An elf (plural: elves) is a type of

An elf (plural: elves) is a type of supernatural being in Germanic mythology and folklore.[1][2] Early elves, whose description depends almost entirely on Norse mythology texts, were a race of beings with magical skills, ambivalent towards humans and capable of either helping or hindering them. But Christianized societies were viewing elves in increasingly sinister light.[3] In Anglo-Saxon England as early as the 10th century, Old English medical books attest to elves afflicting humans and livestock by "elf-shots". The German elf or alp was seen as an "addler" of people in medical books, but already in the High Middle Ages there were prayers warding against it as the agent causing nightmares, and eventually for the alp its identity as nightmare spirits became predominant.
In English literature of the Elizabethan era, "elves" became conflated with the "fairies" of Romance culture, so that the two terms began to be used interchangeably. Romanticist writers were influenced by this (particularly Shakespearean) notion of the "elf," and reimported the word Elf in that context into the German language.
A number of ballads in the British Isles and Scandinavia, perhaps stemming from the medieval period, describe human encounters with the elf, elven-king, elf-maid, etc. The same ballad type (cognate ballads) are often disseminated over several countries. Some common motifs, which may also be seen in English, Scottish and Scandinavian folklore, are elves enticing men with their dance, and causing death, either by elf-shot or entirely unexplained. In Scandinavia, the elves are often conflated with the beings called the huldra or huldufólk.
The "Christmas elves" of contemporary popular culture are of relatively recent tradition, popularized during the late 19th century in the United States, in publications such as Godey's Lady's Book. Elves entered the 20th-century high fantasy genre in the wake of works published by authors such as J. R. R. Tolkien, for which, see Elf (Middle-earth).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอลฟ์ (พหูพจน์: เอลฟ์) เป็นชนิดของความเป็นธรรมชาติในตำนานดั้งเดิมและชาวบ้าน [1] [2] ในช่วงต้นของเอลฟ์ที่มีรายละเอียดขึ้นอยู่เกือบทั้งหมดในข้อความตำนานนอร์มีการแข่งขันของสิ่งมีชีวิตที่มีทักษะวิเศษเด็ดขาดต่อมนุษย์. และความสามารถในการอย่างใดอย่างหนึ่งที่ช่วยให้พวกเขาหรือขัดขวาง แต่สังคม Christianized กำลังดูเอลฟ์ในที่มีแสงที่น่ากลัวมากขึ้น[3] ในแองโกลอังกฤษเป็นช่วงต้นของศตวรรษที่ 10 เป็นหนังสือเก่าภาษาอังกฤษทางการแพทย์ยืนยันถึงความเจ็บปวดรวดร้าวแถนมนุษย์และสัตว์โดย "เอลฟ์ภาพ" เอลฟ์เยอรมันหรือ Alp ถูกมองว่าเป็น "addler" ของคนในหนังสือทางการแพทย์ แต่แล้วในยุคกลางสูงมีการสวดมนต์รั้งท้ายกับมันเป็นตัวแทนที่ทำให้เกิดฝันร้ายและในที่สุดก็หา Alp ตัวตนเป็นฝันร้ายที่กลายเป็นวิญญาณเด่น.
วรรณกรรมในภาษาอังกฤษของยุคลิซาเบ ธ "เอลฟ์" กลายเป็นแฟทต์กับ "นางฟ้า" ของวัฒนธรรมโรแมนติกเพื่อให้ทั้งสองแง่เริ่มที่จะถูกนำมาใช้แทนกันได้ นักเขียนโรแมนติกได้รับอิทธิพลจากนี้ (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง shakespearean) ความคิดของ "เอลฟ์"และคำ reimported เอลฟ์ในบริบทเป็นภาษาเยอรมันว่า.
จำนวนบอสในเกาะอังกฤษและสแกนดิเนเวีอาจจะเกิดขึ้นจากยุคสมัยอธิบายเผชิญหน้ากับมนุษย์เอลฟ์, พรายกษัตริย์, เอลฟ์-แม่บ้าน ฯลฯ ประเภทเพลงเดียวกัน (บอสคล้ายคลึงกัน) มักจะแพร่ระบาดไปหลายประเทศ. บางสำคัญร่วมกันซึ่งอาจจะเห็นในภาษาอังกฤษสก็อตและสแกนดิเนเวียนชาวบ้านเป็นแถนล่อลวงคนที่มีการเต้นรำของพวกเขาและทำให้เกิดการตายของทั้งโดยเอลฟ์ยิงหรือไม่ได้อธิบายอย่างสิ้นเชิง ในสแกนดิเนเวีแถนมักจะแฟทต์กับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า HULDRA หรือhuldufólk.
"คริสมาสต์เอลฟ์" ของวัฒนธรรมที่เป็นที่นิยมในปัจจุบันมีค่อนข้างประเพณีที่ผ่านมาความนิยมในช่วงศตวรรษที่ 19 ในช่วงปลายประเทศสหรัฐอเมริกาในสิ่งพิมพ์เช่นหนังสือสุภาพสตรี Godey ของ เอลฟ์เข้ามาในศตวรรษที่ 20 ประเภทจินตนาการสูงในการปลุกของผลงานที่ตีพิมพ์โดยนักเขียนเช่นเจ r r โทลคีนที่ดูเอลฟ์ (กลางแผ่นดิน)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นเอลฟ์ (พหูพจน์: แถน) เป็นชนิดของเหนือธรรมชาติอยู่ในตระกูลตำนานและวัฒนธรรมพื้นบ้าน[1][2] เอลฟ์ต้น มีคำอธิบายขึ้นอยู่กับข้อความเทพปกรณัมนอร์สเกือบทั้งหมด การแข่งขันของสิ่งมีชีวิต มีทักษะเวทมนตร์ ไม่แน่ใจต่อมนุษย์ และความสามารถในการช่วย หรือขัดขวางนั้น แต่สังคม Christianized ดูเอลฟ์อนาจารมากแสง[3] ในอังกฤษสมัยแองโกล-แซกซัน เป็นช่วงต้นคริสต์ศตวรรษ 10 หนังสือทางการแพทย์ภาษาอังกฤษเก่ายืนยันกับเอลฟ์ afflicting มนุษย์และปศุสัตว์ โดย "เอลฟ์ภาพ" เอลฟ์เยอรมันหรือแอลป์ที่เห็นเป็นการ "addler" ของคน ในหนังสือทางการแพทย์ แต่แล้วในสูงยุคกลางมีได้อธิษฐาน warding กับมันเป็นตัวแทนที่ทำให้ฝันร้าย และในที่สุดสำหรับแอลป์เอกลักษณ์เป็นวิญญาณฝันร้ายเป็นกัน
ในวรรณคดีอังกฤษของยุคเอลิซาเบธ "แถน" เป็น conflated กับ "นางฟ้า" ของวัฒนธรรมโรแมนซ์ เพื่อให้เงื่อนไขสองเริ่มที่จะใช้สลับกัน Romanticist ผู้เขียนได้รับอิทธิพลจากแนวคิดนี้(บทละครของโดยเฉพาะอย่างยิ่งเชคส์) ของ "เอลฟ์" และนำคำว่าเอลฟ์ในบริบทที่เป็นตัวภาษาเยอรมันภาษา
จำนวนบัลลาดส์ในอังกฤษและสแกนดิเนเวีย อันเนื่องมาจากช่วงยุคกลาง บางทีอธิบายพบมนุษย์กับเอลฟ์ elven คิง เอลฟ์ทำความสะอาด ฯลฯ บทกวีชนิดเดียวกัน (cognate บัลลาดส์) มักจะเผยแพร่ผ่านหลายประเทศ บางความทั่วไป ซึ่งอาจจะเห็นในภาษาอังกฤษ พื้นบ้านอตภาษาและสแกนดิเนเวีย unexplained เอลฟ์ enticing ผู้ชายกับการเต้นรำของพวกเขา และสาเหตุการเสียชีวิต โดย ยิงเอลฟ์ หรือทั้งหมดจะ ในสแกนดิเนเวีย เอลฟ์มักจะ conflated กับสิ่งมีชีวิตเรียกว่า huldra หรือ huldufólk.
"เอลฟ์คริสมาสต์" ของวัฒนธรรมสมัยนิยมเป็นประเพณีล่าค่อนข้าง popularized ในสหรัฐอเมริกา ในระหว่างช่วงปลายศตวรรษ ในสิ่งพิมพ์เช่นหนังสือของ Godey เลดี้ เอลฟ์ป้อนประเภทแฟนตาซีระดับสูงของศตวรรษที่ 20 ในการปลุกของผลงานเผยแพร่ โดยการเขียนเช่น J. R. R. โทลคีน ที่ ดูเอลฟ์ (มิดเดิลเอิร์ธ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่า(พหูพจน์เทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่า)ซึ่งเป็นชนิดที่ของสิ่งเหนือธรรมชาติที่เยอรมันในเทพนิยายของประเพณีความเชื่อและ.[ 1 ][ 2 ]เทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าต้นซึ่งเกือบทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับรายละเอียดในหนังสือนิทาน ภาษา นอซเป็นการแข่งขันของมนุษย์มีความชำนาญพื้นที่อันน่ามหัศจรรย์ใจรู้สึกสองจิตสองใจต่อมนุษย์และมีความสามารถไม่ว่าจะเป็นการช่วยให้หรืออุปสรรคต่อพวกเขา แต่สังคม christianized ดูเทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าอยู่ในแสงมีเลศนัยมากยิ่งขึ้น[ 3 ]ไม่เชื่อในประเทศอังกฤษในช่วงต้นศตวรรษที่ 10 ที่หนังสือทางการแพทย์อังกฤษที่เก่าแก่เป็นพยานในการเลี้ยงสัตว์และมนุษย์เทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าโดยทรงคำนึงถึงความยากลำบาก"เทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่า - ถ่าย ภาพ " เทือกเขาหรือเทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่า,เยอรมัน,ได้รับการมองว่าเป็น" addler "ของผู้คนในการอ่านหนังสือทางการแพทย์แต่แล้วในระดับสูงส่วนกลางทุกช่วงวัยที่มีบทสวดมนต์ warding กับมันคือ Agent ที่จะทำให้เกิดเป็นฝันร้ายและในที่สุดสำหรับเทือกเขาที่รหัสประจำตัวของเหล้าเป็นฝันร้ายก็กลายเป็นความโดดเด่น.
ในวรรณคดีอังกฤษในยุคนี้ยุคเอลิซาเบธ"เทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่า"จึงกลายเป็น female พร้อมด้วย"เรื่องผีสางนางไม้"ของวัฒนธรรมความโรแมนติกที่สองคำนี้ก็เริ่มจะใช้แทนกันได้ นักเขียนนักเขียนเรื่องยวนใจได้รับอิทธิพลจาก( Shakespearean Globe Theatre โดยเฉพาะ)แนวคิดนี้ของ"เทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าได้"และ reimported คำว่าเทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าในบริบทที่เป็น ภาษา เยอรมัน.
หมายเลขของ ballads ในเกาะอังกฤษสแกนดิเนเวียนและอาจจะเกิดจากช่วงเวลาแห่งยุคกลางที่อธิบายถึงสถานการณ์ด้านสิทธิมนุษยชนด้วย ประเภท แบลลัดฯลฯที่เหมือนกับเทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่า - ทำความสะอาด elven - กษัตริย์เทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าที่( ballads มาจากรากเดียวกัน)จะจัดส่งไปหลายประเทศมัก ความโดดเด่นตามแบบทั่วไปบางอย่างที่อาจจะยังเห็นเป็น ภาษาอังกฤษ ด้วยประเพณีความเชื่อของชาวสก็อตและตามแบบสแกนดิเนเวียนมีเทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าน่าดึงดูดใจผู้คนด้วยการเต้นรำของพวกเขาและเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตายด้วยเทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่า - ยิงหรือจึงไม่สามารถอธิบายได้ ในสแกนดิเนเวียนเทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าที่มี female พร้อมด้วยสัตว์หรือเรียกว่า huldufólk huldra มัก.
"เทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าวันคริสต์มาส"ได้รับความนิยมของวัฒนธรรมแบบร่วมสมัยมีความดั้งเดิมเป็นจำนวนมากเมื่อไม่นานมานี้อันที่จริงในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ในประเทศสหรัฐอเมริกาได้ในสื่อสิ่งพิมพ์เช่นหนังสือของเลดี้ของ godey . ป้อน ประเภท แฟนตาซีเทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่าศตวรรษที่ 20 อยู่ในระดับสูงให้การเผยแพร่โดยผู้เขียนเช่นก.ศป. R . R .เหมือนที่ดูเทพยดาซึ่งท่องเที่ยวอยู่ในป่า(กลาง - สายดิน)