‘The Franks’ new king is weak, but

‘The Franks’ new king is weak, but they are still brave and,
when they fight together, their armour and their big horses
make them very strong. Our horses are smaller, but faster.
We wear less armour, but we move more quickly. We’re better
at fighting in the desert. We’re also much faster at sending
news to each other with carrier pigeons. We must be clever if
we’re going to win against them, so I have a plan. We’ll attack
Raymond of Tripoli’s castle near Lake Tiberias and my hope is
that they’ll hurry to fight us, forgetting the problems of moving
a large army over that part of the country.’
When the Franks heard that Saladin’s army was at Tiberias,
many of them wanted to march at once, but Raymond said,
‘Tiberias belongs to me. I’ve never seen so strong a Muslim army,
and I think that we’re not wise to fight them even if my castle
and my wife are in danger!’
But Reynald of Chatillon replied, ‘You’re trying to make us
afraid because you prefer the Muslims to us!’
Raymond then said, ‘I’m one of you. I’ll do what you wish and
fight at your side, but you’ll see what happens.’
In early July, Saladin was waiting by the lake. He took time to
look carefully to find the best place to fight. The Frankish army
left from Saffuriya. It was only about four hours’ journey for a
man on a horse to get from there to Lake Tiberias, but moving
an army with foot soldiers and knights in heavy armour under
the hot summer sun was difficult. There was no water on the
dry road and men and horses were very thirsty. Saladin’s men
spent the whole day attacking the slowly moving soldiers,
shooting arrows at them to make them travel even more slowly.
The Franks wanted to get to the lake before evening, but they
only got to Hattin. There they had to stop. Looking down the
hill, they saw Saladin’s army waiting by the lake. They couldn’t
get to the water, and no man or horse in the Frankish army had
anything to drink all through the night.
Next morning, Frankish foot soldiers ran to get water, but
many died under the swords and arrows of the Muslim army.
Then Saladin told his men to light fires in the dry grass in front
of the Frankish army. Smoke filled the Franks’ eyes and mouths.
They couldn’t see the enemy, but still they fought. Twelve
hundred knights left the day before from Saffuriya. Only one
hundred and fifty knights were alive when Saladin’s seventeenyear-
old son Al-Afdal described what he saw that day:
Hattin was my first battle and I was at my father’s side. In the end, the
King of the Franks was on the hill. He and his soldiers made an attack
that drove our men back to where my father and I were standing. My
father cried, ‘They mustn’t win!’ and our men attacked the hill again.
I was happy when I saw the Franks fall back. I cried, ‘We’ve won!’ But
the Franks attacked again with all their strength and our men were all
around us again. Then my father told them to attack once more, and they
pushed the enemy up the hill another time. Again I screamed, ‘We’ve
beaten them!’ But my father turned to me and said, ‘Be silent! We’ll win
only when that red tent on the hill falls!’ Before he finished his words,
the king’s tent fell. My father then got off his horse, bowed down and
thanked God, crying happily.
After the battle, Saladin’s men took King Guy and Reynald

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

'แฟรงค์' กษัตริย์องค์ใหม่จะอ่อนแอ แต่พวกเขาจะยังกล้า และเมื่อพวกเขาต่อสู้กัน เสื้อเกราะของพวกเขา และม้าใหญ่ของพวกเขาทำให้แข็งแกร่งมาก ม้าของเรามีขนาดเล็ก แต่เร็วเราสวมใส่เสื้อเกราะน้อย แต่เราย้ายได้เร็วขึ้น เราดีกว่าในการต่อสู้ในทะเลทราย เรายังเร็วที่ส่งข่าวสารถึงกันกับนกขนส่ง เราต้องฉลาดถ้าเรากำลังลุ้นกับพวกเขา ดังนั้นฉันจะวางแผน เราจะโจมตีเรย์มอนด์ของทริโปลีของปราสาทใกล้ทะเลสาบทิเบเรียสและความหวังของฉันว่า พวกเขาจะรีบไปต่อสู้เรา ลืมปัญหาของการย้ายกองทัพที่ใหญ่กว่าเป็นส่วนหนึ่งของประเทศด้วย 'เมื่อแฟรงค์ที่ได้ยินมาว่า กองทัพของศอลาฮุดดีนอยู่ในทิเบเรียสหลายอยากมีนาคมครั้ง แต่เรย์มอนด์ กล่าว' ทิเบเรียสเป็นของฉัน พันธุ์แข็งแรงมีมุสลิมกองทัพและคิดว่า เราไม่ฉลาดที่จะต่อสู้กับพวกเขาแม้ว่าปราสาทของฉันและภรรยาอยู่ในอันตราย!'แต่ Reynald ทิลตอบ, ' คุณกำลังพยายามที่จะทำให้เรากลัว เพราะต้องที่มุสลิมเรา!'เรย์มอนด์แล้วกล่าวว่า, "ฉันคนเดียว จะทำสิ่งที่คุณต้อง และต่อสู้ด้านของคุณ แต่คุณจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น 'ในต้นเดือนกรกฎาคม ศอลาฮุดดีนถูกรอบายเดอะเลค เขาเอาเวลาไปดูอย่างหาสุดในการต่อสู้ กองทัพ Frankishซ้ายจาก Saffuriya มันเป็นการเดินทางเพียงประมาณ 4 ชั่วโมงสำหรับการคนกับม้าจะได้รับจากการมีการทะเลสาบทิเบเรียส แต่ย้ายกองทัพทหารและม้าในเสื้อเกราะหนักภายใต้แดดร้อนเป็นเรื่องที่ยาก มีไม่มีน้ำในการถนนแห้ง และคน และม้ากระหายน้ำมาก ผู้ชายของศอลาฮุดดีนใช้เวลาทั้งวันโจมตีทหารเคลื่อนไหวช้าลูกศรที่ยิงพวกเขาเพื่อให้เดินได้ช้าแฟรงค์ที่ต้องเดินทางไปยังทะเลสาบก่อนเย็น แต่พวกเขาได้เท่า กับ Hattin มีพวกเขาหยุด มองลงเนินเขา พวกเขาเห็นกองทัพของศอลาฮุดดีนรอบายเดอะเลค พวกเขาไม่สามารถรับน้ำ และไม่มีคนหรือม้าในกองทัพ Frankish มีอะไรดื่มสนิทยามค่ำคืนเช้าวันถัดไป Frankish ทหารวิ่งรับน้ำ แต่หลายคนเสียชีวิตภายใต้ดาบและลูกศรของกองทัพมุสลิมแล้ว ศอลาฮุดดีนบอกคนให้แสงไฟในหญ้าแห้งด้านหน้าของกองทัพบก Frankish ควันเติมตาและปากของแฟรงค์พวกเขาไม่สามารถเห็นศัตรูได้ แต่ยังคง สู้รบ สิบสองม้าร้อยเหลือวันก่อนจาก Saffuriya เพียงคนเดียวม้าร้อย และ 50 มีชีวิตเมื่อ seventeenyear ของศอลาฮุดดีน -อายุบุตรอัล Afdal อธิบายสิ่งที่เขาเห็นวันนั้น:ฮัททินถูกต่อสู้ครั้งแรกของฉัน และก็ข้างพ่อ ในสุด การกษัตริย์ของชนแฟรงค์อยู่บนเนินเขา เขาและทหารของเขาทำการโจมตีที่ขับรถคนของเรากลับไปที่พ่อของฉันและฉันก็ยืนอยู่ ของฉันพ่อร้องเรียก 'พวกเขาจะ ชนะ ' และคนของเราโจมตีเขาอีกครั้งผมมีความสุขเมื่อเห็นแฟรงค์ถอยกลับ ข้า 'เราชนะแล้ว' แต่แฟรงค์จะโจมตีอีกครั้ง ด้วยแรงของพวกเขา และคนของเราได้ทั้งหมดรอบตัวเราอีกด้วย แล้ว พ่อบอกให้โจมตีอีกครั้ง และพวกเขาผลักศัตรูขึ้นเขาเวลาอื่น อีกครั้ง ฉันกรีดร้อง, ' เราได้ตีพวกเขา!' แต่พ่อเปิดให้ฉัน และกล่าว ว่า, ' จะเงียบ เราจะชนะเฉพาะ เมื่อที่เต็นท์สีแดงบนเนินเขาอยู่!' ก่อนที่เขาจบคำพูดของเขาเต็นท์พระตก พ่อก็มีปิดม้าของเขา ชรา และขอบคุณพระเจ้า ร้องไห้อย่างมีความสุขหลังจากการต่อสู้ ศอลาฮุดดีนของผู้ชายเอาผู้ชายคิงและ Reynald

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

'แฟรงค์' กษัตริย์องค์ใหม่จะอ่อนแอ แต่พวกเขายังคงมีความกล้าหาญและ
เมื่อพวกเขาต่อสู้กันเกราะของพวกเขาและม้าใหญ่ของพวกเขา
ทำให้พวกเขาแข็งแกร่งมาก ม้าของเรามีขนาดเล็ก แต่เร็วขึ้น.
เราสวมใส่เกราะน้อย แต่เราย้ายได้รวดเร็วยิ่งขึ้น เราก็ยังดี
ที่การต่อสู้ในทะเลทราย เรายังได้เร็วขึ้นมากในการส่ง
ข่าวสารให้กับแต่ละอื่น ๆ ที่มีนกพิราบสื่อสาร เราต้องฉลาดถ้า
เราจะเอาชนะพวกเขาดังนั้นฉันมีแผน เราจะโจมตี
เรย์มอนด์ของปราสาทตริโปลีอยู่ใกล้กับทะเลสาบทิเบเรียและความหวังของฉันคือ
ว่าพวกเขาจะรีบร้อนที่จะต่อสู้กับเราลืมปัญหาในการเคลื่อนย้าย
กองทัพขนาดใหญ่กว่าส่วนหนึ่งของประเทศที่. '
เมื่อแฟรงค์ได้ยินว่ากองทัพศอลาฮุดเป็นที่ทิเบเรีย ,
มากของพวกเขาต้องการที่จะเดินขบวนในครั้งเดียว แต่เรย์มอนด์กล่าวว่า
'ทิเบเรียเป็นของฉัน ผมไม่เคยเห็นที่แข็งแกร่งเพื่อให้กองทัพมุสลิม
และผมคิดว่าเราไม่ควรที่จะต่อสู้กับพวกเขาแม้ว่าปราสาทของฉัน
และภรรยาของฉันอยู่ในอันตราย! '
แต่ Reynald ของ Chatillon ตอบว่า 'คุณกำลังพยายามที่จะทำให้เรา
กลัว เพราะคุณต้องการมุสลิมให้เรา! '
เรย์มอนด์แล้วบอกว่า 'ฉันเป็นหนึ่งในคุณ ฉันจะทำในสิ่งที่คุณต้องการและ
ต่อสู้กับด้านข้างของคุณ แต่คุณจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น. '
ในต้นเดือนกรกฎาคมศอลาฮุดกำลังรอริมทะเลสาบ เขาเอาเวลาที่จะ
ดูอย่างรอบคอบเพื่อหาสถานที่ที่ดีที่สุดในการต่อสู้ กองทัพส่ง
ที่เหลือจากการ Saffuriya มันเป็นเพียงประมาณสี่ชั่วโมงการเดินทางสำหรับ
คนที่อยู่บนหลังม้าที่จะได้รับจากที่นั่นไปทะเลสาบทิเบเรีย แต่ย้าย
กองทัพกับทหารและอัศวินในชุดเกราะหนักภายใต้
ดวงอาทิตย์ฤดูร้อนเป็นเรื่องยาก มีน้ำอยู่บน
ถนนแห้งและคนและม้ามีความกระหายน้ำมาก คนของศอลาฮุด
ใช้เวลาทั้งวันโจมตีทหารย้ายช้า
ยิงลูกศรไปที่พวกเขาจะทำให้พวกเขาแม้กระทั่งการเดินทางช้ากว่า.
แฟรงค์อยากจะได้รับไปยังทะเลสาบก่อนที่ช่วงเย็น แต่พวกเขา
เท่านั้นที่ได้ไปแฮ ที่นั่นพวกเขาต้องหยุด มองลง
เนินเขาที่พวกเขาเห็นรอกองทัพศอลาฮุดโดยทะเลสาบ พวกเขาไม่สามารถ
ได้รับไปในน้ำและไม่มีชายหรือม้าในกองทัพส่งมี
อะไรที่จะดื่มตลอดทั้งคืน.
เช้าวันถัดไป, พลทหารส่งวิ่งจะได้รับน้ำ แต่
หลายคนเสียชีวิตภายใต้ดาบและลูกศรของกองทัพมุสลิม .
จากนั้นศอลาฮุดบอกคนของเขาที่จะจุดไฟในหญ้าแห้งในหน้า
ของกองทัพส่ง ที่เต็มไปด้วยควันตาแฟรงค์และปาก.
พวกเขาไม่สามารถมองเห็นศัตรู แต่พวกเขายังคงต่อสู้ สิบสอง
ร้อยอัศวินซ้ายวันก่อนจาก Saffuriya เพียงหนึ่ง
ร้อยห้าสิบอัศวินมีชีวิตอยู่เมื่อศอลาฮุดของ seventeenyear-
ลูกชายวัยอัล Afdal อธิบายสิ่งที่เขาเห็นในวันนั้น
แฮเป็นสงครามครั้งแรกของฉันและฉันก็อยู่เคียงข้างพ่อของฉัน ในท้ายที่สุด
พระมหากษัตริย์ของแฟรงค์อยู่บนเนินเขา เขาและทหารของเขาทำให้การโจมตี
ที่ขับรถคนของเรากลับไปที่พ่อของฉันและฉันกำลังยืนอยู่ ฉัน
พ่อร้องไห้ 'พวกเขาจะต้องไม่ชนะ! และคนของเราโจมตีเนินเขาอีกครั้ง.
ฉันมีความสุขเมื่อเห็นแฟรงค์ถอยกลับ ฉันร้องไห้ "เราเคยได้รับรางวัล! แต่
แฟรงค์โจมตีอีกครั้งด้วยพลังทั้งหมดของพวกเขาและคนของเราทุกคนที่
อยู่รอบตัวเราอีกครั้ง จากนั้นพ่อของฉันบอกพวกเขาที่จะถูกโจมตีอีกครั้งและพวกเขา
ผลักศัตรูขึ้นเขาอีกครั้ง อีกครั้งฉันกรีดร้อง 'เราได้
ตีพวกเขา! ' แต่พ่อของฉันหันมาหาผมและบอกว่า 'จงนิ่ง! เราจะชนะ
ได้ก็ต่อเมื่อที่เต็นท์สีแดงอยู่บนเนินเขาตก! ก่อนที่เขาจะเสร็จสิ้นคำพูดของเขา
เต็นท์ของกษัตริย์ลดลง พ่อของฉันแล้วได้ออกม้าของเขาโค้งคำนับลงและ
ขอบคุณพระเจ้าร้องไห้อย่างมีความสุข.
หลังจากการรบผู้ชายศอลาฮุดเอากษัตริย์ Guy และ Reynald

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

' แฟรงค์ใหม่ ' กษัตริย์อ่อนแอ แต่พวกเขาก็กล้าหาญและ
เมื่อพวกเขาร่วมกันต่อสู้ ของเกราะและม้าใหญ่
ทำให้พวกเขาแข็งแกร่งมาก ม้าของเรามีขนาดเล็ก แต่เร็ว .
เราใส่เกราะน้อย แต่เราย้ายได้อย่างรวดเร็ว เราดีกว่า
ที่ต่อสู้ในทะเลทราย เรายังได้เร็วขึ้นมากที่ส่ง
ข่าวกับแต่ละอื่น ๆที่มีนกพิราบพาหะ เราต้องฉลาด ถ้า
เราต้องชนะพวกเขา ฉันมีแผน เราจะโจมตี
เรย์มอนด์ตริโปลีปราสาทใกล้ทะเลสาบทิเบเรียส และผมหวังว่าพวกเขาจะรีบ
สู้เรา ลืมปัญหาย้าย
กองทัพขนาดใหญ่กว่าส่วนของประเทศ '
เมื่อแฟรงค์ได้ยินว่ากองทัพของซาลาดินใน Tiberias ,
มากของพวกเขาต้องการที่ มีนาคมเมื่อ แต่เรย์บอกว่า
'tiberias เป็นของฉันผมเคยเห็นที่แข็งแกร่งดังนั้นมุสลิมกองทัพ
และฉันคิดว่า เราไม่มีปัญญาสู้กับพวกเขาแม้ว่า
ปราสาทของฉันและภรรยาของฉันอยู่ในอันตราย ! '
แต่ เรโนลด์ ของ chatillon ตอบ ' คุณพยายามที่จะทำให้เรากลัว เพราะคุณชอบ
มุสลิมเรา '
เรย์มอนด์แล้วกล่าวว่า ' ฉันเป็นเธอ ผมจะทำในสิ่งที่คุณต้องการและ
ต่อสู้ที่ด้านข้างของคุณ แต่คุณจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น . '
ในต้นเดือนกรกฎาคมซาลาดินรอโดยทะเลสาบ เขาใช้เวลา

ดูอย่างระมัดระวังเพื่อหาสถานที่ที่ดีที่สุดในการต่อสู้
ส่งกองทัพจาก saffuriya . มันเป็นเพียงเกี่ยวกับการเดินทางสี่ชั่วโมงสำหรับ
ผู้ชายบนหลังม้าไปจากที่นั่นไปยังทะเลสาบทิเบเรียส แต่ย้าย
กองทัพทหารและอัศวินในเกราะเท้าหนักภายใต้
แสงแดดของฤดูร้อนได้ยาก ไม่มีน้ำบน
ผู้ชายและม้ามาก ถนนแห้งและกระหายน้ำ ซาลาดินเป็นผู้ชาย
ใช้เวลาทั้งวันโจมตีช้าย้ายทหาร
ยิงลูกศรที่พวกเขาทำให้พวกเขาเดินทางได้ช้า
แฟรงค์อยากไปทะเลสาบก่อนค่ำ แต่พวกเขา
ได้ฮัททิน . พวกเขาต้องหยุด มองลงไปที่
ฮิลล์ , พวกเขาเห็นกองทัพของซาลาดินรอโดยทะเลสาบ พวกเขาไม่สามารถ
รับน้ำและไม่มีคนหรือม้าในกองทัพส่งได้
อะไรให้ดื่มตลอดทั้งคืน .
เช้าวันถัดไปส่งเท้าทหาร วิ่งเอาน้ำ แต่
หลายคนตายภายใต้ดาบและธนูของทหารมุสลิมซาลาดิน .
แล้วสั่งให้ลูกน้องของเขาจุดไฟในหญ้าแห้งในด้านหน้า
กองทัพ ส่ง . ควันเต็มแฟรงค์ตาและปาก .
พวกเขาไม่เห็นศัตรู แต่พวกเขาก็ยังสู้ สิบสอง
ร้อยอัศวินซ้ายก่อนวันจาก saffuriya . เพียงหนึ่ง
หนึ่งร้อยห้าสิบอัศวินยังมีชีวิตอยู่เมื่อซาลาดินเป็น seventeenyear -
เก่าลูกอัล afdal อธิบายสิ่งที่เขาเห็นในวันนั้น :
ฮัททินเป็นสงครามแรกของฉัน และฉันคืออยู่ข้างๆพ่อ ในที่สุด
กษัตริย์ของแฟรงค์คือ อยู่บนเนินเขา เขาและทหารของเขาทำให้การโจมตี
ที่ทำให้คนของเรากลับไปที่พ่อของฉันและฉันกำลังยืนอยู่ ของฉัน
ร้องให้พ่อ พวกเขาจะไม่ชนะ และผู้ชายของเราโจมตีเขาอีกครั้ง .
ฉันมีความสุขตอนที่เห็นตกแฟรงค์กลับมา ฉันร้องไห้ " เราชนะแล้ว ! ' แต่
แฟรงค์โจมตีอีกครั้งกับความแข็งแรงและคนของเราของพวกเขา
รอบตัวเราอีกครั้ง แล้วพ่อฉันบอกพวกเขาที่จะโจมตีอีกครั้งและพวกเขา
ผลักศัตรูขึ้นเนินเขาในเวลาอื่น อีกครั้งที่ฉันร้อง ' เรา
ตีพวกเขา" แต่ท่านพ่อหันมาหาผมและพูดว่า ' อึ้ง ! เราจะชนะ
เมื่อที่เต็นท์สีแดงบนเนินเขาน้ำตก ก่อนเขาจบคำพูดของเขา
เต็นท์พระหล่น พ่อได้จากม้าของเขา ก้มศีรษะลงและ

ขอบคุณพระเจ้าและร้องไห้อย่างมีความสุข หลังจากการต่อสู้ของซาลาดินและกษัตริย์เรโนลด์
ผู้ชายเอาผู้ชาย