In administration is it called bure

In administration is it called bureaucracy? This is a question that is becoming increasingly pertinent as the days go by. Has the civil service been able to live up to the expectation of the people who it was appointed to serve? Has it followed the role that the constitution bestowed upon it or has it usurped a role for itself, which gives it more powers and privileges and a redefined value system that is conveniently flexible? The answers to these daunting questions are depressing. The bureaucracy has more or less failed the people as public servants and has also failed their political counterparts as straightforward advisers on policy formulation. Perhaps one most important step to be taken is to view critically the existing relationship between the policy maker and the policy implementer, i.e., the politician and the civil servant.
Unfortunately, the executive arm follows the diktat, said and unsaid, of the political head. Where the political head is committed to public welfare and takes to heart the oath he swears to uphold the provisions of the constitution, the executive arm has no option but to follow suit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริหาร จึงเรียกว่าอำมาตยาธิปไตย นี้เป็นคำถามที่เป็นมากขึ้นเกี่ยววันไปด้วย แล้วต้องอยู่กับความคาดหวังของคนที่ถูกแต่งตั้งให้บริการราชการพลเรือน ได้ตามบทบาทที่รัฐธรรมนูญยศมัน หรือมีมัน usurped บทบาทสำหรับตัวเอง ซึ่งให้อำนาจเพิ่มเติม และสิทธิ์การใช้งาน และระบบค่าโครงแบบอีกครั้งที่มีบริการ คำตอบของคำถามเหล่านี้ดูยุ่งยากเป็น depressing ข้าราชการที่น้อยล้มเหลวคนเป็นข้าราชการประชาชน และยังไม่สามารถปราบปรามทางการเมืองเป็นประการที่ตรงไปตรงมาในการกำหนดนโยบาย ทีหนึ่งขั้นตอนที่สำคัญที่สุดควรเป็นการ ดูถึงความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่างชงนโยบายและการวางนโยบาย เช่น นักการเมืองและข้าราชการพลเรือนอับ แขนบริหารไปตาม diktat กล่าวว่า และ unsaid หัวเมืองของ ที่หัวเมืองให้ประชาสงเคราะห์ และจะสาบานที่เขาสาบานต่อสมัยดำรงบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญ หัวใจแขนบริหารได้ไม่เลือกตามเหมาะสมกับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการบริหารงานมันเรียกว่าระบบราชการ? นี้เป็นคำถามที่จะกลายเป็นที่เกี่ยวข้องมากขึ้นเป็นวันที่ไปด้วย ได้ข้าราชการพลเรือนได้สามารถที่จะมีชีวิตอยู่กับความคาดหวังของคนที่มันได้รับการแต่งตั้งจะให้บริการได้หรือไม่? มีการปฏิบัติตามบทบาทที่รัฐธรรมนูญมอบให้กับมันหรือมันแย่งชิงบทบาทของตัวเองซึ่งจะทำให้มันมีอำนาจและสิทธิพิเศษอื่น ๆ อีกมากมายและระบบค่านิยามใหม่ที่มีความยืดหยุ่นในทำเลที่สะดวก? คำตอบสำหรับคำถามที่น่ากลัวเหล่านี้จะตกต่ำ ระบบราชการมีมากหรือน้อยล้มเหลวคนที่เป็นคนรับใช้ประชาชนและล้มเหลวคู่ทางการเมืองของตนตรงไปตรงมาเป็นที่ปรึกษาในการกำหนดนโยบาย บางทีอาจจะเป็นขั้นตอนหนึ่งที่สำคัญที่สุดที่จะต้องดำเนินการคือการดูอย่างยิ่งความสัมพันธ์ที่มีอยู่ระหว่างผู้กำหนดนโยบายและ implementer นโยบายคือนักการเมืองและข้าราชการพลเรือน.
แต่น่าเสียดายที่แขนผู้บริหารดังนี้ diktat กล่าวและถอนของหัวทางการเมือง . ในกรณีที่หัวทางการเมืองที่มีความมุ่งมั่นที่จะคุ้มครองสวัสดิภาพของประชาชนและใช้เวลากับหัวใจของคำสาบานที่เขาสาบานว่าจะรักษาบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญที่แขนผู้บริหารมีตัวเลือกไม่ได้ แต่จะปฏิบัติตามเหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการบริหารงานจะเรียกว่าระบบราชการ ? นี่เป็นคำถามที่กลายเป็นที่เกี่ยวข้องมากขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป มีข้าราชการพลเรือนได้อาศัยอยู่ถึงความคาดหวังของคนที่ถูกแต่งตั้งให้ ? ได้ตามบทบาทที่รัฐธรรมนูญมอบให้มันหรือมันแย่งชิงบทบาทให้ตัวเองซึ่งทำให้มันมีพลังมากขึ้นและสิทธิพิเศษและนิยามใหม่ของระบบคุณค่าที่มีความยืดหยุ่นสะดวก ? คำตอบสำหรับคำถามที่น่ากลัวเหล่านี้จะหดหู่ ระบบราชการมีมากกว่าหรือน้อยกว่าล้มเหลวคนเป็นข้าราชการ และยังล้มเหลวในการเป็นที่ปรึกษาและตรงไปตรงมาในการกำหนดนโยบายบางทีหนึ่งในขั้นตอนที่สำคัญที่สุดที่จะต้องดำเนินการคือการดูวิกฤตความสัมพันธ์ระหว่างนโยบายที่มีอยู่และนโยบาย implementer ชง เช่น นักการเมือง และข้าราชการ
น่าเสียดาย บริหารแขนตาม diktat กล่าวว่าและ unsaid ของหัวการเมืองที่หัวทางการเมือง มุ่งมั่นที่จะ กรมประชาสงเคราะห์ และใช้เวลากับหัวใจสาบาน เขาสาบานที่จะรักษาบทบัญญัติของรัฐธรรมนูญบริหารแขนมีตัวเลือกไม่มี แต่ที่จะปฏิบัติตามเหมาะสม