Physical activity in pregnancy: a q

Physical activity in pregnancy: a qualitative study of the beliefs of overweight and obese pregnant women

abstract
Background: Whilst there has been increasing research interest in interventions which promote physical activity during pregnancy few studies have yielded detailed insights into the views and experiences of overweight and obese pregnant women themselves. The qualitative study described in this paper aimed to: (i) explore the views and experiences of overweight and obese pregnant women; and (ii) inform interventions which could promote the adoption of physical activity during pregnancy.
Methods: The study was framed by a combined Subtle Realism and Theory of Planned Behaviour (TPB) approach. This enabled us to examine the hypothetical pathway between beliefs and physical activity intentions within the context of day to day life. The study sample for the qualitative study was chosen by stratified, purposive sampling from a previous study of physical activity measurements in pregnancy. Research participants for the current study were recruited on the basis of Body Mass Index (BMI) at booking and parity. Semi-structured, in-depth interviews were conducted with 14 overweight and obese pregnant women. Data analysis was undertaken using a Framework Approach and was informed by TPB.
Results: Healthy eating was often viewed as being of greater importance for the health of mother and baby than participation in physical activity. A commonly cited motivator for maintaining physical activity during pregnancy is an aid to reducing pregnancy-related weight gain. However, participants often described how they would wait until the postnatal period to try and lose weight. A wide range of barriers to physical activity during pregnancy were highlighted including both internal (physical and psychological) and external (work, family, time and environmental). The study participants also lacked access to consistent information, advice and support on the benefits of physical activity during pregnancy.
Conclusions: Interventions to encourage recommended levels of physical activity in pregnancy should be accompanied by accessible and consistent information about the positive effects for mother and baby. More research is required to examine how to overcome barriers to physical activity and to understand which interventions could be most effective for overweight/obese pregnant women. Midwives should be encouraged to do more to promote activity in pregnancy

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กิจกรรมทางกายภาพในการตั้งครรภ์: การศึกษาเชิงคุณภาพของความเชื่อของหญิงตั้งครรภ์ที่อ้วน และภาวะบทคัดย่อพื้นหลัง: ในขณะที่มีมีการเพิ่มงานวิจัยที่สนใจในงานวิจัยที่ส่งเสริมกิจกรรมทางกายภาพในระหว่างตั้งครรภ์ บางการศึกษามีผลรายละเอียดเจาะลึกมุมมองและประสบการณ์ของอ้วน และภาวะหญิงตั้งครรภ์เอง การศึกษาเชิงคุณภาพที่อธิบายไว้ในเอกสารนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ: (i) แห่งมุมมองและประสบการณ์ของอ้วน และภาวะตั้งครรภ์ผู้หญิง และ (ii) แจ้งมาตรการที่จะส่งเสริมการยอมรับของกิจกรรมทางกายภาพในระหว่างตั้งครรภ์วิธีการ: การศึกษาเป็นกรอบ โดยวิธีละเอียดสมจริงและทฤษฎีของการวางแผนพฤติกรรม (TPB) รวม นี้ช่วยให้เราสามารถตรวจสอบทางเดินสมมุติระหว่างความเชื่อและกิจกรรมทางกายภาพความตั้งใจในบริบทของชีวิตวันต่อวัน ตัวอย่างการศึกษาสำหรับการศึกษาเชิงคุณภาพถูกเลือก โดย stratified, purposive สุ่มตัวอย่างจากการศึกษาก่อนหน้านี้ของการวัดกิจกรรมทางกายภาพในการตั้งครรภ์ ผู้เข้าร่วมวิจัยในการศึกษาปัจจุบันได้พิจารณาโดยใช้ดัชนีการมวลร่างกาย (BMI) ที่จองและพาริตี ได้ดำเนินการสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง ชมกับ 14 อ้วน และภาวะตั้งครรภ์ผู้หญิง การวิเคราะห์ข้อมูลดำเนินการใช้เป็นกรอบแนวทาง และได้ทราบ โดย TPBResults: Healthy eating was often viewed as being of greater importance for the health of mother and baby than participation in physical activity. A commonly cited motivator for maintaining physical activity during pregnancy is an aid to reducing pregnancy-related weight gain. However, participants often described how they would wait until the postnatal period to try and lose weight. A wide range of barriers to physical activity during pregnancy were highlighted including both internal (physical and psychological) and external (work, family, time and environmental). The study participants also lacked access to consistent information, advice and support on the benefits of physical activity during pregnancy.Conclusions: Interventions to encourage recommended levels of physical activity in pregnancy should be accompanied by accessible and consistent information about the positive effects for mother and baby. More research is required to examine how to overcome barriers to physical activity and to understand which interventions could be most effective for overweight/obese pregnant women. Midwives should be encouraged to do more to promote activity in pregnancy

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การออกกำลังกายในการตั้งครรภ์: ศึกษาเชิงคุณภาพของความเชื่อของคนที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนหญิงตั้งครรภ์ที่เป็นนามธรรมพื้นหลัง: ในขณะที่มีการเพิ่มขึ้นของงานวิจัยที่สนใจในการแทรกแซงที่ส่งเสริมการออกกำลังกายในระหว่างการศึกษาน้อยตั้งครรภ์มีผลข้อมูลเชิงลึกรายละเอียดลงในมุมมองและประสบการณ์ของผู้ที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วน หญิงตั้งครรภ์ตัวเอง การศึกษาเชิงคุณภาพที่อธิบายไว้ในบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (i) การสำรวจมุมมองและประสบการณ์ของหญิงตั้งครรภ์ที่มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วน; และ (ii) แจ้งการแทรกแซงซึ่งสามารถส่งเสริมการยอมรับของการออกกำลังกายในระหว่างตั้งครรภ์. วิธีการ: การศึกษาได้ล้อมรอบด้วยธรรมชาติรวมเฉียบคมและทฤษฎีพฤติกรรมตามแผน (พีบี) วิธีการ นี้ช่วยให้เราสามารถตรวจสอบเส้นทางสมมุติระหว่างความเชื่อและความตั้งใจของการออกกำลังกายในบริบทของวันที่ชีวิตประจำวัน กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยเชิงคุณภาพได้รับเลือกจากแซดแบบเจาะจงจากการศึกษาก่อนหน้านี้ของการวัดการออกกำลังกายในการตั้งครรภ์ ผู้เข้าร่วมการวิจัยเพื่อการศึกษาในปัจจุบันได้รับคัดเลือกบนพื้นฐานของดัชนีมวลกาย (ที่ BMI) ที่จองและเท่าเทียมกัน กึ่งโครงสร้างการสัมภาษณ์ในเชิงลึกได้ดำเนินการกับ 14 มีน้ำหนักเกินและโรคอ้วนหญิงตั้งครรภ์ การวิเคราะห์ข้อมูลได้ดำเนินการโดยใช้วิธีการและกรอบได้รับแจ้งจากพีบี. ผลการรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพที่มักจะถูกมองว่าเป็นความสำคัญมากขึ้นสำหรับสุขภาพของแม่และลูกกว่าส่วนร่วมในการออกกำลังกาย แรงผลักดันที่อ้างกันทั่วไปในการรักษาการออกกำลังกายในระหว่างตั้งครรภ์เป็นเครื่องช่วยในการลดน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นการตั้งครรภ์ที่เกี่ยวข้อง อย่างไรก็ตามผู้เข้าร่วมมักจะอธิบายว่าพวกเขาจะรอจนกว่าจะถึงช่วงเวลาหลังคลอดและพยายามลดน้ำหนัก หลากหลายของอุปสรรคในการออกกำลังกายในระหว่างตั้งครรภ์เป็นไฮไลต์ทั้งภายใน (ร่างกายและจิตใจ) และภายนอก (งานครอบครัวเวลาและสิ่งแวดล้อม) ผู้เข้าร่วมการศึกษายังขาดการเข้าถึงข้อมูลที่สอดคล้องกันคำแนะนำและการสนับสนุนเกี่ยวกับประโยชน์ของการออกกำลังกายในระหว่างตั้งครรภ์. สรุป: การแทรกแซงเพื่อส่งเสริมให้ระดับที่แนะนำของการออกกำลังกายในการตั้งครรภ์ควรจะมาพร้อมกับข้อมูลที่สามารถเข้าถึงได้และสอดคล้องกันเกี่ยวกับผลกระทบในเชิงบวกสำหรับแม่และลูก . การวิจัยมากขึ้นจำเป็นต้องมีการตรวจสอบวิธีการที่จะเอาชนะอุปสรรคในการออกกำลังกายและการที่จะเข้าใจซึ่งการแทรกแซงอาจจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับการมีน้ำหนักเกิน / หญิงตั้งครรภ์ที่เป็นโรคอ้วน ตำแยควรได้รับการส่งเสริมที่จะทำมากขึ้นเพื่อส่งเสริมกิจกรรมในการตั้งครรภ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กิจกรรมทางกายในการตั้งครรภ์ : การศึกษาเชิงคุณภาพของความเชื่อของภาวะน้ำหนักเกินและอ้วน หญิงตั้งครรภ์ที่เป็นนามธรรมพื้นหลัง


: ในขณะที่มีการเพิ่มงานวิจัยที่สนใจในการแทรกแซงซึ่งส่งเสริมการออกกำลังกายในระหว่างตั้งครรภ์มีการศึกษาน้อย พบรายละเอียดข้อมูลเชิงลึกในมุมมองและประสบการณ์ของภาวะน้ำหนักเกินและอ้วน หญิงตั้งครรภ์ ตัวเองคุณภาพการศึกษาที่อธิบายไว้ในกระดาษแผ่นนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ( 1 ) ศึกษาความคิดเห็นและประสบการณ์ของภาวะน้ำหนักเกินและอ้วน หญิงตั้งครรภ์ และ ( 2 ) แจ้งการแทรกแซงซึ่งสามารถส่งเสริมการยอมรับของการออกกำลังกายในระหว่างตั้งครรภ์ .
วิธีการ : การศึกษากรอบโดยสัจนิยมสีสันรวมและทฤษฎีการวางแผนพฤติกรรม ( TPB ) วิธีการทำให้เราสามารถตรวจสอบเส้นทางสมมุติระหว่างความเชื่อและกิจกรรมทางกายความตั้งใจในบริบทของวันกับชีวิต . กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษา การศึกษาเชิงคุณภาพการเลือกเกี่ยวกับกลุ่มตัวอย่างจากการศึกษาก่อนหน้านี้ของการวัดการออกกำลังกายในหญิงตั้งครรภ์ผู้เข้าร่วมการศึกษาวิจัยเพื่อการศึกษาปัจจุบันได้คัดเลือกบนพื้นฐานของดัชนีมวลร่างกาย ( BMI ) ในการจองและความเท่าเทียมกัน กึ่งโครงสร้าง การสัมภาษณ์เจาะลึก 14 น้ำหนักเกิน และอ้วน หญิงตั้งครรภ์ การวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้กรอบแนวทางและได้รับแจ้งจาก TPB .
ผลลัพธ์ :การรับประทานอาหารเพื่อสุขภาพอยู่บ่อยๆ ดูเป็นสำคัญมากสำหรับสุขภาพของแม่และทารกมากกว่าการมีส่วนร่วมในกิจกรรมทางกาย มีการอ้างถึงโดยทั่วไปแรงจูงใจสำหรับการรักษาการออกกำลังกายในระหว่างตั้งครรภ์จะช่วยลดการตั้งครรภ์ที่เกี่ยวข้องรับน้ําหนัก อย่างไรก็ตาม คนมักจะอธิบายว่าพวกเขาจะรอจนกว่าจะถึงช่วงหลังคลอดและพยายามลดน้ำหนักช่วงกว้างของอุปสรรคกับการออกกำลังกายในระหว่างตั้งครรภ์คือ เน้นทั้งภายใน ( ทางร่างกายและจิตใจ ) และภายนอก ( งาน ครอบครัว เวลา และ สิ่งแวดล้อม ) ผู้เข้าร่วมการศึกษายังขาดการเข้าถึงข้อมูลที่สอดคล้องกัน แนะนำและสนับสนุนประโยชน์ของการออกกำลังกายในระหว่างตั้งครรภ์ .
สรุปการแทรกแซงเพื่อส่งเสริมแนะนำระดับของกิจกรรมทางกายในการตั้งครรภ์ ควรมีการเข้าถึงได้ง่าย และมีข้อมูลเกี่ยวกับผลในเชิงบวกสำหรับแม่และเด็ก การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อตรวจสอบวิธีการที่จะเอาชนะอุปสรรคของการออกกำลังกาย และเข้าใจ ซึ่งการแทรกแซงอาจจะมีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับหญิงตั้งครรภ์ที่มีน้ำหนักเกิน / อ้วนหมอตำแย ควรสนับสนุนให้มีการทำมากขึ้นเพื่อส่งเสริมกิจกรรมในการตั้งครรภ์