A week goes by and the strange man

A week goes by and the strange man comes everyday. It gets to the point that BaekHyun can’t wait for the next day to come. And he’s not as depressed anymore.

One day, it’s raining outside, very hard.

“Dammit…”

Still having hope in his heart, he grabbed his hoodie and his guitar and ran outside, running to the park.

There’s not many people outside, and the rain is the main reason why. Store owners stare at BaekHyun as he takes out his guitar and straps it on. He waves to a couple of them and begins to sing.

“Neol saranghage dwaebeorin nan ije deo isang doraga goshi eobseoyo nalgaereul geodwogasyeotjyeo. Oh, no.~”

After a few hours, the store owners give him a few dollars for singing in the rain. BaekHyun is soaking wet now and his fingers are numb, but he stays there. Just for that man.

“BaekHyun. Give up. Go home. You’re not gonna get anymore money.” One of the store owners says as he drops in a couple coins.

Shocked, BaekHyun stops playing. Determined to stay he says, “I’m sorry, ahjussi. I don’t want any money. Or not anymore at least… You can take your coins back if you‘d like. I don’t need them.”

BaekHyun smiles and looks down at his guitar. He his lips and continues to strum the guitar, singing his heart out.

The store owner’s “O” shaped lips turn into a soft smile. He lays his hand on BaekHyun’s shoulder and says, “You’re a good boy, BaekHyun. Keep your money.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัปดาห์ไปด้วยและชายแปลกหน้ามาในชีวิตประจำวัน จะได้รับไปยังจุดที่แบคฮยอนไม่สามารถรอให้ในวันถัดไปที่จะมาถึง และเขาก็ไม่ได้เป็นความสุขอีกต่อไป. วันหนึ่งมีฝนตกนอกยากมาก. "Dammit ... " ยังคงมีความหวังในใจของเขาคว้าหมวกและกีต้าร์ของเขาและวิ่งออกไปข้างนอกวิ่งไปที่สวนสาธารณะ. มีหลายคนไม่ออกไปข้างนอก และมีฝนเป็นเหตุผลหลักว่าทำไม เจ้าของร้านจ้องที่แบคฮยอนในขณะที่เขาจะออกกีตาร์ของเขาและสายรัดไว้ใน เขาคลื่นคู่ของพวกเขาและเริ่มที่จะร้องเพลง. "Neol saranghage dwaebeorin น่าน ije deo งงงัน doraga Goshi eobseoyo nalgaereul geodwogasyeotjyeo Oh, no. ~ " หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมงเจ้าของร้านให้เขาไม่กี่ดอลลาร์สำหรับการร้องเพลงในสายฝน แบคฮยอนจะเปียกโชกในขณะนี้และนิ้วมือของเขาเป็นชา แต่เขาอยู่ที่นั่น เพียงแค่ให้คนที่. "แบคฮยอน เลิก ไปที่บ้าน คุณไม่ได้อีกต่อไปจะได้รับเงิน. "หนึ่งในเจ้าของร้านกล่าวว่าในขณะที่เขาลดลงในเหรียญคู่. ตกใจแบคฮยอนหยุดเล่น มุ่งมั่นที่จะอยู่ที่เขากล่าวว่า "ฉันขอโทษลุง ฉันไม่ต้องการเงินใด ๆ หรือไม่ได้อีกต่อไป ... อย่างน้อยคุณสามารถใช้เหรียญของคุณกลับถ้าคุณต้องการ ฉันไม่ต้องการพวกเขา. " แบคฮยอนยิ้มและมองลงไปที่กีต้าร์ของเขา เขาริมฝีปากของเขาและยังคงดีดกีต้าร์ร้องเพลงหัวใจของเขาออก. เจ้าของร้านของ "O" รูปริมฝีปากกลายเป็นรอยยิ้มที่อ่อนนุ่ม เขาวางมือบนไหล่ของเขาและแบคฮยอนกล่าวว่า "คุณเป็นเด็กดี, แบคฮยอน เก็บเงินของคุณ. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป และชายแปลกหน้ามาทุกวัน มันถึงจุดที่แบคฮยอนจะไม่รอ วันต่อไปจะมา และเขาก็ไม่ได้เศร้าอีกแล้ว

วันนึง ข้างนอกฝนตก หนักมาก

" บ้า . . . . "

ยังมีความหวังในจิตใจของเขา เขาจับฮู้ดและกีต้าร์ของเขาวิ่งออกไปวิ่งที่สวนสาธารณะ

มีคนไม่มาก ภายนอกและฝนคือเหตุผลหลักว่าทำไม เจ้าของร้านมองแบคฮยอนที่เขาเอากีตาร์ของเขาและสายรัดบน เขาโบกมือให้กับคู่ของพวกเขาและเริ่มที่จะร้องเพลง

" neol saranghage dwaebeorin น่าน ije เดวใน doraga โกชิ eobseoyo nalgaereul geodwogasyeotjyeo . โอ้ ไม่นะ ~ "

หลังจากสองสามชั่วโมง เจ้าของร้านให้เขาไม่กี่ดอลลาร์เพื่อร้องเพลงในสายฝนแบคฮยอนเปียกไปหมดแล้ว และนิ้วชา แต่เขาอยู่ที่นั่น แค่ผู้ชายคนนั้น

" แพคฮยอน . ยอมแพ้ กลับบ้าน คุณจะได้รับเงินอีก หนึ่งในเจ้าของร้านบอกว่าเขาหยอดในสองสามเหรียญ

ตกใจ แบคฮยอนหยุดเล่น ตัดสินใจที่จะพักเขาบอกว่า " ขอโทษค่ะ คุณลุง ฉันไม่ต้องการเงินหรือไม่อีกอย่างน้อย . . . . . . . คุณสามารถใช้เหรียญของคุณกลับถ้าคุณต้องการ ฉันไม่ต้องการพวกเขา . "

แพคฮยอนยิ้มและมองที่เขา กีตาร์ เขาและริมฝีปากของเขายังคงดีดกีต้าร์ ร้องเพลง หัวใจของเขาออก

เจ้าของร้าน " O " รูปริมฝีปากเป็นรอยยิ้มอ่อน เขาวางมือของเขาบนไหล่ของแบคฮยอน และกล่าวว่า " คุณเป็นเด็กดี แพคฮยอน . เก็บเงินของคุณ”