Grandma looked up. The smiling face

Grandma looked up. The smiling face was blurry, but the voice was familiar: granddaughter Janet, “Goodness, dear,” she smiled back, “you startled me.” Grandma felt good today : no aches, no pains At the age of 91, that was enough to make it a good day. But here enjoyment was shattered as soon as she sat down.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณยายมองขึ้น หน้ายิ้มตาพร่า แต่เสียงคุ้นเคย: พระเจ, "ความดี รัก, " เธอยิ้มกลับ "คุณ startled ฉัน" คุณยายรู้สึกดีวันนี้: ไม่ปวด ปวดอายุ 91 ที่เพียงพอที่จะทำให้มันเป็นวันดีไม่ แต่นี่หย่อนที่ซวนทันทีที่เธอนั่งลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยายเงยหน้าขึ้นมอง รอยยิ้มบนใบหน้าก็พร่ามัว แต่เสียงก็คุ้นเคย: หลานสาวเจเน็ต "ความดีที่รัก" เธอยิ้มกลับ "คุณตกใจฉัน." คุณยายรู้สึกดีในวันนี้: ปวดเมื่อยไม่ปวดไม่มีตอนอายุ 91, นั่นก็เพียงพอ ที่จะทำให้มันเป็นวันที่ดี แต่ความเพลิดเพลินที่นี่ถูกทำลายทันทีที่เธอนั่งลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณยายเงยหน้าขึ้นมอง รอยยิ้มก็พร่ามัว แต่เสียงที่คุ้นเคย : หลานสาวเจเน็ต " ดีจ๊ะ " เธอยิ้มกลับมา " ตกใจหมดเลย " คุณย่ารู้สึกดีที่วันนี้ไม่ปวด ไม่ปวดตอนอายุ 91 นั้น ก็เพียงพอที่จะทำให้มันเป็นวันที่ดี แต่แล้วความสุขก็สลายไปทันทีที่เธอนั่งลง