Effect on VictimsVictims who partic

Effect on Victims
Victims who participate in low levels of conflict tend to demonstrate
poorer social and emotional adjustment than nonvictims. As children,
victims tend to have greater difficulty making friends with same-age
peers; they demonstrate poorer
quality interactions with classmates,
and report greater loneliness than
nonvictims. Victims also demonstrate
poorer problem-solving skills than
nonvictimized youth; however, it is
unknown if this is a result of the bullying
behavior or an underlying cause
of the behavior. Victims report low
self-esteem, likely because of repeated
exposure to victimization (Besag, 1989). Depression and loss of interest in
activities are common (Craig & Pepler, 1997), as are anxiety, tension, and fear
(Slee, 1995). As a result of bullying, suicidal ideation is high among victimized
children (Carney, 2000; National Center for Education Statistics, 1995).
Long-term effects of victimization are evident. Individuals formerly
bullied were found to have higher levels of depression and poorer selfesteem
at age 23, and they were more harassed and socially isolated than
comparison adults (Olweus, 1994). This may result from an internalization
of perceptions that they are worthless or inadequate.
Farrington (1991) cited that victims are less likely to be involved with
delinquent behaviors than are bullies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบต่อผู้ที่ตกเป็นเหยื่อผู้ประสบภัยที่มีส่วนร่วมในระดับต่ำของความขัดแย้งที่มีแนวโน้มที่จะแสดงให้เห็นถึงยากจนปรับตัวทางสังคมและอารมณ์กว่าnonvictims เป็นเด็กที่ตกเป็นเหยื่อมักจะมีความยากลำบากมากขึ้นทำให้เพื่อนกับวัยเดียวกันเพื่อน; พวกเขาแสดงให้เห็นถึงยากจนปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนร่วมชั้นที่มีคุณภาพ, และรายงานความเหงามากกว่าnonvictims ผู้ประสบภัยนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงการแก้ปัญหายากจนกว่าทักษะเยาวชนnonvictimized; แต่มันเป็นที่รู้จักว่านี้เป็นผลมาจากการข่มขู่พฤติกรรมหรือสาเหตุของพฤติกรรม ผู้ประสบภัยจากรายงานต่ำความนับถือตนเองอาจเป็นเพราะการทำซ้ำการสัมผัสกับการตกเป็นเหยื่อ(Besag, 1989) อาการซึมเศร้าและการสูญเสียความสนใจในกิจกรรมทั่วไป (เครกและ Pepler, 1997) เช่นเดียวกับความวิตกกังวลความตึงเครียดและความกลัว (พร้อมใจ, 1995) อันเป็นผลมาจากการข่มขู่คิดฆ่าตัวตายสูงในหมู่ผู้ตกเป็นเหยื่อเด็ก (มวล 2000 ศูนย์แห่งชาติเพื่อการศึกษาสถิติ, 1995). ผลกระทบระยะยาวของการตกเป็นเหยื่อจะเห็นได้ชัด บุคคลเดิมรังแกถูกพบว่ามีระดับที่สูงขึ้นของภาวะซึมเศร้าและ selfesteem ยากจนที่อายุ23 และพวกเขาก็คุกคามมากขึ้นและแยกตัวออกสังคมกว่าผู้ใหญ่เปรียบเทียบ(Olweus, 1994) นี้อาจเป็นผลมาจาก internalization ของการรับรู้ว่าพวกเขาจะไม่มีราคาหรือไม่เพียงพอ. Farrington (1991) อ้างว่าเหยื่อมีโอกาสน้อยที่จะเกี่ยวข้องกับพฤติกรรมการกระทำผิดกว่ารังแก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลกระทบต่อเหยื่อ
เหยื่อผู้เข้าร่วมในระดับต่ำของความขัดแย้งมีแนวโน้มที่จะแสดงให้เห็นถึงกลุ่มทางสังคมและการปรับตัวทางอารมณ์มากกว่า
nonvictims . เด็ก
เหยื่อมักจะมีความยากลำบากมากขึ้น ทำให้เพื่อนอายุเท่ากัน
เพื่อน พวกเขาแสดงให้เห็นถึงปฏิสัมพันธ์คุณภาพด้อย
กับเพื่อนร่วมชั้น รายงาน nonvictims ความเหงามากกว่า

) เหยื่อยังแสดงให้เห็นถึง
ทักษะการแก้ปัญหาเยาวชน nonvictimized ยากจนมากกว่า

; แต่มันเป็นไม่รู้ว่านี่คือผลของการกลั่นแกล้ง

พฤติกรรมหรือสาเหตุของพฤติกรรม เหยื่อรายงานความนับถือตนเองต่ำ

เปิดรับโอกาสเพราะซ้ำเหยื่อ ( besag , 1989 ) ภาวะซึมเศร้าและการสูญเสียความสนใจในกิจกรรมทั่วไป ( เคร็ก &
pepler , 1997 ) , เป็นกังวล ความเครียด และความกลัว
( หละ , 1995 )ผลของการกลั่นแกล้ง ความคิดฆ่าตัวตายสูงระหว่างเหยื่อ
เด็ก ( คาร์นีย์ , 2000 ; ศูนย์สถิติแห่งชาติเพื่อการศึกษา 2538 ) .
ผลกระทบระยะยาวของเหยื่อจะเห็นได้ชัด . บุคคลเดิม
แกล้งยังพบว่าระดับที่สูงขึ้นของภาวะซึมเศร้าและยากจน self-esteem
อายุ 23 และพวกเขาถูกคุกคามมากขึ้น และแยกทางสังคมมากกว่า
ผู้ใหญ่เปรียบเทียบ โอลวีอัส , 1994 )นี้อาจเป็นผลจากการรับรู้ที่ internalization
ไม่มีค่าหรือไม่เพียงพอ .
ฟาร์ริงตัน ( 1991 ) อ้างเหยื่อมีโอกาสน้อยมากที่จะเกี่ยวข้องกับ
เหลวไหลพฤติกรรมกว่ารังแก