Previous Chapter | Project Page | N

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

80. For Little Luoer, I’m willing to risk my life!

She had never seen or heard of this type of fruit before, what if it was toxic?

They were so deep in the mountains, there were no doctors around!

She gave Bai Li a look: “Do you recognize this fruit?”

Bai Li laughed as if it was extremely harmless. In an environmentally friendly way, she directly shook her head: “Don’t recognize!”

Swoon! So this fellow was letting her eat first as a test!

She knew that Bai Li wouldn’t be so kind!

Qi Luoer raised her arm and tossed the fruit back: “I don’t want to eat this, you should enjoy it yourself.”

Receiving the fruit, Bai Li gasped: “Ai, this fruit looks just like the vermillion fruit from the legends, I heard that when eaten by ordinary people, it can increase their strength by sixty years worth of power, Little Luoer, are you really not going to eat it?”

Black lines slid down Qi Luoer’s face: “Looks just like? What if it isn’t? What if this fruit isn’t the vermillion fruit but a poisonous fruit?”

Bai Li puffed her chest out: “Is it poisonous? Then let me try it first! For Little Luoer, I’m willing to risk my life!”

With a crunch, she bit into the fruit in her hands!

Qi Luoer hadn’t expected her to really eat it without any hesitation, it gave her a huge fright.

Without thinking, she extended her hand and hit the fruit out of Bai Li’s hand: “Idiot! Why did you really eat it? What if it’s poisonous?”

A look of astonishment flashed across Bai Li’s face.

Following that a smile blossomed on her face, she softly replied: “Little Luoer indeed loves me dearly, I’m touched to death. But for little Luoer, even if I was poisoned to death I would still die happily……”

After associating with her for two days, Qi Luoer was already used to her ambiguous and scary way of speaking.

Taking a look at her complexion, Bai Li’s skin was still pink and tender, there seemed to be no indications of being poisoned.

Qi Luoer felt slightly reassured, it seemed like this fruit wasn’t poisonous and could be eaten.

Raising her head, she looked at that bizarre large tree, wanting to pick a few.

The sound of something being crushed resounded through the quiet night.

Bang! Bang! Bang! bang!

It sounded like a woodpecker pecking at a tree.

What’s that?

Looking toward the source of the noise, Qi Luoer was immediately stunned!

The fruit that had previously been hit to the ground looked as if it was being pushed.

Following the ‘bang, bang’ sound, the flesh of the fruit rapidly disappeared…

The strange thing was that nothing could be seen.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่80 สำหรับ Little Luoer ผมยินดีที่จะเสี่ยงในชีวิตของฉัน! เธอไม่เคยเห็นหรือได้ยินประเภทนี้ของผลไม้ก่อนที่จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามันเป็นพิษ? พวกเขาเพื่อให้ลึกลงไปในภูเขาไม่มีแพทย์รอบ! เธอให้หลี่ตากใบ รูปลักษณ์: "คุณรู้จักผลไม้ชนิดนี้" ตากใบลี่หัวเราะราวกับว่ามันเป็นอันตรายมาก ในทางที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมโดยตรงเธอส่ายหัว "ไม่รู้จัก!" เป็นลม! ดังนั้นคนนี้ถูกปล่อยให้เธอกินเป็นครั้งแรกที่การทดสอบเธอรู้ว่าหลี่ตากใบจะไม่เป็นชนิดดังนั้น! ฉี Luoer ยกแขนของเธอและโยนผลไม้กลับ: "ผมไม่ต้องการที่จะกินนี้คุณควรจะสนุกกับมันด้วยตัวคุณเอง . " ที่ได้รับผลไม้ตากใบลี่อ้าปากค้าง" Ai ผลไม้ชนิดนี้มีลักษณะเช่นเดียวกับผลไม้ Vermillion จากตำนานที่ผมได้ยินมาว่าเมื่อกินโดยคนธรรมดาก็สามารถเพิ่มความแข็งแรงของพวกเขาโดยหกสิบปีมูลค่าของพลังเล็ก ๆ น้อย ๆ Luoer เป็น คุณจริงๆไม่ได้ไปกินมัน "? เส้นสีดำเลื่อนลงบนใบหน้าของฉี Luoer ว่า" ดูเหมือนว่าเพียง? เกิดอะไรขึ้นถ้ามันไม่ได้? อะไรถ้าผลไม้ชนิดนี้ไม่ได้เป็นสีแดงชาดผลไม้ แต่เป็นผลไม้พิษ " Bai Li ป่องหน้าอกของเธอออก:" มันเป็นพิษ? จากนั้นให้ฉันลองมันเป็นครั้งแรก! สำหรับ Little Luoer ผมยินดีที่จะเสี่ยงในชีวิตของฉัน! " ด้วยการกระทืบเธอกัดลงไปในผลไม้ที่อยู่ในมือของเธอ! ฉี Luoer ไม่ได้คาดหวังของเธอจริงๆกินมันโดยไม่ลังเลใด ๆ ก็ทำให้เธอตกใจมาก. โดยไม่ต้อง คิดว่าเธอยื่นมือของเธอและตีผลไม้ออกจากมือตากใบหลี่: "คนโง่! ทำไมคุณจริงๆกินมันได้หรือไม่ อะไรถ้ามันเป็นพิษ " ก. ลักษณะของความประหลาดใจประกายทั่วใบหน้าตากใบหลี่หลังจากที่รอยยิ้มที่เบ่งบานบนใบหน้าของเธอเบา ๆ ตอบว่า" ลิตเติ้ล Luoer แน่นอนรักฉันอย่างสุดซึ้งที่ฉันสัมผัสกับความตาย แต่สำหรับ Luoer เล็ก ๆ น้อย ๆ แม้ว่าผมจะถูกวางยาพิษให้ตายฉันจะยังคงตายอย่างมีความสุข ...... " หลังจากที่คบหากับเธอเป็นเวลาสองวันฉี Luoer ได้ถูกใช้ไปแล้วทางของเธอที่ไม่ชัดเจนและน่ากลัวของการพูด. การดูที่ผิวของเธอตากใบ ผิวของหลี่ก็ยังคงสีชมพูและอ่อนโยนดูเหมือนจะมีข้อบ่งชี้ของการถูกวางยาพิษไม่มี. ฉี Luoer รู้สึกมั่นใจเล็กน้อยก็ลำบากเช่นผลไม้ชนิดนี้ก็ไม่เป็นพิษและสามารถนำมารับประทานได้. ยกหัวของเธอเธอมองว่าต้นไม้ขนาดใหญ่ที่แปลกประหลาด ต้องการที่จะเลือกไม่กี่. เสียงของบางสิ่งบางอย่างถูกบดดังก้องผ่านคืนที่เงียบสงบ. บาง! ปัง ปัง ปัง! มันฟังเหมือนจิกนกหัวขวานที่ต้นไม้. มีอะไรที่? มองไปแหล่งที่มาของเสียงฉี Luoer ตะลึงทันทีผลไม้ที่ได้รับก่อนหน้านี้ตีลงไปที่พื้นดูราวกับว่ามันถูกผลัก. ต่อไป ' ปังปังเสียง 'เนื้อของผลไม้อย่างรวดเร็วหายไป ... สิ่งที่แปลกก็คือว่าอะไรที่อาจจะเห็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนหน้าบท | โครงการหน้า | บทถัดไป80 . สำหรับ luoer ฉันจะเสี่ยงชีวิตของฉันเธอไม่เคยเห็นหรือได้ยินชื่อของผลไม้ชนิดนี้ก่อน ถ้าเกิดว่ามันเป็นพิษ ?พวกเขาถูกฝังลึกในภูเขา มีหมออยู่ใกล้ๆเธอให้ไป๋หลี่ดู : " คุณรู้จักผลไม้นี้ ? "ไป๋หลี่หัวเราะราวกับมันเป็นสิ่งอันตราย ในวิธีที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมโดยตรง เธอส่ายหน้า " ไม่รู้จัก ! "เป็นลม ! คนๆนี้จึงถูกปล่อยให้เธอกินก่อน เป็นการทดสอบ !เธอจะรู้ว่าไป๋หลี่คงใจดี !ฉี luoer ยกแขนของเธอและโยนผลไม้กลับ ฉัน ไม่ อยาก กิน นี้ คุณควรสนุกกับมันเอง .รับผลไม้ , ไป๋หลี่อ้าปากค้าง " ไอ ผลไม้นี้ดูเหมือนเลี่ยนผลไม้จากตำนาน ผมได้ยินว่าเมื่อกินโดยคนธรรมดา มันสามารถเพิ่มความแข็งแรงของพวกเขาจากหกสิบปี พลังน้อย luoer , คุณจะไม่กินจริงๆเหรอ "เส้นดำเลื่อนลงหน้าฉี luoer : " เหมือน ? ถ้าไม่ใช่ล่ะ ถ้าผลไม่เลี่ยน ผลไม้ แต่ผลไม้ที่เป็นพิษ ? "ไป๋หลี่ ป่อง หน้าอกของเธอว่า " มันคือพิษ ? งั้นให้ผมลองดูก่อน สำหรับ luoer ฉันจะเสี่ยงชีวิตของฉัน "กับกระทืบเธอกินผลไม้ในมือของเธอฉี luoer ไม่ได้คาดหวังให้เธอกินมันได้จริงๆโดยไม่ลังเลใด ๆ มันทำให้เธอตกใจมากเธอไม่ทันคิดขยายมือของเธอและตีผลไม้ของไป๋หลี่มือ : " บ้า ! ! ! ทำไมคุณถึงกินมันได้จริงๆเหรอ ? แล้วถ้ามันเป็นยาพิษ ? "ลักษณะของความประหลาดใจแว้บไปทั่วใบหน้าของป๋ายหลี่ตามมาด้วยรอยยิ้มเบ่งบานบนใบหน้าของเธอ เธอค่อยๆ ตอบว่า " น้อย luoer แน่นอนรักฉันอย่างสุดซึ้ง ผมสัมผัสได้ถึงความตาย แต่สำหรับ luoer ถ้าฉันโดนวางยาผมคงตายอย่างมีความสุข . . . . . . . "หลังจากเจอกับเธอ 2 วัน ฉี luoer ก็ใช้วิธีที่คลุมเครือและน่ากลัว เธอพูดการดูที่ผิวของเธอเป็นไป๋หลี่ ผิวยังคงเป็นสีชมพูและอ่อนโยน ดูเหมือนไม่มีข้อบ่งชี้ของการวางยาพิษฉี luoer รู้สึกอุ่นใจเล็กน้อย ดูเหมือนผลไม้นี้ไม่ได้เป็นพิษและอาจจะกินเงยหน้าขึ้นมองต้นไม้ใหญ่ที่แปลกประหลาด เธอต้องการที่จะเลือกไม่กี่เสียงของบางสิ่งที่ถูกทับ ทั้งผ่านคืนที่เงียบสงบปัง ! ปัง ! ปัง ! ปัง !ฟังดูเหมือนนกหัวขวานจิกที่ต้นไม้นั่นอะไร ?มองไปยังที่มาของเสียง ฉี luoer ทันทีตะลึง !ผลไม้ที่ได้รับก่อนหน้านี้ตีพื้นดูราวกับว่ามันถูกเลื่อนออกไปต่อไปนี้ " ปัง ปัง เสียงเนื้อของผลไม้หายไปอย่างรวดเร็ว . . . . . . .สิ่งที่แปลกคือว่า ไม่มีอะไรที่ไม่สามารถมองเห็นได้