Chapter 121 – The Vanished Blood Sy

Chapter 121 – The Vanished Blood Symbol

…

…

…

Relying on his pure soul force and deep reserves of true essence, Lin Ming was able to continuously persist throughout the entire afternoon. During this time period, he reached the limit of his ability several times. But, this was also a method of practice. Without being pushed to the limit, it would be difficult to progress.

When his true essence neared complete consumption, Lin Ming never begrudged himself to pull out a true essence stone and then enter into the ethereal martial intent state. Under the state of ethereal martial intent, the true essence throughout Lin Ming’s body would spontaneously move at a pace several times faster than normal, with a near perfect path of circulation. Under this cultivation state, his advancement was very fast.

Gradually, the sun began to fall down below the western horizon. The light that once peeked into the room began to dim down. Wang Yuhan lit a lamp. Seeing that Lin Ming was still sitting in meditation and regulating his breathing, she hesitated several times as she debated whether or not to disturb him. After a while, Wang Yuhan could not bear it anymore, and she finally said, “Mister Lin, this… we should eat a meal…”

“Oh? Yes, of course, you eat first. Just bring me back something nice. I’m almost done adjusting my condition, and then I will finish this inscription symbol drawing first.”

Drawing another one?

Wang Yuhan was at a loss for words; this would be the seventh one.

To draw up seven inscription symbols in the afternoon, and not only that, but each one being very complex, with dozens of symbols and lines that needed to fuse together… not even a top-level inscription master would be able to persist through such a task.

Wang Yuhan no longer compared herself to Lin Ming, but placed Lin Ming as a level of character similar to her own grandfather.

Shaking her head, Wang Yuhan headed down to have dinner. After eating dinner, she came back, and sure enough, Lin Ming had begun already drawing the seventh inscription symbol, and was almost halfway done.

Wang Yuhan moved to the side and set down the plate of food that she had brought up. She quietly watched every movement of Lin Ming, earnestly committing them to memory, and occasionally she would even subconsciously reach out her hand, and follow Lin Ming’s movements. Although she knew that even if she copied these movements, it was to no avail of discerning the deep mysteries within them.

As time slowly passed, Wang Yuhan looked at those gorgeous and brilliant inscription lines, and then turned to Lin Ming. She watched as his fingertips danced in the air, and shimmering lights followed his incomparably smooth control of true essence. She also saw the fine beads of sweat that covered his face, and his incomparably focused expression.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 121 – สัญลักษณ์เลือดไหล………พึ่งพระวิญญาณบริสุทธิ์แรงและลึกขอสงวนของแก่นแท้ หมิงหลินก็สามารถที่จะยังคงมีอยู่อย่างต่อเนื่องตลอดทั้งช่วงบ่าย ในระหว่างช่วงเวลานี้ เขาถึงขีดจำกัดของความสามารถของเขาหลายครั้ง แต่ นี้เป็นวิธีการปฏิบัติ โดยไม่ต้องถูกผลักไปจำกัด มันจะยากที่จะคืบหน้าเมื่อแก่นแท้ของเขา neared การใช้สมบูรณ์ หมิงหลินไม่ begrudged ตัวเองเพื่อดึงหินแก่นแท้แล้ว เข้าสู่สถานะเจตนาต่อสู้ไม่มีตัวตน ภายใต้สถานะของเจตนาต่อสู้ไม่มีตัวตน แก่นแท้ทั่วร่างกายหลินหมิงจะเป็นธรรมชาติย้ายที่ก้าวหลายครั้งเร็วกว่าปกติ กับเส้นทางสมบูรณ์แบบใกล้ไหลเวียน ภายใต้สถานะนี้เพาะ ความก้าวหน้าของเขาได้อย่างรวดเร็วค่อย ๆ ดวงอาทิตย์เริ่มตกลงใต้ขอบฟ้าตะวันตก แสงที่เมื่อ peeked ในห้องเริ่มหรี่ลง Yuhan วังสว่างโคมไฟ เห็นว่าหมิงหลินก็ยังคงนั่งอยู่ในสมาธิ และควบคุมการหายใจของเขา เธอลังเลหลายครั้งเป็น เธอถกเถียงกันว่าจะรบกวนเขาหรือไม่ หลัง Yuhan วังไม่สามารถแบกมันอีกต่อไป และสุดท้ายเธอบอก ว่า, "มิสเตอร์หลิน,...เราควรกินอาหาร...""โอ้ ใช่ แน่นอน คุณกินก่อน เพียงนำฉันกลับสิ่งที่ดี ฉันเกือบจะทำการปรับสภาพของฉัน แล้วฉันจะจบสัญลักษณ์นี้จารึกที่วาดครั้งแรก "วาดอีกหนึ่งวัง Yuhan แก้ไขสำหรับคำ นี้จะเป็นหนึ่งเจ็ดการวาดสัญลักษณ์จารึกเจ็ดในยามบ่าย และไม่เพียงแต่ที่ แต่ละคนที่มีการซับซ้อนมาก มีหลายสิบของสัญลักษณ์และรายการที่ต้องหลอมรวมกัน...ไม่ได้หลักจารึกที่ระดับบนสุด จะสามารถคงตัวอยู่ตลอดเช่นงานวัง Yuhan ไม่เปรียบเทียบตัวเองกับหมิงหลิน แต่วางหมิงหลินเป็นระดับของตัวละครคล้ายกับปู่ของเธอเองเธอหัวสั่น วัง Yuhan หัวลงไป หลังรับประทานอาหารเย็น เธอกลับมา และพอแน่ใจว่า หมิงหลินเริ่มแล้ววาดสัญลักษณ์เจ็ดจารึก และเกือบครึ่งหนึ่งทำวัง Yuhan ย้ายไปด้านข้าง และลงจานอาหารที่เธอได้ขึ้นมานั้น เธอเงียบ ๆ ดูทุกการเคลื่อนไหวของหลินหมิ จริงจังใส่หน่วยความจำ และบางครั้งเธอจะสำนึกแม้เอื้อมมือของเธอ และตามเคลื่อนไหวหลินหมิง แม้ว่าเธอรู้ว่า แม้เธอคัดลอกเคลื่อนไหวเหล่านี้ มันไม่มีประโยชน์อำนวยความลึกลับลึกภายในเวลาค่อย ๆ ผ่านไป วัง Yuhan มองบรรทัดจารึกงดงาม และสดใส และจากนั้น หันไปหมิงหลิน เธอดูปลายนิ้วของเขาเต้นในอากาศ และไฟพรายตามควบคุมเรียบเท่าของแก่นแท้ นอกจากนี้เธอยังเห็นเม็ดเหงื่อที่ครอบคลุมใบหน้าของเขา และการแสดงของเขาเหลือใจโฟกัส ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 121 - หายไปเลือดสัญลักษณ์

...

...

...

อาศัยแรงจิตวิญญาณบริสุทธิ์ของเขาและขอสงวนลึกของสาระสำคัญที่แท้จริงหลินหมิงก็สามารถที่จะยังคงมีอยู่อย่างต่อเนื่องตลอดช่วงบ่ายทั้งหมด ในระหว่างช่วงเวลานี้เขาถึงขีด จำกัด ของความสามารถในหลาย ๆ ครั้งของเขา แต่นี่ก็เป็นวิธีการของการปฏิบัติ โดยไม่ต้องถูกผลักดันให้วงเงินก็จะเป็นเรื่องยากที่จะมีความคืบหน้า.

เมื่อสาระสำคัญที่แท้จริงของเขาใกล้จะเสร็จสมบูรณ์บริโภคหลินหมิงไม่หวงของตัวเองที่จะดึงออกหินสาระสำคัญที่แท้จริงแล้วใส่ลงไปในตัวตนของรัฐเจตนาการต่อสู้ ภายใต้สภาวะความตั้งใจของการต่อสู้ที่ไม่มีตัวตนที่แท้จริงทั่วร่างกายหลินหมิงเป็นธรรมชาติจะย้ายที่ก้าวหลายครั้งเร็วกว่าปกติด้วยเส้นทางที่เกือบจะสมบูรณ์แบบของการไหลเวียน ภายใต้สภาวะการเพาะปลูกนี้ความก้าวหน้าของเขาได้อย่างรวดเร็ว.

ค่อยๆดวงอาทิตย์เริ่มที่จะตกลงมาด้านล่างขอบฟ้าทางทิศตะวันตก แสงที่แอบมองเมื่อเข้าสู่ห้องพักเริ่มสลัวลง วัง Yuhan ไฟโคมไฟ เห็นว่าหลินหมิงก็ยังคงนั่งอยู่ในการทำสมาธิและการควบคุมการหายใจของเขาเธอลังเลหลายครั้งขณะที่เธอกำลังถกเถียงกันหรือไม่ที่จะรบกวนเขา หลังจากที่ในขณะวัง Yuhan ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปและในที่สุดเธอก็กล่าวว่า "นายหลินนี้ ... เราควรกินอาหาร ... "

"โอ้? ใช่แน่นอนคุณกินครั้งแรก เพียงนำฉันกลับสิ่งที่ดี ฉันทำเกือบปรับสภาพของฉันแล้วฉันจะเสร็จสิ้นนี้สัญลักษณ์จารึกวาดภาพครั้งแรก ".

วาดอีกคนหนึ่ง?

วัง Yuhan ที่สูญเสียสำหรับคำ; นี้จะเป็นเจ็ดหนึ่ง.

การวาดขึ้นสัญลักษณ์จารึกเจ็ดในช่วงบ่ายและไม่เพียงแค่นั้น แต่แต่ละคนเป็นที่ซับซ้อนมากมีหลายสิบของสัญลักษณ์และเส้นที่จำเป็นที่จะหลอมรวมเข้าด้วยกัน ... ไม่ได้ต้นแบบระดับบนสุดจารึกจะ สามารถที่จะยังคงมีอยู่ผ่านงานดังกล่าว.

วัง Yuhan ไม่เปรียบเทียบตัวเองให้หลินหมิง แต่วางหลินหมิงเป็นระดับของตัวละครคล้ายกับคุณปู่ของเธอเอง.

เขย่าหัวของเธอวัง Yuhan มุ่งหน้าลงไปรับประทานอาหารเย็น หลังจากรับประทานอาหารเย็นเธอกลับมาและแน่ใจว่าพอหลินหมิงได้เริ่มแล้วการวาดภาพสัญลักษณ์จารึกที่เจ็ดและเกือบครึ่งหนึ่งแล้ว.

วัง Yuhan ย้ายไปด้านข้างและกำหนดลงในจานของอาหารที่เธอได้นำขึ้นมา เธออย่างเงียบ ๆ เฝ้าดูการเคลื่อนไหวของหลินหมิงทุกอย่างจริงจัง committing พวกเขาไปยังหน่วยความจำและบางครั้งเธอยังจิตใต้สำนึกจะยื่นมือของเธอและเป็นไปตามการเคลื่อนไหวของหลินหมิง แม้ว่าเธอจะรู้ว่าแม้ว่าเธอคัดลอกการเคลื่อนไหวเหล่านี้ก็คือการประโยชน์ของฉลาดลึกลับลึกภายในพวกเขาไม่.

เมื่อเวลาผ่านไปอย่างช้าๆวัง Yuhan มองไปที่ผู้ที่งดงามและสดใสเส้นจารึกแล้วหันไปหลินหมิง เธอดูเป็นนิ้วของเขาเต้นในอากาศและไฟส่องแสงตามการควบคุมเรียบเหลือใจของเขาในสาระสำคัญที่แท้จริง นอกจากนี้เธอยังเห็นลูกปัดที่ดีของเหงื่อที่ปกคลุมใบหน้าของเขาและการแสดงออกของเขาเน้นเหลือใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 121 –เลือดที่หายไป สัญลักษณ์. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .อาศัยพระวิญญาณบริสุทธิ์บังคับและสำรองลึกที่แท้จริงของสาระ หลินหมิงได้อย่างต่อเนื่องยังคงมีอยู่ตลอดช่วงบ่ายทั้งหมด ในระหว่างช่วงเวลานี้ เขาถึงขีดจำกัดของความสามารถของเขาหลายๆ ครั้ง แต่นี่ก็เป็นวิธีของการปฏิบัติ โดยไม่ต้องถูกผลักให้วงเงิน ก็คงจะยากที่จะก้าวหน้าเมื่อแก่นแท้ของเขาอยู่ใกล้การบริโภคสมบูรณ์ หลินหมิงไม่เคย begrudged ตัวเองเอาหินแก่นแท้แล้วเข้าไม่มีตัวตนรัฐเจตนาต่อสู้ ภายใต้รัฐของศิลปะสุรเจตนาที่แท้จริงแก่นแท้ทั่วร่างกายของหลินหมิงจะได้ย้ายที่ก้าวเร็วขึ้นกว่าปกติหลายๆ เท่า กับ ใกล้เส้นทางที่สมบูรณ์แบบของการไหลเวียน ภายใต้การเพาะปลูกสภาพความก้าวหน้าของเขาอย่างรวดเร็วค่อยๆ พระอาทิตย์เริ่มตกด้านล่างขอบฟ้าตะวันตก แสงสว่างที่เคยแอบมองเข้าไปในห้องเริ่มสลัวลง วัง yuhan จุดโคมไฟ เห็นหลินหมิง ยัง นั่ง สมาธิและการควบคุมการหายใจของเขา เธอลังเลอยู่หลายครั้งขณะที่เธอถกเถียงหรือไม่รบกวนเขา หลังวัง yuhan ไม่อาจทนได้อีกต่อไป และในที่สุดหล่อนก็บอกว่า " คุณหลิน นี้ . . . . . . . เราควรจะกินอาหาร . . . . . . . "" โอ้ ใช่ แน่นอน คุณกินก่อน แค่พาฉันกลับบ้าง ฉันเกือบจะทำปรับสภาพผม แล้วผมจะจบเรื่องนี้จารึกสัญลักษณ์วาดรูปแรก”อีกหนึ่งวาดรูปวัง yuhan ก็พูดไม่ออก ; นี้จะเป็นเจ็ดหนึ่งวาดเจ็ดสัญลักษณ์จารึกในตอนบ่าย และไม่เพียง แต่แต่ละอันมีซับซ้อนมาก มีหลายสิบของสัญลักษณ์และสายที่ต้องฟิวส์กัน . . . . . . . ไม่ได้เป็นระดับบนสุดของจารึกหลักจะยังคงผ่านงานนี้วัง yuhan ไม่เปรียบเทียบตัวเองกับหลินหลิน หมิงหมิง แต่อยู่ในระดับของตัวละครคล้ายคลึงกับปู่ของเธอเองสั่นศีรษะ วัง yuhan มุ่งหน้าลงไปทานข้าวกัน หลังจากกินอิ่มแล้ว เธอกลับมา และแน่ใจว่าพอหลินหมิงเริ่มขึ้นแล้ววาดสัญลักษณ์จารึกเจ็ดและได้เกือบครึ่งทางแล้ววัง yuhan ย้ายไปด้านข้างและตั้งลงตักอาหารที่เธอเอาขึ้น เธอเงียบๆ เฝ้ามองทุกการเคลื่อนไหวของหลินหมิง เป็นเรื่องเป็นราว ทำให้ความทรงจำ และบางครั้งเธอจะไม่รู้ตัวถึงออกมือของเธอ และติดตามความเคลื่อนไหวของหลินหมิง แม้ว่าเธอจะรู้ว่าถ้าเค้าลอกการเคลื่อนไหวเหล่านี้ ก็เพื่อประโยชน์ของผู้ลึกลับลึกภายในของพวกเขาเมื่อเวลาค่อยๆ ผ่านไป หวัง yuhan มองที่งดงามและสดใสจารึกบรรทัด แล้วก็กลายเป็นหลินหมิง เธอเห็น ปลายนิ้วของเขาไปในอากาศและไฟระยิบระยับตามการควบคุม เหลือใจ เรียบของเขาที่แท้จริงของหัวใจ เธอยังเห็นลูกปัดก็ได้เหงื่อที่ปกคลุมใบหน้าของเขา , และเขา เหลือใจ เน้นการแสดงออก