Interestingly, the influence of lig

Interestingly, the influence of light on toxicity associated
with P. parvum is less defined than other chemical and physical
factors. When Larsen and Bryant (Larsen and Bryant,
1998) exposed cultures of different strains of P. parvum to
light, they observed an increased growth rate with increasing
light (saturation occurred at about 200 mmol
photons/m2/s), but the magnitude of toxicity to Artemia
sp. was not affected. Similarly, Baker et al. (Baker et al.,
2007) observed that optimal growth was reached at
200 mmol photons/m2/s and the magnitude of toxicity to
fish did not respond to light intensity. Rahat and Jahn
(Rahat and Jahn, 1965) found that P. parvum growth was
possible in the dark when glycerol was added to the
culture medium, and these cultures were more toxic than
those grown with alternating dark and light periods, indicating
that light may not be a requirement for toxin synthesis
and production. They also concluded that any
toxicity assays performed from cultures grown in alternating
light–dark periods only reveal the net results of apparent
production and “inactivation’’ of the toxin (Rahat and
Jahn, 1965). Another study also demonstrated that constant
illumination with a fluorescent lamp reduced toxicity
and “inactivated’’ the toxins, whereas toxicity was only
observed with light and dark periods (Reich and Parnas 1962). Similar observations were reported by Fistarol et al.
(2003).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น่าสนใจอิทธิพลของแสงในความเป็นพิษที่เกี่ยวข้องกับการ
พี parvum เป็นกำหนดน้อยกว่าปัจจัยทางเคมีและทางกายภาพ
อื่น ๆ เมื่อเสนและไบรอันท์ (เสนและไบรอันท์
1998) สัมผัสวัฒนธรรมของสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของพี parvum ไป
แสงพวกเขาสังเกตเห็นอัตราการเติบโตเพิ่มขึ้นเมื่อเพิ่ม
แสง (ความอิ่มตัวเกิดขึ้นในประมาณ 200 มิลลิโมล
photons/m2/s)แต่ความสำคัญของความเป็นพิษกับอาร์ทีเมีย
เอสพี ไม่ได้รับผลกระทบ คล้ายขนมปังและอัล (ขนมปัง, et al.
2007) ตั้งข้อสังเกตว่าการเจริญเติบโตที่ดีที่สุดก็มาถึงที่
200 มิลลิโมล photons/m2/s และขนาดของความเป็นพิษต่อปลา
ไม่ตอบสนองต่อความเข้มแสง Rahat และ jahn
(Rahat และ jahn 1965) พบว่าพี การเจริญเติบโตเป็น parvum
เป็นไปได้ในความมืดเมื่อกลีเซอรอลถูกบันทึกอยู่ใน
วัฒนธรรมกลางและวัฒนธรรมเหล่านี้เป็นพิษมากกว่า
ที่ปลูกสลับกับช่วงเวลาที่มืดและแสงแสดง
แสงที่ไม่อาจจะมีความจำเป็นสำหรับการสังเคราะห์สารพิษ
และการผลิต พวกเขาก็ได้ข้อสรุปว่ามีความเป็นพิษ
การตรวจดำเนินการจากวัฒนธรรมที่เติบโตขึ้นในช่วงเวลาที่สลับ
แสงที่มืดเพียงเปิดเผยผลสุทธิของการผลิตชัดเจน
และ "พลัง'' พิษ (Rahat และ
jahn, 1965)การศึกษาอื่นนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นว่าค่าคงที่
ส่องสว่างด้วยโคมไฟเรืองแสงลดความเป็นพิษ
และ "ยกเลิก'' สารพิษในขณะที่ความเป็นพิษเป็นเพียง
พบกับช่วงเวลาที่แสงและสี (รีคและ Parnas 1962) ข้อสังเกตที่คล้ายกันได้รับรายงานจาก fistarol ตอัล.
(2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นเรื่องน่าสนใจ อิทธิพลของแสงบนความเป็นพิษที่สัมพันธ์
P. parvum เป็นกำหนดมากกว่าสารเคมีอื่น ๆ และทางกายภาพน้อย
ปัจจัย เมื่อ Larsen และไบรอันท์ (Larsen และไบรอันท์,
1998) สัมผัสวัฒนธรรมของสายพันธุ์ต่าง ๆ ของ parvum P. การ
แสง พวกเขาพบมีอัตราการเติบโตเพิ่มขึ้นพร้อมเพิ่ม
แสง (ความเข้มเกิดขึ้นที่ประมาณ 200 mmol
photons/m2/s), แต่ขนาดของความเป็นพิษให้ Artemia
sp.จึงไม่เกิดขึ้น ทำนอง กัร et al. (เบเกอร์ et al.,
2007) พบว่า เจริญเติบโตดีที่สุดแล้วที่
200 mmol photons/m2/s และขนาดของความเป็นพิษกับ
ปลาไม่ตอบสนองกับความเข้มแสง ระหัดและ Jahn
(ระหัดและ Jahn, 1965) พบ P. parvum เติบโตถูก
ได้ในมืดเมื่อมีเพิ่มกลีเซอร
วัฒนธรรมกลาง และวัฒนธรรมเหล่านี้มีพิษยิ่งกว่า
ผู้ปลูกกับสลับรอบมืด และแสง แสดง
ว่า ไฟอาจจะความต้องการสำหรับการสังเคราะห์สารพิษ
และผลิตได้ พวกเขายังสรุปให้
toxicity assays ทำจากวัฒนธรรมปลูกสลับ
light–dark รอบระยะเวลาเฉพาะเปิดเผยผลลัพธ์สุทธิของชัด
ผลิตและยกเลิกการ "เรียก '' มีสารพิษ (ระหัด และ
Jahn, 1965) ศึกษาอื่นยังแสดงค่าคงที่
แสงสว่าง ด้วยหลอดฟลูออเรสเซนต์ลดความเป็นพิษ
และยก "เลิก '' พิษ ในขณะที่มีความเป็นพิษเท่า
สังเกต ด้วย และระยะเวลา (Reich และรามา 1962) สังเกตที่คล้ายกันมีรายงาน โดย Fistarol et al.
(2003)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นสิ่งที่น่าสนใจที่มีอิทธิพลต่อการแสดงแสงสีบนความเป็นพิษที่เกี่ยวข้อง
พร้อมด้วย parvum p .คือน้อยกว่าที่กำหนดไว้กว่าปัจจัยทางเคมีและ กายภาพ
อื่นๆ เมื่อสน Bryant ตั้งแต่รอบและ(สน Bryant ตั้งแต่รอบและ
1998 )เปิดเผยวัฒนธรรมของพันธุ์ของ parvum p .เพื่อ
มาสังเกตอัตราการขยายตัวเพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่ม
แสง(ความอิ่มตัวของเกิดขึ้นที่ประมาณ 200 มิลลิโมล
โฟตอน/ m 2 / s )แต่ความสำคัญของความเป็นพิษใน artemia
sp .ไม่ได้รับผลกระทบ ในทำนองเดียวกัน Baker et al . ( Baker et al .
2007 )พบว่าการขยายตัวได้ดีที่สุดมาถึงที่
200 มิลลิโมลประกอบ/ m 2 / s และความสำคัญของความเป็นพิษใน
ปลาไม่ได้ตอบสนองต่อความเข้มแสง rahat และ jahn
( rahat และ jahn 1965 )พบว่าการขยายตัว parvum p .เป็น
ซึ่งจะช่วยได้ในที่มืดเมื่อกลีซ - เออะรินถูกเพิ่มในขนาดกลาง
ทางวัฒนธรรมและวัฒนธรรมเหล่านี้ได้มีพิษร้ายแรงเกินกว่า
ซึ่งจะช่วยผู้ที่ปลูกด้วยสลับกันสีเข้มและสว่างสดใส
ซึ่งจะช่วยแจ้งว่าอาจไม่ได้เป็นข้อกำหนดสำหรับการสังเคราะห์การตรวจสอบสารพิษตกค้าง
การผลิตและ นอกจากนี้ยังสรุปว่า assays
ความเป็นพิษใดๆที่ดำเนินการจากวัฒนธรรมเกิดขึ้นอยู่สลับไปมาเป็นเวลานาน
แสง - สีเข้มเท่านั้นแสดงให้เห็นถึงผลของการผลิตอย่างชัดเจน
และ" inactivation "ของสารพิษ( rahat และ
jahn 1965 )การศึกษาอีกทั้งยังแสดงให้เห็นว่าคงที่
ซึ่งจะช่วยส่องแสงพร้อมด้วยโคมไฟหลอดฟลูออเรสเซนต์ที่ลดลงเหลือความเป็นพิษ
และ"ป้อมปราการ"พิษในขณะที่ความเป็นพิษเป็นเพียง
สังเกตเห็นด้วยช่วงสีเข้มและสว่าง( Third Reich parnas และ 1962 ) การสังเกตการณ์ความเหมือนก็รายงานโดย fistarol et al .
( 2003 )