A London Cab HorseJeremiah Barker w

A London Cab Horse
Jeremiah Barker was my new master's name, but as every one called him Jerry,
I shall do the same. Polly, his wife, was just as good a match
as a man could have. She was a plump, trim, tidy little woman,
with smooth, dark hair, dark eyes, and a merry little mouth.
The boy was twelve years old, a tall, frank, good-tempered lad;
and little Dorothy (Dolly they called her) was her mother over again,
at eight years old. They were all wonderfully fond of each other;
I never knew such a happy, merry family before or since. Jerry had
a cab of his own, and two horses, which he drove and attended to himself.
His other horse was a tall, white, rather large-boned animal
called "Captain". He was old now, but when he was young
he must have been splendid; he had still a proud way of holding his head
and arching his neck; in fact, he was a high-bred, fine-mannered,
noble old horse, every inch of him. He told me that in his early youth
he went to the Crimean War; he belonged to an officer in the cavalry,
and used to lead the regiment. I will tell more of that hereafter.
The next morning, when I was well-groomed, Polly and Dolly came into the yard
to see me and make friends. Harry had been helping his father
since the early morning, and had stated his opinion that I should turn out
a "regular brick". Polly brought me a slice of apple,
and Dolly a piece of bread, and made as much of me as if I had been
the "Black Beauty" of olden time. It was a great treat to be petted again
and talked to in a gentle voice, and I let them see as well as I could
that I wished to be friendly. Polly thought I was very handsome,
and a great deal too good for a cab, if it was not for the broken knees.
"Of course there's no one to tell us whose fault that was," said Jerry,"and as long as I don't know I shall give him the benefit of the doubt;
for a firmer, neater stepper I never rode. We'll call him `Jack',
after the old one -- shall we, Polly?"
"Do," she said, "for I like to keep a good name going."
Captain went out in the cab all the morning. Harry came in after school
to feed me and give me water. In the afternoon I was put into the cab.
Jerry took as much pains to see if the collar and bridle fitted comfortably
as if he had been John Manly over again. When the crupper
was let out a hole or two it all fitted well. There was no check-rein,
no curb, nothing but a plain ring snaffle. What a blessing that was!
After driving through the side street we came to the large cab stand
where Jerry had said "Good-night". On one side of this wide street
were high houses with wonderful shop fronts, and on the other
was an old church and churchyard, surrounded by iron palisades.
Alongside these iron rails a number of cabs were drawn up,
waiting for passengers; bits of hay were lying about on the ground;
some of the men were standing together talking; some were sitting
on their boxes reading the newspaper; and one or two
were feeding their horses with bits of hay, and giving them a drink of water.
We pulled up in the rank at the back of the last cab. Two or three men
came round and began to look at me and pass their remarks.
"Very good for a funeral," said one.
"Too smart-looking," said another, shaking his head in a very wise way;
"you'll find out something wrong one of these fine mornings,
or my name isn't Jones."
"Well," said Jerry pleasantly, "I suppose I need not find it out till it
finds me out, eh? And if so, I'll keep up my spirits a little longer."
Then there came up a broad-faced man, dressed in a great gray coat
with great gray cape and great white buttons, a gray hat,
and a blue comforter loosely tied round his neck; his hair was gray, too;
but he was a jolly-looking fellow, and the other men made way for him.
He looked me all over, as if he had been going to buy me;
and then straightening himself up with a grunt, he said,
"He's the right sort for you, Jerry; I don't care what you gave for him,
he'll be worth it." Thus my character was established on the stand.
This man's name was Grant, but he was called "Gray Grant",
or "Governor Grant". He had been the longest on that standof any of the men, and he took it upon himself to settle matters
and stop disputes. He was generally a good-humored, sensible man;
but if his temper was a little out, as it was sometimes
when he had drunk too much, nobody liked to come too near his fist,
for he could deal a very heavy blow.
The first week of my life as a cab horse was very trying.
I had never been used to London, and the noise, the hurry,
the crowds of horses, carts, and carriages that I had to make my way through
made me feel anxious and harassed; but I soon found that I could
perfectly trust my driver, and then I made myself easy and got used to it.
Jerry was as good a driver as I had ever known, and what was better,
he took as much thought for his horses as he did for himself.
He soon found out that I was willing to work and do my best,
and he never laid the whip on me unless it was gently drawing the end of it
over my back when I was to go on; but generally I knew this quite well
by the way in which he took up the reins, and I believe his whip
was more frequently stuck up by his side than in his hand.
In a short time I and my master understood each other as well
as horse and man can do. In the stable, too, he did all that he could
for our comfort. The stalls were the old-fashioned style,
too much on the slope; but he had two movable bars fixed across
the back of our stalls, so that at night, and when we were resting,
he just took off our halters and put up the bars, and thus we could
turn about and stand whichever way we pleased, which is a great comfort.
Jerry kept us very clean, and gave us as much change of food as he could,
and always plenty of it; and not only that, but he always gave us plenty
of clean fresh water, which he allowed to stand by us both night and day,
except of course when we came in warm. Some people say that a horse
ought not to drink all he likes; but I know if we are allowed to drink
when we want it we drink only a little at a time, and it does us
a great deal more good than swallowing down half a bucketful at a time,
because we have been left without till we are thirsty and miserable.
Some grooms will go home to their beer and leave us for hours
with our dry hay and oats and nothing to moisten them; then of course
we gulp down too much at once, which helps to spoil our breathing
and sometimes chills our stomachs. But the best thing we had here
was our Sundays for rest; we worked so hard in the week
that I do not think we could have kept up to it but for that day;
besides, we had then time to enjoy each other's company.
It was on these days that I learned my companion's history

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ม้าแท็กซี่ลอนดอนบาร์คเกอร์เยเรมีย์เป็นชื่อของนายใหม่ แต่เป็นทุกคนเรียกเขา Jerryฉันจะทำเหมือนกัน พอลลี่ ภรรยา ไม่ตรงสวยเป็นคนไม่ได้ เธออวบ ตัดแต่ง เที่ยวผู้หญิงตัวเล็ก ๆมีเรียบ ผมดำ ตาคล้ำ และความร่าเริงน้อยปากเด็ก 12 ปี มีลาดสูง ตรงไปตรงมา good-temperedและน้อยโดโรธี (ดอลลี่ในปัจจุบันที่เรียกว่าเธอ) ถูกแม่ของเธออีกแปดปีเก่า พวกเขาทั้งหมดเยี่ยมยอดรักกันผมไม่เคยรู้เช่นความสุข ร่าเริงครอบครัวก่อน หรือตั้งแต่ มีเจอร์รี่แท็กซี่ของตนเอง และม้าสอง ซึ่งเขาขับรถ และดูแลตัวเองม้าของเขาเป็นสัตว์สูง ขาว ค่อนข้างใหญ่-bonedเรียกว่า "กัปตัน" เขามีอายุตอนนี้ แต่เมื่อเขาเป็นหนุ่มเขาต้องได้สวยงาม เขายังภูมิใจวิธีกดศีรษะของเขาและ arching คอของเขา ในความเป็นจริง เขามีความสูง-bred ปรับ นิสัยโนเบิลเก่าม้า ทุกตารางนิ้วของเขา เขาบอกว่า ในเยาวชนของเขาก่อนเขาไปไครเมีย เขาอยู่กับเจ้าหน้าที่ในกองพลทหารม้าและใช้ในการนำกองทหาร ฉันจะบอกเพิ่มเติมว่าโดยเช้าวันถัดไป เมื่อผมเชิญ groomed พอลลี่ดอลลี่ในปัจจุบันมาเป็นลานเห็นฉัน และเพื่อน แฮร์รี่ได้รับการช่วยบิดาตั้งแต่ตอนเช้า และระบุความเห็นของเขาที่จะเปิดออก"ปกติก้อนอิฐ" พอลลี่มาฉันชิ้นแอปเปิ้ลDolly ชิ้นขนมปัง และทำมากที่สุดของฉันว่าฉันได้the "Black Beauty" of olden time. It was a great treat to be petted againand talked to in a gentle voice, and I let them see as well as I couldthat I wished to be friendly. Polly thought I was very handsome,and a great deal too good for a cab, if it was not for the broken knees."Of course there's no one to tell us whose fault that was," said Jerry,"and as long as I don't know I shall give him the benefit of the doubt;for a firmer, neater stepper I never rode. We'll call him `Jack',after the old one -- shall we, Polly?""Do," she said, "for I like to keep a good name going."Captain went out in the cab all the morning. Harry came in after schoolto feed me and give me water. In the afternoon I was put into the cab.Jerry took as much pains to see if the collar and bridle fitted comfortablyas if he had been John Manly over again. When the crupperwas let out a hole or two it all fitted well. There was no check-rein,no curb, nothing but a plain ring snaffle. What a blessing that was!After driving through the side street we came to the large cab standwhere Jerry had said "Good-night". On one side of this wide streetwere high houses with wonderful shop fronts, and on the otherwas an old church and churchyard, surrounded by iron palisades.Alongside these iron rails a number of cabs were drawn up,waiting for passengers; bits of hay were lying about on the ground;some of the men were standing together talking; some were sittingในกล่องการอ่านหนังสือพิมพ์ และหนึ่ง หรือสองมีอาหารม้าของพวกเขากับบิตของเฮย์ และให้ดื่มน้ำเราดึงค่าในลำดับท้ายแค็บล่าสุด สอง หรือสามคนมาตลอด และเริ่มที่จะมองที่ฉัน และผ่านคำพูดของพวกเขา"ดีมากสำหรับจันทร์ กล่าวว่า หนึ่ง"เกินไปสมาร์ทดู กล่าวว่า อีก สั่นศีรษะของเขาในวิธีฉลาดมาก"คุณจะพบว่าหนึ่งมุ่งดีเหล่านี้ บางสิ่งบางอย่างไม่ถูกต้องขึ้นชื่อของฉันไม่โจนส์""ดี กล่าวว่า Jerry จ๋อย "ฉันคิดว่า ฉันต้องไม่หามันจนมันค้นหา ฉันเอ๊ะ และถ้าดังนั้น ฉันจะเก็บค่าวิญญาณของฉันเล็กน้อยอีกต่อไป"แล้ว มีมาหน้ากว้างชาย การแต่งตัวในเสื้อคลุมสีเทาดีแหลมดีสีเทาและขาวดีปุ่ม หมวกสีเทาและผ้าพันคอสีฟ้าซึ่งผูกรอบคอของเขา ผมของเขามีสีเทา เกินไปแต่เขาเป็นคนที่มองจอลลี่ และคนอื่น ๆ ทำทางสำหรับเขาเขามองฉันตลอด ประหนึ่งว่าเขาได้ไปซื้อแล้ว ยืดตัวเองขึ้น ด้วย grunt เป็น เขากล่าว"เขาจะเรียงลำดับที่เหมาะสมสำหรับคุณ เจอร์รี่ ไม่สนใจสิ่งที่คุณให้กับเขาเขาจะได้คุ้ม" อักขระของฉันจึง ถูกก่อตั้งบนขาตั้งชื่อของชายคนนี้มีเงินช่วยเหลือ แต่เขาถูกเรียกว่า "สีเทาเงินช่วยเหลือ"หรือ "ผู้ให้" เขาได้รับใน standof ที่สูงของคน และเขาได้เมื่อเขาชำระเรื่องและหยุดข้อพิพาท เป็นคนเหมาะสม good-humored โดยทั่วไปแต่ถ้าอารมณ์ของเขา ออกน้อย เพราะบางครั้งwhen he had drunk too much, nobody liked to come too near his fist,for he could deal a very heavy blow.The first week of my life as a cab horse was very trying.I had never been used to London, and the noise, the hurry,the crowds of horses, carts, and carriages that I had to make my way throughmade me feel anxious and harassed; but I soon found that I couldperfectly trust my driver, and then I made myself easy and got used to it.Jerry was as good a driver as I had ever known, and what was better,he took as much thought for his horses as he did for himself.He soon found out that I was willing to work and do my best,and he never laid the whip on me unless it was gently drawing the end of itover my back when I was to go on; but generally I knew this quite wellby the way in which he took up the reins, and I believe his whipwas more frequently stuck up by his side than in his hand.In a short time I and my master understood each other as wellas horse and man can do. In the stable, too, he did all that he couldfor our comfort. The stalls were the old-fashioned style,too much on the slope; but he had two movable bars fixed acrossthe back of our stalls, so that at night, and when we were resting,he just took off our halters and put up the bars, and thus we couldturn about and stand whichever way we pleased, which is a great comfort.Jerry kept us very clean, and gave us as much change of food as he could,และเสมอมากมายของมัน และไม่เฉพาะที่ แต่เขาจะให้เรามากมายทำความสะอาดน้ำ ซึ่งเขาสามารถยืนเราทั้งกลางวันและกลางคืนยกเว้นแน่นอนเมื่อเรามาอุ่น บางคนพูดที่ม้าไม่ควรดื่มทั้งหมดที่ชอบ แต่ฉันรู้ว่าถ้าเราได้ดื่มเมื่อเราต้องการ เราดื่มเพียงน้อยที่เวลา และเราไม่โปรโมชั่นดีกว่ากลืนครั้ง ลงครึ่ง bucketfulเพราะเรามี ทิ้งไว้ไม่มีจนกว่าเราจะกระหายน้ำ และอนาถบางกลุ่มบางจะไปหน้าแรกของเบียร์ และฝากชั่วโมงเฮย์ของเราแห้ง และข้าวโอ๊ต และไม่คลอนั้น แล้วแน่นอนเรา gulp ลงเกินไปมากในครั้งเดียว ซึ่งช่วยในการหายใจของเราเสียและบางครั้ง chills รำลึก แต่สิ่งดีที่สุดเราได้ที่นี่เป็นของเราวันอาทิตย์เหลือ เราทำงานหนักดังนั้นในสัปดาห์ที่ไม่คิดว่า เราไม่ได้เก็บค่านั้น แต่ วันนั้นนอก เราได้เวลาแล้วกับบริษัทของผู้อื่นก็ในวันนี้ที่ฉันได้เรียนรู้ประวัติของสหายของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลอนดอน Cab ม้า
เยเรมีย์บาร์เกอร์เป็นชื่อหลักใหม่ของฉัน แต่เป็นทุกคนเรียกเขาว่าเจอร์รี่
ฉันจะทำเช่นเดียวกัน พอลลี่ภรรยาของเขาเป็นเช่นเดียวกับการแข่งขันที่ดี
เป็นคนที่อาจจะมี เธอเป็นคนอวบ, ตัด, เป็นระเบียบเรียบร้อยของผู้หญิงเล็ก ๆ น้อย ๆ
เรียบผมสีเข้มตาสีเข้มและปากเล็ก ๆ น้อย ๆ ความสุข.
เด็กอายุสิบสองปีสูงตรงไปตรงมาเด็กหนุ่มอารมณ์ดี;
เล็ก ๆ น้อย ๆ และโดโรธี (ดอลลี่ที่พวกเขาเรียกว่า เธอ) เป็นแม่ของเธออีกครั้ง
ที่แปดขวบ พวกเขาทั้งหมดรักมหัศจรรย์ของแต่ละอื่น ๆ
ฉันไม่เคยรู้ดังกล่าวมีความสุขครอบครัวความสุขก่อนหรือตั้งแต่ เจอร์รี่มี
รถของตัวเองและม้าสองตัวซึ่งเขาขับรถและเข้ากับตัวเอง.
ม้าอื่น ๆ ของเขาก็สูง, สีขาว, สัตว์ค่อนข้างใหญ่กระดูก
ที่เรียกว่า "กัปตัน" เขาเป็นคนเก่าตอนนี้ แต่เมื่อเขายังเด็ก
เขาจะต้องได้รับที่สวยงาม; เขามียังคงเป็นวิธีที่มีความภาคภูมิใจในการถือครองหัวของเขา
และโค้งคอของเขา; ในความเป็นจริงเขาเป็นสูงพันธุ์ดีมีมารยาท,
ม้าเก่าเกียรตินิ้วของเขาทุก เขาบอกว่าในวัยหนุ่ม
เขาไปสงครามไครเมีย; เขาเป็นนายทหารในกองทหารม้า,
และนำมาใช้เพื่อนำไปสู่ที่ราบ ฉันจะบอกมากขึ้นจากการที่ต่อจากนี้.
เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อฉันถูกดูแลเป็นอย่างดี, พอลลี่และดอลลี่เข้ามาในสนาม
จะเห็นฉันและเพื่อน แฮร์รี่ได้รับการช่วยให้พ่อของเขา
ตั้งแต่ตอนเช้าและระบุความคิดของเขาว่าผมควรจะเปิดออก
"อิฐปกติ" พอลลี่นำฉันชิ้นของแอปเปิ้ล,
ดอลลี่และชิ้นส่วนของขนมปังและทำให้มากที่สุดเท่าที่ฉันเป็นถ้าฉันได้รับ
"ความงามดำ" สมัยก่อนเวลา มันเป็นรักษาที่ดีที่จะ petted อีกครั้ง
และพูดคุยกับในเสียงอ่อนโยนและฉันให้พวกเขาเห็นเช่นเดียวกับที่ฉันสามารถ
ที่ฉันอยากจะเป็นมิตร พอลลี่คิดว่าผมหล่อมาก
และการจัดการที่ดีดีเกินไปสำหรับรถแท็กซี่ถ้ามันไม่ได้สำหรับหัวเข่าหัก.
"แน่นอนไม่มีใครที่จะบอกเราที่มีความผิดว่าเป็น" เจอร์รี่ "และตราบใดที่ผมบอกว่า ไม่ทราบว่าเราจะให้เขาได้รับประโยชน์จากข้อสงสัย;
สำหรับกระชับ stepper neater ฉันไม่เคยขี่ม้าเราจะเรียกเขาว่า `แจ็ค '.
หลังเก่า - เราจะพอลลี่ "?
"Do" เธอ กล่าวว่า "สำหรับผมชอบที่จะให้ชื่อที่ดีไป."
กัปตันออกไปในรถแท็กซี่ทุกเช้า แฮร์รี่เข้ามาหลังจากที่โรงเรียน
ที่จะเลี้ยงฉันและให้ฉันน้ำ ในช่วงบ่ายที่ผมใส่ลงไปในรถแท็กซี่.
เจอร์รี่เอาความเจ็บปวดมากที่สุดเท่าที่จะดูว่าคอและบังเหียนติดตั้งสะดวกสบาย
ราวกับว่าเขาได้รับการ Manly จอห์นอีกครั้ง เมื่อตะโพกม้า
ถูกปล่อยออกมาจากหลุมหรือสองก็ติดตั้งทุกอย่างดี ไม่มีการเช็คอินบังเหียนคือ
ไม่มีขอบไม่มีอะไร แต่แหวนธรรมดาห่วง พรอะไรที่เป็น!
หลังจากที่ขับรถผ่านถนนด้านข้างเรามาถึงรถที่มีขนาดใหญ่ยืน
ที่เจอร์รี่ได้กล่าวว่า "คืนที่ดี" ในอีกด้านหนึ่งของถนนกว้างนี้
เป็นบ้านสูงด้วยเสื้อแจ็กเก็ร้านค้าที่ยอดเยี่ยมและที่อื่น ๆ
เป็นโบสถ์เก่าและสุสานที่ล้อมรอบด้วยผาเหล็ก.
ควบคู่ไปกับรางเหล็กเหล่านี้จำนวนของรถแท็กซี่ถูกดึงขึ้นมา
รอให้ผู้โดยสาร; เศษฟางถูกโกหกเกี่ยวกับบนพื้นดิน;
ผู้ชายบางคนกำลังยืนอยู่ด้วยกันพูดคุย; บางคนนั่งอยู่
ในกล่องของพวกเขาอ่านหนังสือพิมพ์; และหนึ่งหรือสอง
ได้รับการให้อาหารม้าของพวกเขาด้วยเศษหญ้าแห้งและให้พวกเขาดื่มน้ำ.
เราดึงขึ้นในตำแหน่งที่ด้านหลังของรถแท็กซี่ที่ผ่านมา สองหรือสามคน
มารอบและเริ่มที่จะมองมาที่ฉันและผ่านคำพูดของพวกเขา.
"ที่ดีมากสำหรับงานศพ" กล่าวว่าหนึ่ง.
"เกินไปสมาร์ทมอง" กล่าวว่าอีกสั่นศีรษะของเขาในทางที่ชาญฉลาดมาก
"คุณ ' จะพบบางสิ่งบางอย่างผิดหนึ่งของช่วงเช้าที่ดีเหล่านี้
หรือชื่อของฉันไม่ได้โจนส์. "
"ดี" เจอร์รี่เป็นสุข "ฉันคิดว่าฉันต้องพบว่ามันไม่ออกจนกว่าจะกล่าวว่า
พบว่าฉันออกใช่มั้ย? และหากดังนั้นฉัน จะให้ทันวิญญาณของฉันเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกต่อไป ".
จากนั้นก็มีขึ้นมาเป็นคนในวงกว้างหน้าในชุดเสื้อสีเทาที่ดี
กับเสื้อคลุมสีเทาที่ดีและปุ่มใหญ่สีขาวหมวกสีเทา
และผ้าพันคอสีฟ้าผูกหลวมรอบคอของเขา; ผมของเขาเป็นสีเทาเกินไป
แต่เขาเป็นเพื่อนที่ดูครึกครื้นและคนอื่น ๆ ที่ทำทางสำหรับเขา.
เขามองฉันทุกมุมเช่นถ้าเขาได้รับจะไปซื้อฉัน
แล้วยืดตัวเองขึ้นมาด้วยเสียงฮึดฮัด, เขากล่าวว่า
"เขาเป็นประเภทที่เหมาะสมสำหรับคุณเจอร์รี่ฉันไม่สนใจสิ่งที่คุณให้เขา
เขาจะคุ้มค่า. " ดังนั้นตัวละครของฉันก่อตั้งขึ้นบนขาตั้ง.
ชื่อของผู้ชายคนนี้เป็นแกรนท์ แต่เขาถูกเรียกว่า "เกรย์แกรนท์"
หรือ "แกรนท์ผู้ว่าราชการจังหวัด" เขาได้รับที่ยาวที่สุดในที่ standof ใด ๆ ของมนุษย์และเขาเอามันเมื่อตัวเองที่จะชำระเรื่อง
และหยุดข้อพิพาท เขาเป็นคนอารมณ์ดีคนที่เหมาะสม;
แต่ถ้าอารมณ์ของเขาเป็นเพียงเล็กน้อยออกมาราวกับว่ามันเป็นบางครั้ง
เมื่อเขาเมามากเกินไปไม่มีใครชอบที่จะมาใกล้เกินไปกำปั้นของเขา
สำหรับเขาสามารถจัดการระเบิดหนักมาก.
สัปดาห์แรกของชีวิตของฉันเป็นม้ารถแท็กซี่พยายามมาก.
ผมไม่เคยถูกนำมาใช้ไปลอนดอนและเสียง, รีบ,
ฝูงชนของม้ารถลากและรถม้าที่ฉันมีที่จะทำให้ทางของฉันผ่าน
ทำให้ฉันรู้สึกกังวลและ คุกคาม; แต่ฉันเร็ว ๆ นี้พบว่าฉันสามารถ
ไว้วางใจที่ดีที่สุดที่คนขับรถของฉันแล้วฉันทำเองที่ง่ายและได้ใช้มัน.
เจอร์รีเป็นคนขับรถที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จักเคยและสิ่งที่ดีกว่า
ที่เขาเอาความคิดที่มากที่สุดเท่าที่ม้าของเขาในฐานะ เขาไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง.
ไม่ช้าเขาก็พบว่าผมก็เต็มใจที่จะทำงานและทำดีที่สุดของฉัน
และเขาไม่เคยวางแส้กับฉันจนกว่าจะได้รับการวาดภาพเบา ๆ ปลายของมัน
ในช่วงหลังของฉันเมื่อฉันถูกที่จะไป; แต่โดยทั่วไปแล้วผมรู้ว่าเรื่องนี้ค่อนข้างดี
โดยวิธีการที่เขาเอาขึ้นบังเหียนและผมเชื่อว่าแส้ของเขา
ได้รับการติดอยู่บ่อยครั้งมากขึ้นโดยด้านข้างของเขามากกว่าในมือของเขา.
ในช่วงเวลาสั้น ๆ ที่ผมและต้นแบบของฉันเข้าใจกันเป็นอย่างดี
ในฐานะ ม้าและมนุษย์สามารถทำ ในการมีเสถียรภาพมากเกินไปที่เขาทำทุกสิ่งที่เขาสามารถทำได้
เพื่อความสะดวกสบายของเรา คอกม้าเป็นรูปแบบเก่า
มากเกินไปในความลาดชัน; แต่เขาก็มีสองแท่งที่สามารถเคลื่อนย้ายข้ามคงที่
ด้านหลังของคอกม้าของเราเพื่อที่ว่าในเวลากลางคืนและเมื่อเราได้พักผ่อน
เขาก็เอาออก halters ของเราและนำขึ้นบาร์และทำให้เราสามารถ
เปิดและยืนเกี่ยวกับวิธีใดก็ตามที่เราพอใจ . ซึ่งเป็นความสะดวกสบายมาก
เจอร์รี่ทำให้เราสะอาดมากและทำให้เราเปลี่ยนแปลงมากของอาหารในขณะที่เขาทำได้
และมักจะอุดมสมบูรณ์ของมัน และไม่เพียงแค่นั้น แต่เขามักจะทำให้เรามีความอุดมสมบูรณ์
ของน้ำจืดที่สะอาดซึ่งเขาได้รับอนุญาตให้ยืนตามเราทั้งกลางวันและกลางคืน
ยกเว้นแน่นอนเมื่อเราเดินเข้ามาในที่อบอุ่น บางคนบอกว่าม้า
ไม่ควรที่จะดื่มทุกอย่างที่เขาชอบ; แต่ฉันรู้ว่าถ้าเราได้รับอนุญาตให้ดื่ม
เมื่อเราต้องการที่เราดื่มเพียงเล็กน้อยในเวลาและจะไม่ให้เรา
จัดการที่ดีดีกว่าการกลืนลงครึ่งถังในเวลา
เพราะเราจะถูกทิ้งไว้โดยไม่ได้จนกว่าเราจะมี กระหายและความสุข.
เจ้าบ่าวบางคนจะกลับบ้านไปหาเบียร์ของพวกเขาและปล่อยให้เราเป็นเวลาหลายชั่วโมง
ด้วยฟางแห้งและข้าวโอ๊ตและไม่มีอะไรจะหล่อเลี้ยงพวกเขา; แล้วแน่นอน
เราอึกลงมากเกินไปในครั้งเดียวซึ่งจะช่วยให้การหายใจของเราเสีย
และบางครั้งก็หนาวท้องของเรา แต่สิ่งที่ดีที่สุดที่เรามีที่นี่
เป็นวันอาทิตย์ของเราสำหรับส่วนที่เหลือ; เราทำงานอย่างหนักเพื่อที่ในสัปดาห์
ที่ฉันไม่คิดว่าเราจะได้เก็บขึ้นไป แต่สำหรับวันนั้น
นอกจากนี้แล้วเรามีเวลาเพลิดเพลินไปกับแต่ละ บริษัท อื่น ๆ .
มันอยู่ในวันนี้ที่ผมได้เรียนรู้ประวัติศาสตร์สหายของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ม้า
แท็กซี่ลอนดอน เยเรมีย์ บาร์คเกอร์ ชื่ออาจารย์ใหม่ของฉัน แต่ทุกคนเรียกเขาว่าเจอร์รี
ผมจะทำแบบเดียวกัน พอลลี่ ภรรยาของเขา ก็เป็นดีการแข่งขัน
เป็นผู้ชายอาจจะได้ เธอถูกตัดแต่ง อวบ เป็นระเบียบเรียบร้อยเล็กน้อยผู้หญิง
เนียน ผมสีเข้ม ตาสีเข้ม และมีปากน้อยร่าเริง
เด็กอายุสิบสอง , สูง , แฟรงค์ ดีนิสัยเด็ก ;
และ น้อย โดโรธี ( ดอลลี่ ก็เรียก ) เป็นแม่เธออีกครั้ง ,
8 ปี พวกเขาทั้งหมดที่เยี่ยมยอดรักแต่ละอื่น ๆ ;
ผมไม่เคยรู้จัก ช่างมีความสุข สุขสันต์ครอบครัวก่อนหรือตั้งแต่ เจอร์รีเคย
แท็กซี่ของเขาเองและม้าสองตัวซึ่งเขาขับรถและเข้าร่วมกับตัวเอง .
ม้าตัวอื่นของเขาเป็น สูง ขาว ขนาดค่อนข้างใหญ่กระดูกสัตว์
เรียกว่า " กัปตัน " เขาแก่แล้ว แต่เมื่อเขาเป็นหนุ่ม
เขาคงวิจิตร เขายังคงเป็นวิธีภูมิใจถือศีรษะ
และ arching คอของเขา ในความเป็นจริง เขาสูง พันธุ์ดี มีมารยาท
โนเบิล , ม้าตัวเก่า ทุกนิ้วของเขา เขาบอกว่า ในวัยรุ่นช่วงต้น
เขาไปสงคราม เขาเป็นเจ้าหน้าที่ทหารม้า
และเคยนำทหาร ผมจะบอกเพิ่มเติมว่าภายหลัง .
เช้าวันต่อมา เมื่อฉันได้ดูแลเป็นอย่างดี ,พอลลี่และดอลลี่เข้ามาในบ้าน
ที่เห็นผม และเพื่อน แฮร์รี่มาช่วยพ่อ
ตั้งแต่ตอนเช้า และได้ระบุความเห็นของเขาที่ฉันควรจะเปิดออก
" อิฐ " ปกติ พอลลี่เอาชิ้นแอปเปิ้ล
กับดอลลี่ชิ้นของขนมปังและทำเท่าที่ฉันเป็นถ้าฉันได้
" ความงาม " ดำสมัยก่อนเวลา มันคือการรักษาที่ดีที่จะเลี้ยงอีกแล้ว
และพูดคุยด้วยเสียงที่อ่อนโยน และฉันให้พวกเขาดูได้เช่นกัน
ที่อยากทำตัวเป็นมิตร พอลลี่ นึกว่าหล่อ
และการจัดการที่ดี ดี เกินไป สำหรับ รถ ถ้าไม่ใช่เพราะเข่าพัง .
" แน่นอน ไม่มีใครบอกเรา ความผิดที่ถูกกล่าวว่า " Jerry " และตราบใดที่ไม่รู้จะยกประโยชน์ของ สงสัย ;
สำหรับกระชับ neater stepper ผมเคยขี่ .เราจะเรียกเขาว่าแจ๊ค '
หลังเก่า . . . เรา พอลลี่ ?
" , " เธอกล่าวว่า " ฉันชอบที่จะเก็บชื่อไป "
กัปตันออกไปในรถทั้งหมดเลย แฮร์รี่กลับมาจากโรงเรียน
เลี้ยงฉัน และเอาน้ำให้ฉันหน่อย ในตอนบ่าย ผมก็ใส่เข้าไปในตัวรถ เจอร์รี่ใช้เวลามาก
ปวดเพื่อดูว่าคอและชุดติดตั้งสบาย
เหมือนเขาถูก จอห์น แมนกว่าอีก เมื่อ crupper
ถูกปล่อยออกมาที่หลุมหรือสอง ทั้งหมดติดตั้งด้วย ไม่มีการตรวจสอบบังเหียน
ไม่มียั้ง ไม่มีอะไร แต่สายห่วงรัดปากม้าแหวนธรรมดา อะไรให้ศีลให้พรที่ !
หลังจากขับรถผ่านถนนที่เรากลับมายืนที่ Jerry มีขนาดใหญ่รถแท็กซี่
กล่าวว่า " ราตรีสวัสดิ์ " ด้านหนึ่งของถนนนี้กว้างมีบ้านสูงด้านหน้าร้านด้วย

ยอดเยี่ยม และอีกด้านหนึ่งเป็นโบสถ์เก่าและพยาบาท ,ล้อมรอบด้วยรั้วเหล็ก เหล็กราง เหล็กเหล่านี้
ควบคู่ไปกับจำนวนรถแท็กซี่ที่ถูกวาดขึ้น
รอผู้โดยสาร เศษฟางโกหกเรื่องบนพื้นดิน ;
ผู้ชายบางคนยืนอยู่ด้วยกันพูด บางคนนั่ง
บนกล่องของพวกเขาในการอ่านหนังสือพิมพ์ และหนึ่งหรือสอง
เป็นอาหารม้าของพวกเขากับ บิตของหญ้าแห้งและให้พวกเขาดื่มน้ำ
.เราดึงขึ้นในตำแหน่งที่ด้านหลังของรถล่าสุด สองหรือสามคน
มาตลอดและเริ่มมองมาที่ฉันและผ่านหมายเหตุ .
" ที่ดีมากสำหรับงานศพ กล่าวว่า 1 .
" สมาร์ทดู " อีกคนหนึ่งพูด สั่น หัวเป็นวิธีที่ชาญฉลาดมาก ;
" คุณจะพบบางอย่างผิดปกติอย่างใดอย่างหนึ่งเหล่านี้ดี mornings
หรือผมไม่ได้ชื่อ โจนส์ "
" , " กล่าวว่าเจอร์รี่จ๋อย " ฉันคงไม่ต้องเจอมันออกจนมัน
พบฉันเหรอ ? และถ้าเป็นเช่นนั้น ผมจะเก็บวิญญาณของฉันเล็กน้อยอีกต่อไป "
แล้วมาคร่าว ๆเจอคนแต่งตัวดีสีเทาเสื้อ
มากสีเทาแหลมและปุ่มใหญ่สีขาว หมวกและผ้าพันคอสีฟ้าเทา
หลวมผูกรอบคอของเขา ผมของเขาเป็นสีเทาด้วย ;
แต่เขาเป็นร่าเริงมองเพื่อนและคนอื่น ๆที่ทำให้เขา .
เขาดูฉันไปทั่ว เช่น ถ้าเขาจะซื้อให้ฉัน ;