The food groups – bakery products,

The food groups – bakery products, pulses and pastas – also showed distinctive responses in terms of carbohydrate fractions to different methods of comminution – 5 mm sieving, chewing and homogenising (Fig. 4). For each bakery product, apart from pita bread, RAC content was high and unrelated to comminution meth-od. The pastas yielded higher RAC in homogenised form than in either sieved or chewed form, and the sieved and chewed samples digested slowly enough for about 40% of their starch content to be released as SDS. In the pulses, comminution method did not greatly affect RDS or SDS, as in the breakfast cereal and bakery products, but in contrast to them, the pulse RDS was much less and the SDS much greater irrespective of comminution method.
The time course of digestion of white bread, fusilli and red kid- ney bean, as examples of bakery products, pasta and pulses respec- tively, comminuted by the three methods – sieving, chewing and homogenising – clearly show the cause of differences between the three groups in terms of the kinetics of digestion (Fig. 5). The curves for sieved, chewed and homogenised white bread were identical and parabolic. The curves for pasta were also parabolic but were dependent on the method of comminution. The curves for the pulses were all so flat that they were approximately linear and similar for all three methods of disintegrating within the par- ticle size range used.
The patterns of carbohydrate digestion revealed in Figs. 1–3 were clearly reflected in the differences between white bread, pas- ta and red kidney beans in the progress of their physical disintegra- tion during digestion (Fig. 6). The cellular structure of the bread crumb largely disintegrated, so that the material was soon reduced to a dispersed slurry by pancreatic digestion. The pasta particles on the other hand remained largely intact but they underwent a reduction in volume as a result of superficial digestion by the pan- creatin. In the present experiment the reduction in radius seen in Fig. 6 corresponded to a 40% loss in volume, as volume (V) is a func- tion of radius (r) squared, and length (l), which did not change (V = pr2l). The red kidney bean particles remained intact and after 30 min of pancreatic digestion were almost indistinguishable from the undigested particles, and contained residual starch, as revealed by the iodine staining.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอาหารกลุ่ม – ผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ กะพริบ และพาสต้า –แสดงให้เห็นตอบโดดเด่นในส่วนคาร์โบไฮเดรตวิธีของ comminution – 5 มม. sieving เคี้ยว และ homogenising (Fig. 4) สำหรับแต่ละผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ ขนมปัง pita นอกเหนือจากเนื้อหา RAC ได้สูง และไม่ได้เกี่ยวข้อง comminution จาก od พาสต้าให้ผลสูง RAC ในฟอร์ม homogenised กว่าใน sieved หรือ chewed แบบฟอร์ม และตัวอย่าง sieved และ chewed ต้องช้าพอประมาณ 40% ของเนื้อหาของแป้งจะออกเป็นองค์กร ในกะพริบ วิธี comminution ได้ไม่มากมีผลต่อ RDS หรือ SDS ในอาหารเช้าธัญพืชและเบเกอรี่ผลิตภัณฑ์ แต่ตรงข้ามพวกเขา ชีพจร RDS มีน้อยมาก และองค์กรยิ่งไม่ comminution วิธีการเวลาเวลาของการย่อยอาหารของขนมปังขาว fusilli และ ถั่วแดงในเด็ก-นี เป็นตัวอย่างของเบเกอรี่ผลิตภัณฑ์ พาสต้า และกะพริบ respec-tively, comminuted โดยวิธีสาม – sieving เคี้ยว และ homogenising – ชัดเจนแสดงสาเหตุของความแตกต่างระหว่างกลุ่มสามในการจลนพลศาสตร์ของการย่อยอาหาร (Fig. 5) เส้นโค้งสำหรับขนมปังขาว sieved, chewed และ homogenised ได้เหมือนกัน และจาน เส้นโค้งสำหรับพาสต้าแนะนำจาน แต่ก็ขึ้นอยู่กับวิธีการ comminution เส้นโค้งการกะพริบได้ทั้งหมดเพื่อให้แบนที่ว่าประมาณเชิงเส้น และคล้ายกันในทั้งหมดสามวิธีของ disintegrating ภายในช่วง par ticle ขนาด ใช้The patterns of carbohydrate digestion revealed in Figs. 1–3 were clearly reflected in the differences between white bread, pas- ta and red kidney beans in the progress of their physical disintegra- tion during digestion (Fig. 6). The cellular structure of the bread crumb largely disintegrated, so that the material was soon reduced to a dispersed slurry by pancreatic digestion. The pasta particles on the other hand remained largely intact but they underwent a reduction in volume as a result of superficial digestion by the pan- creatin. In the present experiment the reduction in radius seen in Fig. 6 corresponded to a 40% loss in volume, as volume (V) is a func- tion of radius (r) squared, and length (l), which did not change (V = pr2l). The red kidney bean particles remained intact and after 30 min of pancreatic digestion were almost indistinguishable from the undigested particles, and contained residual starch, as revealed by the iodine staining.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลุ่มอาหาร - ผลิตภัณฑ์เบเกอรี่พัลส์และพาสต้า - ยังแสดงให้เห็นการตอบสนองที่โดดเด่นในแง่ของเศษส่วนคาร์โบไฮเดรตวิธีการที่แตกต่างกันของการบด - 5 มม sieving เคี้ยวและ homogenising. (รูปที่ 4) สำหรับผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ในแต่ละนอกเหนือจากขนมปังไฟลนก้นเนื้อหา RAC อยู่ในระดับสูงและไม่เกี่ยวข้องกับการบดปรุงยา-od พาสต้า RAC ให้ผลที่สูงขึ้นในรูปแบบ homogenised กว่าทั้งในรูปแบบร่อนหรือเคี้ยวและร่อนและเคี้ยวตัวอย่างย่อยช้าพอสำหรับประมาณ 40% ของปริมาณแป้งของพวกเขาได้รับการปล่อยตัวเป็น SDS ในพัวิธีบดไม่ได้ส่งผลกระทบอย่างมาก RDS หรือ SDS ในขณะที่อาหารเช้าซีเรียลและผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ แต่ในทางตรงกันข้ามกับพวกเขาชีพจร RDS ได้มากน้อยลงและเอกสารความปลอดภัยมากขึ้นโดยไม่คำนึงถึงวิธีการบด.
แน่นอนเวลาของการย่อยอาหาร ขนมปังสีขาวและสีแดง fusilli kid- ถั่ววิตเนย์เป็นตัวอย่างของผลิตภัณฑ์เบเกอรี่, พาสต้าและพัลส์ตามลำดับ, สับผสมโดยสามวิธี - sieving เคี้ยวและ homogenising - แสดงให้เห็นชัดเจนสาเหตุของความแตกต่างระหว่างทั้งสามกลุ่มในแง่ของ จลนศาสตร์ของการย่อยอาหาร (รูปที่. 5) เส้นโค้งสำหรับร่อนเคี้ยวและ homogenised ขนมปังขาวเหมือนกันและเป็นรูปโค้ง เส้นโค้งสำหรับพาสต้าก็ยังเป็นรูปโค้ง แต่ก็ขึ้นอยู่กับวิธีการบด เส้นโค้งสำหรับพัลส์ที่มีทั้งหมดเพื่อให้แบนว่าพวกเขาประมาณเชิงเส้นและที่คล้ายกันสำหรับทั้งสามวิธีการของการสลายภายในช่วงขนาด ticle มารดาใช้.
รูปแบบของการย่อยคาร์โบไฮเดรตที่พบในมะเดื่อ 1-3 สะท้อนให้เห็นอย่างชัดเจนในความแตกต่างระหว่างขนมปังขาว pas- ตาและถั่วแดงในความคืบหน้าของการ disintegra- ทางกายภาพของพวกเขาในระหว่างการย่อย (รูปที่. 6) โครงสร้างเซลล์ของเศษขนมปังชำรุดทรุดโทรมส่วนใหญ่เพื่อให้วัสดุลดลงเร็ว ๆ นี้จะสารละลายกระจายโดยการย่อยอาหารตับอ่อน อนุภาคพาสต้าในมืออื่น ๆ ส่วนใหญ่ยังคงสภาพสมบูรณ์ แต่พวกเขาได้รับการลดลงในปริมาณที่เป็นผลมาจากการย่อยอาหารผิวเผินโดย creatin ทะ ในการทดลองในปัจจุบันลดลงในรัศมีที่เห็นในรูป 6 ตรงกับความสูญเสียที่ 40% ในปริมาณปริมาณ (V) เป็นฟังก์ชั่นการรัศมี (R) ยกกำลังสองและระยะเวลา (ลิตร) ซึ่งไม่ได้เปลี่ยนแปลง (V = pr2l) อนุภาคถั่วแดงยังคงอยู่เหมือนเดิมและหลังจาก 30 นาทีของการย่อยอาหารตับอ่อนเกือบจะแยกไม่ออกจากอนุภาคที่ไม่ได้แยกแยะและมีแป้งที่เหลือเช่นการเปิดเผยโดยการย้อมสีไอโอดีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลุ่มอาหารและเบเกอรี่ ผลิตภัณฑ์ , ถั่วและพาสต้า และยังพบการตอบสนองที่โดดเด่นในแง่ของคาร์โบไฮเดรต สำหรับวิธีการที่แตกต่างกันของ–การ 5 มม. sieving , เคี้ยวและ homogenising ( รูปที่ 4 ) สำหรับแต่ละผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ นอกจากขนมปัง Pita , RAC ปริมาณสูง และไม่เกี่ยวข้องกับการใช้ยา .การทำพาสต้าจาก RAC สูงกว่าใน homogenised รูปแบบกว่าในขนาดหรือเคี้ยว รูปแบบ และขนาด และเคี้ยวอย่างเข้าใจช้าเพียงพอประมาณ 40% ของปริมาณแป้งจะออกเป็น SDS . ในถั่ว วิธีการ ไม่ได้มีผลอย่างมากต่อ RDS หรือ SDS เป็นในอาหารเช้าซีเรียลและผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ แต่ในทางตรงกันข้ามกับพวกเขาชีพจร RDS มากน้อยและ SDS มากขึ้นโดยไม่คำนึงถึงวิธีการ .
แน่นอนเวลาของการย่อยอาหารของขนมปังขาว , ฟูซิลี่และลูกสีแดง - เนยถั่ว เป็นตัวอย่างของผลิตภัณฑ์เบเกอรี่ พาสต้า ถั่ว respec - มีความท้อแท้ใจ , โดยวิธีการสามวิธี– sieving ,เคี้ยวและ homogenising –แสดงอย่างชัดเจนสาเหตุของความแตกต่างระหว่างกลุ่มในแง่การศึกษาจลนพลศาสตร์ของการย่อยอาหารของ ( รูปที่ 5 ) โค้งให้อีกครั้ง homogenised เคี้ยวขนมปังขาว , และมีเหมือนกันและรูปโค้ง . เส้นโค้งกับพาสต้ายังโค้ง แต่ขึ้นอยู่กับวิธีการของการ .เส้นโค้งสำหรับกะพริบถูกแบนดังนั้นพวกเขาประมาณเชิงเส้นและที่คล้ายกันสำหรับทั้งสามวิธีที่จะแตกพาร์ - ภายใน ticle ขนาดช่วงที่ใช้ รูปแบบของการย่อยคาร์โบไฮเดรต
พบในผลมะเดื่อ . 1 – 3 สะท้อนให้เห็นอย่างชัดเจนในความแตกต่างระหว่างขนมปังขาว - ทาปาส และ ถั่วแดงหลวงในความคืบหน้าของ disintegra - tion ในระหว่างการย่อยอาหาร ( ภาพทางกายภาพของพวกเขา6 ) เซลล์โครงสร้างของเศษขนมปังไปสลาย ดังนั้นวัสดุเร็วลดการกระจายน้ำ โดยการย่อยอาหารตับอ่อน พาสต้าอนุภาคบนมืออื่น ๆยังคงเหมือนเดิม แต่พวกเขาส่วนใหญ่ได้รับการลดลงของปริมาณผลของการย่อยผิวเผินโดยแพนครีเอตีน . ในการทดลองปัจจุบันลดรัศมีเห็นในฟิค6 ตรงกับขาดทุน 40% ในปริมาณที่เป็นปริมาตร ( V ) เป็น func - tion ของรัศมี ( r ) ยกกำลังสอง และความยาว ( L ) , ซึ่งไม่ได้เปลี่ยนแปลง ( V = pr2l ) อนุภาคถั่วแดงหลวงยังคงเหมือนเดิมและหลังจาก 30 นาทีของการย่อยอาหารตับอ่อนเกือบจะแยกไม่ออกจากอนุภาคที่ไม่ถูกย่อย และมีแป้งที่ตกค้าง โดยเปิดเผย โดยไอโอดีน staining