Nevertheless, many companies target

Nevertheless, many companies target children who have different economic roles as budget influencer, purchase influencer, decision-maker, buyer, or end-user. Thus, a child has to be considered as a whole consumer (Brée, 2012). However, their information processing is specific and limited. That is why, managers must refer to psychology and marketing researches on children’s purchasing behaviour to make strategic decisions.
Several studies have shown that children, to compensate for their cognitive deficits, prioritize the visual treatment of information. Consequently, they prefer to store information (on products or brands for example) in their visual memory rather than in their verbal memory (Rossiter, 1976; Peracchio, 1992; Brée and Cegarra, 1994; Luisi, 1999).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม หลายบริษัทกำหนดเป้าหมายเด็กที่มีบทบาททางเศรษฐกิจต่างกันเป็น influencer งบประมาณ ซื้อ influencer ผู้ตัดสินใจ ผู้ซื้อ หรือผู้ใช้ปลายทาง ดังนั้น เด็กไปได้ถือได้ว่าเป็นผู้บริโภคทั้งหมด (Brée, 2012) อย่างไรก็ตาม การประมวลผลข้อมูลได้เฉพาะ และจำกัด เหตุ ผู้จัดการต้องอ้างอิงถึงจิตวิทยา และการตลาดวิจัยในเด็กซื้อของพฤติกรรมการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์หลายการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่า เด็ก เพื่อชดเชยการขาดดุลทางปัญญาของพวกเขา จัดลำดับความสำคัญการรักษาภาพของข้อมูล ดังนั้น พวกเขาต้องการเก็บข้อมูล (บนผลิตภัณฑ์หรือแบรนด์ตัวอย่าง) ในหน่วยความจำภาพของพวกเขา แทน ในความทรงจำวาจา (Rossiter, 1976 Peracchio, 1992 Brée และ Cegarra, 1994 Luisi, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามหลาย บริษัท กำหนดเป้าหมายเด็กที่มีบทบาททางเศรษฐกิจที่แตกต่างกัน influencer งบประมาณ influencer ซื้อตัดสินใจซื้อหรือผู้ใช้ปลายทาง ดังนั้นเด็กจะต้องมีการพิจารณาในฐานะผู้บริโภคทั้งหมด (บรี, 2012) แต่การประมวลผลข้อมูลของพวกเขาเป็นที่เฉพาะเจาะจงและ จำกัด นั่นคือเหตุผลที่ผู้จัดการจะต้องอ้างอิงกับจิตวิทยาและการตลาดการวิจัยเกี่ยวกับพฤติกรรมการซื้อของเด็กที่จะทำให้การตัดสินใจเชิงกลยุทธ์.
การศึกษาหลายแห่งได้แสดงให้เห็นว่าเด็กเพื่อชดเชยการขาดดุลทางปัญญาของพวกเขาให้ความสำคัญกับการรักษาภาพของข้อมูล ดังนั้นพวกเขาชอบที่จะเก็บข้อมูล (เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์หรือแบรนด์ตัวอย่าง) ในหน่วยความจำภาพของพวกเขามากกว่าในความทรงจำของพวกเขาด้วยวาจา (รูส 1976; Peracchio 1992; Bree และ Cegarra 1994; Luisi, 1999)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม บริษัทมีเป้าหมายเด็กที่มีบทบาททางเศรษฐกิจที่แตกต่างกันเป็น Influencer , งบประมาณการซื้ออิทธิพลคน , ผู้ซื้อหรือผู้ใช้ขั้นปลาย ดังนั้น เด็กถือว่าเป็นผู้บริโภคทั้งหมด ( br ) E , 2012 ) อย่างไรก็ตาม การประมวลผลข้อมูลมีเฉพาะและจำกัด ทำไมผู้จัดการต้องเรียกจิตวิทยาและการตลาดในด้านการจัดซื้อของเด็ก พฤติกรรมการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์หลายการศึกษาแสดงให้เห็นว่าเด็ก เพื่อชดเชยการขาดดุลทางปัญญาของพวกเขาจัดลำดับความสำคัญในการรักษาและข้อมูล ดังนั้นพวกเขาต้องการเก็บข้อมูล ( บนผลิตภัณฑ์หรือแบรนด์ ตัวอย่างเช่น ในความทรงจำ ของภาพมากกว่าในหน่วยความจำด้วยวาจาของตน ( รอสซิตเตอร์ , 1976 ; peracchio , 1992 ; BR é e และเซการา , 1994 ; luisi , 1999 )