ความฝันในอนาคตของฉัน ฉันอยากเป็นนัก

ความฝันในอนาคตของฉัน ฉันอยากเป็นนักฟุตบอล
ตอนนี้ฉันชื่อภัคนันท์ เชยกลิ่นเทศ เรียกง่ายๆว่าจิม อายุ 15 ปี เรียนอยู่โรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ฉันเป็นคนที่ติดเล่นติดตลกไม่ค่อยชอบเรียนแต่ถึงเวลาเรียนก็ต้องเรียนนะ และฉันเป็นคนชอบเล่นฟุตบอลมากรักมากๆด้วยแล้วฉันซ้อมบอลเพื่อฝันที่ฉันจะเป็น
เพราะอะไรฉันถึงชอบฟุตบอลหรอ ตอนแรกฉันก็ไม่ชอบมันฉันกลัวเจ็บตัวแล้วโดนบังคับให้เล่นฉันซ้อมมันมาตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กเล็กๆประมาณประถม 4 เท่าที่จำได้ และฉันก็ไม่รู้ว่าชอบมันเมื่อไรเหมือนมันจะเข้ามาเป็นสิ่งหนึ่งในชีวิตของฉันแล้วฉันเริ่มชอบมันเข้าฉันซ้อมบ่อยขึ้นเรื่อยๆและทำทุกอย่างที่ฉันจะเล่นมันได้
ไอดอลของฉันที่ทำให้ฉันชอบคนไทยก็คือ S. CHANATHIP C. CHAPPUIS W. NARUBADIN Y. SARACH และถ้าเป็นคนต่างประเทศคือ Messi Ronaldo Marco Reus และยังมีอีกหลายคนที่ไม่ได้บอกชื่อ จะเรียกว่าไรเรียวว่าพี่ๆแล้วกัน พี่พวกนี้ทำให้ฉันชอบเล่นฟุตบอลมันขึ้นมา
แต่ฉันก็เคยคิดว่าถ้าฉันไม่ได้เป็นนักฟุตบอลฉันจะไปเป็นอะไร ฉันคิดว่าฉันจะไปเป็นพระสงฆ์ แต่ฉันว่างานนั้นมันต้องหนักมากๆ มันต้องมีคุณสมบัติที่เป็นผู้นำ เป็นผู้ปกครองและคุ้มครอง และนำคนบาปกลับมาหาพระเยซู
แล้วถ้าเป็นนักฟุตบอลก็ไม่ง่ายเหมือนกันนะ เพราะว่ามันต้องมีความพร้อมทางด้านร่างกาย สุขภาพ พละกำลัง จินตนาการ และความคิดที่ฉับไวมากๆ และต้องเข้ากับเพื่อนในทีมได้ดีมีความเข้าใจซึ่งกันกันและความสามัคคีต้องมาเป็นอันดับแรก ร่างกายต้องพร้อมที่จะเล่นและสู้ต่อเพื่อทีม
และถ้าความฝันในอนาคตของฉันเป็นนักฟุตบอลจริงๆ ฉันจะขอทำมันให้เต็มที่และฉันฝันว่าต้องได้เล่นที่ BEC Tero Sasana Football Club Suphanburi Football Club SCG Muangthong United Buriram United ต่างประเทศฉันก็คิดแต่ไม่รู้จะถึงไหม แต่ที่ฉันคิดตลอดตั้งแต่เล่นฟุตบอลคือทีมชาติประเทศไทยของฉัน ฉันเคยสัญญาแล้วว่าถ้าได้เล่นประเทศชาติเจ็บขาแข้งหักได้รับอันตรายก็ยอมเพื่อประเทศฉันรักประเทศไทยและฟุตบอล
ขอบคุณครับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความฝันในอนาคตของฉันฉันอยากเป็นนักฟุตบอลตอนนี้ฉันชื่อภัคนันท์เชยกลิ่นเทศเรียกง่ายๆว่าจิมอายุ 15 ปีเรียนอยู่โรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ฉันเป็นคนที่ติดเล่นติดตลกไม่ค่อยชอบเรียนแต่ถึงเวลาเรียนก็ต้องเรียนนะและฉันเป็นคนชอบเล่นฟุตบอลมากรักมากๆด้วยแล้วฉันซ้อมบอลเพื่อฝันที่ฉันจะเป็นเพราะอะไรฉันถึงชอบฟุตบอลหรอตอนแรกฉันก็ไม่ชอบมันฉันกลัวเจ็บตัวแล้วโดนบังคับให้เล่นฉันซ้อมมันมาตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กเล็กๆประมาณประถม 4 เท่าที่จำได้และฉันก็ไม่รู้ว่าชอบมันเมื่อไรเหมือนมันจะเข้ามาเป็นสิ่งหนึ่งในชีวิตของฉันแล้วฉันเริ่มชอบมันเข้าฉันซ้อมบ่อยขึ้นเรื่อยๆและทำทุกอย่างที่ฉันจะเล่นมันได้ไอดอลของฉันที่ทำให้ฉันชอบคนไทยก็คือ S. CHANATHIP C. CHAPPUIS W. NARUBADIN Y. SARACH และถ้าเป็นคนต่างประเทศคือเมโรนัลโดมาร์โก้เรอุสและยังมีอีกหลายคนที่ไม่ได้บอกชื่อจะเรียกว่าไรเรียวว่าพี่ๆแล้วกันพี่พวกนี้ทำให้ฉันชอบเล่นฟุตบอลมันขึ้นมา แต่ฉันก็เคยคิดว่าถ้าฉันไม่ได้เป็นนักฟุตบอลฉันจะไปเป็นอะไรฉันคิดว่าฉันจะไปเป็นพระสงฆ์แต่ฉันว่างานนั้นมันต้องหนักมาก ๆ มันต้องมีคุณสมบัติที่เป็นผู้นำเป็นผู้ปกครองและคุ้มครองและนำคนบาปกลับมาหาพระเยซูแล้วถ้าเป็นนักฟุตบอลก็ไม่ง่ายเหมือนกันนะเพราะว่ามันต้องมีความพร้อมทางด้านร่างกายสุขภาพพละกำลังจินตนาการและความคิดที่ฉับไวมาก ๆ และต้องเข้ากับเพื่อนในทีมได้ดีมีความเข้าใจซึ่งกันกันและความสามัคคีต้องมาเป็นอันดับแรกร่างกายต้องพร้อมที่จะเล่นและสู้ต่อเพื่อทีมและถ้าความฝันในอนาคตของฉันเป็นนักฟุตบอลจริง ๆ ฉันจะขอทำมันให้เต็มที่และฉันฝันว่าต้องได้เล่นที่บีอีซีทีสโมรฟุตบอลสโมสรฟุตบอลสุพรรณบุรีสโมสร SCG เมืองทองยูไนเต็ดบุรีรัมย์สหต่างประเทศฉันก็คิดแต่ไม่รู้จะถึงไหมแต่ที่ฉันคิดตลอดตั้งแต่เล่นฟุตบอลคือทีมชาติประเทศไทยของฉันฉันเคยสัญญาแล้วว่าถ้าได้เล่นประเทศชาติเจ็บขาแข้งหักได้รับอันตรายก็ยอมเพื่อประเทศฉันรักประเทศไทยและฟุตบอลขอบคุณครับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความฝันในอนาคตของฉัน
เชยกลิ่นเทศเรียกง่ายๆว่าจิมอายุ 15 ปีเรียนอยู่โรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
4 เท่าที่จำได้
เอสซีชนา Chappuis ดับบลิววาย NARUBADIN SARACH และถ้าเป็นคนต่างประเทศคือเมสซี่โรนัลโด้มาร์โกเรอุสและยังมีอีกหลายคนที่ไม่ได้บอกชื่อจะเรียกว่าไรเรียวว่าพี่ ๆ แล้วกัน
ฉันคิดว่าฉันจะไปเป็นพระสงฆ์ แต่ฉันว่างานนั้นมันต้องหนักมาก ๆ มันต้องมีคุณสมบัติที่เป็นผู้นำเป็นผู้ปกครองและคุ้มครอง
สุขภาพพละกำลังจินตนาการและความคิดที่ฉับไวมาก ๆ
บีอีซีเทโรศาสนสโมสรฟุตบอลสุพรรณบุรีสโมสรฟุตบอลเอสซีจีเมืองทองยูไนเต็ดบุรีรัมย์ยูไนเต็ด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความฝันในอนาคตของฉันฉันอยากเป็นนักฟุตบอล
ตอนนี้ฉันชื่อภัคนันท์เชยกลิ่นเทศเรียกง่ายๆว่าจิม Place of Birth เรียนอยู่โรงเรียนยอแซฟอุปถัมภ์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ฉันเป็นคนที่ติดเล่นติดตลกไม่ค่อยชอบเรียนแต่ถึงเวลาเรียนก็ต้องเรียนนะ 15 .เพราะอะไรฉันถึงชอบฟุตบอลหรอตอนแรกฉันก็ไม่ชอบมันฉันกลัวเจ็บตัวแล้วโดนบังคับให้เล่นฉันซ้อมมันมาตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็กเล็กๆประมาณประถม 4 เท่าที่จำได้ไอดอลของฉันที่ทำให้ฉันชอบคนไทยก็คือ S . C . W . narubadin มอบ chappuis Ysarach และถ้าเป็นคนต่างประเทศคือเมสซี่ โรนัลโด้ มาร์โค รอยส์และยังมีอีกหลายคนที่ไม่ได้บอกชื่อจะเรียกว่าไรเรียวว่าพี่ๆแล้วกันพี่พวกนี้ทำให้ฉันชอบเล่นฟุตบอลมันขึ้นมา
แต่ฉันก็เคยคิดว่าถ้าฉันไม่ได้เป็นนักฟุตบอลฉันจะไปเป็นอะไรฉันคิดว่าฉันจะไปเป็นพระสงฆ์แต่ฉันว่างานนั้นมันต้องหนักมากๆมันต้องมีคุณสมบัติที่เป็นผู้นำเป็นผู้ปกครองและคุ้มครองและนำคนบาปกลับมาหาพระเยซู
แล้วถ้าเป็นนักฟุตบอลก็ไม่ง่ายเหมือนกันนะเพราะว่ามันต้องมีความพร้อมทางด้านร่างกายสุขภาพพละกำลังจินตนาการและความคิดที่ฉับไวมากๆร่างกายต้องพร้อมที่จะเล่นและสู้ต่อเพื่อทีม