“Knock, knock, knock…”Not long afte

“Knock, knock, knock…”

Not long after Yun Che’s voice landed, a very light sound of footsteps came from outside, accompanied by a series of knocks on the door, which were neither light nor heavy.

Cang Yue instantly restrained her breathing. Currently, her entire face flushed red, her long hair in a mess, and her clothes were even spread open by Yun Che, revealing a large part of her upper body’s snowy skin. She was currently in no condition to see anyone. Keeping her breathing steady and forcing out a calm tone, she asked, “Who is it?”

Fen Juecheng’s refined and gentle voice came from the other side of the door. “It’s me, Fen Juecheng.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"เคาะ เคาะ เคาะ..."ไม่นานหลังจากที่ยุน Che เสียงที่ดิน รอยเท้ามาจากภายนอก และมาพร้อมกับชุดของแรงกระแทกที่ประตู ซึ่งเป็นแสงไม่ ไม่หนักเสียงเบามากนอกจากนี้คาง Yue ทันทีเสี้ยวหายใจของเธอ ปัจจุบัน สีแดง ผมยาวในระเบียบ ล้างทั่วใบหน้าของเธอ และเสื้อผ้าของเธอได้แม้แพร่เปิด โดย Yun Che เผยให้เห็นส่วนใหญ่ของร่างกายของเธอบนผิวหิมะ เธอก็อยู่ในสภาพไม่มีให้ดูทุกคน รักษามั่นคง และบังคับออกเสียงสงบหายใจของเธอ เธอถาม "ใครคือมันวเฟิ่น Juecheng กลั่น และอ่อนโยนเสียงมาจากด้านอื่น ๆ ของประตู "เป็นฉัน วเฟิ่น Juecheng"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เคาะเคาะเคาะ ... " หลังจากนั้นไม่นานเสียง Yun เจ๊ที่ดินเสียงเบามากฝีเท้ามาจากนอกพร้อมด้วยชุดของการเคาะประตูซึ่งเป็นค่าแสงหรือหนัก. Cang Yue ทันทียับยั้งการหายใจของเธอ ปัจจุบันทั่วใบหน้าของเธอแดงสีแดงผมยาวของเธอในระเบียบและเสื้อผ้าของเธอได้รับการแพร่กระจายแม้เปิด Yun Che เผยให้เห็นส่วนใหญ่ของผิวเต็มไปด้วยหิมะบนร่างกายของเธอ เธอเป็นคนที่ขณะนี้อยู่ในสภาพที่จะเห็นใคร การรักษาของเธอหายใจอย่างต่อเนื่องและบังคับให้ออกโทนสงบเธอถาม "มันเป็นใคร?" Fen Juecheng เสียงของการกลั่นและอ่อนโยนมาจากด้านอื่น ๆ ของประตู "มันเป็นฉัน Fen Juecheng."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ก๊อก ก๊อก ก๊อก . . . . . . . "หลังจากนั้นไม่นาน ยุนเช เสียงลง เสียงฝีเท้าเบามาจากข้างนอก มาพร้อมกับชุดของเคาะประตู ซึ่งไม่เบาหรือหนักฉางเยว่ทันทียับยั้งการหายใจของเธอ ขณะนี้ทั่วทั้งใบหน้าของเธอแดงสีแดง ผมยาวยุ่งเหยิงและเสื้อผ้าของเธอถูกปล่อยข่าวเปิดโดยยุนเช เผยส่วนใหญ่ของร่างกายของเธอบนหิมะผิว เธออยู่ในภาวะไม่เจอใครเลย รักษาลมหายใจของเธอมั่นคงและสงบ เค้นเสียง เธอถามว่า " มันคือใคร ? "เฟิน juecheng บริสุทธิ์และอ่อนโยนเป็นเสียงที่มาจากอีกฝั่งของประตู " ผมเอง เฟิน juecheng ”