With more than 20 percent of the po

With more than 20 percent of the population considered to live below the poverty line, and 15 percent undernourished, agriculture provides food security and livelihoods for approximately 60 percent of the Mekong River Basin’s population. Mekong countries strive to develop this sector, as there is a direct correlation between increasing agricultural yield and poverty reduction.
The diverse ecosystem of the Mekong River Basin means that some areas are conducive to high yields and others are limited by poor soil and water availability in the dry season. Due to water shortages in the dry season, agricultural productivity is low throughout Cambodia and Northeast Thailand and moderate in Lao PDR, as well as in the Central highlands of Viet Nam. Viet Nam’s Delta is the only area in the basin where farmers can harvest up to seven rice crops every two years.
Over 10 million hectares of cultivated land is dedicated to rice production. Rice is the most important crop in Asia, and rain-fed cultivation is the most prevalent irrigation method throughout the basin.
Rice paddy fields are not only a key source of subsistence food, but serve many other functions such as flood mitigation, soil erosion control, and fishery production. Cassava, sugar cane, soybean, and maize are grown in all Mekong countries, but these crops do not compare with rice in terms of production, yield, and significance as a local food source.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีมากกว่าร้อยละ 20 ของประชากรถือว่าอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน และ 15 เปอร์เซ็นต์ undernourished เกษตรให้อาหารปลอดภัยและความเป็นอยู่ประมาณ 60 เปอร์เซ็นต์ของประชากรของลุ่มน้ำโขง ประเทศแม่น้ำโขงมุ่งมั่นพัฒนาภาคนี้ มีความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างเกษตรการลดผลผลิตและความยากจนที่เพิ่มขึ้นระบบนิเวศของลุ่มน้ำโขงมีความหลากหลายหมายความ ว่า บางพื้นที่จะให้ผลผลิตสูง และอื่น ๆ จะถูกจำกัด โดยดินไม่ดี และปริมาณน้ำใช้ในฤดูแล้ง เนื่องจากการขาดแคลนน้ำในฤดูแล้ง ผลผลิตเกษตรเป็นกัมพูชาและภาคอีสานต่ำ และปานกลางในลาว เช่นในตอนกลางของเวียดนาม เดลต้าของเวียดนามเป็นพื้นที่เฉพาะในลุ่มน้ำที่เกษตรกรสามารถเก็บเกี่ยวพืชผลข้าวเจ็ดที่ทุก ๆ สองปีกว่า 10 ล้านไร่ที่ดินปลูกทุ่มเทเพื่อการผลิตข้าว ข้าวเป็นพืชสำคัญที่สุดในเอเชีย และเพาะเลี้ยงฝนเป็นวิธีการชลประทานสุดทั่วอ่างทุ่งนาไม่ใช่เฉพาะแหล่งสำคัญของอาหารดำรงชีวิต แต่ให้บริการหน่วยงานอื่น ๆ เช่นการฟลัด ควบคุมการพังทลายของดิน และการผลิตประมง มันสำปะหลัง อ้อย ถั่วเหลือง และข้าวโพดที่ปลูกในประเทศแม่น้ำโขงทั้งหมด แต่พืชเหล่านี้ไม่เปรียบเทียบกับข้าวในแง่ของการผลิต ผลผลิต และความสำคัญเป็นแหล่งอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีมากกว่าร้อยละ 20 ของประชากรถือว่าอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจนและร้อยละ 15 ขาดการเกษตรให้ความมั่นคงด้านอาหารและการดำรงชีวิตประมาณร้อยละ 60 ของประชากรลุ่มแม่น้ำโขงของ ประเทศลุ่มน้ำโขงมุ่งมั่นที่จะพัฒนาภาคนี้เป็นมีความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างเพิ่มผลผลิตทางการเกษตรและการลดความยากจน.
ระบบนิเวศที่มีความหลากหลายของลุ่มแม่น้ำโขงหมายความว่าบางพื้นที่จะเอื้อต่อผลตอบแทนสูงและคนอื่น ๆ จะถูก จำกัด ด้วยดินดีและความพร้อมในน้ำ ฤดูแล้ง เนื่องจากการขาดแคลนน้ำในฤดูแล้งผลผลิตทางการเกษตรอยู่ในระดับต่ำตลอดทั้งกัมพูชาและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยและในระดับปานกลางในลาวเช่นเดียวกับในที่ราบสูงตอนกลางของเวียดนาม เวียดนามเดลต้าเป็นเฉพาะในพื้นที่ลุ่มน้ำที่เกษตรกรสามารถเก็บเกี่ยวได้ถึงข้าวเจ็ดทุกสองปี.
กว่า 10 ล้านไร่ของพื้นที่เพาะปลูกมีความมุ่งมั่นที่จะผลิตข้าว ข้าวเป็นพืชที่สำคัญที่สุดในเอเชียและการเพาะปลูกฝนเป็นวิธีการชลประทานที่แพร่หลายมากที่สุดตลอดลุ่มน้ำ.
ข้าวนาข้าวไม่เพียง แต่เป็นแหล่งสำคัญของอาหารการดำรงชีวิต แต่ทำหน้าที่อื่น ๆ อีกมากมายเช่นการบรรเทาผลกระทบน้ำท่วม, การควบคุมการพังทลายของดิน และการผลิตประมง มันสำปะหลังอ้อยถั่วเหลืองและข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่ปลูกในประเทศลุ่มน้ำโขงทั้งหมด แต่พืชเหล่านี้ไม่ได้เปรียบเทียบกับข้าวสวยในแง่ของการผลิตผลผลิตและความสำคัญเป็นแหล่งอาหารท้องถิ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มีมากกว่า 20 เปอร์เซ็นต์ของประชากรถือว่าอยู่ต่ำกว่าเส้นความยากจน และ 15 เปอร์เซ็นต์ ขาดอาหาร การเกษตรมีความมั่นคงทางอาหารและวิถีชีวิต ประมาณร้อยละ 60 ของประชากรในลุ่มแม่น้ำโขงด้วย โขงประเทศมุ่งมั่นที่จะพัฒนาในส่วนนี้ เป็นมีความสัมพันธ์โดยตรงระหว่างการเพิ่มผลผลิตทางการเกษตร และการลดความยากจนระบบนิเวศที่หลากหลายของลุ่มน้ำโขง หมายความว่า บางพื้นที่จะทำให้ผลผลิตสูงและผู้อื่นจะถูก จำกัด โดยดินที่ไม่ดีและน้ำใช้ในฤดูแล้ง เนื่องจากการขาดแคลนน้ำในฤดูแล้ง ผลผลิตทางการเกษตรต่ำ ทั้งในกัมพูชาและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย และปานกลางในลาว รวมทั้งในที่ราบสูงภาคกลางของเวียดนาม เวียดนาม เดลต้า คือพื้นที่ในลุ่มน้ำที่เกษตรกรสามารถเก็บเกี่ยวได้ถึงเจ็ดปลูกข้าวทุกสองปีกว่า 10 ล้านไร่ จากพื้นที่เพาะปลูกจะทุ่มเทเพื่อการผลิตข้าว ข้าวเป็นพืชที่สำคัญที่สุดในเอเชีย และฝนที่ได้รับการเพาะปลูกจะแพร่หลายมากที่สุดวิธีการชลประทานตลอดลุ่มน้ำนาข้าวไม่เพียงเป็นแหล่งอาหารที่สำคัญของผู้หญิง แต่ให้ฟังก์ชั่นอื่น ๆอีกมากมาย เช่น การบรรเทาอุทกภัย การควบคุมการพังทลายของดินและการผลิตประมง มันสำปะหลัง อ้อย ถั่วเหลือง และข้าวโพดที่ปลูกในประเทศลุ่มแม่น้ำโขงทั้งหมด แต่พืชเหล่านี้ไม่เปรียบเทียบกับข้าวในแง่ของการผลิต ผลผลิต และความสำคัญในฐานะเป็นแหล่งอาหารในท้องถิ่น