The IDF fractions from both pseudoc

The IDF fractions from both pseudocereals contained higher ash content than the cereals but only amaranth was significantly higher (Fig. 3c). These results are supported by previous reports showing that mineral contents of quinoa seeds are higher than those of cereals such as wheat (Koziol, 1992; Ranhotra et al., 1993). Lignin content (Fig. 3d) in both cereal IDF samples was approximately 10%, quinoa IDF was slightly less (9%) but lignin content for amaranth was significantly lower (5%) than the rest. Lignin content for bran from whole quinoa seeds has been reported to range from 6–7% (Repo-Carrasco-Valencia & Serna, 2009), which is similar to what has been reported here for quinoa IDF. Since lignin, a high molecular weight polymer of aromatic compounds,serves to entrap the polymers that make up the cell wall, it renders the polymers insoluble and difficult to isolate or degrade (MacDougall & Selvendran, 2001). The lower lignin content found in the IDF fractions of the pseudocereals, especially for amaranth, likely contributes to their higher proportion of soluble fibre content than cereals. Accordingly, lignin content correlated negatively (R2 = 0.88) with the soluble fibre content

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เศษ IDF จาก pseudocereals ทั้งเนื้อหาเถ้าสูงกว่าธัญพืชมีอยู่ แต่เฉพาะ อมาแรนท์อย่างมีนัยสำคัญ (Fig. 3 c) ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการสนับสนุน โดยรายงานก่อนหน้านี้แสดงว่า เนื้อหาแร่ของ quinoa เมล็ดจะสูงกว่าของธัญพืชเช่นข้าวสาลี (Koziol, 1992 Ranhotra et al., 1993) Lignin เนื้อหา (Fig. 3d) ในตัวอย่างทั้ง IDF ธัญพืชมีประมาณ 10% quinoa IDF เล็กน้อยน้อย (9%) แต่เนื้อหา lignin ทองทารีสอร์ทต่ำ (5%) มากกว่าส่วนเหลือ เนื้อหา lignin รำจากทั้ง quinoa เมล็ดมีรายงานว่า ช่วงจาก 6-7% (Repo Carrasco Valencia & Serna, 2009), ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับว่ามีการรายงานที่นี่ quinoa IDF ตั้งแต่ lignin พอลิเมอร์น้ำหนักโมเลกุลสูงสารหอมบริการต่อโพลิเมอร์ที่ประกอบขึ้นเป็นผนังเซลล์ มันทำให้โพลิเมอร์ละลายได้ และยากที่จะแยก หรือลดทอน (MacDougall & Selvendran, 2001) อาจจะพบเนื้อหา lignin ล่างบางส่วน IDF ของ pseudocereals โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับทองทารีสอร์ท จัดสรรไปของสัดส่วนสูงของไฟเบอร์ที่ละลายน้ำได้เนื้อหามากกว่าธัญพืช ดังนั้น เนื้อหา lignin correlated ในเชิงลบ (R2 = 0.88) กับเนื้อหาเส้นใยละลายน้ำได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

IDF เศษส่วนจากทั้ง pseudocereals มีปริมาณเถ้าสูงกว่าธัญญาหารแต่ผักโขมก็สูงกว่า ( รูปที่ 3 ) ผลลัพธ์เหล่านี้ได้รับการสนับสนุนโดยรายงานก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า เนื้อหาแร่ของเมล็ด quinoa เป็นสูงกว่าของธัญพืช เช่น ข้าวสาลี ( koziol , 1992 ; ranhotra et al . , 1993 ) ลิกนิน ( รูปที่ 3 ) ทั้งในตัวอย่างซีเรียล IDF เป็นประมาณ 10 %IDF quinoa เป็นเล็กน้อยน้อย (  9% ) แต่เนื้อหาปริมาณรากผมลดลง (  5% ) กว่าส่วนที่เหลือ ลิกนินในรำข้าวจากเมล็ด quinoa ทั้งหมด มีรายงานว่า ในช่วง 6 - 7 % ( Repo คาร์รัสโค้ วาเลนเซีย &และ 2009 ) ซึ่งคล้ายกับสิ่งที่ได้รับรายงานที่นี่สำหรับ IDF quinoa ตั้งแต่ลิกนินสูงน้ำหนักโมเลกุลของพอลิเมอร์ สารหอมทำหน้าที่ในการดักจับพอลิเมอร์ที่ทำให้ผนังเซลล์ จึงทำให้พอลิเมอร์ละลายน้ำ และยากที่จะแยกหรือสลาย ( เมิกดูเกิล& selvendran , 2001 ) การลดลิกนินพบใน IDF เศษส่วนของ pseudocereals โดยเฉพาะผักโขม , อาจก่อให้เกิดของพวกเขาสัดส่วนที่สูงของเส้นใยที่ละลายน้ำได้ปริมาณกว่าธัญพืช ตามลิกนิน มีความสัมพันธ์ในทางลบ ( R2 =  0.88 ) มีปริมาณเส้นใย เนื้อหา