Experimental curves from samples te

Experimental curves from samples tested in cell 1 hardly differentiate
from one to another, and significant force values are measured only after a 5-
mm displacement, upon a 10-mm initial gap between plates (Fig. 6). Sample
L reaches a higher force value (about 150 N) whereas sample J exhibits the
lowest resistance (close to 80 N), but standard deviation (SD) is important
(60 N for sample L). The induced repeatability relative error (±15%) is too large to conclude that there is a clear difference in behavior from the other
samples. Such a test should be adopted at a relevant scale, using a low amount
of samples, to measure the critical stress intensity of flakes, in analogy with
the procedure suggested by Vincent et al. (2002) and to correlate this observation
with crispness, but this is out of the scope of the present work.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เส้นโค้งการทดลองจากตัวอย่างที่ทดสอบในเซลล์ 1 แทบไม่แตกต่างจากการแรงอื่น และที่สำคัญ วัดค่าหลังจาก 5 แบบแทนมม. ตามช่องว่างเริ่มต้น 10 mm ระหว่างแผ่น (Fig. 6) ตัวอย่างL ถึงกองค่า (ประมาณ 150 N) ในขณะที่การจัดแสดงตัวอย่างเจความต้านทานต่ำ (ใกล้ 80 N), แต่ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) เป็นสำคัญ(60 N สำหรับตัวอย่าง L) ผิดพลาดสัมพัทธ์อาจทำซ้ำใน (±15%) มีขนาดใหญ่เกินไปสรุปว่า มีความแตกต่างชัดเจนในลักษณะการทำงานจากอื่น ๆตัวอย่างการ การทดสอบควรนำมาใช้ในระดับที่เกี่ยวข้อง ใช้ต่ำตัวอย่าง การวัดความรุนแรงความเครียดสำคัญของ flakes ในคำว่ากับขั้นตอนที่แนะนำโดย Vincent et al. (2002) และ การเชื่อมโยงการสังเกตนี้มี crispness แต่นี้อยู่นอกขอบเขตของการทำงานปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เส้นโค้งการทดลองจากตัวอย่างที่ผ่านการทดสอบในเซลล์แทบจะไม่แตกต่าง 1
จากที่หนึ่งไปยังอีกและค่ากำลังสำคัญที่วัดเฉพาะหลังจากที่ 5
รางมิลลิเมตรเมื่อช่องว่างเริ่มต้น 10 มมระหว่างแผ่นเปลือกโลก (รูปที่. 6) ตัวอย่าง
L ถึงค่าแรงสูง (ประมาณ 150 N) ในขณะที่กลุ่มตัวอย่าง J
แสดงถึงความต้านทานต่ำสุด(ใกล้เคียงกับ 80 N) แต่ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) เป็นสิ่งสำคัญ
(60 ไม่มีตัวอย่าง L) ทำซ้ำเหนี่ยวนำให้เกิดความผิดพลาด (± 15%) มีขนาดใหญ่เกินไปที่จะสรุปว่ามีความแตกต่างที่ชัดเจนในการทำงานจากที่อื่น ๆ
ตัวอย่าง การทดสอบดังกล่าวควรจะนำมาใช้ในระดับที่เกี่ยวข้องโดยใช้ปริมาณต่ำของตัวอย่างในการวัดความเข้มของความเครียดที่สำคัญของสะเก็ดในการเปรียบเทียบกับขั้นตอนการแนะนำโดยวินเซนต์et al, (2002) และจะมีความสัมพันธ์สังเกตนี้มีกรอบแต่อยู่นอกขอบเขตของการทำงานในปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เส้นโค้งจากตัวอย่างทดสอบทดลองในเซลล์ 1 แทบจะแยกแยะจากหนึ่งไปยังอีกและค่าความแรงจะวัดเฉพาะหลังจากที่ 5 -+ อืม เมื่อเริ่มต้น 10 มม. ช่องว่างระหว่างแผ่น ( ภาพที่ 6 ) ตัวอย่างผมถึงค่าพลังสูง ( 150 ) โดยจัดแสดงตัวอย่าง .ค่าความต้านทาน ( ใกล้ 80 N ) แต่ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( SD ) เป็นสำคัญ( 60 ) อย่างผม ) การเกิดความคลาดเคลื่อนสัมพัทธ์ ( 15 ± % ) มีขนาดใหญ่เกินไปที่จะสรุปได้ว่ามีความแตกต่างที่ชัดเจนในพฤติกรรมจากอื่น ๆตัวอย่าง การทดสอบดังกล่าว ควรนำมาใช้ในระดับที่เกี่ยวข้อง ใช้ปริมาณน้อยตัวอย่างวัดที่สำคัญความเครียดความเข้มของเกล็ดในคล้ายคลึงกับขั้นตอนที่แนะนำโดยวินเซนต์ et al . ( 2002 ) และมีความสัมพันธ์แบบนี้กับกรอบ แต่นี่ออกไปจากขอบเขตของงานปัจจุบัน