“I got sick the night before I comp

“I got sick the night before I competed at the Beijing Paralympics in 2008. I thought it was food poisoning, but over the next few months it got worse. By the time I was diagnosed with Crohn’s disease in 2009, I’d lost 25kg. I was very ill. The doctor told me there was no cure – that I’d have to live with it for the rest of my life. He advised me to retire.
“At the time I thought: ‘No, I have to prove him wrong.’ But in 2010, I got really ill. I was on the verge of dying and needed emergency surgery to save my life. During a six-hour operation, they removed part of my small intestine. When I survived that, I realised I’d been given another chance. And, with London 2012 two years away, I couldn’t let it pass without at least giving it my best shot. That’s what I did.

“The emphasis in my event is on bench press. It’s an all-body movement, so you need all-around strength. Not having legs means it’s twice as hard because I don’t have that plant on the floor. My core has to be stronger than the average person, and my back has to be strong to support the weight. My best bench is 202kg, which is almost three and a half times my bodyweight of 58kg. If I hit that in Rio, I’ll be looking at a medal.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ผมได้ป่วยคืนก่อนที่ผมจะเข้าแข่งขันในพาราลิมปิกปักกิ่งในปี 2008 ผมคิดว่า มันเป็นอาหารเป็นพิษ แต่ช่วงไม่กี่เดือนถัดไป มันแย่ โดยเวลาที่ฉันได้รับการวินิจฉัยโรคใน 2009 ผมได้สูญเสีย 25 กก. ผมป่วยมาก แพทย์บอกไม่รักษา – ที่ผมจะต้องอยู่กับมันเหลือของชีวิตของฉัน เขาแนะนำฉันออก"เวลาฉันคิดว่า: 'ไม่ ผมต้องพิสูจน์ว่าเขาผิด ' แต่ใน 2010 ผมป่วยจริง ๆ ฉันเจียนตาย และจำต้องผ่าตัดฉุกเฉินเพื่อช่วยชีวิตของฉัน ในระหว่างการดำเนินการของหกชั่วโมง พวกเขาเอาส่วนของลำไส้เล็กของฉัน เมื่อรอดชีวิตที่ ฉันตระหนักฉันได้รับโอกาสอีกครั้ง และ ลอนดอน 2012 สองปีห่างกัน ไม่สามารถให้มันผ่านโดยไม่น้อย ให้ภาพที่ดีที่สุดของฉัน นั่นคือสิ่งที่ฉันได้"เน้นในกิจกรรมของฉันอยู่บนม้านั่งกด มันเป็นการเคลื่อนไหวร่างกายทั้งหมด ดังนั้นคุณต้องแรงทุกรอบ ไม่มีขาหมายความว่า มันแข็งเป็นสองเท่าเนื่องจากไม่มีโรงงานที่อยู่ชั้น หลักของฉันมีแข็งแกร่งกว่าคนเฉลี่ย และหลังอย่างแรงรองรับน้ำหนัก ม้านั่งที่ดีที่สุดของฉันคือ 202 กก. ซึ่งเป็นเกือบสาม และครึ่งครั้งฉันน้ำหนัก 58 กก. ถ้าผมตีว่า ในริโอ ฉันจะต้องดูที่เหรียญ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ผมมีอาการป่วยเมื่อคืนก่อนผมในการแข่งขันพาราลิมปิปักกิ่งในปี 2008 ผมคิดว่ามันเป็นโรคอาหารเป็นพิษ แต่ในช่วงไม่กี่เดือนข้างหน้ามันก็แย่ลง ตามเวลาที่ฉันได้รับการวินิจฉัยโรค Crohn ในปี 2009 ผมหายไป 25 กิโลกรัม ผมก็ป่วยมาก หมอบอกผมว่ามีการรักษาไม่ - ที่ฉันต้องอยู่กับมันสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของฉัน เขาแนะนำให้ผมออกจากตำแหน่ง.
"ในขณะที่ฉันคิดว่า: 'ไม่ฉันจะต้องพิสูจน์ว่าเขาผิด. แต่ในปี 2010 ผมได้ป่วยจริงๆ ฉันกำลังจะตายและจำเป็นต้องผ่าตัดฉุกเฉินเพื่อช่วยชีวิตของฉัน ในระหว่างการดำเนินหกชั่วโมงพวกเขาเอาออกส่วนหนึ่งของลำไส้เล็กของฉัน เมื่อฉันรอดชีวิตที่ฉันตระหนักฉันได้รับโอกาสอีกครั้ง และกับลอนดอน 2012 สองปีออกไปผมจะไม่ปล่อยให้มันผ่านไปโดยไม่อย่างน้อยให้มันยิงที่ดีที่สุดของฉัน นั่นคือสิ่งที่ฉันไม่.

"เน้นในกรณีของฉันอยู่บนม้านั่งกด มันเป็นความเคลื่อนไหวทั้งหมดของร่างกายดังนั้นคุณต้องรอบทุกความแข็งแรง ไม่ได้มีขาหมายความว่ามันหนักเป็นสองเท่าเพราะผมไม่ได้มีพืชที่อยู่บนพื้น หลักของฉันจะต้องมีความแข็งแรงกว่าคนทั่วไปและด้านหลังของฉันจะต้องมีความแข็งแกร่งเพื่อรองรับน้ำหนัก ม้านั่งที่ดีที่สุดของฉันคือ 202kg ซึ่งเป็นเกือบสามเท่าครึ่งของน้ำหนักตัวของฉัน 58kg ถ้าผมตีว่าในริโอผมจะมองไปที่เหรียญ. "