a tropical lowland environment unde

a tropical lowland environment under increasing population pressure. Deforestation, the invasion of grasses, soil depletion, and erosion cut into productivity, ultimately causing nutrition and health to deteriorate. People became more vulnerable to infectious and parasitic diseases, especially diarrhea, and the dense settlement helped these diseases to spread. This led to dispersal and depopulation.
At the time of the conquest the Spanish did observe that slash-and- burn maize fields were the only form of subsistence in the severely depopulated Maya region. But archaeologists now know that at the peak of population, the Maya were practicing more varied, sophisticated, and intensive farming. They built raised fields in wetlands and constructed terraces to manage water and soil fertility. This does not mean that the Maya may not still have degraded the environment, although it does give us a new respect for their agricultural knowledge.
The “dirt” archaeologists who have uncovered house platforms and pots are not The only anthropologists who contribute to an understanding of the population and environment of the Maya. Bioarchaeologists study the bones and teeth in ancient burials. The Maya buried their dead under the floors of individual houses. With no big cemeteries to give large samples of skeletons, it is a somewhat slow process to build up a picture of changing health conditions across time, place, and social status. Some of this skeletal evidence does give support to the ecological hypothesis. Comparing the length of leg bones, for example, suggests that, on average, men were shorter in later time periods. As population grew, food may have become scarce, stunting growth.
Defects in the enamel of children's teeth also support the conclusion that Mayan health deteriorated over time. The teeth show that children experienced significant nutritional stress around age three, the usual age of weaning. In the Late Classic period at Copan, Rebecca Storey (1992) found that even children buried in a relatively wealthy elite residential group were under nutritional and infectious disease stress.
Few anthropologists find the ecological explanation for the Maya decline by itself fully satisfying, and they are adding a political dimension to their explanations. In the case of Copan, for example, it is clear that the last kings were losing their grip on their kingdom. Privileged people, the nobles, were increasingly powerful and continued to have access to valuable imported goods such as pottery for deposit in their own tombs, even after the construction of royal monuments ceased. The royal power collapsed abruptly, but it is not clear whether the final blow to it came from internal political conflict or external war. There is little indication from trauma to skeletons or the sudden destruction of buildings that there was mass violence at the time of the so-called "collapse." Population remained high for a while after the political crisis and then began to decline.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สภาพลุ่มเขตร้อนภายใต้ความดันของประชากรที่เพิ่มขึ้น ตัดไม้ทำลายป่า การบุกรุกของหญ้า ดินสูญเสีย และการกัดเซาะตัดเป็นผลผลิต ก่อให้เกิดภาวะโภชนาการและสุขภาพเสื่อมสภาพในที่สุด คนกลายเป็นความเสี่ยงต่อการติดเชื้อ และ โรคปรสิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคท้องร่วง และการตั้งถิ่นฐานหนาแน่นช่วยให้โรคเหล่านี้แพร่ นี้นำไปสู่การแพร่กระจายและ depopulation เวลาของการพิชิต สเปนไม่สังเกตว่า เขตข้อมูลข้าวโพดทับ และเขียนได้เพียงรูปแบบการดำรงชีวิตในภูมิภาคมายา depopulated อย่างรุนแรง แต่นักโบราณคดีขณะนี้ทราบว่า จุดสูงสุดของประชากร มายาที่ได้ฝึกทำฟาร์มที่หลากหลาย ความซับซ้อน และแบบเร่งรัดมากขึ้น พวกเขาสร้างฟิลด์ยกในพื้นที่ชุ่มน้ำ และสร้างระเบียงการจัดการน้ำและดินอุดมสมบูรณ์ นี้ไม่ได้หมายความ ว่า การมายาอาจยังคงไม่มีเสื่อมโทรมสิ่งแวดล้อม แม้ว่ามันให้เราเคารพความรู้ทางการเกษตรแบบใหม่ นักโบราณคดี "สกปรก" ที่ได้เปิดเผยบ้านแพลตฟอร์มและกระถางไม่ใช่นักมานุษยวิทยาเท่านั้นที่นำไปสู่ความเข้าใจของประชากรและสภาพแวดล้อมของมายา Bioarchaeologists ศึกษากระดูกและฟันในฝังศพโบราณ มายาที่ฝังคนตายของพวกเขาภายใต้ชั้นของแต่ละบ้าน มีสุสานไม่ใหญ่เพื่อให้ตัวอย่างโครงกระดูกขนาดใหญ่ มันเป็นกระบวนการค่อนข้างช้าในการสร้างภาพของการเปลี่ยนสภาวะสุขภาพเวลา สถานที่ และสถานะทางสังคม บางหลักฐานโครงกระดูกนี้ให้สนับสนุนสมมติฐานเชิงนิเวศน์ เปรียบเทียบความยาวของกระดูกขา เช่น แสดงให้เห็นว่า เฉลี่ย ผู้ชายถูกสั้นในรอบระยะเวลาในภายหลัง ขณะที่ประชากรเติบโต อาหารอาจมีวาย คนแคระการเจริญเติบโต ข้อบกพร่องในการเคลือบฟันของเด็กยังสนับสนุนข้อสรุปที่ว่า ชาวมายันสุขภาพเสื่อมโทรมตลอดเวลา ฟันแสดงว่า เด็กมีประสบการณ์สำคัญความเครียดโภชนาการอายุสาม ประมาณอายุหย่านมปกติ ในช่วงสายคลาสสิกที่โกปาน รีเบคก้าชั้น (1992) พบแม้แต่เด็กในกลุ่มที่อยู่อาศัยยอดค่อนข้างร่ำรวยภายใต้ความเครียดโภชนาการ และโรคติดเชื้อโรค ไม่กี่นักมานุษยวิทยาค้นหาคำอธิบายระบบนิเวศลดลงมายา ด้วยตัวเองพอใจ และพวกเขาจะเพิ่มมิติทางการเมืองให้คำอธิบายของพวกเขา ในกรณีของโคแปน เช่น เป็นที่ชัดเจนว่า กษัตริย์สุดท้ายกำลังสูญเสียการยึดเกาะบนอาณาจักรของพวกเขา อภิสิทธิ์ ขุนนาง คนมีประสิทธิภาพมากขึ้น และยังคงสามารถเข้าถึงสินค้านำเข้าที่มีคุณค่าเช่นเครื่องปั้นดินเผาสำหรับฝากในสุสานตนเอง แม้หลังจากที่หยุดการก่อสร้างพระราชอนุสาวรีย์ พระราชอำนาจยุบทันที แต่ก็ไม่ชัดเจนว่าสุดท้ายเป่ามันมาจากความขัดแย้งทางการเมืองภายในหรือภายนอกสงคราม มีข้อบ่งชี้เล็กน้อยจากการบาดเจ็บกับโครงกระดูกหรือทำลายอย่างฉับพลันของอาคารที่มีความรุนแรงโดยรวมเวลาของการเรียกว่า "ยุบ" ประชากรยังคงสูงขณะหลังจากวิกฤตทางการเมือง และจากนั้น เริ่มลดลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สภาพแวดล้อมที่ลุ่มเขตร้อนภายใต้ความกดดันที่เพิ่มขึ้นของประชากร ตัดไม้ทำลายป่าการบุกรุกของหญ้าพร่องดินและการกัดเซาะตัดเป็นผลผลิตในท้ายที่สุดทำให้เกิดโภชนาการและสุขภาพเสื่อมลง คนกลายเป็นความเสี่ยงที่จะเป็นโรคติดเชื้อและปรสิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคท้องร่วงและการตั้งถิ่นฐานหนาแน่นช่วยให้โรคเหล่านี้จะแพร่กระจาย นี้นำไปสู่การแพร่กระจายและการลดจำนวนประชากร.
ในช่วงเวลาของการพิชิตที่สเปนไม่สังเกตว่าเฉือน-and-ทุ่งข้าวโพดเผาไหม้เป็นรูปแบบเฉพาะของการดำรงชีวิตในภูมิภาคมายา depopulated อย่างรุนแรง แต่นักโบราณคดีในขณะนี้ทราบว่าที่จุดสูงสุดของประชากรมายากำลังฝึกซ้อมที่แตกต่างกันมากขึ้นมีความซับซ้อนและเข้มข้นการเกษตร พวกเขาสร้างเขตข้อมูลในพื้นที่ชุ่มน้ำและระเบียงที่สร้างขึ้นมาเพื่อบริหารจัดการน้ำและดินอุดมสมบูรณ์ยก นี้ไม่ได้หมายความว่ายาอาจยังไม่ได้สลายตัวสภาพแวดล้อมที่แม้ว่ามันจะทำให้เรามีความเคารพใหม่สำหรับความรู้ทางการเกษตรของพวกเขา.
ว่า "สกปรก" นักโบราณคดีที่มีการเปิดแพลตฟอร์มบ้านและกระถางไม่เพียงนักมานุษยวิทยาที่นำไปสู่ความเข้าใจ ของประชากรและสิ่งแวดล้อมของมายา Bioarchaeologists ศึกษากระดูกและฟันในการฝังศพโบราณ มายาฝังตายของพวกเขาภายใต้ชั้นของบ้านแต่ละบุคคล ไม่มีสุสานขนาดใหญ่ที่จะให้กลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่ของโครงกระดูกมันเป็นกระบวนการที่ค่อนข้างช้าที่จะสร้างภาพของการเปลี่ยนแปลงสภาวะสุขภาพข้ามเวลาสถานที่และสถานะทางสังคม บางส่วนของหลักฐานโครงกระดูกนี้ไม่ให้การสนับสนุนสมมติฐานของระบบนิเวศ การเปรียบเทียบความยาวของกระดูกขาเช่นแสดงให้เห็นว่าโดยเฉลี่ยผู้ชายสั้นกว่าในช่วงเวลาต่อมา ในขณะที่ประชากรเพิ่มขึ้น, อาหารอาจจะกลายเป็นสิ่งที่หายาก, หยุดการเจริญเติบโต.
ข้อบกพร่องในเคลือบฟันของฟันของเด็กนอกจากนี้ยังสนับสนุนข้อสรุปที่ว่าสุขภาพของชาวมายันที่เสื่อมสภาพไปตามกาลเวลา ฟันแสดงให้เห็นว่าเด็กมีประสบการณ์ความเครียดอย่างมีนัยสำคัญทางโภชนาการอายุประมาณสามอายุปกติของการหย่านม ในยุคคลาสสิกในช่วง Copan, รีเบคก้าชั้น (1992) พบว่าแม้เด็กถูกฝังอยู่ในที่ค่อนข้างร่ำรวยกลุ่มที่อยู่อาศัยของชนชั้นสูงอยู่ภายใต้ความเครียดโรคทางด้านโภชนาการและการติดเชื้อ.
ไม่กี่มานุษยวิทยาหาคำอธิบายของระบบนิเวศสำหรับการลดลงมายาด้วยตัวเองที่น่าพอใจอย่างเต็มที่และพวกเขา จะเพิ่มมิติทางการเมืองที่จะคำอธิบายของพวกเขา ในกรณีของ Copan เช่นมันเป็นที่ชัดเจนว่าพระมหากษัตริย์ที่ผ่านมากำลังจะสูญเสียการยึดเกาะของพวกเขาในราชอาณาจักรของเขา คนที่ได้รับการยกเว้นขุนนางมีพลังมากขึ้นและยังคงมีการเข้าถึงสินค้านำเข้าที่มีคุณค่าเช่นเครื่องปั้นดินเผาสำหรับการฝากเงินในหลุมฝังศพของตัวเองของพวกเขาแม้หลังจากการก่อสร้างอนุสาวรีย์พระราชหยุด พระราชอำนาจทรุดตัวลงทันที แต่ก็ยังไม่ชัดเจนว่าเป็นครั้งสุดท้ายที่จะมันมาจากความขัดแย้งทางการเมืองภายในหรือภายนอกสงคราม มีข้อบ่งชี้เล็ก ๆ น้อย ๆ จากการบาดเจ็บหรือโครงกระดูกถูกทำลายอย่างฉับพลันของอาคารว่ามีความรุนแรงมวลในเวลาที่เรียกว่าเป็น "การล่มสลาย." ประชากรอยู่ในระดับสูงในขณะที่หลังวิกฤตทางการเมืองและจากนั้นก็เริ่มที่จะลดลง