กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมาป่าตัวห

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมาป่าตัวหนึ่งกำลังกินน้ำอยู่ที่น้ำพุบนเนินเขา และพอมันเงยหน้าขึ้นมาก็มองเห็นลูกแกะตัวหนึ่งกำลังจะกินน้ำที่ใหลลงไปเบื้องล่างบ้าง “นั่นเป็น

อาหารเย็นของข้า” เจ้าหมาป่าคิดในใจ “ถ้าเพียข้าสามารถหาข้ออ้างได้ก็จะกินเจ้าลูกแกะตัวนี้ได้” แล้วหมาป่าก็ตะโกนว่า “เจ้าบังอาจมากวนน้ำที่ข้ากำลังกินอยู่ให้

เลอะโคลนสกปรกได้อย่างไร”
“เปล่านะท่าน ข้าเปล่า” เจ้าลูกแกะพูด “ถ้าน้ำข้างบนนั้นมีโคลนปนอยู่ ก็แสดงว่าข้าไม่ได้เป็นตั้นเหตุแน่นอนเพราะน้ำนี้ใหลลงมาจากตรงที่ท่านยืนอยู่ก่อนแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นละก็” เจ้าหมาป่าพูด “ทำไมช่วงเวลานี้เมื่อปีที่แล้วเจ้าถึงมาด่าว่าข้าเสียๆ หายๆ ด้วย”
“เป็นไปไม่ได้หรอกท่าน” เจ้าหมาป่าคำราม “ถ้าไม่ใช่เจ้า ก็ต้องเป็นพ่อของเจ้าแน่ๆ” ว่าแล้วเจ้าหมาป่าก็กระโจนเข้าตะครุบลูกแกะผู้น่าสงสาร และขย้ำกิน

อย่างไม่สนใจเหตุผลของเจ้าแกะนั้นเลย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "คนชั่วมักหาข้อแก้ตัวให้กับการกระทำของตัวเองได้เสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีหมาป่าตัวหนึ่งกำลังกินน้ำอยู่ที่น้ำพุบนเนินเขาและพอมันเงยหน้าขึ้นมาก็มองเห็นลูกแกะตัวหนึ่งกำลังจะกินน้ำที่ใหลลงไปเบื้องล่างบ้าง "นั่นเป็น "ถ้าเพียข้าสามารถหาข้ออ้างได้ก็จะกินเจ้าลูกแกะตัวนี้ได้" อาหารเย็นของข้า"เจ้าหมาป่าคิดในใจแล้วหมาป่าก็ตะโกนว่า"เจ้าบังอาจมากวนน้ำที่ข้ากำลังกินอยู่ให้ เลอะโคลนสกปรกได้อย่างไร" "เปล่านะท่านข้าเปล่า" เจ้าลูกแกะพูด "ถ้าน้ำข้างบนนั้นมีโคลนปนอยู่ก็แสดงว่าข้าไม่ได้เป็นตั้นเหตุแน่นอนเพราะน้ำนี้ใหลลงมาจากตรงที่ท่านยืนอยู่ก่อนแล้ว" "ถ้าอย่างนั้นละก็" เจ้าหมาป่าพูด "ทำไมช่วงเวลานี้เมื่อปีที่แล้วเจ้าถึงมาด่าว่าข้าเสีย ๆ หาย ๆ ด้วย" "เป็นไปไม่ได้หรอกท่าน" เจ้าหมาป่าคำราม "ถ้าไม่ใช่เจ้าก็ต้องเป็นพ่อของเจ้าแน่ๆ" ว่าแล้วเจ้าหมาป่าก็กระโจนเข้าตะครุบลูกแกะผู้น่าสงสารและขย้ำกิน อย่างไม่สนใจเหตุผลของเจ้าแกะนั้นเลย นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "คนชั่วมักหาข้อแก้ตัวให้กับการกระทำของตัวเองได้เสมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว "นั่นเป็นอาหารเย็นของข้า "เจ้าหมาป่าคิดในใจ แล้วหมาป่าก็ตะโกนว่า ข้าเปล่า "เจ้าลูกแกะพูด" ถ้าน้ำข้างบนนั้นมีโคลนปนอยู่ เจ้าหมาป่าพูด หาย ๆ ด้วย " "เป็นไปไม่ได้หรอกท่าน" เจ้าหมาป่าคำราม "ถ้าไม่ใช่เจ้าก็ต้องเป็นพ่อของเจ้าแน่ ๆ "