Golden apple snails (GAS) are aquat

Golden apple snails (GAS) are aquatic organism and easily found in and around rice paddy fields. Although they are not originally from Malaysia, the snails have adapted to the environment after being imported some time ago for food and decorative purposes. It is now considered a paddy crop pest across the nation, particularly in northern regions of Vietnam (UAF, 2004). In Laos, crop damage from GAS has been prevented in the past by collecting them in the fields, which has since become inefficient in several regions. Furthermore, due to labor constraints farmers have turned to nonspecific chemicals to alleviate the problem (e.g. Niclosamide or Baylucide, and Copper Sulfate). Paddy farmers in Laos use GAS for food (85%), animal feed (14%), and liquid bio-fertilizer or compost (1%). According to assays from other snail species such as channeled apple snail (Pomacea canaliculata), their chemical content includes 62.0% crude protein (flesh, excluding shell) and 14.9% dry matter (Rice Technology Bulletin, 2001) with high mineral and vitamin content (Yahya et al., 2006). GAS appears to be a good mineral source as indicated by their calcium (35% in the shell) and phosphorus content (1.2%), and they are also a good source of energy (13.94 MJ kg-1) (Kaensombath, 2005). Hence, studies on potential uses for GAS are needed

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หอยทากแอปเปิ้ลทองคำ (แก๊ส) มีน้ำสิ่งมีชีวิต และพบได้ง่ายใน และใกล้ เคียงทุ่งนาข้าว ถึงแม้จะไม่ได้มาจากมาเลเซีย หอยทากได้ปรับสภาพแวดล้อมหลังจากที่นำเวลาที่ผ่านมาสำหรับอาหารและตกแต่ง ก็ตอนนี้ถือว่าเป็นสัตว์รบกวนพืชข้าวทั่วประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคเหนือของเวียดนาม (UAF, 2004) ประเทศลาว ความเสียหายของพืชจากก๊าซถูกป้องกันในอดีต โดยการรวบรวมเหล่านั้นในฟิลด์ ซึ่งได้กลายเป็นไม่มีประสิทธิภาพในหลายภูมิภาค นอกจากนี้ เนื่องจากแรงงาน เกษตรกรจำกัดได้เปิดแบบสารเคมีในการบรรเทาปัญหา (เช่น Niclosamide หรือ Baylucide และทองแดงซัลเฟต) ข้าวเกษตรกรลาวใช้ก๊าซสำหรับอาหาร (85%), อาหารสัตว์ (14%), และ ปุ๋ยน้ำชีวภาพ หรือปุ๋ยหมัก (1%) ตาม assays จากชนิดอื่น ๆ หอยเช่นหอยทาก apple มิกเซอร์ (หอยเชอรี่), เคมีเนื้อหารวม 62.0% โปรตีน (เนื้อ ยกเว้นเปลือก) และ 14.9% แห้งเรื่อง (ข้าวเทคโนโลยีนการ 2001) มีแร่ธาตุสูงและวิตามินเนื้อหา (Yahya et al. 2006) ก๊าซธรรมชาติปรากฏ เป็นแหล่งแร่ดีตามที่ระบุ โดยแคลเซียม (35% ในเปลือก) และฟอสฟอรัส (1.2%), และพวกเขายังเป็นแหล่งที่ดีของพลังงาน (13.94 MJ กก.-1) (Kaensombath, 2005) ดังนั้น มีความจำเป็นการศึกษาศักยภาพการใช้ก๊าซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หอยทากโกลเด้นแอปเปิ้ล (แก๊ส) เป็นสิ่งมีชีวิตในน้ำและพบในและรอบ ๆ ทุ่งนาข้าวได้อย่างง่ายดาย แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีพื้นเพมาจากประเทศมาเลเซีย, หอยทากที่มีการปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อมหลังจากที่ถูกนำเข้ามาเวลาที่ผ่านมาเพื่อวัตถุประสงค์ในอาหารและการตกแต่ง ก็ถือว่าตอนนี้เป็นศัตรูพืชข้าวพืชทั่วประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคท​​างตอนเหนือของเวียดนาม (UAF, 2004) ในประเทศลาวพืชผลเสียหายจากก๊าซได้รับการป้องกันในอดีตโดยการเก็บรวบรวมพวกเขาอยู่ในทุ่งนาซึ่งได้กลายเป็นไม่มีประสิทธิภาพในหลายภูมิภาค นอกจากนี้เนื่องจากข้อ จำกัด ของเกษตรกรแรงงานได้หันมาใช้สารเคมีเชิญชมเพื่อบรรเทาปัญหา (เช่น niclosamide หรือ Baylucide และคอปเปอร์ซัลเฟต) เกษตรกรข้าวในประเทศลาวใช้ก๊าซสำหรับอาหาร (85%) อาหารสัตว์ (14%), และของเหลวปุ๋ยชีวภาพหรือปุ๋ยหมัก (1%) ตามที่การตรวจจากสายพันธุ์หอยทากอื่น ๆ เช่นหอยเชอรี่จู (หอยเชอรี่) เนื้อหาเคมีของพวกเขารวมถึงโปรตีน 62.0% ดิบ (เนื้อไม่รวมเปลือก) และแห้ง 14.9% (ข้าวเทคโนโลยี Bulletin, 2001) ไปด้วยแร่ธาตุสูงและปริมาณวิตามิน ( Yahya et al., 2006) GAS ดูเหมือนจะเป็นแหล่งแร่ธาตุที่ดีตามที่ระบุโดยแคลเซียมของพวกเขา (35% ในเปลือก) และฟอสฟอรัส (1.2%) และพวกเขายังเป็นแหล่งที่ดีของการใช้พลังงาน (MJ 13.94 กิโลกรัม 1) (Kaensombath 2005) ดังนั้นการศึกษาเกี่ยวกับการใช้งานที่มีศักยภาพสำหรับก๊าซที่มีความจำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หอยแอปเปิ้ลสีทอง ( แก๊ส ) เป็นสิ่งมีชีวิตทางน้ำและพบได้ง่ายใน และ รอบ ๆข้าว นาข้าว แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มาจากมาเลเซีย หอยทากได้ปรับให้เข้ากับสภาพแวดล้อม หลังจากถูกนำเข้าเวลาที่ผ่านมาสำหรับอาหารและการตกแต่ง . คือตอนนี้ถือว่าเป็นข้าวศัตรูพืชทั่วประเทศ โดยเฉพาะในพื้นที่ภาคเหนือของเวียดนาม ( uaf , 2004 ) ในลาว พืชผลเสียหายจากก๊าซได้รับการปกป้องในอดีต โดยการรวบรวมพวกเขาในเขตข้อมูลซึ่งมีตั้งแต่กลายเป็นไม่มีประสิทธิภาพในหลายพื้นที่ นอกจากนี้เนื่องจากข้อ จำกัด ได้เปิดให้เกษตรกรแรงงานเพื่อลดปัญหาสารเคมีที่ไม่จำเพาะ เช่น นิโคลซาไมด์ หรือ baylucide และคอปเปอร์ซัลเฟต ) เกษตรกรปลูกข้าวในลาวใช้ก๊าซเป็นอาหาร ( 85% ) อาหารสัตว์ ( 14% ) , และปุ๋ยน้ําชีวภาพหรือปุ๋ยอินทรีย์ ( 1% ) ตามสามารถจากชนิดอื่น ๆ เช่น สกิลร่ายหอยทาก หอยโข่ง ( หอยเชอรี่ ) เนื้อหาเคมีรวมถึง 1 % โปรตีน ( เนื้อ ไม่รวมเปลือก ) และ 14.9% แห้ง ( ข่าวเทคโนโลยีข้าว 2001 ) กับแร่สูงและปริมาณวิตามิน ( Yahya et al . , 2006 ) ก๊าซจะปรากฏเป็นแหล่งแร่ดีตามที่ระบุ โดยแคลเซียม ( 35% ในกะลา ) และฟอสฟอรัสเนื้อหา ( 1.2% ) , และพวกเขาจะยังเป็นแหล่งที่ดีของพลังงาน ( 13.94 MJ kg-1 ) ( kaensombath , 2005 ) ดังนั้น การศึกษาศักยภาพการใช้ก๊าซจำเป็น