This would imply that the populatio

This would imply that the populations sampled are significantly displaced from genetic equilibrium. This conclusion differs from that reached by GRANT and STAHL (1988) on the basis of allele frequency distributions at 41 electrophoretic loci in the Atlantic cod. These authors reported a sig- nificant excess of rare alleles in populations of the Pa- cific cod, Gadus macrocqbhalus, but not in G. morhua. An important difference between the present study and that of GRANT and STAHL (1988) is the omission (by choice) of monomorphic RFLP loci. If expected num- bers of rare allozyme alleles are recalculated from 18 loci that exhibit polymorphism in Grant and Stahl’s study, a significant excess is observed (12 present with frequencies < 0.01 but only 6.7 expected), similar in magnitude to that in Mork et al.’s (1985) study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้จะบ่งบอกว่า มีย้ายประชากรตัวอย่างจากสมดุลทางพันธุกรรมอย่างมาก ข้อสรุปนี้แตกต่างจากที่มาถึง โดยให้สิทธิและ STAHL (1988) บนพื้นฐานของความถี่ของอัลลีล คอดกระจายที่ตำแหน่ง 41 electrophoretic อ่อนแอในมหาสมุทรแอตแลนติก เหล่านี้ผู้เขียนรายงานเป็นส่วนเกิน sig nificant ของ alleles ที่หายาก ในประชากรของ cod Pa cific, Gadus macrocqbhalus แต่ไม่ใช่ ใน G. morhua ความแตกต่างระหว่างการศึกษาและเงินช่วยเหลือและ STAHL (1988) เป็น monomorphic RFLP ตำแหน่งอ่อนแอการงด (ตามที่เลือก) ถ้าคาดว่า num bers ของ alleles allozyme ยากจะถูกคำนวณจากตำแหน่งอ่อนแอ 18 ที่มีความแตกต่างในสิทธิ และการศึกษาของ Stahl ส่วนเกินสำคัญเป็นที่ สังเกต (ปัจจุบันกับความถี่ < 0.01 แต่ 6.7 คาด 12), เหมือนขนาดหมอก et al. (1985) ศึกษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้จะหมายความว่าประชากรตัวอย่างจะถูกย้ายอย่างมีนัยสำคัญจากความสมดุลทางพันธุกรรม ข้อสรุปนี้แตกต่างจากที่มาถึงโดยทุนและ STAHL (1988) บนพื้นฐานของการแจกแจงความถี่อัลลีลที่ 41 ตำแหน่ง electrophoretic ในมหาสมุทรแอตแลนติกปลา ผู้เขียนเหล่านี้รายงานส่วนเกินอย่างมีนัยสำคัญลายเซ็นของอัลลีลที่หายากในประชากรของปลา cific Pa-, Gadus macrocqbhalus แต่ไม่ได้อยู่ในกรัม morhua ความแตกต่างที่สำคัญระหว่างการศึกษาในปัจจุบันและที่แกรนท์และ STAHL (1988) คือการละเลย (โดยเลือก) ของตำแหน่ง RFLP monomorphic หากคาดว่านัมเบอร์ของอัลลีล allozyme หายากจะคำนวณอีกครั้งจาก 18 ตำแหน่งที่แสดงความแตกต่างในแกรนท์และ Stahl ของการศึกษาเป็นส่วนเกินอย่างมีนัยสำคัญเป็นที่สังเกต (12 ปัจจุบันมีความถี่ <0.01 แต่เพียง 6.7 คาดว่า) ที่คล้ายกันในขนาดที่ในมอร์ค, et al น. ของ (1985) การศึกษา