Wei Ying said, “My words are not fi

Wei Ying said, “My words are not finished yet. Don’t apologize. I am not blaming anyone.” Carrying on, she looked over at the crowd and found Zhang Ye. She nodded slightly at him before saying, “My father liked Teacher Zhang Ye’s poems when he was alive. He liked them so much that he would read them a few times each day. I have seen them, too. One of the poems touched me a lot. This poem says what I have been unable to tell my father! And today, I need to tell him that!”

What did she want to say?

To complain?

Or to question?

Everyone listened quietly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หยิง Wei กล่าว "คำพูดของฉันจะยังไม่เสร็จ ไม่ขอโทษ ผม:ไม่โทษใคร" เธอพกพาบน มองไปที่ฝูงชน และพบเตียวเย เธอเลยต้องเล็กน้อยที่เขาก่อนพูด, "พ่อชอบครูจางเย่ของบทกวีเมื่อเขามีชีวิตอยู่ เขาชอบพวกเขามากว่า เขาจะอ่านกี่ครั้งแต่ละวัน ฉันได้เห็นพวกเขา เกินไป หนึ่งในบทกวีที่สัมผัสฉันมาก บทกวีนี้กล่าวว่า สิ่งที่ฉันได้รับไม่บอกพ่อ วันนี้ ผมต้องไปบอกเขาที่! "สิ่งที่เธอไม่ต้องการพูดการบ่นหรือคำถามทุกคนฟังอย่างเงียบ ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Wei Ying กล่าวว่า "คำพูดของฉันจะยังไม่เสร็จ ไม่ขอโทษ ผมไม่ได้โทษใคร. "ดำเนินการเกี่ยวกับเธอมองไปที่ฝูงชนและพบจางเจ้า เธอพยักหน้าเล็กน้อยที่เขาก่อนว่า "พ่อของฉันชอบบทกวีครูจางเยตอนที่เขายังมีชีวิตอยู่ เขาชอบพวกเขามากว่าเขาจะอ่านได้ไม่กี่ครั้งในแต่ละวัน ฉันได้เห็นพวกเขามากเกินไป หนึ่งในบทกวีสัมผัสฉันมาก กลอนบทนี้กล่าวว่าสิ่งที่ฉันได้รับไม่สามารถที่จะบอกพ่อของฉัน! และวันนี้ผมต้องบอกเขาว่า "

สิ่งที่เธอไม่ต้องการที่จะพูด?

จะบ่น?

หรือจะมีคำถาม?

ทุกคนฟังอย่างเงียบ ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เว่ยอิงบอกว่า " ชั้นพูดไม่เสร็จ ไม่ต้องขอโทษหรอก ผมไม่โทษใคร " แบก เธอมองไปที่ฝูงชนและพบจาง " เธอพยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่เขาพูดว่า " พ่อชอบครูจางเยบทกวีเมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ เขาชอบมันมาก เขาจะอ่านมันไม่กี่ครั้งในแต่ละวัน ฉันได้เห็นพวกเขาด้วย หนึ่งในบทกวีที่ประทับใจผมมาก กลอนนี้กล่าวว่าสิ่งที่ฉันได้รับไม่สามารถที่จะบอกพ่อ และวันนี้ ฉันต้องบอกเค้าแบบนั้น "อะไรที่เธออยากจะพูด ?จะบ่น ?หรือคำถามทุกคนฟังอย่างเงียบๆ