Two recent Washington seminars sugg

Two recent Washington seminars suggest that – by pursuing innovation and inclusion, and by focusing on broad-scale social “well-being” – policymakers can define realistic paths toward development success.

The methodologies used by Harvard economist Philippe Aghion at an International Monetary Fund forum and by former World Bank strategist Enrique Rueda-Sabater at a Center for Global Development discussion may have been different, but their conclusions were in harmony: Societies thrive – in a sustainable way – when inclusion and innovation help expand the circle of opportunity, and when strong governance standards lead to sound civic decision-making.

Taken together, the two seminars’ insights should help inform policymakers’ debate about theSustainable Development Goals, which are due to be approved in September at the opening of the United Nations General Assembly.

Aghion, at an IMF seminar (sponsored by its Low-Income Countries Strategy Unit) on June 30, approached the topic of “Making Growth Inclusive” by imagining “how to enhance productivity growth while promoting social mobility.” Presenting data from a recent paper on “Innovation and Top-Income Inequality,” which he recently co-authored with an all-star team of economists, Aghion outlined the way that income and wealth inequality have drastically soared in developed countries since the mid-1970s – analyzing trends that by now are sadly familiar to the squeezed middle class, as calculated in the esteemed work of Thomas Piketty, “Capital in the Twenty-First Century.”

Building on that data, Aghion took the inequality-and-inclusion logic several steps further. He lamented the way that “skill-biased technological change” has (in the absence of policy safeguards) provoked societies to stratify along the lines of wealth, income, education and connections. Yet “creative destruction” is inevitable in “a Schumpeterian world,” reasoned Aghion: A significant factor expanding the wealth gap is the same process of continuous economic renewal that helps economies advance. “There is a big [economic] premium to being a superstar innovator,” he asserted, noting that “you can become rich by innovating” – and thus “innovation is a big part of top-1-percent income inequality.”

“Creative destruction is good for social mobility” and broader inclusion, in the long run, because it causes a steady procession of “new innovators to replace old incumbents.” The effect of each wave of innovation is fleeting, especially in a hyperspeed economy: “You gettemporary ‘rents’ when you innovate. You don’t get them forever,” because the relentless Schumpeterian process will eventually cause yesterday’s innovators to become, in turn, tomorrow’s has-beens.

The darker danger of entrenched inequality occurs, said Aghion, when incumbent interests use their political power to lobby for the protection of their advantages – whether by pleading for tax-code favors, seeking government-imposed barriers to the entry of new competitors, or purchasing influence with pliant politiciansthrough campaign donations. (In an aside on U.S. politics, Aghion pointed to his paper’s data linking a state’s representation on the congressional Appropriations Committees with its amount of federal favors – a shrewd quantification of the pork-barrel compulsions of Capitol Hill.)

Because innovation promotes social mobility and thus greater inclusiveness, Aghion contended that “innovation is a good guy; lobbying is a bad guy.” So “if you’re for inclusive growth, then you will be against lobbying and [the creation of] entry barriers.”

Focusing simply on present-day inequality is less informative than focusing on social mobility, he asserted. There’s nothing wrong with an economy that bestows ample financial rewards upon genuine innovators who create new products and processes. There is, however, something deeply wrong – and economically growth-inhibiting – with governments that allowno-longer-innovative incumbents to use their political connections to suppress potential competitors.

The IMF panel’s respondents amplified Aghion’s analysis. World Bank economist Daniel Lederman noted that it would be wise to use “the lexicon of ‘inequality of opportunity’,” because some degree of wealth inequality is inevitable (and perhaps even desirable) when individuals’ talent and effort are rewarded with rising incomes. IMF economist Benedict Clements – deploring the “great degree of disparity in ‘equality of opportunity’ ” that now prevails in advanced economies, including the United States – noted that there need be “no conflict between equity and efficiency if you design your policies right.”

Getting policies right – by upholding strong standards of governance – was also one of the underlying themes at a July 21 seminar at the Center for Global Development led by Rueda-Sabater, who is now a senior advisor to the Boston Consulting Group and a visiting fellowamong CGD’s strong lineup of scholars. Rueda-Sabater is well remembered at the World Bank for leading a research team’s detailed “scenario planning” analyses that, in 2009, discerned the contours of three possible scenarios for the world in the year 2020.

Presenting a recent BCG report, “Why Well-Being Should Drive Growth Strategies,” Rueda-Sabater outlined an imaginative BCG diagnostic tool: the “Sustainable Economic Development Assessment” (SEDA), which measures the relative well-being of 149 countries by gauging their success in converting wealth into well-being – that is to say, in effectively translating their potential into tangible progress.

The methodologies used by Harvard economist Philippe Aghion at an International Monetary Fund forum and by former World Bank strategist Enrique Rueda-Sabater at a Center for Global Development discussion may have been different, but their conclusions were in harmony: Societies thrive – in a sustainable way – when inclusion and innovation help expand the circle of opportunity, and when strong governance standards lead to sound civic decision-making.

Taken together, the two seminars’ insights should help inform policymakers’ debate about theSustainable Development Goals, which are due to be approved in September at the opening of the United Nations General Assembly.

Aghion, at an IMF seminar (sponsored by its Low-Income Countries Strategy Unit) on June 30, approached the topic of “Making Growth Inclusive” by imagining “how to enhance productivity growth while promoting social mobility.” Presenting data from a recent paper on “Innovation and Top-Income Inequality,” which he recently co-authored with an all-star team of economists, Aghion outlined the way that income and wealth inequality have drastically soared in developed countries since the mid-1970s – analyzing trends that by now are sadly familiar to the squeezed middle class, as calculated in the esteemed work of Thomas Piketty, “Capital in the Twenty-First Century.”

Building on that data, Aghion took the inequality-and-inclusion logic several steps further. He lamented the way that “skill-biased technological change” has (in the absence of policy safeguards) provoked societies to stratify along the lines of wealth, income, education and connections. Yet “creative destruction” is inevitable in “a Schumpeterian world,” reasoned Aghion: A significant factor expanding the wealth gap is the same process of continuous economic renewal that helps economies advance. “There is a big [economic] premium to being a superstar innovator,” he asserted, noting that “you can become rich by innovating” – and thus “innovation is a big part of top-1-percent income inequality.”

“Creative destruction is good for social mobility” and broader inclusion, in the long run, because it causes a steady procession of “new innovators to replace old incumbents.” The effect of each wave of innovation is fleeting, especially in a hyperspeed economy: “You gettemporary ‘rents’ when you innovate. You don’t get them forever,” because the relentless Schumpeterian process will eventually cause yesterday’s innovators to become, in turn, tomorrow’s has-beens.

The darker danger of entrenched inequality occurs, said Aghion, when incumbent interests use their political power to lobby for the protection of their advantages – whether by pleading for tax-code favors, seeking government-imposed barriers to the entry of new competitors, or purchasing influence with pliant politiciansthrough campaign donations. (In an aside on U.S. politics, Aghion pointed to his paper’s data linking a state’s representation on the congressional Appropriations Committees with its amount of federal favors – a shrewd quantification of the pork-barrel compulsions of Capitol Hill.)

Because innovation promotes social mobility and thus greater inclusiveness, Aghion contended that “innovation is a good guy; lobbying is a bad guy.” So “if you’re for inclusive growth, then you will be against lobbying and [the creation of] entry barriers.”

Focusing simply on present-day inequality is less informative than focusing on social mobility, he asserted. There’s nothing wrong with an economy that bestows ample financial rewards upon genuine innovators who create new products and processes. There is, however, something deeply wrong – and economically growth-inhibiting – with governments that allowno-longer-innovative incumbents to use their political connections to suppress potential competitors.

The IMF panel’s respondents amplified Aghion’s analysis. World Bank economist Daniel Lederman noted that it would be wise to use “the lexicon of ‘inequality of opportunity’,” because some degree of wealth inequality is inevitable (and perhaps even desirable) when individuals’ talent and effort are rewarded with rising incomes. IMF economist Benedict Clements – deploring the “great degree of disparity in ‘equality of opportunity’ ” that now prevails in advanced economies, including the United States – noted that there need be “no conflict between equity and efficiency if you design your policies right.”

Getting policies right – by upholding strong standards of governance – was also one of the underlying themes at a July 21 seminar at the Center for Global Development led by Rueda-Sabater, who is now a senior advisor to the Boston Consulting Group and a visiting fellowamong CGD’s strong lineup of scholars. Rueda-Sabater is well remembered at the World Bank for leading a research team’s detailed “scenario planning” analyses that, in 2009, discerned the contours of three possible scenarios for the world in the year 2020.

Presenting a recent BCG report, “Why Well-Being Should Drive Growth Strategies,” Rueda-Sabater outlined an imaginative BCG diagnostic tool: the “Sustainable Economic Development Assessment” (SEDA), which measures the relative well-being of 149 countries by gauging their success in converting wealth into well-being – that is to say, in effectively translating their potential into tangible progress.

0/5000

จาก: -

เป็น: -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]

คัดลอก!

สัมมนาวอชิงตันล่าสองแนะนำ-ว่า – โดยใฝ่หานวัตกรรมและรวม และ โดยเน้นขนาดกว้างสังคม "สุขภาพ" ผู้กำหนดนโยบายสามารถกำหนดเส้นทางจริงต่อความสำเร็จของการพัฒนาวิธีที่ใช้ โดยนักเศรษฐศาสตร์ฮาร์วาร์ด Philippe Aghion ที่ฟอรั่มการกองทุนการเงินระหว่างประเทศ และยุทธศาสตร์ธนาคารโลกการอดีตหลีก Sabater Rueda Enrique ที่ศูนย์พัฒนาสนทนาอาจมีแตกต่างกัน แต่บทสรุปของพวกเขาอยู่ในความสามัคคี: สังคมเจริญแบบยั่งยืน – เมื่อรวมและนวัตกรรมช่วยขยายวงโอกาส และ เมื่อมาตรฐานการกำกับดูแลกิจการที่แข็งแกร่งนำไปสู่การตัดสินเสียงซีวิคปวง ความเข้าใจของสัมมนาสองควรได้แจ้งให้การอภิปรายของผู้กำหนดนโยบายเกี่ยวกับเป้าหมาย ที่ครบกำหนดจะได้รับการอนุมัติในเดือนกันยายนที่เปิดของสหประชาชาติสมัชชา theSustainableAghion ในการสัมมนา IMF (สนับสนุน โดยเป็นหน่วยกลยุทธ์ประเทศ Low-Income) วันที่ 30 มิถุนายน ประดับหัวข้อของ "การเจริญเติบโตรวม" โดย imagining "วิธีการเพิ่มประสิทธิภาพการเจริญเติบโตในขณะที่การส่งเสริมการเคลื่อนไหวทางสังคม" นำข้อมูลจากกระดาษล่าสุด "นวัตกรรมและด้านรายได้ความไม่เท่าเทียมกัน ที่เขาเพิ่งเขียนร่วมกับคณะนักเศรษฐศาสตร์ที่ all-star, Aghion อธิบายลักษณะที่ไม่เท่าเทียมกันของรายได้และอีกมากมายให้ได้อย่างรวดเร็วเพิ่มสูงขึ้นในประเทศพัฒนาแล้วเนื่องจากในกลางทศวรรษ 1970 – วิเคราะห์แนวโน้มที่ตอนคุ้นเศร้าค็อฟระดับกลาง คำนวณงานนับถือของ Thomas Piketty เป็น "ทุนในศตวรรษที่ยี่สิบการ"อาคารข้อมูล Aghion เอาตรรกะอสมการ และรวมขั้นตอนต่าง ๆ ต่อไป เขา lamented แบบว่า "ลำเอียงทักษะเทคโนโลยีเปลี่ยนแปลง" ได้ (ในกรณีที่นโยบายป้องกัน) ท่านสังคม stratify พร้อมมั่งคั่ง รายได้ การศึกษา และเชื่อมต่อ ยัง "ทำลายความคิดสร้างสรรค์" เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยง "Schumpeterian โลก reasoned Aghion: ปัจจัยสำคัญที่ขยายช่องว่างความมั่งคั่งเป็นกระบวนการเดียวกันอายุทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องซึ่งช่วยให้เศรษฐกิจล่วงหน้า "มีพรีเมี่ยม [เศรษฐกิจ] ใหญ่เป็น ก่อดารา เขาคน สังเกตว่า "คุณสามารถกลายเป็นรวย โดย innovating" – และดังนั้น "นวัตกรรมเป็นส่วนใหญ่ของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ด้านบน 1 เปอร์เซ็นต์""ทำลายความคิดสร้างสรรค์เป็นการเคลื่อนไหวทางสังคม" และ รวมที่กว้างขึ้น ในลองรัน เนื่องจากจะทำให้ขบวนมั่นคง "ใหม่ innovators incumbents เก่าแทน" ลักษณะพิเศษของแต่ละคลื่นของนวัตกรรมจะหายวับไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเศรษฐกิจ hyperspeed: "คุณ gettemporary 'ค่าเช่า' เมื่อคุณสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ คุณไม่ได้รับพวกเขาตลอดไป เนื่องจาก Schumpeterian relentless การประมวลผลจะในที่สุดทำให้ innovators ของเมื่อวานนี้ไป กลับ has-beens ในอนาคตเข้มอันตรายของความมั่นคงแห่งรัฐไม่เท่าเทียมกันเกิดขึ้น กล่าวว่า Aghion เมื่อสนใจ incumbent ใช้อำนาจทางการเมืองล็อบบี้เพื่อปกป้องประโยชน์ของพวกเขาว่า โดยขอสำหรับรหัสภาษีหอม หาอุปสรรคบังคับรัฐบาลไปยังรายการของคู่แข่งใหม่ หรือซื้อมี politiciansthrough อ่อนโยนบริจาคส่งเสริมการขาย (ในกันในเมืองสหรัฐ Aghion ชี้ข้อมูลกระดาษของเขาเชื่อมโยงแทนของรัฐในคณะกรรมการจัดสรรตั้งกับจำนวนของกลางหอม – นับไหวพริบของ compulsions หมูบาร์เรลของแคปิตอลฮิลล์)เพราะนวัตกรรมส่งเสริมการเคลื่อนไหวทางสังคม จึงมากกว่า inclusiveness, Aghion contended "นวัตกรรมว่าผู้ชายดี การวิ่งเต้นเป็นผู้ชายเลว" ดังนั้น "คุณสำหรับการเจริญเติบโตรวม ถ้าคุณจะเทียบกับการวิ่งเต้นและ [สร้าง] รายการอุปสรรค"เขาก็เน้นเหตุการณ์อสมการเป็นข้อมูลน้อยกว่าเน้นเคลื่อนไหวทางสังคม คน ไม่มีอะไรผิดปกติกับเศรษฐกิจที่ bestows รับเงินทันเมื่อ innovators แท้ที่สร้างผลิตภัณฑ์ใหม่และกระบวนการ มี แต่ สิ่ง ผิดลึก – และประสิทธิภาพการเจริญเติบโต-inhibiting – กับรัฐบาลที่ allowno-ยาวนวัตกรรม incumbents เพื่อใช้การเชื่อมต่อทางการเมืองของตนกำราบคู่แข่งที่มีศักยภาพตอบของแผง IMF ขยายของ Aghion วิเคราะห์ นักเศรษฐศาสตร์ธนาคารโลก Daniel Lederman ตั้งข้อสังเกตว่า มันจะฉลาดใช้ "ปทานุกรมของ 'ความไม่เท่าเทียมกันของโอกาส" เนื่องจากบางส่วนของความไม่เท่าเทียมกันให้เลือกมากมายจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ (และบางทีแม้แต่สมควร) เมื่อพรสวรรค์และความพยายามของบุคคลที่จะรับรางวัลรายได้เพิ่มขึ้น นักเศรษฐศาสตร์ IMF – deploring "ดีระดับ disparity ใน 'ความเสมอภาคของโอกาสทางการขาย' " ที่ตอนนี้ แสดงในขั้นสูง รวมทั้งสหรัฐอเมริกา – Clements เบเนดิกต์กล่าวว่า ต้องมี "ไม่มีความขัดแย้งระหว่างหุ้นและประสิทธิภาพถ้าคุณออกขวาของนโยบาย"รับนโยบายขวา – โดยยึดถือมาตรฐานแข็งแรงการปกครอง – ยังเป็นรูปต้นแบบที่งานสัมมนาวันที่ 21 กรกฎาคมที่ศูนย์การพัฒนาอันนำ โดย Rueda-Sabater ที่ปรึกษาอาวุโส กลุ่มปรึกษาบอสตันและ fellowamong เยี่ยมชมขณะนี้ รุ่นแรงของ CGD มาอ์ Rueda Sabater เป็นดีจำที่ธนาคารโลกสำหรับผู้นำทีมวิจัยโดยละเอียดของ "สถานการณ์วางแผน" วิเคราะห์ที่ 2552 เข้าใจรูปทรงของ 3 สถานการณ์ที่สุดในโลกในปี 2020นำเสนอรายงาน BCG ล่าสุด "ทำไมสุขภาพควรขับเติบโตกลยุทธ์ Rueda Sabater ระบุไว้เป็นเครื่องมือวิเคราะห์ BCG จินตนาการ: "ยั่งยืนเศรษฐกิจพัฒนาประเมิน" (เซ), ที่วัดสุขภาพญาติ 149 ประเทศ โดย gauging ประสบความสำเร็จในการแปลงให้เลือกมากมายเป็นสุขภาพ – กล่าวคือ ในแปลศักยภาพของพวกเขาถามความคืบหน้าจับต้องได้อย่างมีประสิทธิภาพ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]

คัดลอก!

สองการสัมมนาที่ผ่านมาชี้ให้เห็นว่าวอชิงตัน - โดยการใฝ่หานวัตกรรมและการรวมและโดยมุ่งเน้นไปในวงกว้างระดับสังคม "ความเป็นอยู่" - ผู้กำหนดนโยบายสามารถกำหนดเส้นทางจริงไปสู่ความสำเร็จในการพัฒนา. วิธีการที่ใช้โดยฮาร์วาร์นักเศรษฐศาสตร์ฟิลิป Aghion ที่ฟอรั่มกองทุนการเงินระหว่างประเทศ และโดยอดีตยุทธศาสตร์ธนาคารโลก Enrique Rueda-Sabater ที่ศูนย์สำหรับการอภิปรายการพัฒนาทั่วโลกอาจจะได้รับแตกต่างกัน แต่ข้อสรุปของพวกเขาในความสามัคคี: สังคมเจริญเติบโต - วิธีที่ยั่งยืน - เมื่อรวมและนวัตกรรมความช่วยเหลือขยายวงของโอกาสและเมื่อ มาตรฐานการกำกับดูแลกิจการที่แข็งแกร่งนำไปสู่เสียงเทศบาลตัดสินใจ. นำมารวมกันทั้งสองสัมมนา 'ข้อมูลเชิงลึกที่จะช่วยแจ้งนโยบาย' การอภิปรายเกี่ยวกับเป้าหมายการพัฒนา theSustainable ซึ่งเกิดจากการได้รับการอนุมัติในเดือนกันยายนที่การเปิดตัวของสมัชชาใหญ่แห่งสหประชาชาติ. Aghion, ในการสัมมนากองทุนการเงินระหว่างประเทศ (สนับสนุนโดยประเทศรายได้ต่ำของกลยุทธ์ Unit) วันที่ 30 มิถุนายนเข้าหาหัวข้อ "การเจริญเติบโตรวม" โดยจินตนาการ "วิธีการที่จะส่งเสริมการเจริญเติบโตผลผลิตขณะที่การส่งเสริมการเคลื่อนไหวทางสังคม." นำเสนอข้อมูลจากกระดาษเมื่อเร็ว ๆ นี้ " นวัตกรรมและยอดรายได้ไม่เท่าเทียมกัน "ซึ่งเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้ร่วมกับทุกทีมดาราของนักเศรษฐศาสตร์, Aghion ระบุวิธีการที่รายได้และความไม่เท่าเทียมกันความมั่งคั่งได้เพิ่มสูงขึ้นอย่างมากในประเทศที่พัฒนามาตั้งแต่กลางปี 1970 - วิเคราะห์แนวโน้มว่าตอนนี้มี เศร้าที่คุ้นเคยกับคนชั้นกลางบีบเช่นการคำนวณในการทำงานที่นับถือของโทมั Piketty, "ทุนในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด." อาคารอยู่กับข้อมูลที่ Aghion เอาตรรกะความไม่เท่าเทียมกันและการรวมหลายขั้นตอนต่อไป เขาเสียใจวิธีการที่ "ทักษะการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีลำเอียง" มี (ในกรณีที่ไม่มีการป้องกันนโยบาย) กระตุ้นสังคมจะแบ่งเป็นชั้นตามสายของความมั่งคั่งรายได้การศึกษาและการเชื่อมต่อ แต่ "ทำลายความคิดสร้างสรรค์" คือการหลีกเลี่ยงไม่ได้ใน "โลก Schumpeterian" Aghion เหตุผล: ปัจจัยสำคัญขยายช่องว่างความมั่งคั่งเป็นกระบวนการเดียวกันของการต่ออายุเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องที่จะช่วยให้เศรษฐกิจก้าวหน้า "มีขนาดใหญ่ [เศรษฐกิจ] พรีเมี่ยมที่จะเป็นผู้ริเริ่มซุปเปอร์สตาร์" เขาถูกกล่าวหาสังเกตว่า "คุณสามารถกลายเป็นที่อุดมไปด้วยโดยการสร้างนวัตกรรม" - และทำให้ "นวัตกรรมเป็นส่วนใหญ่ของความไม่เท่าเทียมกันของรายได้บนร้อยละ 1." "ความคิดสร้างสรรค์ การทำลายเป็นสิ่งที่ดีสำหรับการเคลื่อนไหวทางสังคม "และการรวมที่กว้างขึ้นในระยะยาวเพราะจะทำให้ขบวนคงที่ของ" นวัตกรรมใหม่เพื่อแทนที่ผู้ครอบครองตลาดเก่า "ผลกระทบของคลื่นของนวัตกรรมแต่ละหายวับไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบเศรษฐกิจ hyperspeed:". คุณ gettemporary 'เช่า' เมื่อคุณสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ คุณไม่ได้รับพวกเขาตลอดไป "เพราะกระบวนการ Schumpeterian อย่างไม่หยุดยั้งในที่สุดก็จะทำให้เกิดการสร้างนวัตกรรมของเมื่อวานนี้ที่จะเป็นในทางกลับกันในวันพรุ่งนี้มี-beens. อันตรายมืดของความไม่เท่าเทียมกันที่ยึดที่มั่นเกิดขึ้น Aghion กล่าวว่าเมื่อผลประโยชน์ของผู้ดำรงตำแหน่งใช้อำนาจทางการเมืองของพวกเขาเพื่อล็อบบี้ สำหรับการป้องกันของข้อได้เปรียบของพวกเขา - ไม่ว่าจะโดยขอร้องให้โปรดปรานรหัสภาษีที่กำลังมองหาปัญหาและอุปสรรคที่รัฐบาลกำหนดในการเข้ามาของคู่แข่งรายใหม่หรือที่มีอิทธิพลต่อการซื้อด้วยเงินบริจาคแคมเปญ politiciansthrough อ่อนโยน (ในกันต่อการเมืองสหรัฐ Aghion ชี้ไปที่ข้อมูลกระดาษของเขาเชื่อมโยงเป็นตัวแทนของรัฐในรัฐสภาคณะกรรมการสรรที่มีจำนวนของที่โปรดปรานของรัฐบาลกลาง -. ปริมาณที่ชาญฉลาดของ compulsions หมูบาร์เรล Capitol Hill) เพราะนวัตกรรมส่งเสริมการเคลื่อนไหวทางสังคมและ จึงละม้ายคล้ายคลึงมากขึ้น Aghion เกี่ยงว่า "นวัตกรรมเป็นผู้ชายที่ดี วิ่งเต้นเป็นคนเลว. "ดังนั้น" หากคุณสำหรับการเจริญเติบโตรวมแล้วคุณจะต่อวิ่งเต้นและ [สร้าง] อุปสรรคในการเข้า. " มุ่งเน้นเพียงความไม่เท่าเทียมกันในปัจจุบันมีข้อมูลน้อยกว่ามุ่งเน้นไปที่การเคลื่อนไหวทางสังคมเขา ถูกกล่าวหา ไม่มีอะไรที่ผิดปกติกับเศรษฐกิจที่มอบผลตอบแทนทางการเงินที่เพียงพอเมื่อนักประดิษฐ์ของแท้ที่สร้างผลิตภัณฑ์ใหม่และกระบวนการ มี แต่บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องอย่างล้ำลึก - ทางเศรษฐกิจและยับยั้งการเจริญเติบโต -. กับรัฐบาลที่ครอบครอง allowno-อีกต่อไปนวัตกรรมใหม่ที่จะใช้การเชื่อมต่อทางการเมืองของพวกเขาในการปราบปรามคู่แข่งที่มีศักยภาพผู้ตอบแบบสอบถามแผงของกองทุนการเงินระหว่างประเทศขยาย Aghion วิเคราะห์ของ นักเศรษฐศาสตร์ธนาคารโลก Lederman แดเนียลตั้งข้อสังเกตว่ามันจะฉลาดที่จะใช้ "พจนานุกรมของความไม่เท่าเทียมกันของโอกาส '" เพราะระดับของความไม่เท่าเทียมกันความมั่งคั่งบางอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ (และบางทีอาจจะเป็นที่น่าพอใจ) เมื่อความสามารถของแต่ละบุคคลและความพยายามที่จะได้รับรางวัลที่มีรายได้ที่เพิ่มขึ้น กองทุนการเงินระหว่างประเทศเศรษฐศาสตร์เบเนดิกต์เคลเมนท์ - ลงมือ "ระดับที่ดีของความเหลื่อมล้ำใน 'ความเท่าเทียมกันของโอกาส" ที่ตอนนี้มีชัยในประเทศเศรษฐกิจขั้นสูงรวมทั้งสหรัฐอเมริกา - ตั้งข้อสังเกตว่ามีจำเป็นต้องเป็น "ความขัดแย้งระหว่างผู้ถือหุ้นและมีประสิทธิภาพถ้าคุณออกแบบนโยบายของคุณได้ " นโยบายการเดินทางที่เหมาะสม - โดยการส่งเสริมมาตรฐานของการกำกับดูแลที่แข็งแกร่ง - ยังเป็นหนึ่งในรูปแบบพื้นฐานที่ 21 กรกฎาคมสัมมนาที่ศูนย์พัฒนาทั่วโลกนำโดย Rueda-Sabater ที่ตอนนี้เป็นที่ปรึกษาอาวุโสให้กับ Boston Consulting Group และการเยี่ยมชม fellowamong ผู้เล่นตัวจริงที่แข็งแกร่ง CGD ของนักวิชาการ Rueda-Sabater เป็นที่จดจำได้ดีที่โลกธนาคารในการเป็นผู้นำทีมวิจัยของรายละเอียด "การวางแผนสถานการณ์" วิเคราะห์ว่าในปี 2009 มองเห็นรูปทรงของสามสถานการณ์ที่เป็นไปได้สำหรับโลกในปี 2020 การนำเสนอรายงาน BCG ที่ผ่านมาว่า "ทำไมดี -Being ควรผลักดันการเติบโตกลยุทธ์ "Rueda-Sabater ระบุเครื่องมือ BCG วินิจฉัยความคิดสร้างสรรค์:" การประเมินผลการพัฒนาเศรษฐกิจที่ยั่งยืน "(SEDA) ซึ่งมาตรการญาติเป็นอยู่ที่ดีของ 149 ประเทศโดยการวัดความสำเร็จของพวกเขาในการแปลงความมั่งคั่งในความเป็นอยู่ - กล่าวคือในการได้อย่างมีประสิทธิภาพแปลที่มีศักยภาพของพวกเขาเป็นความคืบหน้าเป็นรูปธรรม

การแปล กรุณารอสักครู่..

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]

คัดลอก!

สองล่าสุดวอชิงตันสัมมนาแนะนำ–โดยติดตามนวัตกรรมและการรวมและโดยเน้นสังคมขนาดกว้าง " อยู่ดีกินดี " –นโยบายสามารถกำหนดเส้นทางสู่ความสำเร็จในการพัฒนาจริง

ลักษณะที่ใช้จากนักเศรษฐศาสตร์ฟิลิปป์ aghion ที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศและธนาคารโลก ฟอรั่ม โดยอดีตกุนซือ เอ็นริเก รูดา sabater ที่ศูนย์เพื่อการพัฒนาทั่วโลก การอภิปรายอาจแตกต่างกัน แต่บทสรุปของพวกเขาอยู่ในความสามัคคีของสังคมในทางที่ยั่งยืนและรุ่งเรือง และเมื่อรวมกับนวัตกรรมช่วยขยาย วงกลม ของ โอกาสและเมื่อมาตรฐานการบริหารจัดการที่เข้มแข็ง นำไปสู่การตัดสินใจและเสียง

ถ่ายด้วยกันสองสัมมนา ' ข้อมูลเชิงลึกควรช่วยแจ้งปัญหา ' การอภิปรายเกี่ยวกับเป้าหมายการพัฒนา thesustainable ซึ่งคาดว่าจะได้รับการอนุมัติในเดือนกันยายนในพิธีเปิดสมัชชาสหประชาชาติ .

aghion ที่ IMF สัมมนา ( สนับสนุนโดย รายได้ของประเทศ ต่ำกลยุทธ์หน่วย ) ในวันที่ 30 มิถุนายนหาหัวข้อ " การรวมการเจริญเติบโต " จินตนาการ " วิธีการเพิ่มการเจริญเติบโตผลผลิตและการส่งเสริมการเคลื่อนไหวทางสังคม . " การนำเสนอข้อมูลจากรายงานล่าสุดเรื่อง " นวัตกรรมและความไม่เท่าเทียมกันของรายได้สูงสุด ซึ่งเขาเพิ่งร่วมประพันธ์กับทีมรวมดาราของนักเศรษฐศาสตร์aghion อธิบายวิธีการที่รายได้และความไม่เสมอภาคในความมั่งคั่งมีเพิ่มสูงขึ้นในประเทศที่พัฒนาตั้งแต่กลางทศวรรษ 1970 –การวิเคราะห์แนวโน้มที่ตอนนี้กำลังเศร้าที่คุ้นเคยเพื่อบีบชนชั้นกลาง เป็นการคำนวณในนับถืองานของ โธมัส piketty " ทุนในศตวรรษที่ 21 "

อาคารข้อมูล aghion เอาความตรรกะรวมหลายขั้นตอนต่อไปเขาเสียใจที่ " ทักษะอคติเปลี่ยนเทคโนโลยี " ได้ ( ในกรณีที่ไม่มีนโยบายป้องกัน ) ทำให้สังคมแบ่งเป็นชั้นๆตามสายของความมั่งคั่ง รายได้ การศึกษา และการติดต่อ แต่ " การทำลาย " สร้างสรรค์เป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ " schumpeterian โลก " เหตุผล aghion :ปัจจัยสำคัญที่ขยายช่องว่างความมั่งคั่งคือกระบวนการเดียวกันของทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่องต่ออายุที่ช่วยให้ประเทศก้าวหน้า " มี พรีเมี่ยม เศรษฐกิจใหญ่ [ เป็นซูเปอร์สตาร์ระดับโลก " เขากล่าวหากล่าวว่า " คุณสามารถกลายเป็นที่อุดมไปด้วยโดยการสร้างสรรค์ " และ " นวัตกรรมฯ จึงเป็นส่วนสำคัญ top-1-percent ความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ . "

" การทำลายอย่างสร้างสรรค์เป็นสิ่งที่ดีสำหรับการเคลื่อนไหวทางสังคม " และการรวมวงกว้าง ในระยะยาว เพราะมันทำให้ขบวน steady " นวัตกรรมใหม่เพื่อแทนที่ตำแหน่งเก่า . " ผลของคลื่นของนวัตกรรมแต่ละคนก็หายวับไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน hyperspeed เศรษฐกิจ : " คุณ gettemporary ' เช่า ' เมื่อคุณคิดค้น . คุณไม่ทำให้พวกเขาตลอดไป" เนื่องจากกระบวนการ schumpeterian กระด้างจะทำให้เกิดนวัตกรรม เมื่อวานนี้ เป็น เปิด พรุ่งนี้มี beens .

น่าเข้มอันตรายของความเกิดขึ้น กล่าวว่า aghion เมื่อหักการใช้อำนาจทางการเมืองของตนซึ่งล็อบบี้เพื่อคุ้มครองประโยชน์–ไม่ว่าจะโดยอ้างรหัสภาษีช่วยหารัฐบาลกำหนดอุปสรรคการเข้ามาของคู่แข่งรายใหม่ หรือการซื้อมีอิทธิพลกับอ่อนโยน politiciansthrough รณรงค์บริจาค ( ในไว้ในการเมืองสหรัฐฯ

การแปล กรุณารอสักครู่..

ภาษาอื่น ๆ

การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.