระหว่างพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่แตกต่างกันทางวัฒนธรรมหรือภูมิภาค ในช่วงทศวรรษถัดไปมีความจำเป็นในการพัฒนาความเป็นผู้นำของโรงเรียนและการจัดการทฤษฎี จำกัด ตามบริบท นี้จะช่วยให้เราสามารถแยกแยะความแตกต่างเช่นการเป็นผู้นำของโรงเรียนภาษาจีนและการจัดการความแตกต่างจากการพูดอเมริกันหรืออังกฤษ
.ความกังวลต่อการที่นำไปสู่​​ความจำเป็นในสาขาที่โดดเด่นของการจัดการศึกษาเปรียบเทียบความจำเป็นสำหรับการใช้งานที่มากขึ้นได้อย่างแม่นยำและจำแนกของภาษา นักเขียนจำนวนมากเช่นฉะฉานใช้คำเช่น 'ตะวันตก', 'ตะวันออก' หรือ 'เอเชีย' ในการวาดการเปรียบเทียบ ความพยายามที่น้อยจะทำอย่างไรที่จะกำหนดหรือฉลากแยกกลุ่มเหล่านี้การละเลยร้ายแรงเมื่อมีแนวโน้มที่จะมีการเปลี่ยนแปลงมากที่สุดเท่าที่ในแต่ละของพวกเขาระหว่างพวกเขา ตัวอย่างเช่นที่สำคัญ Contex วิญญาณและความแตกต่างทางวัฒนธรรมที่ใช้ระหว่างที่พูดภาษาอังกฤษประเทศตะวันตกเช่นอังกฤษและสหรัฐอเมริกาให้อยู่คนเดียวระหว่างสหราชอาณาจักรสหรัฐอเมริกา, ฝรั่งเศสและเยอรมนีด้วยภาษาที่แตกต่างกันของพวกเขาและสถานที่ในสองทวีปพวกเขาก็ยังเป็นตัวอย่างของสิ่งที่เรียกว่า 'ตะวันตก' ประเทศ เช่นเดียวกันเมื่อพูดถึง 'ตะวันออก' หรือ 'เอเชีย' แตกต่างทางวัฒนธรรมที่สำคัญจะมีการพบกันระหว่างจีนญี่ปุ่นเกาหลีมาเลเซียและสิงคโปร์ การพัฒนาการจัดการศึกษาเปรียบเทียบอาจนำความรุนแรงมากขึ้นและมีความแม่นยำในแง่ที่ใช้ในการกำหนดระบบการศึกษาทางภูมิศาสตร์และวัฒนธรรม.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความตื่นตัวและสนใจในปรากฏการณ์ของนโบายของ educa tional นโยบายและปฏิบัติของการเจริญเติบโตจะสร้างต้องการการพัฒนาของสาขาต่างประเทศ และเปรียบเทียบความเป็นผู้นำทางการศึกษาและการจัดการ (Dimmock &วอล์คเกอร์ 1998a, 1998b) สนใจใน ถ้าไม่ยินดีที่จะนำมาใช้ นำนโยบายและแนวทางปฏิบัติ โดยกำหนดพิจารณาตามบริบท และวัฒนธรรมความเป็นเหตุผลสำหรับการพัฒนาวิธีการแนวคิด methodological และวิเคราะห์มีประสิทธิภาพมากขึ้นกับการจัดการศึกษานานาชาติ และเปรียบเทียบ จัดการศึกษาในปัจจุบัน ล้มเหลวในการพัฒนาในทิศทางนี้ แน่นอน เป็นเราโต้เถียงด้านล่าง มันแสดงให้เห็นแนวโน้มทุกต้องการแคบ ethnocentric โฟกัส แม้ internationalising ของมุมมองโดย policy-makers และอื่น ๆ ที่เรามีอยู่แล้ว alluded ประการนี้ มันอาจจะโต้เถียงว่า ฟิลด์ของเรา lagging หลังทางแนวคิด และ epistemologically วางจัดขึ้นแล้วและแนวโน้มในทางปฏิบัติ นอกจากนี้ แล้วล้มเหลวเพื่อให้ทันกับการพัฒนาประเทศ และเปรียบเทียบในฟิลด์อื่น ๆ ยวดข้าม - วัฒนธรรมจิตวิทยาและการจัดการธุรกิจนโบายของนโยบายและแนวทางปฏิบัติในการศึกษาเป็นการตอบสนองต่อปัญหาหลายระบบการศึกษาและสังคมของโลกบางส่วน การเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจจะมากขึ้นเห็นภายในบริบทของการตลาดทั่วโลก แข่งขันทางเศรษฐกิจจะเห็นได้จะขึ้นอยู่กับระบบ edu cation ขายพอยืดหยุ่น มีทักษะ 'รู้งาน' ปรากฏการณ์นี้ อย่างไรก็ตาม เน้นจำเป็นต้องเข้าใจความเหมือนและความแตกต่างระหว่างระบบการศึกษาและสังคม สังคมไม่สองเหมือนกันว่า demographically ทางเศรษฐกิจ สังคม หรือทางการเมือง ดังนั้น สเตการ attrac-รชันของสาขาการระหว่างประเทศ และเปรียบเทียบกับการจัดการศึกษาคือ ศึกษาระบบ และข่าวสารที่นำไปสู่ความเข้าใจดีของตนเองและของคนอื่น ๆ การศึกษาปัญหาและโซลูชันที่เหมาะสมที่สุด
โต้เถียงเพื่อจำเป็นในการพัฒนาสาขาการระหว่างประเทศ และเปรียบเทียบกับฟิลด์จะพัฒนาทฤษฎีต้นแบบ ethnocentricity วิจัยประจักษ์ และอาร์กิวเมนต์รับมือ นักวิชาการ Anglo-American ยังสำแดงอิทธิพลนำทฤษฎี นโยบาย และแบบฝึกหัด ดังนั้น จำนวนนักวิชาการและ policy-makers แสดงน้อยกว่า 8% ของประชากรโลกเล็ก purport พูดในส่วนเหลือ รู้ความเสี่ยงต่อการจัดการศึกษาได้ ทฤษฎีเป็นแน่นอนโดยทั่วไป และจำเป็นต้องมีมาก และมากที่เขียนในฟิลด์จะรับมือ การพึ่งพาการตัดสินส่วนบุคคลและความเห็นตามอัตวิสัย ผลการศึกษาสะสมไม่ค่อย ทำให้ยากที่จะสร้างระบบร่างกายความรู้ได้ แต่ แม้ มีข้อจำกัดเหล่านี้อย่างจริงจัง ไม่ค่อยทำนักวิชาการอย่างชัดเจนผูกค้นพบภายในข้อจำกัดทางภูมิศาสตร์วัฒนธรรม เรียกร้องให้ knowl ขอบจะทำตามตัวอย่างจำกัดว่ามีโปรแกรมประยุกต์สากล กรณีน่าเชื่อถือสามารถติดตั้งสำหรับพัฒนาช่วงกลางใช้ทฤษฎีกับความแตกต่างระหว่างภูมิภาคหรือพื้นที่เชิงภูมิศาสตร์ต่าง ๆ ในระหว่างทศวรรษถัดไปที่มีความจำเป็นต้องพัฒนาทฤษฎีภาวะผู้นำและการจัดการโรงเรียนกี่ contextually นี้จะช่วยให้เราสามารถแยกแยะเช่น โรงเรียนภาษาจีนว่าเป็นผู้นำ และการจัดการที่แตกต่างจากพูด อเมริกันหรืออังกฤษ
นำไปสู่สาขาที่โดดเด่นของการจัดการศึกษาเปรียบเทียบจำเป็นต้องกังวลต่อไปต้องใช้ความแม่นยำมากขึ้น และรับการจำแนกภาษาได้ นักเขียนหลายคน เช่น glibly ใช้เงื่อนไขเช่น 'ตะวันตก' 'ตะวันออก' หรือ 'เอเชีย' ในรูปวาดเปรียบเทียบ น้อยพยายาม อย่างไรก็ตาม การกำหนดป้ายชื่อเหล่านี้รวม แยก กระทำการที่รุนแรงอันเมื่อมีแนวโน้มที่จะเปลี่ยนแปลงมากที่สุดภายในแต่ละของพวกเขาระหว่างนั้น ตัวอย่าง tual contex หลักและความแตกต่างทางวัฒนธรรมกับ ระหว่างอังกฤษประเทศตะวันตกเช่นสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา let alone ระหว่างสหราชอาณาจักร สหรัฐอเมริกา ฝรั่งเศส และ เยอรมัน ภาษาและตำแหน่งที่ตั้งบนสองทวีปของพวกเขา ยัง จะเรียกว่า 'ตะวันตก' ประเทศตัวอย่าง ในทำนองเดียวกัน เมื่ออ้างอิง 'ตะวันออก' หรือ 'เอเชีย' ความแตกต่างทางวัฒนธรรมที่สำคัญได้พบระหว่างจีน ญี่ปุ่น เกาหลี มาเลเซีย และสิงคโปร์ แนะพัฒนาจัดการศึกษาเปรียบเทียบอาจนำนิตย์และความแม่นยำเพิ่มมากขึ้นในเงื่อนไขที่ใช้ในการกำหนดระบบการศึกษากันทางภูมิศาสตร์ และวัฒนธรรมได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสร้างความตระหนักและความสนใจในปรากฎการณ์ของโลกา ภิวัตน์ นโยบาย educa - tional และเป็นการสร้างความต้องการในการพัฒนาของสาขาความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบและอาหารนานาชาติที่มีความเป็นผู้นำด้านการศึกษาและการจัดการ( dimmock & Walker 1998 A , 1998 B ) หากไม่สนใจในความเต็มใจในการปรับใช้การปฏิบัติตามนโยบายและนำเข้าโดยไม่พิจารณาเนื่องจากมีความเหมาะสมของวัฒนธรรมและตามบริบทมีเหตุผลสำหรับการพัฒนาการศึกษาในการวิเคราะห์และปวงชนทางความคิดที่มีความแข็งแกร่งมากขึ้นเพื่อการบริหารการศึกษาเปรียบเทียบและอาหารนานาชาติ ในปัจจุบันมีการบริหารการศึกษาล้มเหลวในการพัฒนาในทิศทางนี้ จริงๆแล้วเราให้เหตุผลด้านล่างซึ่งจะแสดงแนวโน้มทุกครั้งเพื่อดำเนินการต่อหรือไม่ให้ความสำคัญไม่ใช่เรื่องของศูนย์กลางเผ่าพันธุ์แคบๆของพื้นที่แม้ว่า internationalising ของมุมมองได้โดยนโยบาย - เครื่องชงและอื่นๆเพื่อที่เราจะได้ป๊ะป๋าแล้ว ในส่วนนี้จะมีให้เหตุผลว่าฟิลด์ของเราคือล้าหลังตามแนวและ epistemologically เหตุการณ์และแนวโน้มแล้วเกิดขึ้นในการปฏิบัติ ในการเพิ่มโรงแรมมีล้มเหลวในการทำให้ก้าวทันกับการพัฒนาความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบและอาหารนานาชาติในสาขาอื่นๆอยู่แล้วโดยเฉพาะการบริหารจัดการธุรกิจและข้ามผ่าน - วัฒนธรรมทางจิตวิทยา.โลกา ภิวัตน์ การปฏิบัติและนโยบายในการศึกษาอยู่ในส่วนการแก้ไขปัญหาโดยทั่วไปต้องเผชิญกับปัญหามากมายในสังคมของโลกที่ระบบการศึกษาและการเติบโตทางเศรษฐกิจและการพัฒนาจะเห็นในบริบทของสถานที่ที่เป็นที่ตลาดโลกที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก ความสามารถในการแข่งขันทางเศรษฐกิจของไทยจะขึ้นอยู่กับระบบวิวเวอร์ EDU - ละอองจัดหาเพียงพอที่มีความยืดหยุ่นมีความชำนาญ'พนักงานที่มีความรู้ความสามารถ' ปรากฎการณ์นี้แต่เน้นความจำเป็นที่จะต้องทำความเข้าใจถึงความคล้ายคลึงกันและความแตกต่างระหว่างสังคมและระบบการศึกษาของพวกเขาอาร์กิวเมนต์ที่แข็งแกร่งสำหรับความต้องการที่จะพัฒนาสาขาและความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบระหว่างประเทศที่จะมีทฤษฎีการพัฒนาพื้นฐาน ethnocentricity อาร์กิวเมนต์ที่กำหนดและการวิจัยเชิงประจักษ์ นักวิชาการแองโกล - อเมริกันเดินทางต่อไปยังพยายามมีอิทธิพลไม่ได้ส่วนที่อยู่ในทฤษฎีนโยบายและการปฏิบัติ ดังนั้นจำนวนของนักวิชาการและผู้วางนโยบายเป็นตัวแทนไม่น้อยกว่า 8% ของประชากรโลกที่มีความหมายในการพูดสำหรับส่วนที่เหลือ การบริหารการศึกษามีความรู้พื้นฐานที่มีความเสี่ยงต่อ ทฤษฎีไม่แน่นอนโดยทั่วไปแล้วและความต้องการที่จะได้รับการตรวจสอบคุณสมบัติอย่างหนักและอื่นๆอีกมากมายที่ถูกเขียนขึ้นในฟิลด์นี้จะกำหนดเป็นต้องพึ่งพาคำพิพากษาส่วนตัวและความเห็นเกี่ยวกับผู้กระทำการศึกษาเชิงประจักษ์มีสะสมแทบจะไม่ทำให้เป็นการยากที่จะสร้างองค์กรอย่างเป็นระบบของความรู้ แต่แม้จะมีข้อจำกัดเหล่านี้อย่างจริงจังเราแทบจะไม่ผูกพันบรรดานักวิชาการอย่างชัดเจนการค้นพบของพวกเขา ภายใน ขอบเขต geo - ทางวัฒนธรรม อ้างว่าเป็น knowl - Edge จะทำให้อยู่บนพื้นฐานของตัวอย่างจำกัด(มหาชน)ว่ามีแอปพลิเคชัน:เชื่อว่าหากกรณีที่สามารถติดตั้งสำหรับการพัฒนาทฤษฎีทางช่วงกลางการใช้เพื่อเป็นจุดขายและระหว่าง ภูมิภาค หรือพื้นที่ geo - ทางวัฒนธรรมที่แตกต่าง ในช่วงทศวรรษถัดไปที่มีความต้องการในการพัฒนาทฤษฎีการจัดการและความเป็นผู้นำหากแต่โรงเรียนต่างๆเหล่านี้ โรงแรมแห่งนี้จะช่วยให้เราสามารถแยกแยะความแตกต่างได้อย่างไรเช่นการจัดการและความเป็นผู้นำโรงเรียนจีนจะแตกต่างกันไปจากว่าชาวอเมริกันหรือบริติช.
อีกเรื่องที่นำไปสู่ความต้องการสำหรับสำนักงานสาขาที่มีลักษณะพิเศษของการบริหารการศึกษาความได้เปรียบเชิงเปรียบเทียบมีความจำเป็นสำหรับการใช้งานได้อย่างแม่นยำกว่าและเลือกที่รักมักที่ชังของ ภาษา นักเขียนหลายคนเช่น,ฉอดๆใช้เงื่อนไขเช่น"ตะวันตก','ตะวันออก'หรือ'เอเชีย'ในรูปการเปรียบเทียบ. ความพยายามมีอยู่น้อยทำให้อย่างไรก็ตามในการกำหนดหรือสร้างความแตกต่างกันฉลากเหล่านี้การงดเว้นการกระทำที่รุนแรงเมื่อมีโอกาสที่จะมีการเปลี่ยนแปลงมากนักและอยู่ ภายใน ให้แต่ละคนในระหว่างนั้น. ตัวอย่างเช่นความแตกต่าง - tual และวัฒนธรรม contex สำคัญใช้ระหว่างประเทศตะวันตกที่พูด ภาษาอังกฤษ เช่นอังกฤษและสหรัฐอเมริกาที่ปล่อยให้อยู่ตามลำพังระหว่างสหราชอาณาจักรสหรัฐอเมริกาฝรั่งเศสและเยอรมนีพร้อมด้วยที่ตั้งและ ภาษา ที่แตกต่างกันไปของเขาในสองทวีปแต่เขาก็เป็นตัวอย่างของประเทศนั้น"ที่เรียกว่า"ตามแบบตะวันตก ในทำนองเดียวกันเมื่ออ้างถึง''ด้านตะวันออกหรือไปที่'เอเชีย'ความแตกต่างทางวัฒนธรรมที่สำคัญจะได้พบได้ในระหว่างจีนญี่ปุ่นเกาหลีมาเลเซียและสิงคโปร์ การพัฒนาการบริหารการศึกษาเปรียบเทียบอาจมีการเพิ่มความแม่นยำและความรุนแรงมากขึ้นในเงื่อนไขที่ใช้ในการกำหนดระบบการศึกษาและวัฒนธรรม.