Besides what you said earlier, how

Besides what you said earlier, how does being deaf shape you as an artist?

For me, breaking the ice is extremely difficult. The first thing I do when approached by a person is to read their color, decipher their mood and narrow down potential vocabulary they are likely to use in order to more proficiently (hopefully) read their lips. Spoken Japanese is much more difficult for this task compared to English. As a visual task, even this process can act as inspiration, be it good or bad.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากว่าคุณพูดอะไรก่อนหน้านี้ วิธีไม่ถูกหูหนวกรูปร่างคุณเป็นศิลปินหรือไม่สำหรับฉัน ทำลายน้ำแข็งได้ยากมาก สิ่งแรกที่ทำเมื่อเวลา โดยผู้จะอ่านสีของพวกเขา ถอดรหัสอารมณ์ของพวกเขา และแคบลงคำศัพท์อาจจะใช้เพื่อเพิ่มเติมให้อ่านริมฝีปากของพวกเขา (หวังว่า) ภาษาญี่ปุ่นพูดได้ยากมากสำหรับงานนี้เมื่อเทียบกับภาษาอังกฤษ เป็นงานแสดง แม้กระบวนการนี้สามารถทำหน้าที่เป็นแรงบันดาลใจ ดี หรือไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้สิ่งที่คุณกล่าวว่าก่อนหน้านี้วิธีการที่ไม่เป็นรูปร่างคนหูหนวกคุณเป็นศิลปิน? สำหรับฉันทำลายน้ำแข็งเป็นเรื่องยากมาก สิ่งแรกที่ผมทำเมื่อการติดต่อจากคนคือการอ่านสีของพวกเขาถอดรหัสอารมณ์ของพวกเขาและแคบลงคำศัพท์ที่มีศักยภาพที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะใช้ในการสั่งซื้อให้มากขึ้นคล่อง (หวังว่า) อ่านริมฝีปากของพวกเขา พูดญี่ปุ่นยากมากขึ้นสำหรับงานนี้เมื่อเทียบกับภาษาอังกฤษ ในฐานะที่เป็นงานภาพแม้กระบวนการนี้สามารถทำหน้าที่เป็นแรงบันดาลใจไม่ว่าจะเป็นดีหรือไม่ดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้สิ่งที่คุณกล่าวว่า ก่อนหน้านี้ ทำไมเป็นคนหูหนวกรูปร่างคุณเป็นศิลปิน ?

ผม น้ำแข็งแตกยากมาก สิ่งแรกที่ผมทำเมื่อเข้าหาด้วยคนอ่านสีของพวกเขา , ถอดรหัสอารมณ์และแคบลงในศักยภาพคำศัพท์ของพวกเขา พวกเขามีแนวโน้มที่จะใช้เพื่อเพิ่มเติมความช่ำชอง ( หวังว่า ) อ่านริมฝีปากของตนพูดภาษาญี่ปุ่นเป็นมากขึ้นยากสำหรับงานนี้เมื่อเทียบกับภาษาอังกฤษ เป็น งานภาพ แม้ว่ากระบวนการนี้จะเป็นแรงบันดาลใจ ให้ มัน ดี หรือ ไม่ดี